JEZUS dawał przykład szacunku dla Pisma Świętego, Słowa natchnionego przez Boga. Świadczą o tym argumenty, jakich użył, gdy był kuszony przez Diabła (Mateusza 4:4-11). Co powiedział, kiedy Szatan próbował go nakłonić do przemienienia kamieni w chleb? Odpierając tę pokusę, przytoczył natchnione słowa zanotowane przez Mojżesza w Księdze Powtórzonego Prawa 8:3. A gdy Diabeł zaproponował mu władzę nad wszystkimi królestwami świata w zamian za oddanie mu czci, Jezus zdecydowanie odmówił, powołując się na zasadę z Księgi Powtórzonego Prawa 6:13.

Warto się nad tym zastanowić: Jezus był Synem samego Boga, a jednak podczas nauczania odwoływał się do autorytetu Pisma Świętego. Tradycjom ludzkim nigdy nie przyznał pierwszeństwa przed Słowem Bożym (Jana 7:16-18). Tymczasem wielu współczesnych mu dostojników religijnych wcale nie miało respektu dla świętych Pism. Dlaczego? Pozwolili, by ludzkie zwyczaje usunęły w cień Słowo Boże. Jezus otwarcie im powiedział: „Unieważniliście Słowo Boga ze względu na waszą tradycję. Obłudnicy! Słusznie prorokował o was Izajasz: Lud ten czci Mnie wargami, lecz swoim sercem daleko jest ode Mnie. Daremnie jednak cześć Mi oddają, ucząc zasad, które są wymysłem ludzi” (Mateusza 15:6-9, Przekład ekumeniczny).

Mnóstwo istniejących dziś religii — w tym także niechrześcijańskich — powołuje się na autorytet Biblii. Ale ile wśród nich znasz takich,  które naprawdę odrzucają ludzkie tradycje sprzeczne z jednoznacznymi naukami Słowa Bożego? Przeanalizujmy dwa przykłady.

CZEGO UCZY BIBLIA: Jezus potępił współczesnych mu zwierzchników religijnych za lubowanie się w tytułach i zabieganie o prestiż. Wytknął im, że „lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi”. Swoich uczniów ostrzegł: „Nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie” (Mateusza 23:1-10, Biblia Tysiąclecia).

PYTANIE: Czy przywódcy danej religii lubią zaszczytne tytuły i zabiegają o prestiż, czy też stosują się do polecenia Jezusa, by tego nie robić?

CZEGO UCZY BIBLIA: „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz się kłaniał przed nimi i nie będziesz im służył” (Wyjścia 20:4, 5, przekład Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego).

Apostoł Jan zaapelował do chrześcijan: „Strzeżcie się bożków” (1 Jana 5:21, Popowski).

PYTANIE: Czy dana religia stosuje się do wyraźnie sprecyzowanego w Biblii zakazu posługiwania się wizerunkami podczas oddawania czci Bogu?

Choć na świecie istnieje dziś tak wiele religii, możesz wśród nich odszukać tę jedną, która prowadzi do życia. „Religijność czysta i bez skazy przed Bogiem” ma dużo cech rozpoznawczych (Jakuba 1:27, PE). W jej zidentyfikowaniu pomogą ci wersety biblijne omówione w tej serii artykułów — można je przyrównać do drogowskazów wiodących do celu.

Pytania zamieszczone w tym i poprzednich artykułach możesz przy najbliższej okazji zadać Świadkom Jehowy. Po wysłuchaniu odpowiedzi warto pójść za dobrym przykładem żyjących w I wieku mieszkańców miasta Berea. Zachęceni tym, czego dowiedzieli się od apostoła Pawła, „codziennie w Piśmie Świętym szukali potwierdzenia tych słów” (Dzieje 17:11, Współczesny przekład). Jeżeli jak Berejczycy szanujesz i starannie analizujesz Słowo Boże, odnajdziesz drogę prowadzącą do życia. Wtedy będziesz mógł dokonać świadomego wyboru, czy chcesz nią iść.