ចូរមានចិត្ដខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា!
ចូរមានចិត្តខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា!
«ខ្ញុំនឹងពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពបូជារបស់លោក»។—យ៉ូន. ២:១៧
១, ២. នៅឆ្នាំ៣០ គ.ស. តើលោកយេស៊ូបានធ្វើអ្វីក្នុងវិហារ? ហើយហេតុអ្វីបានជាលោកប្រព្រឹត្តដូច្នោះ?
លោកយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយអស់៦ខែហើយ ពេលត្រូវធ្វើបុណ្យរំលងនៅឆ្នាំ៣០ គ.ស. នៅពេលនោះលោកធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងយេរូសាឡិម។ ក្នុងវិហារនៅឯទីធ្លាសម្រាប់ជនជាតិដទៃ លោកយេស៊ូបានឃើញ«មនុស្ស . . . កំពុងលក់គោ ចៀម និងព្រាប ក៏ឃើញអ្នកដូរប្រាក់កំពុងអង្គុយនៅទីនោះ»ដែរ។ តើអ្នកអាចស្រមៃឃើញទិដ្ឋភាពនេះទេ? លោកបានយកខ្សែមកវេញធ្វើជារំពាត់ ដេញសត្វទាំងអស់ចេញពីវិហារ ហើយអ្នកលក់ប្រាកដជាទៅតាមសត្វទាំងនោះដែរ។ លោកយេស៊ូក៏បានចាក់កាក់របស់ពួកអ្នកដូរប្រាក់ចោល ហើយផ្កាប់តុរបស់ពួកគេផង។ លោកបញ្ជាពួកអ្នកលក់ព្រាបឲ្យយករបស់គេចេញពីវិហារទៅ។—យ៉ូន. ២:១៣-១៦
២ លោកយេស៊ូបានប្រព្រឹត្តដូចនោះដោយសារចំពោះលោក វិហារជាកន្លែងសំខាន់ណាស់។ លោកបានបញ្ជាថា៖ «ឈប់យកកន្លែងគោរពបូជារបស់បិតាខ្ញុំធ្វើជាកន្លែងលក់ដូរ!»។ កាលដែលពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូឃើញព្រឹត្ដិការណ៍នេះកើតឡើង នោះពួកគេនឹកឃើញអ្វីដែលដាវីឌជាអ្នកតែងបទទំនុកតម្កើង បានកត់ទុករាប់រយឆ្នាំមុនគឺ៖ «ខ្ញុំនឹងពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពបូជារបស់លោក»។—យ៉ូន. ២:១៦, ១៧; ទំនុក. ៦៩:៩
៣. (ក) តើការខ្នះខ្នែងជាអ្វី? (ខ) តើយើងអាចសួរខ្លួនឯងសំណួរអ្វីខ្លះ?
៣ លោកយេស៊ូបានគិតដល់កន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះ ហេតុនេះហើយបានជាលោកប្រព្រឹត្តដូចនេះដោយខ្នះខ្នែង។ ការខ្នះខ្នែងជា«ការខំសង្វាតដើម្បីសម្រេចគោលបំណងណាមួយ»។ ក្នុងសតវត្សរ៍ទី២១នេះ មានគ្រិស្តសាសនិកជាង៧លាននាក់ដែលបង្ហាញចិត្តខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះ។ យើងម្នាក់ៗអាចសួរខ្លួនឯងថា ‹តើខ្ញុំអាចខ្នះខ្នែងកាន់តែច្រើនទៀតចំពោះកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?›។ ដើម្បីជួយយើងឆ្លើយសំណួរនោះ មុនដំបូងសូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលថា តើកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះជាអ្វីសព្វថ្ងៃ? ក្រោយមក យើងនឹងពិចារណាគំរូដែលមានក្នុងគម្ពីរអំពីបុរសស្មោះត្រង់ដែលបានបង្ហាញចិត្តខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពបូជានោះ។ គំរូរបស់ពួកគេបានត្រូវសរសេរទុក«ដើម្បីណែនាំយើង» ហើយអាចជំរុញទឹកចិត្តយើងឲ្យមានចិត្តខ្នះខ្នែងកាន់តែច្រើនឡើង។—រ៉ូម ១៥:៤
កន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះសម័យមុននិងសម័យនេះ
៤. តើសាឡូម៉ូនបានសាងសង់វិហារក្នុងបំណងអ្វី?
៤ នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលពីសម័យបុរាណ កន្លែងគោរពបូជាព្រះគឺនៅវិហារក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម។ ពិតមែន ព្រះយេហូវ៉ាមិនស្នាក់នៅទីនោះមែនទែនឡើយ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ផ្ទៃមេឃជាបល្ល័ង្ករបស់អញ ហើយផែនដីជាកំណល់កល់ជើងអញ។ ដូច្នេះ តើឯងរាល់គ្នានឹងសង់វិហារយ៉ាងណាឲ្យអញ? តើមានកន្លែងណាសំរាប់ជាទីសំរាកដល់អញ?»។ (អេ. ៦៦:១) យ៉ាងណាក្ដី វិហារដែលបានត្រូវសាងសង់ក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងរបស់សាឡូម៉ូនជាកន្លែងសំខាន់បំផុតសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ហើយនេះជាកន្លែងដើម្បីអធិដ្ឋានដល់លោក។—១ព. ៨:២៧-៣០
៥. តើការគោរពប្រណិប័តន៍ដែលមាននៅឯវិហាររបស់សាឡូម៉ូនបង្ហាញឲ្យឃើញអ្វីទុកជាមុន?
៥ សព្វថ្ងៃនេះ កន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនជាអគារនៅក្រុងយេរូសាឡិមឬនៅកន្លែងណាមួយផ្សេងទៀតទេ ផ្ទុយទៅវិញ កន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះគឺជារបៀបរៀបចំដើម្បីឲ្យយើងចូលទៅជិតលោក ដោយមានមូលដ្ឋានលើគ្រឿងបូជាដែលជាថ្លៃលោះរបស់គ្រិស្ត។ អ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ទាំងអស់របស់ព្រះនៅផែនដី រួបរួមគ្នាដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈការរៀបចំនេះ ដែលប្រៀបដូចជាវិហារក្នុងន័យធៀប។—អេ. ៦០:៤, ៨, ១៣; សកម្ម. ១៧:២៤; ហេ. ៨:៥; ៩:២៤
៦. ក្នុងចំណោមស្តេចដែលគ្រប់គ្រងលើរាជាណាចក្រយូដា តើមានស្តេចណាខ្លះដែលបានបង្ហាញចិត្តខ្នះខ្នែងយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏ពិត?
៦ ក្រោយពីប្រទេសអ៊ីស្រាអែលបានបែកជារាជាណាចក្រពីរនៅឆ្នាំ៩៩៧ មុនគ.ស. មានស្តេច១៩ដែលគ្រប់គ្រងលើស្រុកយូដាដែលជារាជាណាចក្រខាងត្បូង ហើយក្នុងចំណោមស្តេចទាំងនោះមានស្តេច៤ដែលបង្ហាញចិត្តខ្នះខ្នែងយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏ពិត។ ស្តេចទាំងនោះគឺអេសា យ៉ូសាផាតឬយេហូសាផាត ហេសេគា និងយ៉ូសៀស។ តើយើងអាចទាញយកមេរៀនសំខាន់អ្វីពីគំរូរបស់ពួកគាត់?
ការខំបម្រើព្រះអស់ពីចិត្តនាំឲ្យបានពរ
៧, ៨. (ក) តើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរដល់ការបម្រើបែបណា? (ខ) តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីគំរូរបស់ស្តេចអេសាដែលទុកជាការព្រមានដល់យើង?
៧ ក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងរបស់ស្តេចអេសា ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយដើម្បីណែនាំរាស្ត្រឲ្យមានភាពស្មោះត្រង់ចំពោះលោក។ ជាឧទាហរណ៍ គម្ពីរបានរៀបរាប់ឲ្យយើងដឹងថាអេសាស្ដាប់តាមអ្នកប្រកាសទំនាយឈ្មោះអ័សារាដែលជាកូនរបស់អូដេឌ។ (សូមអាន របាក្សត្រទី២ ១៥:១-៨) ការកែទម្រង់ផ្សេងៗរបស់អេសានាំឲ្យបណ្ដាជនយូដាមានសាមគ្គីភាពជាមួយមនុស្សជាច្រើនពីរាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែល ដែលបានធ្វើដំណើរទៅទិសខាងត្បូងដើម្បីចូលរួមសន្និបាតដ៏ធំមួយនៅទីក្រុងយេរូសាឡិម។ ពួកគេបានប្រកាសជាមួយគ្នាថា នឹងប្ដេជ្ញាចិត្តគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាដោយភក្ដីភាព។ គម្ពីរបានរៀបរាប់ថា៖ «គេក៏ស្បថដល់ព្រះយេហូវ៉ាដោយសំឡេងដ៏ខ្លាំង ហើយដោយស្រែកហ៊ោ ព្រមទាំងផ្លុំត្រែ និងស្នែងផង។ ពួកយូដាទាំងអស់គ្នាមានសេចក្ដីអំណរ ដោយសេចក្ដីសំបថនោះ ពីព្រោះគេបានស្បថដោយចិត្តស្មោះ ហើយស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ាដោយពេញបំណងចិត្ត ក៏រកទ្រង់ឃើញផង។ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ប្រទានឲ្យគេបានសេចក្ដីស្រាកស្រាន្តនៅព័ទ្ធជុំវិញ»។ (២រប. ១៥:៩-១៥) ដូចគ្នាដែរ ព្រះយេហូវ៉ានឹងពិតជាផ្ដល់ពរឲ្យយើង ពេលយើងបម្រើលោកដោយអស់ពីចិត្ត។—ម៉ាក. ១២:៣០
៨ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ ក្រោយមកអេសាបានខឹងពេលអ្នកប្រកាសទំនាយហាណានីកែតម្រង់លោក។ (២រប. ១៦:៧-១០) តើយើងមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាពេលព្រះយេហូវ៉ាជូនយោបល់ឬណែនាំយើងតាមរយៈគ្រិស្តសាសនិកដែលជាអ្នកចាស់ទុំ? តើយើងព្រមទទួលនិងអនុវត្តតាមភ្លាមៗនូវដំបូន្មានរបស់ពួកគេដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរទេ? ឬក៏តើយើងឲ្យកំហឹងនាំឲ្យយើងលែងគិតត្រឹមត្រូវវិញ?
៩. តើពួកយូដានិងយេហូសាផាតប្រឈមមុខការគំរាមកំហែងអ្វី? ហើយតើពួកគេបានធ្វើអ្វី?
៩ យេហូសាផាតគ្រប់គ្រងលើប្រទេសយូដាក្នុងអំឡុងសតវត្សរ៍ទី១០ មុនគ.ស.។ គាត់និងបណ្ដាជនយូដាទាំងឡាយប្រឈមមុខការគំរាមកំហែងពីពលទ័ពដែលបានរួមដៃគ្នា ពោលគឺពលទ័ពរបស់ស្រុកអាំម៉ូន ស្រុកម៉ូអាប់ និងប្រជាជនពីភ្នំសៀរ។ ទោះបើស្តេចភ័យខ្លាចក៏ដោយ តើគាត់បានធ្វើអ្វី? គាត់និងកងទ័ពរបស់គាត់ រួមទាំងភរិយានិងកូនបានជួបជុំគ្នានៅឯកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (សូមអាន របាក្សត្រទី២ ២០:៣-៦) នៅទីនោះយេហូសាផាតបានអង្វរព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះអស់ពីចិត្ត សមស្របតាមពាក្យដែលសាឡូម៉ូនថ្លែងនៅឯពិធីសម្ពោធន៍វិហារពីមុន។ យេហូសាផាតបានអធិដ្ឋានថា៖ «ឱព្រះនៃយើងខ្ញុំរាល់គ្នាអើយ! សូមទ្រង់កាត់ទោសដល់គេ ពីព្រោះយើងខ្ញុំរាល់គ្នាគ្មានកំឡាំង នឹងទប់ទល់ចំពោះពួកយ៉ាងធំដែលមកទាស់នឹងយើងរាល់គ្នានេះបានទេ។ យើងខ្ញុំក៏មិនដឹងធ្វើដូចម្ដេចដែរ ប៉ុន្តែភ្នែកយើងខ្ញុំទន្ទឹងមើលតែទ្រង់ទេ»។ (២រប. ២០:១២, ១៣) ក្រោយពីយេហូសាផាតបានអធិដ្ឋាន នោះ«នៅកណ្ដាលពួកជំនុំ» សកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជំរុញយ៉ាហាសៀលដែលមកពីកុលសម្ព័ន្ធលេវីម្នាក់ ឲ្យពោលពាក្យដែលសម្រាលទុក្ខហើយនាំឲ្យបណ្ដាជនមានទំនុកចិត្ត។—សូមអាន របាក្សត្រទី២ ២០:១៤-១៧
១០. (ក) តើយេហូសាផាតនិងពួកយូដាទទួលការណែនាំយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងឲ្យតម្លៃចំពោះការណែនាំដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យយើងសព្វថ្ងៃយ៉ាងដូចម្ដេច?
១០ ពិតមែនហើយ នៅសម័យនោះយេហូសាផាតនិងពួកយូដាទទួលការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈយ៉ាហាសៀល។ សព្វថ្ងៃ យើងទទួលការសម្រាលទុក្ខនិងការណែនាំពីក្រុមនៃខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា។ យើងពិតជាចង់សហការនិងគោរពពួកអ្នកចាស់ទុំដែលបានត្រូវតែងតាំង។ ពួកគេខំប្រឹងបំផុសទឹកចិត្តយើង ហើយប្រឹងប្រែងប្រតិបត្ដិតាមការណែនាំរបស់«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា»។—ម៉ាថ. ២៤:៤៥; ១ថែ. ៥:១២, ១៣
១១, ១២. តើយើងអាចរៀនអ្វីពីបទពិសោធន៍របស់យេហូសាផាតនិងពួកយូដា?
១១ ដូចយេហូសាផាតនិងរាស្ត្របានជួបជុំគ្នាដើម្បីស្វែងរកការណែនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះចូរឲ្យយើងទៅកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំយ៉ាងទៀងទាត់ជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿដែរ។ ប្រសិនបើយើងជួនកាលស្ថិតក្នុងស្ថានការណ៍ដ៏សែនពិបាក និងមិនដឹងថាត្រូវធ្វើយ៉ាងណា សូមឲ្យយើងធ្វើតាមគំរូល្អរបស់យេហូសាផាតនិងបណ្ដាជនយូដា ហើយអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាដោយទុកចិត្តលោកទាំងស្រុង។ (សុភ. ៣:៥, ៦; ភី. ៤:៦, ៧) ទោះជាយើងនៅដាច់ឆ្ងាយពីបងប្អូនរួមជំនឿក៏ដោយ ការអធិដ្ឋានរបស់យើងទៅព្រះយេហូវ៉ានាំឲ្យយើងអាចរួមចិត្តគំនិតជាមួយ«បងប្អូនទាំងអស់របស់[យើង]រាល់គ្នាពេញពិភពលោក»។—១ពេ. ៥:៩
១២ ពេលយេហូសាផាតនិងរាស្ត្របានធ្វើតាមការណែនាំដែលព្រះផ្ដល់ឲ្យយ៉ាហាសៀល តើមានលទ្ធផលអ្វី? ពួកគេមានជ័យជម្នះក្នុងចម្បាំង ហើយត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិម«ដោយអំណរ» ព្រមទាំង«ចូលទៅក្នុងព្រះវិហារនៃព្រះយេហូវ៉ា . . . ដោយលេងពិណ ស៊ុងហើយផ្លុំត្រែផង»។ (២រប. ២០:២៧, ២៨) ដូចគ្នាដែរ យើងគោរពការណែនាំដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់តាមរយៈខ្សែរយៈរបស់លោក ហើយយើងចូលរួមក្នុងការសរសើរលោក។
ថែទាំកន្លែងប្រជុំឲ្យបានល្អ
១៣. តើហេសេគាចាត់វិធានការអ្វីនៅខែដំបូងនៃការគ្រប់គ្រងរបស់គាត់?
១៣ ក្នុងខែដំបូងនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ហេសេគា គាត់បានបង្ហាញចិត្តខ្នះខ្នែងចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាដោយជួសជុលនិងបើកវិហារម្ដងទៀត។ គាត់បានរៀបចំឲ្យពួកសង្ឃនិងពួកលេវីសម្អាតកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះ ហើយពួកគេបានធ្វើដូច្នោះក្នុង១៦ថ្ងៃ។ (សូមអាន របាក្សត្រទី២ ២៩:១៦-១៨) ការខំប្រឹងរបស់ពួកគេរំលឹកយើងអំពីការថែទាំនិងការជួសជុលដែលរក្សាកន្លែងប្រជុំរបស់យើងឲ្យមានភាពស្អាតស្អំ ហើយនេះបង្ហាញថាយើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាដោយចិត្តខ្នះខ្នែង។ អ្នកច្បាស់ជាធ្លាប់ឮបទពិសោធន៍ដែលបង្ហាញថាមនុស្សបានកោតស្ងើចនឹងចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់បងប្អូនយើងដែលរួមចំណែកក្នុងកិច្ចការនេះ មែនទេ? ត្រូវហើយ ការខំប្រឹងរបស់ពួកគេនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាទទួលការសរសើរជាច្រើន។
១៤, ១៥. សព្វថ្ងៃ តើកិច្ចការអ្វីបាននាំឲ្យមានការសរសើរជាច្រើនដល់ព្រះយេហូវ៉ា? សូមលើកឧទាហរណ៍។
១៤ នៅទីក្រុងមួយនាទិសខាងជើងនៃប្រទេសអង់គ្លេស មានបុរសម្នាក់ដែលជំទាស់នឹងបងប្អូនយើងដែលគ្រោងជួសជុលសាលប្រជុំនៅជាប់របងផ្ទះគាត់។ បងប្អូននៅតំបន់នោះបានប្រព្រឹត្តទៅលើគាត់ដោយក្ដីសប្បុរស។ ពួកគេឃើញថារបងរវាងសាលប្រជុំនិងផ្ទះរបស់បុរសនោះត្រូវការជួសជុល ដូច្នេះពួកគេសុំការអនុញ្ញាតពីគាត់ដើម្បីជួសជុលរបងនោះដោយឥតគិតថ្លៃ។ ពួកគេបានធ្វើកិច្ចការយ៉ាងនឿយហត់ ហើយតាមពិតពួកគេមិនគ្រាន់តែជួសជុលប៉ុណ្ណោះទេ តែបានសង់របងនោះស្ទើរតែទាំងអស់ឡើងវិញ។ ការប្រព្រឹត្តរបស់បងប្អូនយើងបាននាំឲ្យអ្នកជិតខាងផ្លាស់ប្ដូរចិត្តគំនិត។ ឥឡូវ គាត់ជួយមើលសាលប្រជុំ។
១៥ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ារួមចំណែកក្នុងការសាងសង់ដែលមានទូទាំងពិភពលោក។ បងប្អូនក្នុងតំបន់ដែលស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមជាមួយអ្នកបម្រើផ្នែកសាងសង់អន្តរជាតិដើម្បីសាងសង់សាលប្រជុំ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះក៏សាងសង់សាលសន្និបាតនិងបេតអែលផងដែរ។ បងប្រុសសែមជាវិស្វករម្នាក់ដែលមានជំនាញខាងម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ម៉ាស៊ីនកម្ដៅ និងប្រព័ន្ធខ្យល់ចេញចូល។ គាត់និងភរិយាឈ្មោះរស់ បានទៅប្រទេសមួយចំនួននៅទ្វីបអឺរ៉ុបនិងទ្វីបអាហ្វ្រិកដើម្បីជួយក្នុងគម្រោងការណ៍ផ្នែកសាងសង់ផ្សេងៗ។ កន្លែងណាដែលពួកគេទៅក៏ដោយ ពួកគេក៏ចូលរួមផ្សព្វផ្សាយជាមួយបងប្អូនពីក្រុមជំនុំនៃតំបន់នោះ។ បងប្រុសសែមពន្យល់ពីអ្វីដែលជួយគាត់ឲ្យសម្រេចចិត្តចូលរួមក្នុងការសាងសង់អន្តរជាតិដោយនិយាយថា៖ «គឺដោយសារមានការលើកទឹកចិត្តពីបងប្អូនដែលបានបម្រើនៅបេតអែលនៅទីនេះនិងប្រទេសក្រៅ។ ដោយឃើញពួកគេខ្នះខ្នែងនិងមានអំណរ នោះជំរុញទឹកចិត្តខ្ញុំឲ្យចង់បម្រើក្នុងការសាងសង់អន្តរជាតិ»។
ស្ដាប់តាមប្រសាសន៍របស់ព្រះ
១៦, ១៧. តើរាស្ត្ររបស់ព្រះបានចូលរួមដោយរីករាយក្នុងកិច្ចការពិសេសណា? ហើយតើមានលទ្ធផលអ្វី?
១៦ បន្ថែមនឹងការជួសជុលវិហារ ហេសេគាបានចាប់ផ្ដើមធ្វើបុណ្យរំលងប្រចាំឆ្នាំដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបញ្ជាឲ្យធ្វើ។ (សូមអាន របាក្សត្រទី២ ៣០:១, ៤, ៥) ហេសេគានិងអ្នកនៅក្រុងយេរូសាឡិមបានអញ្ជើញប្រជាជនទាំងឡាយ សូម្បីតែអស់អ្នកដែលរស់នៅរាជាណាចក្រខាងជើងឲ្យមកចូលរួមនៅពិធីបុណ្យនោះ។ អ្នកនាំសារបានរត់ទៅទូទាំងស្រុកដោយមានលិខិតអញ្ជើញឲ្យមកចូលរួមពិធីបុណ្យ។—២រប. ៣០:៦-៩
១៧ នៅពេលថ្មីៗនេះ យើងក៏បានចូលរួមក្នុងកិច្ចការស្រដៀងគ្នាដែរ។ យើងបានប្រើលិខិតអញ្ជើញស្អាតៗដែលទាក់ទាញចិត្តដើម្បីអញ្ជើញមនុស្សនៅតំបន់ផ្សាយឲ្យជួបជុំជាមួយយើងក្នុងការធ្វើពិធីរំលឹកអាហារល្ងាចរបស់លោកម្ចាស់ សមស្របតាមបញ្ជារបស់លោកយេស៊ូ។ (លូក. ២២:១៩, ២០) យើងទទួលការណែនាំពីកិច្ចប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើ ហើយបានចូលរួមក្នុងកិច្ចការនេះដោយខ្នះខ្នែង។ ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាបានឲ្យពរដល់ការខំប្រឹងនេះមែន ពីព្រោះនៅឆ្នាំមុន យើងដែលមានចំនួន៧លាននាក់បានចែកលិខិតអញ្ជើញ ហើយមនុស្សចំនួន១៧.៧៩០.៦៣១នាក់បានមកចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យរំលឹក!
១៨. ហេតុអ្វីបានជាសំខាន់ដែលអ្នកខ្នះខ្នែងក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ?
១៨ គម្ពីរបានរៀបរាប់អំពីហេសេគាថា៖ «ទ្រង់ទុកចិត្តដល់ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដល់ម្ល៉េះបានជាក្នុងពួកស្តេចយូដាក្រោយមក នោះគ្មានស្តេចណាឲ្យដូចទ្រង់ឡើយ ហើយមុនទ្រង់ក៏គ្មានដែរ។ ដ្បិតទ្រង់កាន់ខ្ជាប់តាមព្រះយេហូវ៉ា ឥតលាកបង់លែងតាមទ្រង់ឡើយ គឺបានកាន់តាមអស់ទាំងក្រិត្យក្រម ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់ដល់លោកម៉ូសេ»។ (២ព. ១៨:៥, ៦) សូមឲ្យយើងធ្វើតាមគំរូរបស់ហេសេគា។ ការខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពប្រណិប័តន៍របស់ព្រះនឹងជួយយើងឲ្យ«កាន់ខ្ជាប់តាមព្រះយេហូវ៉ា»ដោយមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។—ចោ. ៣០:១៦
ធ្វើតាមការណែនាំភ្លាមៗ
១៩. ពេលជិតដល់ពិធីបុណ្យរំលឹក តើបងប្អូនខ្នះខ្នែងធ្វើអ្វី?
១៩ ពេលយ៉ូសៀសគ្រប់គ្រង គាត់ក៏បានយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការរៀបចំឲ្យបណ្ដាជនយូដាធ្វើបុណ្យរំលងដែរ។ (២ព. ២៣:២១-២៣; ២រប. ៣៥:១-១៩) យើងក៏ត្រូវប្រាកដថាយើងរៀបចំឲ្យបានល្អពេលមានមហាសន្និបាតប្រចាំតំបន់ សន្និបាត សន្និបាតពិសេស ព្រមទាំងពិធីបុណ្យរំលឹកដែរ។ នៅប្រទេសខ្លះ បងប្អូនរួមជំនឿប្រថុយជីវិតដើម្បីអាចជួបជុំគ្នាធ្វើពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់គ្រិស្ត។ ពួកអ្នកចាស់ទុំដែលខ្នះខ្នែងប្រាកដជាគិតអំពីបងប្អូនទាំងអស់ក្នុងក្រុមជំនុំ។ បងប្អូនវ័យចាស់និងបងប្អូនពិការទទួលជំនួយដើម្បីអាចមានវត្តមាននៅពិធីនោះ។
២០. (ក) តើមានអ្វីកើតឡើងក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងរបស់ស្តេចយ៉ូសៀស? ហើយតើគាត់បានធ្វើអ្វី? (ខ) តើមានមេរៀនអ្វីដែលយើងចង់ពិចារណានិងធ្វើតាម?
២០ ក្នុងអំឡុងការស្ដារឡើងវិញនូវការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះដែលយ៉ូសៀសរៀបចំ នោះសម្ដេចសង្ឃហ៊ីលគីយ៉ាបាន«ប្រទះឃើញគម្ពីរក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលបានប្រទានមកដោយសារលោកម៉ូសេ»។ គាត់បានប្រគល់គម្ពីរនោះទៅសាផានដែលជាស្មៀនរបស់ស្តេច ហើយសាផានចាប់ផ្ដើមអានគម្ពីរជូនស្តេច។ (សូមអាន របាក្សត្រទី២ ៣៤:១៤-១៨) តើមានឥទ្ធិពលអ្វី? ខណៈនោះស្តេចបានហែកសម្លៀកបំពាក់ដោយសារគាត់សោកសង្រេង ហើយណែនាំឲ្យបុរសទាំងនោះទាក់ទងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ តាមរយៈអ្នកប្រកាសទំនាយនាងហ៊ុលដា ព្រះបានផ្ដល់ដំណឹងដែលផ្ដន្ទាទោសទម្លាប់សាសនាខ្លះៗដែលមានក្នុងស្រុកយូដា។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាបានកត់សម្គាល់ការប្រព្រឹត្តដ៏ល្អរបស់យ៉ូសៀសក្នុងការបំផ្លាញចោលរូបព្រះ ហើយព្រះយេហូវ៉ានៅតែពេញចិត្តគាត់ទោះបើប្រទេសទាំងមូលនឹងទទួលទុក្ខលំបាកដែលបានត្រូវទាយទុកក៏ដោយ។ (២រប. ៣៤:១៩-២៨) តើយើងអាចរៀនអ្វីពីនេះ? យើងពិតជាមានក្ដីប្រាថ្នាដូចយ៉ូសៀស។ យើងចង់ធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាភ្លាមៗ ហើយយើងចង់គិតយ៉ាងដិតដល់ពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង បើយើងឲ្យការក្បត់ជំនឿនិងភាពមិនស្មោះត្រង់រារាំងការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ យើងអាចមានទំនុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងពេញចិត្តនឹងយើង បើយើងខ្នះខ្នែងក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏ពិត ដូចលោកបានពេញចិត្តនឹងយ៉ូសៀសដែរ។
២១, ២២. (ក) ហេតុអ្វីបានជាគប្បីឲ្យយើងបង្ហាញចិត្តខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីនៅអត្ថបទបន្ទាប់?
២១ ស្តេចទាំងបួននៃស្រុកយូដា ពោលគឺអេសា យេហូសាផាត ហេសេគា និងយ៉ូសៀស ទុកគំរូល្អឲ្យយើងក្នុងការខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពបូជានិងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់យើងគួរជំរុញយើងឲ្យទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា ហើយខំប្រឹងអស់ពីចិត្តដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ យកល្អឲ្យយើងស្ដាប់តាមការណែនាំដែលមកពីព្រះ ហើយធ្វើតាមក្រុមជំនុំនិងពួកអ្នកចាស់ទុំដែលយកចិត្តទុកដាក់និងយើង ព្រមទាំងកែតម្រង់យើងដោយក្ដីស្រឡាញ់ ការធ្វើដូច្នេះយើងពិតជាមានសុភមង្គល។
២២ អត្ថបទបន្ទាប់នឹងជួយយើងឲ្យប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើការខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ ហើយនឹងលើកទឹកចិត្តប្អូនៗយុវវ័យឲ្យបម្រើយ៉ាងខ្នះខ្នែងបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលប្រកបដោយក្ដីស្រឡាញ់។ យើងក៏នឹងពិចារណានូវវិធីដែលយើងអាចជៀសពីឥទ្ធិពលដ៏ខ្លាំងបំផុតរបស់សាថានដែលបង្ខូចចិត្តគំនិតយើង។ កាលដែលយើងធ្វើតាមការរំលឹកទាំងអស់នេះពីព្រះយេហូវ៉ា នោះយើងនឹងធ្វើតាមគំរូលោកយេស៊ូដែលជាបុត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលគេបានរៀបរាប់ថា៖ «សេចក្ដីឧស្សាហ៍ដល់ដំណាក់ទ្រង់ បានស៊ីបង្ហិនទូលបង្គំ»។—ទំនុក. ៦៩:៩; ១១៩:១១១, ១២៩; ១ពេ. ២:២១
តើអ្នកចាំទេ?
• តើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរដល់ការបម្រើបែបណា? ហើយហេតុអ្វី?
• តើយើងអាចបង្ហាញយ៉ាងណាថាយើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា?
• តើចិត្តខ្នះខ្នែងអាចជំរុញឲ្យយើងស្ដាប់បង្គាប់ការណែនាំដែលមកពីព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ១២]
តើអេសា យេហូសាផាត ហេសេគានិងយ៉ូសៀសបានបង្ហាញចិត្តខ្នះខ្នែង ចំពោះកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?