Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Γιατί Πρέπει να Αφιερώσετε τον Εαυτό σας στον Ιεχωβά;

Γιατί Πρέπει να Αφιερώσετε τον Εαυτό σας στον Ιεχωβά;

Γιατί Πρέπει να Αφιερώσετε τον Εαυτό σας στον Ιεχωβά;

«Αυτή τη νύχτα στάθηκε κοντά μου ένας άγγελος του Θεού στον οποίο ανήκω».​—ΠΡΑΞ. 27:23.

1. Ποια βήματα έχουν ήδη κάνει όσοι παρουσιάζονται για βάφτισμα, και ποια ερωτήματα εγείρει αυτό;

«ΜΕ ΒΑΣΗ τη θυσία του Ιησού Χριστού, έχετε μετανιώσει για τις αμαρτίες σας και έχετε αφιερώσει τον εαυτό σας στον Ιεχωβά για να κάνετε το θέλημά του;» Αυτή είναι η μία από τις δύο ερωτήσεις στις οποίες απαντούν οι υποψήφιοι για βάφτισμα στο τέλος της ομιλίας βαφτίσματος. Γιατί χρειάζεται να αφιερώσουν οι Χριστιανοί τον εαυτό τους στον Ιεχωβά; Πώς μας ωφελεί η αφιέρωσή μας στον Θεό; Γιατί δεν μπορεί κάποιος να λατρεύει τον Θεό με αποδεκτό τρόπο αν δεν είναι αφιερωμένος σε αυτόν; Για να καταλάβουμε τις απαντήσεις, χρειάζεται πρώτα να εξετάσουμε τι είναι η αφιέρωση.

2. Τι σημαίνει η αφιέρωση στον Ιεχωβά;

2 Τι σημαίνει η αφιέρωση στον Θεό; Παρατηρήστε πώς περιέγραψε ο απόστολος Παύλος τη σχέση του με τον Θεό. Ενώ βρισκόταν πάνω σε ένα πλοίο που θαλασσόδερνε, ενώπιον πολλών συνεπιβατών του αναφέρθηκε στον Ιεχωβά ως “τον Θεό στον οποίο ανήκω”. (Διαβάστε Πράξεις 27:22-24) Όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί ανήκουν στον Ιεχωβά. Εν αντιθέσει, ο κόσμος γενικά «βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού». (1 Ιωάν. 5:19) Οι Χριστιανοί ανήκουν στον Ιεχωβά από τη στιγμή που κάνουν αποδεκτή αφιέρωση σε αυτόν μέσω προσευχής. Αυτή η αφιέρωση είναι προσωπική ευχή. Έπειτα ακολουθεί το βάφτισμα.

3. Τι συμβόλιζε το βάφτισμα του Ιησού, και πώς μπορούν οι ακόλουθοί του να μιμηθούν το παράδειγμά του;

3 Ο Ιησούς έθεσε το παράδειγμα για εμάς όταν επέλεξε προσωπικά να κάνει το θέλημα του Θεού. Εφόσον είχε γεννηθεί στο αφιερωμένο έθνος του Ισραήλ, ήταν ήδη αφιερωμένος στον Θεό. Ωστόσο, τη στιγμή του βαφτίσματός του έκανε κάτι περισσότερο από αυτό που απαιτούσε ο Νόμος. Όπως υποδεικνύει ο Λόγος του Θεού, είπε: «Ορίστε! Έχω έρθει . . . να κάνω, Θεέ, το θέλημά σου». (Εβρ. 10:7· Λουκ. 3:21) Επομένως, το βάφτισμα του Ιησού συμβόλιζε το γεγονός ότι παρουσίασε τον εαυτό του στον Θεό για να κάνει το θέλημα του Πατέρα του. Οι ακόλουθοί του μιμούνται το παράδειγμά του όταν προσέρχονται για βάφτισμα. Εντούτοις, στη δική τους περίπτωση, το βάφτισμα αποτελεί δημόσια διακήρυξη της προσωπικής αφιέρωσης που έχουν κάνει στον Θεό μέσω προσευχής.

Πώς μας Ωφελεί η Αφιέρωση

4. Τι μαθαίνουμε από τη φιλία ανάμεσα στον Δαβίδ και στον Ιωνάθαν σχετικά με τη δέσμευση;

4 Η Χριστιανική αφιέρωση είναι σοβαρό ζήτημα. Δεν πρόκειται για απλή δέσμευση. Πώς, όμως, μας ωφελεί η αφιέρωση; Για να το καταλάβουμε αυτό, ας το παραλληλίσουμε με τα οφέλη που απορρέουν από την ανάληψη δέσμευσης σε διάφορες ανθρώπινες σχέσεις. Ας πάρουμε για παράδειγμα τη φιλία. Για να απολαύσετε τα προνόμια της φιλίας, πρέπει να αποδεχτείτε την ευθύνη τού να είστε φίλος. Αυτό περιλαμβάνει δέσμευση​—νιώθετε την υποχρέωση να νοιάζεστε για το φίλο σας. Μια από τις πιο ξεχωριστές φιλίες που περιγράφονται στην Αγία Γραφή είναι αυτή του Δαβίδ και του Ιωνάθαν, οι οποίοι σύναψαν μάλιστα διαθήκη φιλίας μεταξύ τους. (Διαβάστε 1 Σαμουήλ 17:57· 18:1, 3) Αν και φιλίες με τέτοιο επίπεδο δέσμευσης σπανίζουν, στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι φιλίες είναι ισχυρές όταν τα δύο μέρη συνδέονται μεταξύ τους με ένα αίσθημα δέσμευσης, δηλαδή νιώθουν κάποια υποχρέωση ο ένας προς τον άλλον.​—Παρ. 17:17· 18:24.

5. Πώς μπορούσε ένας δούλος να απολαμβάνει μόνιμα οφέλη ανήκοντας σε έναν καλό κύριο;

5 Μια άλλη σχέση στα πλαίσια της οποίας οι άνθρωποι ωφελούνταν από τη δέσμευση που αναλάμβαναν περιγράφεται στο Νόμο που έδωσε ο Θεός στον Ισραήλ. Αν ένας δούλος είχε καλό κύριο και επιθυμούσε να είναι ασφαλής ανήκοντας μόνιμα σε αυτόν, μπορούσε να συνάψει μόνιμη και δεσμευτική συμφωνία μαζί του. Ο Νόμος δηλώνει: «Αν ο δούλος πει επίμονα: “Αγαπώ τον κύριό μου, τη σύζυγό μου και τους γιους μου· δεν θέλω να φύγω ως απελεύθερος”, τότε ο κύριός του θα τον φέρει κοντά στον αληθινό Θεό και θα τον στήσει στην πόρτα ή στον παραστάτη· και ο κύριός του θα του τρυπήσει το αφτί με ένα σουβλί και αυτός θα είναι δούλος του στον αιώνα».​—Έξοδ. 21:5, 6.

6, 7. (α) Πώς ωφελεί τους ανθρώπους η ανάληψη δέσμευσης; (β) Τι υποδεικνύει αυτό για τη σχέση μας με τον Ιεχωβά;

6 Ο γάμος είναι μια σχέση η οποία απαιτεί υψηλό επίπεδο δέσμευσης. Πρόκειται για δέσμευση προς ένα πρόσωπο, όχι προς ένα συμβόλαιο. Δύο άνθρωποι που απλώς συμβιώνουν χωρίς γάμο δεν μπορούν ποτέ να νιώθουν αληθινή ασφάλεια, ούτε οι ίδιοι ούτε τα παιδιά τους. Αλλά οι σύντροφοι που αναλαμβάνουν δέσμευση ο ένας προς τον άλλον μέσω αξιότιμου γάμου έχουν ισχυρούς Γραφικούς λόγους να κάνουν ό,τι μπορούν για να ξεπερνούν με αγάπη τις δυσκολίες και τα προβλήματα που ανακύπτουν.​—Ματθ. 19:5, 6· 1 Κορ. 13:7, 8· Εβρ. 13:4.

7 Στους Βιβλικούς χρόνους, οι άνθρωποι ωφελούνταν από τη σύναψη δεσμευτικών συμφωνητικών για εμπορικές συναλλαγές και εργασιακές σχέσεις. (Ματθ. 20:1, 2, 8) Το ίδιο αληθεύει και σήμερα. Λόγου χάρη, ωφελούμαστε όταν συνάπτουμε δεσμευτικές γραπτές συμφωνίες, ή συμβόλαια, προτού αναλάβουμε κάποιο επιχειρηματικό εγχείρημα ή αρχίσουμε να εργαζόμαστε ως υπάλληλοι σε κάποια εταιρία. Επομένως, αν η δέσμευση ενισχύει σχέσεις όπως είναι η φιλία, ο γάμος και η εργασία, πόσο μάλλον θα ωφελήσει η ανεπιφύλακτη αφιέρωση τη σχέση σας με τον Ιεχωβά! Ας εξετάσουμε τώρα πώς ωφελήθηκαν κατά το παρελθόν εκείνοι που ήταν αφιερωμένοι στον Ιεχωβά Θεό και πώς περιλάμβανε αυτή η αφιέρωση πολύ περισσότερα από μια απλή δέσμευση.

Πώς Ωφέλησε τον Ισραήλ η Αφιέρωσή του στον Θεό

8. Τι σήμαινε για τον Ισραήλ η αφιέρωσή του στον Θεό;

8 Ο Ισραήλ, ως σύνολο, έγινε έθνος αφιερωμένο στον Ιεχωβά Θεό όταν έκανε ευχή σε αυτόν. Ο Ιεχωβά τούς ζήτησε να συγκεντρωθούν κοντά στο Όρος Σινά και τους είπε: «Αν υπακούσετε προσεκτικά στη φωνή μου και τηρήσετε τη διαθήκη μου, τότε θα γίνετε ειδική ιδιοκτησία μου ανάμεσα από όλους τους άλλους λαούς». Ο λαός απάντησε ομόφωνα: «Όλα όσα είπε ο Ιεχωβά είμαστε πρόθυμοι να τα εκτελούμε». (Έξοδ. 19:4-8) Για τους Ισραηλίτες, η αφιέρωσή τους σήμαινε πολύ περισσότερα από μια απλή δέσμευση για την επιτέλεση κάποιου σκοπού. Σήμαινε ότι ανήκαν στον Ιεχωβά, και εκείνος τους μεταχειριζόταν ως «ειδική ιδιοκτησία» του.

9. Πώς ωφελήθηκε ο Ισραήλ από την αφιέρωσή του στον Θεό;

9 Οι Ισραηλίτες ωφελήθηκαν από το γεγονός ότι ανήκαν στον Ιεχωβά. Εκείνος ήταν όσιος μαζί τους και τους φρόντιζε όπως ένας στοργικός γονέας φροντίζει το παιδί του. Ο Θεός είπε στον Ισραήλ: «Μπορεί μια σύζυγος να ξεχάσει το βρέφος της που θηλάζει, ώστε να μη σπλαχνιστεί το γιο της κοιλιάς της; Ακόμη και αυτές οι γυναίκες μπορεί να ξεχάσουν, εγώ όμως δεν θα σε ξεχάσω». (Ησ. 49:15) Ο Ιεχωβά τούς καθοδηγούσε μέσω του Νόμου, τους ενθάρρυνε μέσω των προφητών και τους προστάτευε μέσω των αγγέλων. Κάποιος ψαλμωδός έγραψε: «Λέει το λόγο του στον Ιακώβ, τις διατάξεις του και τις δικαστικές του αποφάσεις στον Ισραήλ. Δεν ενήργησε έτσι για κανένα άλλο έθνος». (Ψαλμ. 147:19, 20· διαβάστε Ψαλμός 34:7, 19· 48:14) Όπως φρόντιζε ο Ιεχωβά το έθνος που ανήκε σε αυτόν κατά το παρελθόν, έτσι θα φροντίζει και όσους αφιερώνονται σε αυτόν σήμερα.

Γιατί Πρέπει να Αφιερώσουμε τον Εαυτό μας στον Θεό

10, 11. Έχουμε γεννηθεί μέσα στην παγκόσμια οικογένεια του Θεού; Εξηγήστε.

10 Αναλογιζόμενοι τη Χριστιανική αφιέρωση και το βάφτισμα, μερικοί ίσως διερωτώνται: “Γιατί δεν μπορώ να λατρεύω τον Θεό χωρίς να αφιερωθώ σε αυτόν;” Ο λόγος φαίνεται καθαρά όταν σκεφτούμε ποια είναι στην πραγματικότητα η παρούσα υπόστασή μας ενώπιον του Θεού. Θυμηθείτε ότι, εξαιτίας της αμαρτίας του Αδάμ, όλοι γεννιόμαστε έξω από την οικογένεια του Θεού. (Ρωμ. 3:23· 5:12) Η αφιέρωση στον Θεό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνουμε δεκτοί στην παγκόσμια οικογένειά του. Ας δούμε γιατί.

11 Κανένας βιολογικός πατέρας δεν μπορεί να μεταβιβάσει στα παιδιά του τη ζωή έτσι όπως θα έπρεπε να είναι​—τέλεια. (1 Τιμ. 6:19) Κανείς από εμάς δεν έχει γεννηθεί ως γιος του Θεού, διότι, όταν το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι αμάρτησε, το ανθρώπινο γένος χωρίστηκε από τον στοργικό Πατέρα και Δημιουργό του. (Παράβαλε Δευτερονόμιο 32:5) Έκτοτε, ο κόσμος της ανθρωπότητας ζει έξω από την παγκόσμια οικογένεια του Ιεχωβά, αποξενωμένος από τον Θεό.

12. (α) Πώς μπορούν ατελείς άνθρωποι να γίνουν μέλη της οικογένειας του Θεού; (β) Ποια βήματα πρέπει να κάνουμε πριν από το βάφτισμα;

12 Εντούτοις, ως άτομα μπορούμε να ζητήσουμε από τον Θεό να μας δεχτεί στην οικογένεια των επιδοκιμασμένων υπηρετών του. * Πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο για ανθρώπους αμαρτωλούς σαν και εμάς; Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Όταν ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό μέσω του θανάτου του Γιου του». (Ρωμ. 5:10) Κατά το βάφτισμα υποβάλλουμε στον Θεό αίτημα για αγαθή συνείδηση ώστε να είμαστε αποδεκτοί σε αυτόν. (1 Πέτρ. 3:21) Ωστόσο, πριν από το βάφτισμα, υπάρχουν κάποια βήματα που πρέπει να κάνουμε. Πρέπει να γνωρίσουμε τον Θεό, να μάθουμε να τον εμπιστευόμαστε, να μετανοήσουμε και να αλλάξουμε τον τρόπο της ζωής μας. (Ιωάν. 17:3· Πράξ. 3:19· Εβρ. 11:6) Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη που πρέπει να κάνουμε προτού γίνουμε δεκτοί στην οικογένεια του Θεού. Ποιο είναι αυτό;

13. Γιατί είναι κατάλληλο να κάνει κάποιος ευχή αφιέρωσης στον Θεό προκειμένου να γίνει μέλος της οικογένειας των επιδοκιμασμένων λάτρεών Του;

13 Για να γίνει κάποιος που είναι αποξενωμένος από τον Θεό μέλος της οικογένειας των επιδοκιμασμένων υπηρετών Του, πρέπει πρώτα να δώσει επίσημη υπόσχεση στον Ιεχωβά. Για να το καταλάβουμε αυτό, ας φανταστούμε έναν αξιοσέβαστο πατέρα ο οποίος δείχνει στοργικό ενδιαφέρον για ένα ορφανό αγόρι και θέλει να το υιοθετήσει στη δική του οικογένεια. Ο πατέρας έχει τη φήμη καλού ανθρώπου. Παρ’ όλα αυτά, πριν δεχτεί το παιδί ως γιο του, θέλει από εκείνο να δώσει μια υπόσχεση. Γι’ αυτό, του λέει: «Πριν σε δεχτώ ως γιο μου, θέλω να ξέρω ότι θα με αγαπάς και θα με σέβεσαι ως πατέρα σου». Μόνο αν το παιδί είναι πρόθυμο να δώσει επίσημη υπόσχεση θα το δεχτεί αυτός ο άνθρωπος στην οικογένειά του. Δεν είναι λογικό αυτό; Παρόμοια, ο Ιεχωβά δέχεται μέσα στην οικογένειά του μόνο εκείνους που είναι πρόθυμοι να κάνουν ευχή αφιέρωσης σε αυτόν. Η Αγία Γραφή λέει: «Να παρουσιάσετε τα σώματά σας ως θυσία ζωντανή, άγια [αφιερωμένη, Η Νέα Αγγλική Βίβλος (The New English Bible)], ευπρόσδεκτη στον Θεό».​—Ρωμ. 12:1.

Πράξη Αγάπης και Πίστης

14. Από ποια άποψη αποτελεί η αφιέρωση έκφραση αγάπης;

14 Η ευχή της αφιέρωσης στον Ιεχωβά Θεό αποτελεί έκφραση της εγκάρδιας αγάπης μας για αυτόν. Από μερικές απόψεις, μοιάζει με τη γαμήλια υπόσχεση. Ο Χριστιανός άντρας που παντρεύεται εκφράζει την αγάπη του δίνοντας την υπόσχεση ότι θα είναι όσιος στη μέλλουσα σύζυγό του ό,τι και αν συμβεί. Πρόκειται για μια δέσμευση προς ένα πρόσωπο, όχι για μια απλή υπόσχεση να κάνει κάτι. Αυτός ο Χριστιανός άντρας κατανοεί ότι δεν μπορεί να έχει το προνόμιο της συμβίωσης με τη μέλλουσα σύζυγό του αν δεν δώσει γαμήλια υπόσχεση. Με παρόμοιο τρόπο, δεν μπορούμε και εμείς να απολαύσουμε πλήρως τα οφέλη που απολαμβάνουν τα μέλη της οικογένειας του Ιεχωβά χωρίς να κάνουμε ευχή αφιέρωσης. Έτσι λοιπόν, αφιερωνόμαστε στον Θεό επειδή, παρά την ατέλειά μας, θέλουμε να ανήκουμε σε αυτόν και είμαστε αποφασισμένοι να παραμείνουμε όσιοι σε αυτόν ό,τι και αν συμβεί.​—Ματθ. 22:37.

15. Γιατί μπορεί να λεχθεί ότι η αφιέρωση αποτελεί πράξη πίστης;

15 Η αφιέρωσή μας στον Θεό αποτελεί επίσης πράξη πίστης. Γιατί το λέμε αυτό; Η πίστη μας στον Ιεχωβά μάς δίνει τη βεβαιότητα ότι το να πλησιάζουμε τον Θεό είναι καλό για εμάς. (Ψαλμ. 73:28) Γνωρίζουμε ότι δεν θα είναι πάντοτε εύκολο να περπατάμε με τον Θεό ενόσω ζούμε ανάμεσα «σε μια στρεβλή και διεστραμμένη γενιά», αλλά εμπιστευόμαστε στην υπόσχεση που μας έχει δώσει Εκείνος να μας στηρίζει στις προσπάθειές μας. (Φιλιπ. 2:15· 4:13) Γνωρίζουμε ότι είμαστε ατελείς, αλλά έχουμε τη βεβαιότητα ότι ο Ιεχωβά θα μας φερθεί με ελεήμονα τρόπο ακόμη και όταν κάνουμε λάθη. (Διαβάστε Ψαλμός 103:13, 14· Ρωμαίους 7:21-25) Έχουμε την πίστη ότι ο Ιεχωβά θα μας ανταμείψει για το ότι είμαστε αποφασισμένοι να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας.​—Ιώβ 27:5.

Η Αφιέρωση στον Θεό Οδηγεί σε Ευτυχία

16, 17. Γιατί οδηγεί σε ευτυχία η αφιέρωση στον Ιεχωβά;

16 Η αφιέρωση στον Ιεχωβά φέρνει ευτυχία επειδή περιλαμβάνει το να δίνουμε από τον εαυτό μας. Ο Ιησούς δήλωσε μια θεμελιώδη αλήθεια όταν είπε: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει». (Πράξ. 20:35) Στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, εκείνος γεύτηκε πλήρως τη χαρά τού να δίνει. Όταν ήταν αναγκαίο, θυσίαζε την ανάπαυση, το φαγητό και την άνεσή του για να βοηθήσει άλλους να βρουν την οδό της ζωής. (Ιωάν. 4:34) Ο Ιησούς έβρισκε ευχαρίστηση στο να κάνει χαρούμενη την καρδιά του Πατέρα του, όπως φαίνεται από τα λόγια του: «Εγώ κάνω πάντοτε τα πράγματα που του είναι αρεστά».​—Ιωάν. 8:29· Παρ. 27:11.

17 Επομένως, ο Ιησούς συνέστησε στους ακολούθους του έναν ικανοποιητικό τρόπο ζωής όταν είπε: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του». (Ματθ. 16:24) Αυτό μας φέρνει πιο κοντά στον Ιεχωβά. Θα μπορούσαμε να αφήσουμε τον εαυτό μας στα χέρια κάποιου άλλου που θα μας φρόντιζε πιο στοργικά;

18. Γιατί το να ζούμε σύμφωνα με την αφιέρωσή μας στον Ιεχωβά φέρνει μεγαλύτερη ευτυχία από την αφιέρωση σε οτιδήποτε ή οποιονδήποτε άλλον;

18 Αν αφιερωθούμε στον Ιεχωβά και κατόπιν ζούμε σύμφωνα με αυτή την αφιέρωση εκτελώντας το θέλημά του, θα απολαμβάνουμε μεγαλύτερη ευτυχία από ό,τι αν αφιερώναμε τη ζωή μας σε οτιδήποτε ή οποιονδήποτε άλλον. Λόγου χάρη, πολλοί άνθρωποι αφοσιώνονται στην επιδίωξη υλικού πλούτου χωρίς να καταφέρουν να βρουν αληθινή ευτυχία και γνήσια ικανοποίηση. Όσοι, όμως, αφιερώνουν τη ζωή τους στον Ιεχωβά βρίσκουν διαρκή ευτυχία. (Ματθ. 6:24) Η τιμή που έχουν να είναι «συνεργάτες του Θεού» τούς κάνει ευτυχισμένους, ωστόσο έχουν αφιερωθεί, όχι σε ένα έργο, αλλά στον Θεό μας, ο οποίος δείχνει εκτίμηση. (1 Κορ. 3:9) Κανένας άλλος δεν εκτιμάει το αυτοθυσιαστικό τους πνεύμα περισσότερο από Εκείνον. Ο Θεός πρόκειται μάλιστα να επαναφέρει τους οσίους του στη νεότητά τους για να μπορούν να ωφελούνται από τη φροντίδα του στην αιωνιότητα.​—Ιώβ 33:25· διαβάστε Εβραίους 6:10.

19. Ποιο προνόμιο απολαμβάνουν εκείνοι που είναι αφιερωμένοι στον Ιεχωβά;

19 Αφιερώνοντας τη ζωή σας στον Ιεχωβά, θα απολαμβάνετε στενή σχέση μαζί του. Η Γραφή δηλώνει: «Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς». (Ιακ. 4:8· Ψαλμ. 25:14) Στο επόμενο άρθρο, θα εξετάσουμε γιατί μπορούμε να πάρουμε με πεποίθηση την απόφαση να ανήκουμε στον Ιεχωβά.

[Υποσημείωση]

^ παρ. 12 Τα «άλλα πρόβατα» του Ιησού θα γίνουν γιοι του Θεού μετά το τέλος των χιλίων ετών. Εφόσον, όμως, έχουν αφιερώσει τον εαυτό τους στον Θεό, είναι κατάλληλο να αποκαλούν τον Θεό «Πατέρα» και μπορούν ορθά να θεωρούνται μέλη της οικογένειας των λάτρεων του Ιεχωβά.​—Ιωάν. 10:16· Ησ. 64:8· Ματθ. 6:9· Αποκ. 20:5.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Τι σημαίνει η αφιέρωση στον Θεό;

• Πώς μας ωφελεί η αφιέρωση στον Θεό;

• Γιατί πρέπει να αφιερωθούν οι Χριστιανοί στον Ιεχωβά;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Αν ζούμε σύμφωνα με την αφιέρωσή μας, θα απολαμβάνουμε διαρκή ευτυχία