DLA wielu ludzi biblijna historia Adama i Ewy jest jedynie barwną opowieścią. „Wyznawcy głównych nurtów chrześcijaństwa od dawna uznają relacje z Księgi Rodzaju, w tym o Adamie i Ewie, za alegorie” — napisał jeden z czytelników internetowego wydania tygodnika Time. Taki pogląd popiera też wielu uczonych katolickich, protestanckich i żydowskich. Ich zdaniem większa część tej księgi po prostu nie zgadza się z faktami historycznymi i nauką.

A co ty o tym sądzisz? Czy wierzysz, że Adam i Ewa naprawdę istnieli? Czy potwierdzają to jakieś dowody? I jakie konsekwencje miałoby uznanie sprawozdania z Księgi Rodzaju za zwykły mit?

Czy relacja z Księgi Rodzaju jest zgodna z nauką?

Najpierw przyjrzyjmy się głównym elementom relacji o stworzeniu pierwszego człowieka, Adama. W Biblii czytamy: „Jehowa Bóg przystąpił do kształtowania człowieka z prochu ziemi, i tchnął w jego nozdrza dech życia, i człowiek stał się duszą żyjącą” (Rodzaju 2:7). Czy opis ten jest wiarygodny pod względem naukowym?

Według autora książki Nanomedicine (Nanomedycyna) ciało człowieka zbudowane jest z 41 pierwiastków chemicznych, takich jak węgiel, żelazo czy tlen. Wszystkie one występują w „prochu”, czyli glebie. A zatem zgodnie ze słowami Biblii ludzie rzeczywiście są uczynieni „z prochu ziemi”.

Jak to się stało, że wskutek połączenia tych martwych „cegiełek” powstał żywy człowiek?  Aby zilustrować stopień złożoności tego zadania, przyjrzyjmy się jednemu z najbardziej skomplikowanych urządzeń na świecie — promowi kosmicznemu używanemu przez agencję NASA. Ten cud techniki zbudowany jest aż z 2,5 miliona części. Sztaby specjalistów całymi latami go projektowały, a potem konstruowały. A teraz przyjrzyjmy się ludzkiemu ciału. Składa się z około 7 tysięcy kwadrylionów atomów, 100 bilionów komórek, dziesiątków organów i przynajmniej 9 podstawowych układów narządów *. Jak powstał ten biologiczny mechanizm o oszałamiającej złożoności i wyjątkowej budowie? Czy był to wynik przypadku, czy raczej inteligentny projekt?

Co więcej — jak to się dzieje, że żyjemy? Skąd pochodzi iskra życia? Naukowcy przyznają, że tego nie wiedzą. Nie potrafią nawet uzgodnić definicji życia. Dla osób akceptujących pogląd, że istnieje Stwórca, odpowiedzi na te pytania są oczywiste. Źródłem życia jest Bóg *.

A co z biblijną informacją, że Ewa została ukształtowana z żebra Adama? (Rodzaju 2:21-23). Zanim uznamy to za mit lub wytwór fantazji, zastanówmy się nad poniższymi faktami: W styczniu 2008 roku kalifornijscy naukowcy, klonując komórki skóry dorosłego człowieka, stworzyli pierwsze na świecie dojrzałe ludzkie embriony. W podobny sposób sklonowano co najmniej 20 zwierząt. Najbardziej znany klon to owca Dolly, którą wyhodowano w roku 1996 z komórki gruczołu mlecznego dorosłej owcy *.

Przyszłość pokaże, co jeszcze przyniosą tego typu eksperymenty. Skoro jednak ludzie potrafią wykorzystać materiał biologiczny jednego organizmu, by stworzyć drugi jemu podobny, to czyż wszechmocny Stwórca nie mógł ukształtować człowieka z istniejącego już materiału biologicznego innego człowieka? Co ciekawe, chirurdzy często wykorzystują żebra w zabiegach rekonstrukcyjnych.

Dowody zawarte w Biblii

Niektórzy są zaskoczeni faktem, że wzmianki o Adamie i Ewie pojawiają się w całej Biblii.  Jak potwierdzają one historyczność sprawozdania z Księgi Rodzaju?

Pomyślmy na przykład o żydowskich rodowodach zapisanych w Księdze 1 Kronik, rozdziałach od 1 do 9, oraz w Ewangelii według Łukasza, rozdziale 3. Te szczegółowe genealogie obejmują 48 i 75 pokoleń. Łukasz podaje rodowód Jezusa Chrystusa, a Księga 1 Kronik zawiera wykaz osób należących do królewskiej i kapłańskiej linii narodu izraelskiego. Obie listy obejmują imiona takich znanych postaci, jak Salomon, Dawid, Jakub, Izaak, Abraham, Noe i właśnie Adam. Wszystkie imiona ujęte w tych rodowodach opisują realnych ludzi, a zatem Adam, wymieniony w każdym z nich, też był realnym człowiekiem.

Ponadto Biblia raz po raz przedstawia Adama i Ewę jako postacie historyczne, a nie alegoryczne. Oto kilka przykładów:

• „[Bóg] z jednego człowieka uczynił wszystkie narody ludzkie” (DZIEJE 17:26).

• „Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech — śmierć, i w taki sposób (...) śmierć królowała od Adama aż do Mojżesza” (RZYMIAN 5:12, 14).

• „Pierwszy człowiek, Adam, stał się duszą żyjącą” (1 KORYNTIAN 15:45).

• „Adam został ukształtowany pierwszy, potem Ewa” (1 TYMOTEUSZA 2:13).

• „[O niegodziwych] prorokował siódmy w linii od Adama, Henoch” (JUDY 14).

Jeszcze ważniejsze jest to, iż sam Jezus Chrystus, najbardziej wiarygodny świadek wydarzeń opisanych w Biblii, potwierdził, że Adam i Ewa naprawdę żyli. Gdy był wypytywany w kwestii rozwodów, odpowiedział: „Od początku stworzenia ‚On [Bóg] uczynił ich mężczyzną i kobietą. Z tego względu mężczyzna opuści ojca i matkę i oboje będą jednym ciałem’ (...). Co zatem Bóg wprzągł we wspólne jarzmo, tego niech człowiek nie rozdziela” (Marka 10:6-9). Czy Jezus użyłby alegorii jako uzasadnienia dla ważnego przepisu prawnego? W żadnym wypadku! Powołał się na wydarzenia z Księgi Rodzaju, ponieważ były to fakty.

Podsumowując biblijne dowody, w dziele The New Bible Dictionary napisano: „Nowy Testament potwierdza historyczność relacji z pierwszych rozdziałów Księgi Rodzaju”.

Efekt domina

Wiele szczerych religijnych osób uważa, że wiara w historyczność Adama i Ewy nie ma wpływu na to, czy są dobrymi chrześcijanami. W pierwszej chwili faktycznie może się tak wydawać. Ale zwróćmy uwagę na to, jakie następstwa miałoby takie rozumowanie.

Przyjrzyjmy się na przykład biblijnej nauce, która jest bliska wyznawcom wielu kościołów — nauce o okupie. Zgodnie z nią Jezus Chrystus oddał swoje doskonałe człowiecze życie, by wybawić ludzi od ich grzechów (Mateusza 20:28; Jana 3:16). Jak wiemy, okup to zapłata za uwolnienie kogoś lub odzyskanie czegoś straconego, zwykle stanowiąca równowartość. Dlatego w Biblii opisano Jezusa jako „odpowiedni okup” (1 Tymoteusza 2:6). Ale „odpowiedni” do czego? Pismo Święte wyjaśnia: „Jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni” (1 Koryntian 15:22). Doskonałe życie ofiarowane przez Jezusa w celu odkupienia posłusznej ludzkości odpowiada  doskonałemu życiu, które wskutek grzechu w Edenie zaprzepaścił Adam (Rzymian 5:12). A zatem gdyby Adam nigdy nie istniał, złożenie przez Jezusa ofiary okupu nie miałoby najmniejszego sensu.

Odrzucenie lub trywializowanie relacji o Adamie i Ewie wywołałoby efekt domina, podkopując sens niemal wszystkich podstawowych nauk biblijnych! * Taki sposób myślenia pociągnąłby za sobą mnóstwo pytań bez odpowiedzi, a wiara straciłaby swój fundament (Hebrajczyków 11:1).

Życie — ma sens czy jest go pozbawione?

W końcu dochodzimy do kluczowego pytania: Czy odrzucenie relacji z Księgi Rodzaju pomaga człowiekowi znaleźć cel i sens życia? Według Richarda Dawkinsa, znanego ewolucjonisty i ateisty, we wszechświecie nie ma żadnego „planu, celu, dobra ani zła, tylko ślepa i bezwzględna obojętność” (Rzeka genów, tłum. M. Jannasz). Jakiż to skrajnie przygnębiający pogląd, całkowicie przeciwny ludzkiej naturze!

Biblia natomiast udziela odpowiedzi na najważniejsze pytania, między innymi: Skąd się tu wzięliśmy? Jaki jest sens życia? Dlaczego na świecie jest tyle zła i cierpień? Czy zło się kiedyś skończy? Ponadto wiara w Jezusową ofiarę okupu daje nadzieję na wieczne życie w rajskich warunkach, takich jak w ogrodzie Eden, gdzie Bóg umieścił pierwszych ludzi — Adama i Ewę (Psalm 37:29; Objawienie 21:3-5). Czyż nie jest to naprawdę wspaniała perspektywa? *

Chociaż relacja o Adamie i Ewie nie daje się pogodzić z teorią ewolucji, to jest zgodna z wiedzą naukową. Co więcej, dokładnie harmonizuje z całą treścią natchnionego Słowa Bożego, Biblii. W Księdze tej przedstawiono satysfakcjonujące informacje na temat celu i sensu naszego istnienia.

Gorąco zachęcamy do bliższego poznania Biblii. Świadkowie Jehowy chętnie posłużą w tym pomocą.

[Przypisy]

[Napis na stronie 14]

Gdyby Adam nigdy nie istniał, złożenie przez Jezusa ofiary okupu nie miałoby najmniejszego sensu

[Ilustracje na stronach 12, 13]

Podobnie jak prom kosmiczny, ludzkie ciało zostało starannie zaprojektowane

[Ilustracja na stronie 15]

Jezus potwierdził, że Adam i Ewa naprawdę żyli