សាសនាល្អលើកស្ទួយគោលការណ៍សីលធម៌ខ្ពង់ខ្ពស់
សាសនាល្អលើកស្ទួយគោលការណ៍សីលធម៌ខ្ពង់ខ្ពស់
សាសនាល្អបង្រៀនយើងឲ្យមានគំនិតថ្លៃថ្នូរ ហើយបង្ហាញយើងអំពីវិធីដែលយើងអាចប្រព្រឹត្តល្អជាង។ សាសនានោះគាំទ្រយើងកាលដែលយើងខំធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ហើយជួយយើងឲ្យធ្វើជាមនុស្សប្រសើរ។ តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាសាសនាល្អអាចជួយមនុស្សបានដូចខាងលើ?
សូមកត់សម្គាល់អ្វីដែលសាវ័កប៉ូលបានសរសេរនៅសតវត្សរ៍ទី១ជូនពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលរស់នៅក្រុងកូរិនថូសនាប្រទេសក្រិច។ គេស្គាល់ទូទៅថា មនុស្សនៅទីក្រុងចាស់បុរាណនោះមានជីវិតរស់នៅដែលប្រាសចាកសីលធម៌។ ប៉ូលបានព្រមានថា៖ «អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ ពួកថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយ ពួកមានសហាយស្មន់ ពួកជនពាល ពួកអ្នករួមសង្វាសនឹងភេទដូចគ្នា ពួកចោរប្លន់ ពួកលោភលន់ចង់បានទ្រព្យគេ ពួកប្រមឹក ពួកជេរប្រមាថ ពួកប្លន់យកទ្រព្យគេ ពុំអាចទទួលព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទុកជាមត៌កបានឡើយ»។ ក្រោយមកប៉ូលបានបន្ថែមថា៖ «កាលពីដើម បងប្អូនខ្លះក៏ជាមនុស្សប្រភេទនោះដែរ។ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់លាងសំអាតបងប្អូន ប្រោសប្រទានអោយបងប្អូនបានវិសុទ្ធ ព្រមទាំងអោយបងប្អូនបានសុចរិត ក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូគ្រីស្ទ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះជាម្ចាស់របស់យើងរួចស្រេចហើយ»។ (កូរិនថូសទី១ ៦:៩-១១, ខ.ស.) ត្រូវហើយ សាសនាល្អបានជួយមនុស្សខ្លះដែលពីមុនគ្មានគោលការណ៍សីលធម៌ ឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកបម្រើព្រះដែលស្អាតស្អំនិងសុចរិត!
ផ្ទុយទៅវិញគម្ពីរព្រមានថា៖ «នឹងមានគ្រាមក ដែលគេមិនទ្រាំទ្រនឹងសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ត្រឹមត្រូវទេ គឺគេនឹងមានត្រចៀករមាស់ ហើយនឹងហៅគ្រូកាន់តែច្រើនឡើង មកបង្រៀនឲ្យត្រូវចិត្ត»។—ធីម៉ូថេទី២ ៤:៣, សមាគមខ្មែរនៃព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ
តើសាសនាដែលលោកអ្នកស្គាល់មានលក្ខណៈទាំងនេះទេ? តើពួកគេធ្វើតាមគោលការណ៍ក្នុងគម្ពីរស្តីអំពីអ្វីដែលត្រូវនិងខុសទេ? ឬក៏តើពួកគេបន្ថែមបន្ថយដំបូន្មានជាក់លាក់ដែលមានក្នុងគម្ពីរ ហើយបង្រៀនមនុស្សឲ្យ«ត្រូវចិត្ត»គេតែប៉ុណ្ណោះ?
ដើម្បីជួយលោកអ្នកឲ្យសម្រេចថា សាសនាដែលលោកអ្នកស្គាល់បង្កើតឬមិនបង្កើតផលល្អ សូមអញ្ជើញគិតពិចារណាអំពីចម្លើយចំពោះសំណួរដូចតទៅនេះ:
រឿង: អាពាហ៍ពិពាហ៍។
គម្ពីរបង្រៀនថា: «ចូរឲ្យមនុស្សទាំងអស់គ្នាចាត់ទុកអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាអ្វីដែលមានតម្លៃ ហើយឲ្យការរួមរស់ជាប្ដីប្រពន្ធត្រូវឥតសៅហ្មង ព្រោះព្រះនឹងវិនិច្ឆ័យទោសអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌និងអ្នកផិតក្បត់»។—ហេប្រឺ ១៣:៤
សំណួរ: តើសាសនានោះតម្រូវឲ្យសមាជិកដែលរួមរស់ជាមួយគ្នា រៀបការត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ទេ?
រឿង: លែងលះគ្នា។
គម្ពីរបង្រៀនថា: ពេលគេសួរលោកយេស៊ូថា តើអាចលែងលះគ្នាក្នុងករណីណាខ្លះ? នោះលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកណាដែលលែងលះប្រពន្ធដែលមិនបានប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ រួចរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីម្នាក់ទៀត អ្នកនោះជាអ្នកផិតក្បត់»។—ម៉ាថាយ ១៩:៩
សំណួរ: តើសាសនានោះគោរពការណែនាំរបស់លោកយេស៊ូដោយឲ្យលែងលះគ្នានិងរៀបការម្ដងទៀត ដោយមានមូលដ្ឋានលើអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទតែប៉ុណ្ណោះឬ?
រឿង: សីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។
គម្ពីរបង្រៀនថា: «ចូរគេចអោយផុតពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌។ អំពើបាបឯទៀតៗដែលមនុស្សប្រព្រឹត្តជាអំពើបាបមិនធ្វើអោយរូបកាយសៅហ្មងទេ។ ប៉ុន្តែ អ្នកណាប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ អ្នកនោះប្រព្រឹត្តអំពើបាប ដែលនាំអោយសៅហ្មងដល់រូបកាយរបស់ខ្លួន»។—កូរិនថូសទី១ ៦:១៨, ខ.ស.
«ពួកស្រីៗក្នុងចំណោមពួកគេបានលះបង់ការរួមភេទតាមធម្មជាតិ ទៅប្រព្រឹត្តផ្ទុយពីធម្មជាតិវិញ ហើយសូម្បីតែពួកប្រុសៗក៏បានលះបង់ការរួមភេទតាមធម្មជាតិជាមួយនឹងស្រី រួចតាំងមានភ្លើងតណ្ហាដ៏ក្ដៅគគុកជាមួយនឹងប្រុសឯទៀត គឺប្រុសនិងប្រុសប្រព្រឹត្តអំពើអាសអាភាស ហើយទទួលរង្វាន់យ៉ាងពេញលេញសម្រាប់ខ្លួន ឲ្យសមនឹងអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ»។—រ៉ូម ១:២៦, ២៧
សំណួរ: តើសាសនានោះបង្រៀនថា អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទរវាងបុរសនិងស្ត្រី ឬរវាងគូដែលមានភេទដូចគ្នាគឺជាការខុសទេ?
រឿង: ការពារខ្នាតតម្រាគម្ពីរយ៉ាងក្លាហានក្នុងចំណោមសមាជិក។
គម្ពីរបង្រៀនថា: «បើមានអ្នកណានៅក្នុងពួកជំនុំ ជាមនុស្សកំផិត ឬលោភ ឬថ្វាយបង្គំរូបព្រះ ឬជេរប្រមាថ ជាអ្នកប្រមឹក ឬប្លន់កំហែង នោះមិនត្រូវឲ្យភប់ប្រសព្វនឹងគេឡើយ ក៏មិនត្រូវទាំងបរិភោគជាមួយនឹងគេផង»។ (កូរិនថូសទី១ ៥:១១, សមាគមខ្មែរនៃព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ) តើគួរធ្វើយ៉ាងណាចំពោះអ្នកដែលអះអាងថាខ្លួនជាគ្រិស្តសាសនិក តែធ្វើខុសដោយមិនប្រែចិត្ត? បណ្ដាំរបស់ព្រះចែងថា៖ «ត្រូវដកមនុស្សអាក្រក់ចេញពីចំណោមអ្នករាល់គ្នា»។—កូរិនថូសទី១ ៥:១៣, ខ.ស.
សំណួរ: ស្តីអំពីអ្នកដែលមិនប្រែចិត្តហើយមិនធ្វើតាមខ្នាតតម្រាគម្ពីរ តើសាសនានោះលែងទទួលស្គាល់ពួកគេជាសមាជិកទេ?
[ឃ្លាអក្សរធំនៅទំព័រ៦]
តើមានសាសនាណាដែលគេស្គាល់ទូទៅជាសាសនាដែលធ្វើតាមគោលការណ៍សីលធម៌ខ្ពង់ខ្ពស់ក្នុងគម្ពីរទេ?