Yehova’nın Sizi Kurtarmak İçin Yaptıklarını Takdir Ediyor musunuz?

“İsrail’in Tanrısı Yehova’ya şükürler olsun! Çünkü halkına elini uzatıp onlara kurtuluş yolunu açtı” (LUKA 1:68).

1, 2. (a) Şu an içinde bulunduğumuz durumun ciddiyeti nasıl örneklenebilir? (b) Hangi soruları ele alacağız?

BİR hastanede yattığınızı düşünün. Kalabalık bir koğuştasınız. Hepiniz tedavisi olmayan ölümcül bir hastalığa yakalanmışsınız. Fakat bir doktorun hastalığınıza çare bulmak için uğraştığını duyuyorsunuz ve umutlanıyorsunuz. Heyecan içinde, doktordan gelecek herhangi bir haberi bekliyorsunuz. Ve bir gün, tedavinin bulunduğunu öğreniyorsunuz. Doktor bu tedaviyi bulmak için çok büyük fedakârlıklarda bulunmuş. Ona karşı ne hissederdiniz? Sizi ve onca hastayı ölmekten kurtardığı için şüphesiz içiniz minnettarlıkla dolardı ve ona büyük bir saygı duyardınız.

² Bu çok uç bir örnek gibi görünebilir, fakat aslında hepimiz benzer bir durumdayız. Hatta bizim durumumuz çok daha ciddi.  Bizi kurtaracak birine gerçekten ihtiyacımız var (Romalılar 7:24’ü okuyun). Kurtulmamız için Yehova çok şey yaptı. Oğlu da büyük özverilerde bulundu. Şimdi bu konuyla ilgili şu dört temel sorunun cevabını görelim: Kurtarılmaya neden ihtiyacımız var? Kurtulmamız için İsa nelere dayandı? Yehova nelere dayandı? Yehova’nın kurtuluşumuz için yaptıklarına takdirimizi nasıl gösterebiliriz?

Kurtarılmaya Neden İhtiyacımız Var?

3. Günah ne açıdan salgın bir hastalığa benzer?

³ Tahminlere göre insanlık tarihindeki en korkunç salgınlardan biri, 1918 yılında on milyonlarca insanın ölümüne yol açan İspanyol gribidir. Başka hastalıklar da İspanyol gribi kadar yayılmamış olsa da bulaştığı insanların çoğunu öldürmüştür. * Günah ise dünyadaki en öldürücü salgın hastalık olarak görülebilir. Romalılar 5:12’de şöyle der: “Günah bir insan aracılığıyla ve ölüm günah aracılığıyla dünyaya girdi, ölüm de tüm insanlara geçti; çünkü hepsi günah işledi.” Evet, tüm kusurlu insanlar günah işlemektedir, günah herkese bulaşmıştır (Romalılar 3:23’ü okuyun). Peki günah bulaştığı insanların ne kadarının ölümüne yol açar? Pavlus’un dediği gibi ‘tüm insanların’!

4. Yehova’nın bakış açısından nasıl bir yaşam sürüyoruz? İnsanların bakış açısı bundan nasıl farklıdır?

⁴ Bugün birçok kişi günahı ve ölümü hayatın doğal bir parçası olarak görüyor. Vakitsiz ölmekten korksalar da yaşlanıp ölmek onlara normal geliyor. İnsanların Yaratıcının bakış açısını gözden kaçırması çok kolaydır. Aslında Tanrı’nın bizim için amaçladığından çok daha kısa bir yaşam sürüyoruz. Hatta Yehova’nın gözünde “bir gün” bile yaşamıyoruz (2. Pet. 3:8). Tanrı’nın Sözü hayatımızın bir mevsimde yeşerip kuruyan kır otu gibi geçici ve bir soluktan farksız olduğunu söyler (Mezm. 39:5; 1. Pet. 1:24). Bu gerçeği her zaman akılda tutmalıyız; çünkü bize bulaşan “hastalığın” ciddiyetini kavrarsak Yehova’nın sağladığı “tedavinin” değerini daha iyi anlayacağız.

5. Günah yüzünden neleri kaybettik?

⁵ Günahın ne kadar ciddi bir şey olduğunu anlamak için günahın bize nelere mal olduğunu kavramaya çalışmalıyız. Bu başta zor olabilir, çünkü günah yüzünden hiç sahip olmadığımız şeyleri kaybettik. İlk yaratıldıklarında Âdem ve Havva’nın mükemmel bir hayatı vardı. Kusursuz bir zihin ve bedenle duygu, düşünce ve davranışlarını tam olarak kontrol edebilirlerdi. Böylece Yehova Tanrı’nın isteğini tam anlamıyla yerine getirebilir ve zamanla gelişerek O’nun harika niteliklerini en üst düzeyde sergileyecek duruma gelebilirlerdi. Ancak bunun yerine sahip oldukları bu değerli armağanı çöpe attılar. Yehova’ya karşı günah işlemeyi seçtiler, bunun sonucunda hem kendileri hem de soyları Yehova’nın onlar için amaçladığı yaşamı kaybetti (Başl. 3:16-19). Ayrıca hem kendilerine hem de bize korkunç bir hastalık olan günahı bulaştırdılar. Yehova haklı olarak onları mahkûm etti. Fakat bize kurtuluş fırsatı sunuyor (Mezm. 103:10).

Kurtulmamız İçin İsa Nelere Dayandı?

6, 7. (a) Yehova kurtuluşumuzun büyük fedakârlıklar gerektireceğini ilk nasıl gösterdi? (b) Musa Kanunu verilmeden önce yaşamış sadık kişilerin kurbanlar sunmasından ne anlıyoruz?

⁶ Yehova, Âdem ve Havva’nın soyunu kurtarmanın büyük fedakârlıklar gerektireceğini biliyordu. Başlangıç 3:15’te kayıtlı sözler kurtuluşumuz için ne gerekeceğiyle ilgili bir ipucu verdi. Yehova bir “soy”, yani kurtarıcı gönderecekti. Ancak Şeytan’ı bir  gün yok edecek olan bu kurtarıcı topuğundan mecazi bir yara alacaktı. Bu ifadeden onun acı çekeceğini ve bir ölçüde etkisiz hale geleceğini anlıyoruz. Peki kastedilen tam olarak neydi? Yehova’nın seçtiği kişinin nelere dayanması gerekecekti?

⁷ İnsanlığı günahtan kurtarmak için bu kurtarıcının bir kefaret ödemesi gerekecekti. Bu şekilde günahın etkilerini ortadan kaldırarak insanları Tanrı’yla barıştıracaktı. Peki bu kefaret neydi? Bir kurban sunulmalıydı. İnsanlık tarihinin başından itibaren buna işaret eden olaylar yaşanmıştır. Sadık insanların ilki olan Habil’in hayvan kurban etmesi Yehova’yı memnun etti. Daha sonra Nuh, İbrahim, Yakup ve Eyüp gibi imanlı kişilerin sunduğu kurbanlar da O’nu memnun etti (Başl. 4:4; 8:20, 21; 22:13; 31:54; Eyüp 1:5). Musa Kanunu verildiğinde ise kurban sunma gereği daha da netlik kazandı.

8. Başkâhin Kefaret Gününde neler yapardı?

⁸ Her yıl Kefaret Gününde sunulan kurbanlar Kanunda talep edilen en önemli kurbanlar arasında sayılırdı. Başkâhin o gün sembolik anlam taşıyan bazı özel görevler yerine getirirdi. Önce kâhinler, sonra da halk için günahlara kefaret olarak Yehova’ya kurbanlar sunardı. Sonra da Kutsal Çadırın ya da mabedin En Kutsal Yerine girerdi. Buraya girme hakkına bir tek başkâhin sahipti ve bunu yılın sadece bu gününde yapabilirdi. Orada Ahit Sandığının önünde kurbanların kanını yere serperdi. Bu sandığın üzerinde görünen parlak bulut Yehova’nın mecazi anlamda orada olduğunu gösteriyordu (Çık. 25:22; Lev. 16:1-30).

9. (a) Kefaret Gününde başkâhin kimi, sunduğu kurbanlar neyi temsil ediyordu? (b) Başkâhinin En Kutsal Yere girmesi neyi simgeliyordu?

⁹ Elçi Pavlus Tanrı’dan aldığı ilhamla, başkâhinin yaptığı bu şeylerin ne anlama geldiğini açıkladı. Başkâhin beklenen Mesih’i, yani İsa’yı, kurbanlar sunmasıysa Mesih’in yaşamını kurban olarak vermesini temsil ediyordu (İbr. 9:11-14). Bu kusursuz kurban şu iki grup için gerçek bir kefaret sağlayacaktı: Mesih’in kâhin olarak hizmet edecek ruhla meshedilmiş 144.000 kardeşi ve “başka koyunlar” (Yuhn. 10:16). Başkâhinin En Kutsal Yere girmesi, İsa’nın kendi kanının değerini sunmak için gökte Yehova’nın huzuruna çıkmasını simgeliyordu (İbr. 9:24, 25).

10. Peygamberler Mesih’in neler yaşayacağını bildirdi?

¹⁰ Âdem’le Havva’nın soyunun kurtulması gerçekten de büyük bir özveride bulunmayı gerektirecekti. Mesih canını verecekti! İbranice Kutsal Yazılarda bununla ilgili daha çok ayrıntı verildi. Örneğin Daniel peygamber açıkça “Önder Mesih’in” “suç için kefaret etmek” üzere öldürüleceğini bildirdi (Dan. 9:24-26). İşaya da Mesih’in reddedileceğini, eziyet çekeceğini ve kusurlu insanların günahını ortadan kaldırmak için ‘bedeninin delineceğini’, yani öldürüleceğini söyledi (İşa. 53:4, 5, 7).

11. İsa bizim için hayatını vermeye istekli olduğunu nasıl gösterdi?

 ¹¹ Tanrı’nın biricik Oğlu, kurtuluşumuz için neler yapması gerekeceğini yeryüzüne gelmeden önce biliyordu. Korkunç acılar çekecek, ardından da öldürülecekti. Babası ona neler yaşayacağını anlattığında İsa bu görevi yerine getirmekten çekindi mi ya da Babasına isyan etti mi? Hayır, aksine Babasının söylediklerini istekle kabul ederek O’na boyun eğdi (İşa. 50:4-6). Yeryüzündeyken de Babasına itaat ederek O’nun isteğini yerine getirdi. Bunu neden yaptı? Öncelikle ‘Babasını sevdiği’ için. Bir diğer nedeni de şu sözlerle gösterdi: “Dostları uğruna canını veren birinin sevgisinden daha büyük sevgi kimsede yoktur” (Yuhn. 14:31; 15:13). Dolayısıyla kurtuluşumuzu büyük oranda Yehova’nın Oğlunun sevgisine borçluyuz. Kusursuz yaşamını vermesi gerektiyse de bunu biz kurtulalım diye seve seve yaptı.

Yehova Nelere Dayandı?

12. Fidye düzenlemesini yapan aslında kimdi? Bunu neden yaptı?

¹² İsa bizim için ölmeyi istekle kabul etmiş olsa da fidye düzenlemesini yapan o değildi. Bu, Yehova’nın harika amacının bir parçasıydı. Elçi Pavlus fidye kurbanının “Tanrı’nın . . . . isteği doğrultusunda” gerçekleştiğini söyledi (İbr. 10:10). Evet, İsa’nın kendini kurban olarak sunması Yehova’nın isteğiydi. Bu O’nun insanlara duyduğu büyük sevginin bir ifadesiydi (Yuhanna 3:16’yı okuyun). Dolayısıyla, kurtulmamızı her şeyden önce Yehova’ya borçluyuz (Luka 1:68).

13, 14. İbrahim’in yaşadıkları Yehova’nın bizim için ne kadar büyük bir şey yaptığını anlamamıza nasıl yardımcı olur?

¹³ Yehova bize olan sevgisini bu şekilde gösterirken nelere dayandı? Bunu kavramamız zordur. Fakat Kutsal Kitaptaki bir kayıt bunu daha iyi anlamamıza yardımcı olur. Yehova sadık bir hizmetçisi olan İbrahim’den çok zor bir şey yapmasını, oğlu İshak’ı kurban olarak sunmasını istedi. İshak’tan söz ederken “çok sevdiğin biricik oğlun” ifadesini kullandı (Başl. 22:2). İbrahim oğlunu çok sevse de Yehova’nın isteğini yapmak onun için daha önemliydi. O, Yehova’nın dediğini yapmak üzere hemen harekete geçti, fakat Yehova bir melek göndererek son anda onu durdurdu. İbrahim’in yapacağı şey, Yehova’nın ileride yapacağı fedakârlığın aynısıydı. İbrahim bu zor görevi yerine getirmeye çok kararlıydı, öyle ki ancak Yehova oğlunu diriltirse onu tekrar görebileceğini düşünüyordu. Yehova’nın onu dirilteceğine tam olarak iman ediyordu. Gerçekten de, Pavlus’un dediği gibi İbrahim bir anlamda “oğlunu ölümden geri aldı” (İbr. 11:19).

¹⁴ İbrahim’in oğlunu kurban etmek için hazırlık yaparken duyduğu acıyı hayal etmek gerçekten zor! İbrahim’in yaşadıkları, Yehova’nın “sevgili oğlum” dediği İsa’yı kurban ederken hissettiklerini anlamamıza yardım eder (Mat. 3:17). Fakat Yehova mutlaka çok daha büyük bir acı duydu. Oğluyla  birlikte milyonlarca, hatta belki de milyarlarca yıl geçirmişti. İsa sevinçle ‘usta olarak’ Babasının yanında çalışmış ve “Söz”, yani O’nun sözcüsü olarak hizmet etmişti (Özd. 8:22, 30, 31; Yuhn. 1:1). Oğlunun işkence çekmesini, alaylara maruz kalmasını, sonra da bir suçlu gibi öldürülmesini izlemenin Yehova için ne kadar zor olduğunu tahmin edemeyiz. Yehova bizi kurtarmak için gerçekten çok büyük bir şey yaptı! O halde minnettarlığımızı nasıl gösterebiliriz?

Bizim İçin Yaptıklarına Takdirimizi Nasıl Gösterebiliriz?

15. İsa kendisine verilen büyük görevi nasıl tamamladı? Bu hangi nimetlere yol açtı?

¹⁵ İsa diriltilip göğe çıktıktan sonra kendisine verilen büyük görevi tamamladı. Sevgili Babasıyla tekrar bir araya gelerek kanının değerini O’na sundu. Bu, büyük nimetlere yol açtı. Öncelikle Mesih’in meshedilmiş kardeşlerinin, sonra da “tüm dünyanın” günahları artık tam olarak bağışlanabilirdi. Bugün günahlarından içtenlikle tövbe eden ve İsa’yı gerçekten takip eden herkes, fidye kurbanı sayesinde Yehova Tanrı’nın gözünde temiz bir duruma gelir (1. Yuhn. 2:2). Tüm bunlar sizin yaşamınızı nasıl etkilemeli?

16. Yehova’nın kurtulmamız için yaptıklarını neden takdir etmemiz gerektiğini bir örnekle açıklayın.

¹⁶ Başta verdiğimiz örneğe dönelim. Hastalığınızın tedavisini bulan doktor koğuştaki tüm hastalara, tedaviyi kabul eder ve verdiği perhize uyarlarsa kesinlikle iyileşeceklerini söylüyor. Fakat hastaların çoğu, ilaçları almanın ya da perhize uymanın çok zahmetli olacağını söyleyerek doktorun talimatlarına uymayı reddediyor. Siz ne yaparsınız? Tedavinin gerçekten işe yarayacağını gösteren kanıtlar olmasına rağmen diğer hastaların yaptığını mı yaparsınız? Tabii ki hayır! Şüphesiz doktora tekrar tekrar teşekkür edip dediklerini dikkatle yapar, hatta başkalarını da aynı şeyi yapmaya teşvik edersiniz. Yehova’nın kurtulmamız için Oğlunu verdiğini düşünürsek bizim takdirimizi çok daha fazla göstermemiz gerekmez mi? (Romalılar 6:17, 18’i okuyun).

17. Yehova’nın sizi kurtarmak için yaptıklarını takdir ettiğinizi nasıl gösterebilirsiniz?

¹⁷ Yehova ve Oğlunun bizi günah ve ölümden kurtarmak için yaptıklarını gerçekten takdir ediyorsak bunu göstereceğiz (1. Yuhn. 5:3). Öncelikle günahkâr eğilimlerimize karşı koyacağız. Günah işlemeyi alışkanlık haline getirmeyeceğiz ve ikiyüzlü bir şekilde ikili bir yaşam sürmekten kaçınacağız. Çünkü böyle yaparsak fidyeye hiç değer vermemiş oluruz. Bunun yerine Tanrı’nın gözünde temiz kalmaya çalışarak takdirimizi gösteririz (2. Pet. 3:14). Takdirimizi, kurtuluş ümidimizi başkalarına anlatarak da gösterebiliriz; böylece onlar da Yehova’nın gözünde temiz duruma gelip sonsuz yaşama sahip olabilirler (1. Tim. 4:16). Yehova ve İsa Mesih, onları yüceltmek için harcadığımız tüm zaman ve çabaya layıktır (Mar. 12:28-30). Bir düşünün! Çok yakında günahtan ve etkilerinden tamamen kurtulacağız ve Tanrı’nın ilk başta istediği gibi sonsuza dek kusursuz bir yaşama sahip olacağız. Tüm bunlar için Yehova’ya ne kadar teşekkür etsek azdır! (Rom. 8:21).

[Dipnot]

Nasıl Cevaplarsınız?

• Kurtarılmaya neden çok ihtiyacımız var?

• İsa’nın gösterdiği fedakârlık yaşamınızı nasıl etkiler?

• Yehova’nın sevgiyle sağladığı fidye hakkında ne hissediyorsunuz?

• Yehova’nın kurtuluşunuz için yaptıklarını düşününce ne yapmak istiyorsunuz?

[Sorular]

[Sayfa 27’deki resim]

Eski İsrail’deki Başkâhin Kefaret Gününde Mesih’i temsil ediyordu

[Sayfa 28’deki resim]

İbrahim’in oğlunu kurban etmeye hazır olması Yehova’nın yaptığı daha büyük fedakârlık hakkında çok şey anlatır