زندگی جاودانی بر زمین امیدی که بار دیگر از پردهٔ ابهام بیرون آمد
زندگی جاودانی بر زمین امیدی که بار دیگر از پردهٔ ابهام بیرون آمد
‹تو ای دانیال تا زمان آخر کلام را مخفی دار . . . بسیاری به سرعت تردّد خواهند نمود و عِلم افزوده خواهد گردید.› — دان ۱۲:۴.
۱، ۲. چه سؤالاتی در این مقاله بررسی می‌شود؟
امروزه میلیون‌ها نفر در مورد زندگی جاودان در بهشت زمینی که کتاب مقدّس امید آن را به بشر داده است درکی روشن دارند. ( مکا ۷:۹، ۱۷) خدا در آغاز آفرینش انسان، آشکار ساخت که او را برای زندگی ابدی آفریده است نه این که تنها چند صباحی زندگی کند. — پیدا ۱:۲۶-۲۸.
۲ بازگشت انسان به کاملیتی که آدم از آن محروم شد امید اسرائیلیان بود. در بخش یونانی کتاب مقدّس نیز توضیح داده شده است که خدا چگونه زندگی ابدی بر زمین را برای انسان‌ها ممکن می‌سازد. اگر چنین است چرا امید زندگی ابدی بر زمین قرن‌ها از دیدهٔ انسان‌ها پنهان بوده است؟ و چگونه نور حقیقت بر این امید انداخته شد و بر میلیون‌ها نفر آشکار گردید؟
امیدی در پردهٔ ابهام
۳. چرا نباید تعجب کرد که امید بشر به زندگی ابدی روی زمین مدت‌ها در پردهٔ ابهام مانده بود؟
۳ عیسی پیشگویی کرده بود که انبیای دروغین تعالیم او را تحریف خواهند نمود و بسیاری از مردم گمراه خواهند شد. ( مت ۲۴:۱۱) پِطْرُس رسول به مسیحیان متذکر شد که «معلّمان کذبه» در میان آنان ظاهر می‌شوند. ( ۲ پطر ۲:۱) پولُس رسول نیز چنین گفت: «زمانی خواهد آمد که مردم به تعلیم صحیح گوش فرا نخواهند داد، بلکه بنا به میل خویش، معلّمان بسیار گرد خود خواهند آورد تا آنچه را که گوش‌هایشان طالب شنیدن آن است، از آنان بشنوند.» ( ۲ تیمو ۴:۳، ۴، ترجمهٔ هزارهٔ نو ) در پس پرده شیطان عامل گمراهی مردم است. او با استفاده از مسیحیت کاذب حقایق دلگرم‌کنندهٔ کتاب مقدّس در خصوص مقصود خدا برای بشر و زمین را در پردهٔ ابهام قرار داده است. — ۲قُرِنتیان ۴:۳، ۴ خوانده شود.
۴. راهنمایان مذهبی چه اعتقادی را رد کردند؟
۴ کتاب مقدّس توضیح می‌دهد که ملکوت خدا حکومتی در آسمان است که تمامی حکومت‌های بشری را بر خواهد انداخت. ( دان ۲:۴۴) در طی حکومت هزار سالهٔ عیسی شیطان محبوس می‌گردد، مردگان رستاخیز می‌یابند و انسان‌ها به کاملیت می‌رسند. ( مکا ۲۰:۱-۳، ۶، ۱۲؛ ۲۱:۱-۴) البته، راهنمایان جهان مسیحیت اعتقادات دیگری را پذیرفته‌اند. برای نمونه در قرن سوّم میلادی اوریژن اهل اسکندریه، یکی از سران کلیسا این اعتقاد را که دوران هزار ساله برکاتی برای زمین خواهد داشت رد کرد. بر اساس دایرة‌المعارف کاتولیک، آگوستین ( ۳۵۴-۴۳۰ م.) اهل هیپو، از علمای کاتولیک نیز «به دوران هزار ساله معتقد نبود.» *
۵، ۶. به چه دلیل آگوستین و اوریژن با تعلیم دوران هزارساله مخالف بودند؟
۵ چرا اوریژن و آگوستین با اعتقاد به برکات زمینی در دوران هزار ساله مخالف بودند؟ اوریژن یکی از شاگردان کلمنت اهل اسکندریه بود؛ همان کسی که اعتقاد به روح فناناپذیر را از فلاسفهٔ یونانی وارد مسیحیت کرد. اوریژن شدیداً تحت تأثیر فلسفهٔ افلاطون در خصوص فناناپذیری روح بود. ورنر یگِر یکی از محققین رشتهٔ الٰهیات در مورد او می‌گوید: «او باورهای افلاطون و اعتقاد به روح فناناپذیر و تمامی جوانب این اعتقاد را وارد تعالیم مسیحیت کرد.» اوریژن همواره برکات زمینی دوران هزار ساله را به برکات آسمانی نسبت می‌داد.
۶ آگوستین در ۳۳ سالگی پیش از این که به «مسیحیت» بگرود افلاطون‌گرای‌نو بود. اعتقادات افلاطون‌گراهای‌نو از فلسفهٔ افلاطونی نشأت می‌گرفت که در قرن سوّم پلوتینوس آن را توسعه داده بود. آگوستین به مسیحیت گروید اما طرز فکر افلاطون‌گرایانه‌اش را حفظ کرد. در دایرة‌المعارف بریتانیکا آمده است: «آگوستین بیش از هر شخص دیگری اعتقادات عهد جدید را با فلسفهٔ یونانی افلاطونی در هم آمیخت.» بر اساس دایرة‌المعارف کاتولیک، آگوستین دورهٔ حکومت هزار ساله را که در مکاشفه باب ۲۰ آمده است «سمبولیک تفسیر کرد.» سپس در ادامه می‌گوید: «علمای الٰهیات مغرب‌زمین نیز بعد از او این اعتقاد را پذیرفتند و از این رو دیگر کسی از دوران هزارساله به مفهوم اوّلیهٔ آن حمایت نکرد.»
۷. چه اعتقاد نادرستی امید زندگی ابدی بر زمین را در پردهٔ ابهام فرو برد، و چگونه چنین شد؟
۷ اعتقاد به فناناپذیری انسان از بابل باستان نشأت گرفت و در سراسر جهان ترویج یافت. این اعتقاد سبب شد که امید بشر به زندگی جاودانی در زمین در پردهٔ ابهام فرو رود. جهان مسیحیت این اعتقاد را پذیرفت و علمای مذهبی با تحریفِ آیات کتاب مقدّس در خصوص امید زندگی آسمانی تعلیم دادند که تمامی انسان‌های نیکوکار به آسمان خواهند رفت. بر اساس این طرز فکر زمین محل گذر است که در آن انسان مورد آزمایش و امتحان قرار می‌گیرد تا صلاحیتش برای زندگی در آسمان ثابت شود. دگرگونی مشابهی نیز در اعتقاد یهودیان به زندگی ابدی بر زمین به وجود آمد. یهودیان به تدریج با پذیرفتن عقاید یونانیان به فناناپذیری روح، امید به زندگی ابدی بر زمین را به دست فراموشی سپردند. اما این فلسفه با سرشت و طبیعت انسان ناسازگار است. زیرا انسان مخلوقی خاکی است نه روحی. یَهُوَه به آدم، اوّلین انسان چنین گفت: «تو خاک هستی.» ( پیدا ۳:۱۹) از این رو، خانهٔ ابدی انسان زمین است، نه آسمان. — مزمور ۱۰۴:۵؛ ۱۱۵:۱۶ خوانده شود.
حقیقتی که در تاریکی درخشید
۸. در سال‌های۱۶۰۰ برخی از محققان کتاب مقدّس در خصوص آیندهٔ انسان‌های وفادار به چه نتایجی رسیدند؟
۸ بسیاری از مذاهبی که خود را مسیحی می‌شمارند امید زندگی ابدی بر زمین را انکار می‌کنند. اما شیطان در پنهان کردن این حقیقت همیشه موفق نبوده است. طی سال‌ها اشخاصی بوده‌اند که در تاریکی تعالیم رایج زمانشان، با خواندن عمیق کتاب مقدّس درخشش حقیقت را دیدند و به بعضی از جنبه‌های مقصود خدا در خصوص بازگشت انسان به کاملیت پی بردند. ( مز ۹۷:۱۱؛ مت ۷:۱۳، ۱۴؛ ۱۳:۳۷-۳۹) در سال‌های ۱۶۰۰ مترجمان و ناشرانِ کتاب مقدّس این کتاب را در سطح وسیع‌تری در دسترس مردم قرار دادند. در سال ۱۶۵۱ یکی از محققان توضیح داد که چون از طریق آدم، انسان‌ها «بهشت و زندگی ابدی بر زمین را از دست داده‌اند» از طریق مسیح «باید زندگی ابدی بر زمین را به دست آورند، در غیر این صورت این مقایسه به جا نمی‌بود.» ( ۱قُرِنتیان ۱۵:۲۱، ۲۲ خوانده شود.) جان میلتون ( ۱۶۰۸-۱۶۷۴) یکی از شاعران انگلیسی‌زبان که شهرت جهانی دارد کتابی با عنوان بهشت گم‌شده و در پی آن کتابی به نام بهشت بازیافته به رشتهٔ تحریر درآورد. در کارهای میلتون به پاداشی که وفاداران در بهشت زمینی کسب خواهند کرد اشاره شده است. میلتون زندگی‌اش را وقف مطالعه و تحقیق در کتاب مقدّس کرد و به این نتیجه رسید که تا زمان حضور مسیح نمی‌توان به درک کاملی از نوشته‌های کتاب مقدّس دست یافت.
۹، ۱۰. الف) ایزاک نیوتن در مورد امید انسان چه نوشته است؟ ب) نیوتن به چه دلیل به این نتیجه رسیده بود که حضور مسیح مدت‌ها بعد از دوران او صورت خواهد گرفت؟
۹ ایزاک نیوتن، ( ۱۶۴۲-۱۷۲۷) ریاضیدان مشهور، به کتاب مقدّس علاقهٔ عمیقی داشت. او به این نتیجه رسیده بود که مقدّسان به زندگی در آسمان نایل می‌آیند و با مسیح حکومت خواهند کرد. ( مکا ۵:۹، ۱۰) نیوتن در خصوص تابعان ملکوت نیز چنین نوشت: «انسان‌ها پس از روز داوری نه فقط به مدت ۱۰۰۰ سال بلکه تا ابد بر زمین سکونت خواهند داشت.»
۱۰ نیوتن متوجه شده بود که حضور مسیح قرن‌ها بعد خواهد بود. تاریخ‌نگاری به نام اِستیوِن اسنوبلان می‌گوید: «نیوتن بر این عقیده بود که ملکوت خدا در آینده‌ای دور برقرار خواهد شد. یکی از دلایل این باور نیوتن این بود که اعتقاد مرتدانهٔ تثلیث عمیقاً در جامعه ریشه دوانده بود.» در دوران نیوتن خبر خوش ملکوت از چشم همگان پوشیده بود. او شاهد بود که هیچ یک از گروه‌های مسیحی فعالیتی در اشاعهٔ آن نمی‌کنند. نیوتن می‌نویسد: «پیشگویی‌های دانیال و یوحنّا [در کتاب مکاشفه] در آینده درک خواهد شد.» او همچنین می‌نویسد: «دانیال گفته است که ‹بسیاری به سرعت تردّد خواهند نمود و عِلم افزوده خواهد گردید.› زیرا باید انجیل پیش از مصیبت عظیم و انتهای دنیا به تمامی ملت‌ها موعظه شود. به علاوه، در مورد گروهی پیشگویی شده است که از مصیبت عظیم بیرون می‌آیند و نخل به دست دارند و تعداد ایشان را نمی‌توان شمرد. تنها در صورتی چنین افزایشی امکان‌پذیر است که پیش از انتها به همگان موعظه شود.» — دان ۱۲:۴؛ مت ۲۴:۱۴؛ مکا ۷:۹، ۱۰.
۱۱. چرا امید بشر همچنان برای اغلب مردمی که در دوران میلتون و نیوتن می‌زیستند مخفی ماند؟
۱۱ در دوران میلتون و نیوتن ابراز اعتقادی مغایر با تعالیم کلیسا بسیار پر خطر بود. از این رو اغلبِ تحقیقات این دو محقق در مورد کتاب مقدّس تا پیش از مرگشان به چاپ نرسید. در قرن شانزدهم حرکت اصلاح‌طلبانه‌ای در جهان مسیحیت صورت گرفت. با وجود این، کلیسای پروتستان که سردمدار این حرکت بود اعتقاد فناناپذیری انسان را اصلاح نکرد و همچنان تعالیم و اعتقادات آگوستین را در مورد این که دوران هزار ساله در گذشته بوده و نه در آینده ترویج داد. آیا علم و شناخت به کتاب مقدّس در روزهای آخر افزوده شد؟
«علم افزوده خواهد گردید»
۱۲. در چه زمانی شناخت از کتاب مقدّس افزوده شد؟
۱۲ دانیال در مورد «زمان آخر» پیشگویی دلگرم‌کننده‌ای کرد. ( دانیال ۱۲:۳، ۴، ۹، ۱۰ خوانده شود.) عیسی نیز گفت: ‹عادلان مثل آفتاب، درخشان خواهند شد.› ( مت ۱۳:۴۳) چگونه مطابق این پیشگویی‌ها «علم» یا شناخت از کتاب مقدّس در زمان آخر افزوده شد؟ به برخی پیشرفت‌ها که در ده‌های پیش از سال ۱۹۱۴، زمان آغاز ایّام آخر صورت گرفت توجه کنید.
۱۳. چارلز تِیز راسل پس از تحقیق در مورد بازگشت انسان به کاملیت چه نوشت؟
۱۳ در اواخر سال‌های ۱۸۰۰ اشخاصی با جدّیت در جستجوی ‹نمونه‌ای از سخنان صحیح› بودند. ( ۲ تیمو ۱:۱۳) یکی از این اشخاص چارلز تِیز راسل بود. در سال ۱۸۷۰ او و چند تن دیگر که جویای درک حقیقت بودند دوره‌ای برای مطالعهٔ کتاب مقدّس ترتیب دادند. در سال ۱۸۷۲ آنان در مورد بازگشت وضعیت بشر به کاملیت تحقیقاتی کردند. بعدها، راسل چنین نوشت: «تا آن زمان ما قادر نبودیم که به وضوح تفاوت فاحش بین پاداش کلیسا ( جماعت مسح‌شدگان) که مورد آزمایش قرار دارد و پاداش مردم وفادار را در کل درک کنیم.» آنان بعدها متوجه شدند که پاداش گروه دوّم «به کاملیت رسیدن است؛ همان وضعیتی که جدّمان آدم در باغ عدن از آن برخوردار بود.» راسل به کمک افرادی دیگر به این شناخت رسید. این افراد چه کسانی بودند؟
۱۴. الف) درک هِنری دان از اَعمال ۳:۲۱ چه بود؟ ب) به اعتقاد دان چه کسانی تا ابد بر زمین زندگی خواهند کرد؟
۱۴ هِنری دان یکی از این افراد بود که در مورد «معادِ همه چیز که خدا از بدوِ عالَم به زبان جمیع انبیای مقدّس خود، از آن اخبار نمود» نگاشت. ( اعما ۳:۲۱) دان می‌دانست که این «معاد» شامل رسیدن انسان به کاملیت بر زمین در طی دوران هزار سالهٔ حکمرانی مسیح خواهد بود. دان همچنین در خصوص این مسئله که چه کسانی تا ابد بر زمین زندگی خواهند کرد تحقیق نمود. توضیح او چنین بود که میلیون‌ها تن رستاخیز خواهند یافت، به آنان حقیقت آموزش داده خواهد شد و این فرصت را خواهند یافت که به عیسی ایمان آورند.
۱۵. جورج استارز در مورد رستاخیز به چه نتیجه‌ای رسید؟
۱۵ در سال ۱۸۷۰، جورج استارز نیز به این نتیجه رسید که ناعادلان و بدان رستاخیز خواهند یافت و به آنان فرصت داده خواهد شد که به زندگی ابدی دست یابند. او همچنین از آیات کتاب مقدّس تشخیص داد که رستاخیزیافته‌ای که فرصت زندگی ابدی را از دست دهد «خواهد مرد حتی اگر این ‹گناهکار صدساله› باشد.» ( اشع ۶۵:۲۰) استارز در بروکلینِ نیویورک، مجلّه‌ای تحت عنوان «پژوهشگران کتاب مقدّس» ( انگل.) به چاپ رساند.
۱۶. چه آموزشی شاگردان کتاب مقدّس را از جهان مسیحیت جدا ساخت؟
۱۶ راسل با تحقیق در کتاب مقدّس متوجه شد که زمان آن رسیده است که بشارت به صورتی گسترده اعلام شود. به این ترتیب او در سال ۱۸۷۹ مجلّه‌ای تحت عنوان «برج دیده‌بانی صهیون و پیک حضور مسیح» ( انگل.) به چاپ رساند. امروزه این مجلّه با نام برج دیده‌بانی ملکوت یَهُوَه را اعلام می‌کند منتشر می‌شود. تا پیش از آن تنها افراد معدودی حقیقت در مورد آیندهٔ بشر را درک کرده بودند. اما این مجلّات برای مطالعه به دست بسیاری از شاگردان کتاب مقدّس در کشورهای مختلف رسید و آنان نیز به این حقیقت دست یافتند. این اعتقاد که تنها گروه کوچکی به آسمان خواهند رفت و میلیون‌ها انسان در زمین به کاملیت می‌رسند شاگردان کتاب مقدّس را از جهان مسیحیت جدا ساخت.
۱۷. چگونه شناخت از امید واقعی بشر به آینده افزایش یافت؟
۱۷ «ایّام آخر» که پیشگویی شده بود در سال ۱۹۱۴ آغاز شد. آیا شناخت از امید واقعی بشر به آینده افزایش یافت؟ ( دان ۱۲:۴) در سال ۱۹۱۳ دو هزار روزنامهٔ مختلف با مجموع۱۵٬۰۰۰٬۰۰۰خواننده سخنرانی‌های راسل را به چاپ رساندند. در اواخر سال ۱۹۱۴ بیش از ۹٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر از سه قارّه «نمایشنامهٔ تصویری خلقت» را مشاهده کردند. این نمایشنامه با اسلایدها و تصاویر متحرّک، دوران هزار سالهٔ عیسی را به تصویر می‌کشید. از سال ۱۹۱۸ تا سال ۱۹۲۵ خادمان یَهُوَه در سراسر دنیا به بیش از ۳۰ زبان سخنرانی‌ای ایراد کردند؛ این سخنرانی با عنوان «میلیون‌ها نفر که اکنون زندگی می‌کنند، هرگز نخواهند مرد» به امید زندگی ابدی بر زمین اشاره می‌کرد. در سال ۱۹۳۴ شاهدان یَهُوَه متوجه شدند که کسانی که امید زندگی ابدی بر زمین را دارند باید تعمید بگیرند. این شناخت جدّیت و شور و شوقی خاص در آنان برانگیخت که خبر خوش ملکوت را بیش از پیش موعظه کنند. امروزه میلیون‌ها تن با قدردانی از یَهُوَه امید زندگی ابدی در زمین را در دل می‌پرورانند.
«آزادی جلال» در پیش است
۱۸، ۱۹. در اِشَعْیا ۶۵:۲۱-۲۵ در مورد زندگی ابدی چه پیشگویی شده است؟
۱۸ اِشَعْیای نبی به الهام الٰهی مطالبی در مورد برکات زندگی قوم خدا بر زمین نگاشت. ( اِشَعْیا ۶۵:۲۱-۲۵ خوانده شود.) ظاهراً عمر برخی درختان به زمانی برمی‌گردد که اِشَعْیا این کلمات را نگاشت؛ یعنی ۲۷۰۰ سال پیش. آیا می‌توانید تصوّر کنید که شما نیز در سلامت کامل چنین مدت طولانی‌ای زندگی کنید؟
۱۹ در آن زمان عمر انسان مانند امروز کوتاه نخواهد بود. زندگی ابدی موقعیت‌های بی‌شمار و بی‌پایانی برای ساختن، کاشتن، و یادگیری پیش رویمان می‌نهد. به دوستی‌هایی فکر کنید که می‌توانید از آن برخوردار شوید؛ دوستی‌هایی که می‌تواند تا ابد صمیمی‌تر و گرم‌تر شود. به راستی که در آن زمان «فرزندان خدا» از چه ‹آزادی پرجلالی› در زمین بهره خواهند برد. — روم ۸:۲۱.
[پاورقی]
^ بند 4 آگوستین ادعا نمود که دوران هزار سالهٔ ملکوت خدا در آینده نخواهد بود بلکه هنگام برقراری مسیحیت شروع شده است.
مرور مقاله
• چگونه امید بشر در مورد زندگی ابدی بر زمین در پردهٔ ابهام فرو رفت؟
• در سال‌های ۱۶۰۰ برخی از خوانندگان کتاب مقدّس به چه شناختی رسیدند؟
• اندکی پیش از سال ۱۹۱۴ چگونه امید واقعی بشر از پردهٔ ابهام بیرون آمد؟
• به چه ترتیب شناخت در خصوص امید زندگی بر زمین افزایش یافت؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصاویر در صفحهٔ ١٣]
جان میلتون، شاعر ( چپ) ایزاک نیوتن، ریاضیدان ( راست) از امید زندگی ابدی بر زمین آگاه بودند
[تصاویر در صفحهٔ ١۵]
شاگردان کتاب مقدّس در ابتدا از نوشته‌های الهامی تشخیص دادند که زمان آن رسیده است که امید واقعی بشر را در سراسر دنیا اعلام نمایند