„Líkneski voru óþekkt í guðsdýrkun frumkristinna manna ... Líkneski voru tekin inn í kirkjuna á fjórðu og fimmtu öld. Það var réttlætt með þeirri kenningu að fáfróðir lærðu staðreyndir kristninnar betur af þeim en af prédikunum eða bókum.“ – McClintock og Strong. Cyclopedia of Biblical, Theological, and Ecclesiastical Literature, 4. bindi, bls. 503 og 504.

„Þú skalt hvorki gera þér líkneski né neina eftirlíkingu af því sem er á himnum uppi eða því sem er á jörðu niðri eða í hafinu undir jörðinni. Þú skalt hvorki falla fram fyrir þeim né dýrka þau.“ (2. Mósebók 20:4, 5) Jóhannes postuli skrifaði í bréfi til kristinna manna á fyrstu öld: „Börnin mín, gætið yðar fyrir skurðgoðunum.“ – 1. Jóhannesarbréf 5:21 Biblían 1981.

Eru líkneski aðeins leið til að nálgast og heiðra það sem þau tákna og standa fyrir, eins og kirkjunnar menn halda fram? „Hugsanlegt er að í fyrstu hafi líkneski fyrst og fremst haft fræðslugildi og verið til skrauts; þau voru í það minnsta réttlætt á þeim forsendum. Það verður þó að játa að fljótlega var farið að dýrka þau, ekki síst helgimyndirnar sem urðu áberandi í rétttrúnaðarkirkjunni í austri.“ (The Encyclopedia of Religion) Jesaja spámaður spurði hins vegar og það með réttu: „Við hvern ætlið þér að líkja Guði og hvað viljið þér taka til jafns við hann?“ – Jesaja 40:18.

Berðu saman þessi biblíuvers: Jesaja 44:13-19; Postulasöguna 10:25, 26; 17:29; 2. Korintubréf 5:7.