คุณรู้ไหม?
คุณรู้ไหม?
การจดทะเบียนสำมะโนครัวซึ่งเป็นเหตุให้พระเยซูมาประสูติที่เมืองเบทเลเฮมนั้นมีจุดประสงค์อะไร?
กิตติคุณของลูกาบันทึกไว้ว่า เมื่อซีซาร์เอากุสตุสออกพระราชกฤษฎีกาให้มีการจดทะเบียนสำมะโนครัวทั่วจักรวรรดิโรมัน “คนทั้งปวงจึงเดินทางไปจดทะเบียนที่เมืองของตน.” (ลูกา 2:1-3) เมืองของโยเซฟบิดาเลี้ยงของพระเยซูคือเบทเลเฮม และการที่โยเซฟกับมาเรียต้องเดินทางไปที่นั่นตามพระราชกฤษฎีกาจึงเป็นเหตุให้พระเยซูมาประสูติที่เมืองเบทเลเฮม. การจดทะเบียนสำมะโนครัวช่วยให้การเก็บภาษีและการเกณฑ์ทหารเป็นไปได้ง่ายขึ้น.
เมื่อชาวโรมันพิชิตอียิปต์ในปี 30 ก่อนสากลศักราชได้มีการจดทะเบียนสำมะโนครัวกันแล้วในระบบราชการของอียิปต์. ผู้คงแก่เรียนเชื่อว่าชาวโรมันได้นำเอาระบบจดทะเบียนของชาวอียิปต์มาใช้และได้ใช้วิธีการคล้าย ๆ กันนี้ในดินแดนอื่นของจักรวรรดิด้วย.
หลักฐานที่ว่ามีการจดทะเบียนดังกล่าวคราวหนึ่งคือกฤษฎีกาที่ออกโดยผู้ว่าราชการโรมันที่ปกครองอียิปต์ในปีสากลศักราช 104. สำเนาฉบับหนึ่งของกฤษฎีกานี้ซึ่งปัจจุบันเก็บรักษาไว้ที่หอสมุดแห่งอังกฤษมีข้อความว่า “เกอุส วิบิอุส แมกซิมุส ผู้สำเร็จราชการแห่งอียิปต์ (กล่าว) ดังนี้: เนื่องจากถึงเวลาที่จะต้องมีการสำรวจสำมะโนครัว จึงจำเป็นต้องสั่งให้ทุกคนที่อาศัยอยู่นอกเขตของตนไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตามให้กลับมาบ้านของตน เพื่อพวกเขาจะได้ไปจดทะเบียนสำมะโนครัวที่ทำเป็นประจำ และยังจะได้มาดูแลพืชผลที่ปลูกไว้ในที่ดินของตนเองด้วย.”
ทำไมโยเซฟจึงคิดจะทำหนังสือหย่าให้มาเรียในเมื่อทั้งสองคนเป็นเพียงคู่หมั้น?
ตามบันทึกในกิตติคุณของมัดธาย โยเซฟมารู้ว่ามาเรียตั้งครรภ์ขณะที่เธอ “เป็นคู่หมั้นของโยเซฟ” แต่ยังไม่ได้อยู่กินกัน. เนื่องจากโยเซฟไม่รู้ว่ามาเรียตั้งครรภ์ “โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์” เขาคงต้องคิดว่าเธอไม่ซื่อสัตย์ต่อเขา และเพราะเหตุนั้นจึงตั้งใจจะหย่ากับเธอ.—มัดธาย 1:18-20
ในหมู่ชาวยิว คนที่เป็นคู่หมั้นกันถือว่าได้แต่งงานกันแล้ว. แต่ทั้งสองคนยังไม่ได้อยู่กินกันฉันสามีภรรยาจนกว่าจะมีพิธีสมรสอย่างเป็นทางการ. การหมั้นเป็นการผูกมัดที่แน่นอนมากถึงขนาดที่ว่า ถ้าการแต่งงานไม่ได้เกิดขึ้นเนื่องจากเจ้าบ่าวเปลี่ยนใจหรือด้วยเหตุผลอื่นใดก็ตามที่ฟังขึ้น หญิงสาวไม่มีอิสระที่จะแต่งงานจนกว่าจะได้รับหนังสือหย่าเสียก่อน. ถ้าคู่หมั้นของผู้หญิงตายก่อนที่จะแต่งงานก็จะถือว่าเธอเป็นหญิงม่าย. อีกด้านหนึ่ง ถ้าเธอผิดประเวณีระหว่างที่เป็นคู่หมั้น ก็จะถือว่าเธอเล่นชู้และถูกตัดสินว่ามีโทษถึงตาย.—พระบัญญัติ 22:23, 24
โยเซฟคงต้องคิดใคร่ครวญถึงผลที่จะตามมาถ้าคนอื่นรู้เรื่องของมาเรีย. ถึงแม้เขารู้ว่าจะต้องแจ้งเรื่องนี้แก่ผู้มีอำนาจ แต่เขาก็ต้องการปกป้องเธอและไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นที่อื้อฉาว. ด้วยเหตุนั้น เขาจึงตัดสินใจจะหย่ากับเธออย่างลับ ๆ. ที่จริง การที่มารดาไร้คู่มีหนังสือหย่าบ่งชี้ว่าเธอได้แต่งงานแล้ว.
[ภาพหน้า 16]
กฤษฎีกาที่ให้มีการจดทะเบียนสำมะโนครัวซึ่งออกโดยผู้ว่าราชการโรมันที่ปกครองอียิปต์ในปี ส.ศ. 104
[ที่มาของภาพหน้า 16]
© The British Library Board all rights reserved (P.904)
