زندگی جاودانی بر زمین آیا اعتقادی مسیحی است؟‏

‏«خدا هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهد کرد.‏ و بعد از آن موت نخواهد بود.‏» —‏ مکا ۲۱:‏۴‏.‏

۱،‏ ۲.‏ از کجا می‌دانیم که بسیاری از یهودیان در قرن اوّل به زندگی ابدی بر زمین اعتقاد داشتند؟‏

مردی ثروتمند و سرشناس به سوی عیسی دوید،‏ به پای او افتاد و از او پرسید:‏ «ای استاد نیکو چه کنم تا وارث حیات جاودانی شوم؟‏» (‏ مرق ۱۰:‏۱۷‏)‏ این مرد جوان خواستار زندگی ابدی بود،‏ اما زندگی ابدی در کجا؟‏ همان طور که در مقالهٔ قبل بررسی کردیم یَهُوَه خدا قرن‌ها پیش از عیسی به یهودیان امید رستاخیز و زندگی ابدی بر زمین را داده بود.‏ این اعتقاد در بین بسیاری از یهودیان قرن اوّل همچنان رواج داشت.‏

^۲ قاعدتاً مرتا دوست عیسی نیز زمانی که در مورد رستاخیز برادرش صحبت کرد چنین اعتقادی را مدنظر داشت.‏ او گفت:‏ «می‌دانم که در قیامت روز بازپسین خواهد برخاست.‏» (‏ یو ۱۱:‏۲۴‏)‏ درست است که گروهی به نام صدّوقیان در آن زمان به رستاخیز معتقد نبودند.‏ (‏ مرق ۱۲:‏۱۸‏)‏ اما جورج فُت در کتاب «یهودیت در قرن  اوّل مسیحی» (‏ انگل‍.‏)‏ می‌نویسد:‏ «نوشته‌های مربوط به قرن اوّل و دوّم پیش از مسیح،‏ گواه این امر است که بسیاری بر این اعتقاد بودند که روزی دگرگونی‌ای اساسی در تاریخ بشر روی خواهد داد و مردگان،‏ روی زمین به زندگی باز می‌گردند.‏» پس مرد ثروتمندی که پیش عیسی آمد زندگی جاودانی بر زمین را در نظر داشت.‏

۳.‏ در این مقاله چه سؤالاتی را پاسخ می‌دهیم؟‏

^۳ امروزه بسیاری از مذاهب و محققین کتاب مقدّس،‏ امید زندگی ابدی بر زمین را اعتقادی مسیحی نمی‌شمارند.‏ اکثر مردم نیز بر این تصوّرند که بعد از مرگ در عالَم دیگری به زندگی ادامه می‌دهند.‏ از این رو زمانی که در نوشته‌های یونانی کتاب مقدّس به عبارت «زندگی جاودانی» برخورد می‌کنند تصوّر می‌کنند منظور زندگی ابدی در آسمان است.‏ آیا این برداشت درست است؟‏ منظور عیسی از زندگی جاودانی چه بود؟‏ شاگردان عیسی بر چه اعتقادی بودند؟‏ آیا نوشته‌های مقدّس یونانی اعتقاد زندگی ابدی بر زمین را تأیید می‌کند؟‏

‏«معاد» و زندگی جاودانی

۴.‏ در «معاد» چه خواهد شد؟‏

^۴ کتاب مقدّس تعلیم می‌دهد که مسیحیان مسح‌شده رستاخیز می‌یابند تا از آسمان بر زمین حکومت کنند.‏ (‏ لو ۱۲:‏۳۲؛‏ مکا ۵:‏۹،‏ ۱۰؛‏ ۱۴:‏۱-‏۳‏)‏ عیسی بارها از زندگی جاودانی صحبت کرد اما نمی‌توان گفت که در تمامی این موارد فقط این گروه را در نظر داشته است.‏ برای مثال،‏ به گفتهٔ عیسی به شاگردانش زمانی که مرد ثروتمند به دلیل ثروتش پیروی از او را رد کرد توجه کنید.‏ (‏ متّیٰ ۱۹:‏۲۸،‏ ۲۹ خوانده شود.‏‏)‏ عیسی به رسولانش گفت که آنان در مقام پادشاه و داور «بر دوازده سِبط اسرائیل» حکمرانی خواهند کرد.‏ منظور از «دوازده سِبط اسرائیل» افرادی است که امید آسمانی ندارند.‏ (‏ ۱ قر ۶:‏۲)‏ او همچنین از پاداشی صحبت کرد که «هر که» او را پیروی کند از آن بهره‌مند می‌گردد.‏ تک‌تک پیروان او «وارث حیات جاودانی» خواهند بود.‏ همهٔ آنان در «معاد» آغازی دوباره خواهند داشت.‏

۵.‏ «معاد» را چگونه توضیح می‌دهید؟‏

^۵ منظور عیسی از «معاد» چه بود؟‏ این واژه در ترجمهٔ هزارهٔ نو ‏«جهان نوین» و در ترجمهٔ تفسیری ‏«دنیای جدید» ترجمه شده است.‏ از آنجایی که عیسی این کلمه را بدون توضیح به کار برد قاعدتاً به امیدی اشاره دارد که برای یهودیان آشنا بود و قرن‌ها به آن اعتقاد داشته‌اند.‏ در این «معاد» شرایط روی زمین دوباره به همان شرایط قبل از گناه آدم و حوّا باز می‌گردد.‏ «معاد» مقصود خدا را در خصوص «آسمانی جدید و زمینی جدید» به تحقق خواهد رساند.‏ —‏ اشع ۶۵:‏۱۷‏.‏

۶.‏ از تشبیه میش‌ها و بزها در خصوص امید زندگی جاودانی چه می‌آموزیم؟‏

^۶ عیسی زمانی که به نابودی نظام شیطان اشاره نمود نیز از زندگی جاودانی صحبت کرد.‏ (‏ مت ۲۴:‏۱-‏۳‏)‏ عیسی گفت:‏ «چون پسر انسان در جلال خود با جمیع ملائکهٔ مقدّس خویش آید،‏ آنگاه بر کرسی جلال خود خواهد  نشست،‏ و جمیع امّت‌ها در حضور او جمع شوند و آن‌ها را از همدیگر جدا می‌کند به قسمی که شبان میش‌ها را از بزها جدا می‌کند.‏» در این داوری آنانی که محکوم می‌شوند «در عذاب جاودانی خواهند رفت،‏ اما عادلان در حیات جاودانی.‏» «عادلان» از «برادران» مسح‌شدهٔ عیسی پشتیبانی و حمایت کرده‌اند،‏ از این رو «حیات جاودانی» را دریافت می‌کنند.‏ (‏ مت ۲۵:‏۳۱-‏۳۴،‏ ۴۰،‏ ۴۱،‏ ۴۵،‏ ۴۶‏)‏ از آنجایی که مسح‌شدگان حاکمین ملکوت آسمانی‌اند قاعدتاً «عادلان» تابعین این حکومت بر زمین خواهند بود.‏ کتاب مقدّس پیشگویی کرده است که ‹[پادشاه منتخب یَهُوَه] از دریا تا دریا و از نهر تا اقصای جهان حکمرانی خواهد کرد.‏› (‏ مز ۷۲:‏۸‏)‏ این تابعین تا ابد از زندگی بر زمین لذّت خواهند برد.‏

انجیل یوحنّا چه نشان می‌دهد؟‏

۷،‏ ۸.‏ عیسی با نیقودیموس در مورد کدام دو امیدی که برای انسان‌ها وجود دارد صحبت کرد؟‏

^۷ در انجیل‌های متّیٰ،‏ لوقا و مَرقُس عیسی از عبارت «حیات جاودانی» استفاده کرده است.‏ در انجیل یوحنّا عیسی ۱۸ بار به موضوع زندگی جاودانی اشاره می‌کند.‏ در ادامه می‌خواهیم به برخی از این موارد بپردازیم و بررسی کنیم که عیسی در خصوص زندگی جاودانی بر زمین چه گفته است.‏

^۸ بر اساس انجیل یوحنّا عیسی اوّلین بار در مورد حیات جاودانی با نیقودیموس،‏ یکی از فریسیان صحبت کرد.‏ عیسی به او گفت:‏ «اگر کسی از آب و روح مولود نگردد،‏ ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود.‏» آنانی که می‌خواهند وارد ملکوت خدا شوند باید «از سرِ نو مولود» گردند.‏ (‏ یو ۳:‏۳-‏۵‏)‏ عیسی تنها به گفتن این امر اکتفا نکرد.‏ او همچنین در بارهٔ زندگی ابدی که کل بشر می‌تواند از آن برخوردار گردد سخن گفت.‏ (‏ یوحنّا ۳:‏۱۶ خوانده شود.‏‏)‏ عیسی به زندگی جاودانی برای پیروان مسح‌شده‌اش در آسمان و دیگر پیروانش بر زمین اشاره کرد.‏

۹.‏ عیسی با زن سامری در خصوص چه امیدی صحبت کرد؟‏

^۹ پس از این که عیسی در اورشلیم با نیقودیموس صحبت کرد به شمال به سمت جلیل سفر نمود.‏ در سامره کنار چاهِ یعقوب نزدیک شهر سوخار به زنی برخورد کرد.‏ عیسی به او گفت:‏ «کسی که از آبی که من به او می‌دهم بنوشد،‏ ابداً تشنه نخواهد شد،‏ بلکه آن آبی که به او می‌دهم در او چشمهٔ آبی گردد که تا حیات جاودانی می‌جوشد.‏» (‏ یو ۴:‏۵،‏ ۶،‏ ۱۴‏)‏ این آب سمبول تدارکات یَهُوَه برای بازگشت انسان‌ها به زندگی جاودانی است؛‏ از جمله انسان‌هایی که امید زندگی بر زمین را دارند.‏ در کتاب مکاشفه،‏ خدا خود چنین امیدی داده است:‏ «من به هر که تشنه باشد،‏ از چشمهٔ آب حیات،‏ مفت خواهم داد.‏» (‏ مکا ۲۱:‏۵،‏ ۶؛‏ ۲۲:‏۱۷‏)‏ پس عیسی با زن سامری در مورد زندگی جاودانی صحبت کرد؛‏ زندگی جاودانی نه فقط برای مسح‌شدگان که در ملکوت حکمرانی خواهند کرد بلکه همین طور برای انسان‌های باایمانی که امید زندگی بر زمین را دارند.‏

۱۰.‏ عیسی پس از شفای مردی در حوض بیت‌حسدا به مخالفین مذهبی در مورد زندگی جاودانی چه گفت؟‏

^۱۰ یک سال پس از آن،‏ عیسی بار دیگر به اورشلیم رفت.‏ در آنجا بود که مردی را در حوض بیت‌حسدا شفا داد.‏ عیسی به یهودیان که از او ایراد می‌گرفتند چنین گفت:‏ «پسر از خود هیچ نمی‌تواند کرد مگر آنچه بیند که پدر به عمل آرد.‏» پس از این که عیسی گفت پدر «تمام داوری را به پسر سپرده است» چنین ادامه داد:‏ «هر که کلام مرا بشنود و به فرستندهٔ من ایمان آورد،‏ حیات جاودانی دارد.‏» عیسی همچنین گفت:‏ «ساعتی می‌آید که در آن جمیع کسانی که در قبور می‌باشند،‏ آواز او [پسر انسان] را خواهند شنید،‏ و بیرون خواهند آمد؛‏ هر که اَعمال نیکو کرد،‏ برای قیامت حیات و هر که اَعمال بد کرد،‏ به جهت قیامت داوری.‏» (‏ یو ۵:‏۱-‏۹،‏ ۱۹،‏ ۲۲،‏ ۲۴-‏۲۹‏)‏ عیسی به آن منتقدان یهودی گفت که خدا او را برگزیده است تا با رستاخیز مردگان امید یهودیان را در خصوص زندگی جاودان بر زمین به تحقق رساند.‏

۱۱.‏ چرا می‌دانیم که آنچه عیسی در یوحنّا ۶:‏۴۸-‏۵۱ در مورد زندگی جاودانی گفت امید زندگی جاودانی بر زمین را نیز در بر دارد؟‏

 ^۱۱ در جلیل،‏ هزاران نفر که می‌خواستند عیسی برایشان به طریقی معجزه‌آسا نان تهیه کند دنباله روی او شده بودند.‏ عیسی به آنان از نان دیگری صحبت کرد؛‏ «نان حیات.‏» (‏ یوحنّا ۶:‏۴۰،‏ ۴۸-‏۵۱ خوانده شود.‏‏)‏ عیسی گفت:‏ «نانی که من عطا می‌کنم جسم من است.‏» عیسی جانش را نه فقط برای آنانی که در آسمان در ملکوت خدا حکومت خواهند کرد داد بلکه آن را «به جهت حیات جهان» و انسان‌هایی که باز خرید می‌شوند.‏ «هر که از آن بخورد» یعنی به قدرت نجات‌بخش قربانی عیسی ایمان آورد و هماهنگ با آن زندگی کند می‌تواند زندگی ابدی را کسب کند.‏ به این ترتیب می‌بینیم که اشاره‌های عیسی به «زندگی جاودانی» امید دیرینهٔ یهودیان را تأیید می‌کند؛‏ یعنی امید زندگی جاودان زیر لوای حکومت مسیحایی.‏

۱۲.‏ عیسی زمانی که با مخالفانش صحبت می‌کرد در خصوص «حیات جاودانی» برای گوسفندانش چه امیدی را مد نظر داشت؟‏

^۱۲ بعدها در عید تجدید در اورشلیم عیسی به مخالفانش چنین گفت:‏ «شما ایمان نمی‌آورید زیرا از گوسفندان من نیستید،‏ چنانکه به شما گفتم.‏ گوسفندان من آواز مرا می‌شنوند و من آن‌ها را می‌شناسم و مرا متابعت می‌کنند.‏ و من به آن‌ها حیات جاودانی می‌دهم.‏» (‏ یو ۱۰:‏۲۶-‏۲۸‏)‏ آیا منظور عیسی از «حیات جاودانی» در اینجا تنها زندگی در آسمان بود یا زندگی جاودانی در بهشت زمینی را نیز مد نظر داشت؟‏ عیسی کمی پیش از آن پیروانش را چنین دلگرمی داده بود:‏ «ترسان مباشید ای گلّهٔ کوچک،‏ زیرا که مَرْضی [یعنی رضایت] پدر شما است که ملکوت را به شما عطا فرماید.‏» (‏ لو ۱۲:‏۳۲‏)‏ در زمان عید تجدید عیسی گفت:‏ «مرا گوسفندان دیگر هست که از این آغل نیستند.‏ باید آن‌ها را نیز بیاورم.‏» (‏ یو ۱۰:‏۱۶‏)‏ زمانی که عیسی با مخالفانش صحبت می‌کرد،‏ هم امید «گلّهٔ کوچک،‏» و هم امید زندگی ابدی بر زمین را برای میلیون‌ها تن از «گوسفندان دیگر» در نظر داشت.‏

امیدی که نیاز به توضیح نداشت

۱۳.‏ منظور عیسی از گفتن «با من در فردوس خواهی بود» چه بود؟‏

^۱۳ عیسی هنگامی که بر چوبهٔ اعدام زجر می‌کشید به یکی از خطاکاران که کنار او اعدام می‌شد سخنی گفت که تأییدی محکم بر امید بشر به زندگی ابدی بر زمین است.‏ آن مرد از عیسی چنین خواست:‏ «مرا به یاد آور هنگامی که به ملکوت خود آیی.‏» عیسی به او چنین اطمینان داد:‏ «هرآینه به تو می‌گویم امروز،‏ با من در فردوس خواهی بود.‏» (‏ لو ۲۳:‏۴۲،‏ ۴۳‏)‏ ظاهراً این مرد یهودی بود،‏ از این رو عیسی نیازی نداشت که در مورد  فردوس یا بهشت به او توضیحی دهد.‏ چرا که این مرد یهودی به برقراری زندگی جاودان بر بهشت زمینی اعتقاد داشت.‏

۱۴.‏ الف)‏ چه نکته‌ای نشان می‌دهد که درک گفتهٔ عیسی در خصوص امید آسمانی برای رسولان مشکل بود؟‏ ب)‏ در چه زمانی پیروان عیسی درک روشنی از امید آسمانی کسب کردند؟‏

^۱۴ عیسی زمانی که به امید زندگی در آسمان اشاره کرد نیاز بود که آن را توضیح دهد.‏ وقتی عیسی به شاگردانش گفت که به آسمان می‌رود تا برای آنان جایی را آماده کند آنان متوجه منظور او نشدند.‏ (‏ یوحنّا ۱۴:‏۲-‏۵ خوانده شود.‏‏)‏ عیسی بعدها به آنان گفت:‏ «بسیار چیزهای دیگر نیز دارم به شما بگویم لٰکن الآن طاقت تحمّل آن‌ها را ندارید.‏ ولیکن چون او یعنی روحِ راستی آید،‏ شما را به جمیع راستی هدایت خواهد کرد.‏» (‏ یو ۱۶:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ پس از پَنْطیکاست ۳۳ میلادی آنان به روح خدا مسح شدند تا پادشاهان آیندهٔ ملکوت خدا شوند و در آن زمان بود که درک کردند که پادشاهی آنان در آسمان خواهد بود.‏ (‏ ۱ قر ۱۵:‏۴۹؛‏ کول ۱:‏۵‏؛‏ ۱ پطر ۱:‏۳،‏ ۴)‏ امید زندگی در آسمان اعتقادی جدید و متفاوت برای آنان بود،‏ از این رو در نامه‌های الهامیِ بخش یونانی کتاب مقدّس بر آن تأکید شده است.‏ اما آیا این نوشته‌ها اعتقاد زندگی ابدی بر زمین را نیز تأیید می‌کنند؟‏

نامه‌های الهام‌شده چه می‌گویند؟‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ نامهٔ پولُس به عبرانیان و نوشته‌های پِطْرُس به چه صورت به زندگی ابدی بر زمین اشاره دارند؟‏

^۱۵ پولُس رسول در نامه‌اش به عبرانیان برادران هم‌ایمانش را چنین خطاب کرد:‏ «ای برادران مقدّس که در دعوت سماوی شریک هستید.‏» همچنین او نوشته است که خدا «عالَم آینده‌ای» را «مطیع» یا تابع عیسی خواهد ساخت.‏ (‏ عبر ۲:‏۳،‏ ۵؛‏ ۳:‏۱‏)‏ در نوشته‌های مقدّس یونانی عبارتی که ‹عالَم آینده› ترجمه شده است مفهوم زمین با ساکنانش را می‌دهد.‏ در واقع منظور از ‹عالَم آینده› دنیای تحت حکومت عیسی مسیح است.‏ عیسی وعده‌های خدا را به تحقق خواهد رساند و «صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن تا به ابد سکونت خواهند نمود.‏» —‏ مز ۳۷:‏۲۹‏.‏

^۱۶ پِطْرُس رسول نیز تحت الهام الٰهی در مورد آیندهٔ انسان‌ها نگاشته است.‏ او چنین نوشت:‏ «آسمان و زمین الآن به همان کلام برای آتش ذخیره شده و تا روز داوری و هلاکت مردم بی‌دین نگاه داشته شده‌اند.‏» (‏ ۲ پطر ۳:‏۷)‏ چه چیز جایگزین «آسمان و زمین الآن» یعنی حکومت‌های حاکم کنونی و انسان‌های شریر بر زمین خواهد شد؟‏ (‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۳ خوانده شود.‏‏)‏ «آسمان جدید» یعنی حکومت الٰهی به پادشاهی مسیح و «زمین جدید» یعنی انسان‌های صالح و پرستندگان یَهُوَه خدا جایگزین «آسمان و زمین الآن» خواهد شد.‏

۱۷.‏ در مکاشفه ۲۱:‏۱-‏۴ امید بشر چگونه به تصویر کشیده شده است؟‏

^۱۷ آنچه در کتاب مکاشفه یعنی آخرین کتاب در مورد کامل شدن انسان‌ها به تصویر کشیده شده است دل ما را از شادی لبریز می‌کند.‏ (‏ مکاشفه ۲۱:‏۱-‏۴ خوانده شود.‏‏)‏ این همان امیدی است که انسان از زمانی که گناه را به ارث برد و کاملیت را در باغ عدن از دست داد چشم‌انتظار آن بوده است.‏ درستکاران تا ابد بدون این که پیر و فرتوت شوند در بهشت بر زمین زندگی خواهند کرد.‏ هم نوشته‌های مقدّس عبرانی و هم نوشته‌های مقدّس یونانی اساس این امید است؛‏ امیدی که امروزه به خادمان وفادار یَهُوَه قوّت می‌بخشد.‏ —‏ مکا ۲۲:‏۱،‏ ۲‏.‏

مروری بر مقاله

‏• منظور عیسی از «معاد» چه بود؟‏

‏• عیسی با در نظر داشتن چه چیز با نیقودیموس صحبت کرد؟‏

‏• عیسی چه قولی به فرد خطاکاری که همراه او اعدام می‌شد داد؟‏

‏• نامهٔ عبرانیان و نوشته‌های پِطْرُس به چه صورت امید زندگی ابدی بر زمین را تأیید می‌کند؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ٨]‏

گوسفندگونگان تا ابد بر زمین زندگی خواهند کرد

‏[تصاویر در صفحهٔ ١٠]‏

عیسی با مردم در مورد زندگی جاودانی صحبت کرد