Waarheidszaden bereiken afgelegen gebieden

DE Russische deelrepubliek Toevinië ligt in het uiterste zuiden van Siberië en grenst in het zuiden en oosten aan Mongolië. Veel Toeviniërs wonen in afgelegen gemeenschappen die moeilijk met de Koninkrijksboodschap te bereiken zijn. Maar een tijdje geleden kwamen er mensen uit diverse uithoeken van Toevinië naar de hoofdstad Kyzyl om een seminar bij te wonen. Marija, een pionierster in Kyzyl, hoorde daarvan en besefte dat dit een unieke kans zou zijn om het goede nieuws met hen te delen.

Marija vertelt: „De school waar ik lesgeef, organiseerde een seminar over de behandeling van verslavingen. Het zou worden bijgewoond door zo’n vijftig personen uit de meest afgelegen delen van Toevinië, onder wie leraren, psychologen en inspecteurs van de kinderbescherming.” Voor Marija was deze bijeenkomst niet alleen een kans, maar ook een uitdaging. Ze legt uit: „Ik ben van nature verlegen en vind het moeilijk informeel getuigenis te geven. Maar ik heb Jehovah gebeden of hij me de moed wilde geven mijn angst te overwinnen en deze gelegenheid te gebruiken om getuigenis te geven.” Is het haar gelukt?

Marija vervolgt: „Ik vond een Ontwaakt! die over het onderwerp fobieën ging. Ik dacht dat dit tijdschrift misschien interessant was voor een psycholoog en nam het mee naar school. Toen een van de deelnemers aan het seminar die dag mijn kantoor binnenliep, liet ik haar het tijdschrift zien. Ze nam het graag aan. Ze vertelde overigens dat ze zelf ook een fobie had. De volgende dag gaf ik haar het boek Wat jonge mensen vragen — Praktische antwoorden, Deel 1. Dat wilde ze ook graag lezen. Door haar positieve reactie besefte ik dat de andere leraren misschien ook wel in het boek geïnteresseerd waren. Dus nam ik een doos met deze en andere boeken mee naar school.” De doos was al snel leeg. Marija vertelt hoe het was gegaan: „Enkele collega’s van de lerares aan wie ik het Jonge mensen vragen-​boek had gegeven, kwamen bij mij op kantoor en vroegen: ’Waar worden deze boeken uitgereikt?’” Bij Marija waren ze op het juiste adres!

Op zaterdag, de laatste dag van het seminar, had Marija vrij. Daarom legde ze op een paar tafels in haar kantoor lectuur neer. Op een bord schreef ze: „Beste collega’s, voel je vrij om wat exemplaren mee te nemen voor jezelf en voor je kennissen. Dit prachtige materiaal zal je helpen bij je werk en zal je gezin sterker maken.” Wat was de reactie? „Ik ging die dag naar kantoor en zag dat de meeste lectuur was meegenomen. Snel haalde ik een nieuwe voorraad boeken en tijdschriften.” Aan het eind van het seminar had Marija 380 tijdschriften, 173 boeken en 34 brochures verspreid. Toen de deelnemers aan het seminar weer teruggingen naar de afgelegen streken waar ze woonden en werkten, ging de lectuur met hen mee. Marija zegt: „Ik ben erg blij dat waarheidszaden nu de meest afgelegen delen van Toevinië hebben bereikt!” — Pred. 11:6.

[Kaart op blz. 32]

(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)

RUSLAND

TOEVINIË