RELIGIA prawdziwa pozytywnie oddziałuje na sposób myślenia i pomaga nam stawać się lepszymi ludźmi. Skłania do wysiłku, by postępować właściwie, i wydobywa z nas to, co najszlachetniejsze. Skąd wiadomo, że rzeczywiście wywiera taki wpływ?

Zastanówmy się nad tym, co w I wieku n.e. apostoł Paweł napisał do chrześcijan, którzy mieszkali w Koryncie — greckim mieście znanym z niemoralności. Swych współwyznawców przestrzegł: „Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwiąźli, ani homoseksualiści, ani złodzieje, ani skąpcy, ani pijacy, ani złorzeczący, ani zdziercy nie będą dziedzicami królestwa Bożego”. Następnie dodał: „I takimi niektórzy byliście. Lecz obmyliście się, lecz dostąpiliście uświęcenia, lecz przyjęliście usprawiedliwienie w imieniu Pana, Jezusa Chrystusa, i w Duchu Boga naszego” (1 Koryntian 6:9-11, Popowski). Zauważmy — pod wpływem religii prawdziwej ludzie, którzy wcześniej prowadzili się niemoralnie, stali się nienagannymi sługami Bożymi!

Ale w Biblii znajdujemy też przestrogę: „Przyjdzie bowiem czas, że odrzucą zdrową naukę. Wybiorą sobie nauczycieli, aby słuchać tego, co miłe dla ucha” (2 Tymoteusza 4:3, Edycja Świętego Pawła).

Jak pod tym względem oceniasz znane ci religie? Czy stoją na straży wzniosłych zasad biblijnych? Czy raczej tak przedstawiają wymagania zawarte w Biblii, by je pozbawić jednoznaczności i mówić ludziom tylko to, „co miłe dla ucha”?

Postawione dalej pytania pomogą ci ustalić, która religia wydaje dobry owoc, warto zatem poświęcić trochę czasu, żeby sobie na nie odpowiedzieć.

CZEGO UCZY BIBLIA: „Niech wszyscy szanują związek małżeński, a mąż i żona niech będą sobie wierni, gdyż rozpustników i tych, co nie dochowują przysięgi małżeńskiej, sam Bóg sądzić będzie” (Hebrajczyków 13:4, Współczesny przekład).

PYTANIE: Czy wyznawcy danej religii stosują się do zasady, że stosunki seksualne są dozwolone tylko w obrębie małżeństwa?

CZEGO UCZY BIBLIA: Kiedy zapytano Jezusa, czy są jakieś powody, dla których można się rozwieść, on wyjaśnił: „Powiadam wam, że każdy, kto rozwodzi się z żoną z wyjątkiem przypadku rozpusty, a żeni się z inną, cudzołoży” (Mateusza 19:9, Biblia poznańska).

PYTANIE: Czy w danej religii respektuje się tę podaną przez Jezusa zasadę i zezwala na rozwód (ewentualnie także na zawarcie następnego związku małżeńskiego) tylko wtedy, gdy któreś z małżonków dopuściło się niewierności?

CZEGO UCZY BIBLIA: „Uciekajcie przed rozpustą! Każdy inny grzech, który popełnia człowiek, jest poza ciałem, ale kto oddaje się rozpuście, grzeszy przeciw własnemu ciału” (1 Koryntian 6:18, EŚP).

„Ich kobiety bowiem zamieniły współżycie zgodne z naturą na przeciwne naturze. Podobnie mężczyźni porzucili zgodne z naturą współżycie z kobietą i zapałali żądzą  jedni ku drugim. Mężczyźni z mężczyznami dopuszczają się haniebnych czynów i dlatego sami na sobie ponoszą karę należną za zboczenie” (Rzymian 1:26, 27, Przekład ekumeniczny).

PYTANIE: Czy dana religia uczy, że niemoralne kontakty seksualne między mężczyzną a kobietą oraz między osobami tej samej płci są grzechem?

CZEGO UCZY BIBLIA: „Teraz jednak wam napisałem, abyście nie utrzymywali kontaktów z kimś, kto jest nazywany bratem, a jest rozpustnikiem, chciwcem, bałwochwalcą, oszczercą, pijakiem lub zdziercą. Z takim nawet nie jedzcie razem” (1 Koryntian 5:11, PE). Co należy zrobić z ludźmi, którzy mienią się chrześcijanami, a w rzeczywistości są zatwardziałymi grzesznikami? „Usuńcie złego spośród was samych” — czytamy w Słowie Bożym (1 Koryntian 5:13, Biblia Tysiąclecia).

PYTANIE: Czy w danej religii wyklucza się ze społeczności tych, którzy zatwardziale łamią zasady biblijne?