Wuarom wurscht du die sellen Jehova hanjäwen?

“Latste Nacht kjeem een Enjel von dän Gott, dän ekj aunjehia . . . bie mie stonen” (APJ. 27:23, PB). 

1. Waut mott een Mensch doonen, ea dee sikj kaun deepen loten, un waut woa wie nu seenen?

 NO DE Doopräd beauntwuaten dee, waut sikj deepen loten, twee Froagen un eent von dee es: “Jleefst du aun Jesus sien Opfa un sent die opp daut no diene Sinden opp iernst leet un hast du die Jehova hanjejäft, om sienen Wellen to doonen?” Wuarom sellen Christen sikj Jehova hanjäwen? Woo kjemt ons daut togood, ons Gott hantojäwen? Woosoo es daut needich, sikj Gott hantojäwen, wan wie am jefaulen wellen? Om dise Froagen to beauntwuaten, mott wie ons ieescht unjastonen, waut daut meent sikj hantojäwen.

2. Waut meent daut, sikj Jehova hantojäwen?

² Waut meent daut, sikj Gott hantojäwen? See wie mol, waut de Apostel Paulus säd, woo daut tweschen am un Gott stunt. Aus hee met väl aundre toop opp eene jefäadelje Scheppreis wia, roopt Paulus Jehova aun un säd: “Dän Gott, dän ekj aunjehia” (läs Aposteljeschicht 27:22-24, PB). Wan de Welt uk “vom beesen beharscht woat”, jehieren aule woare Christen oba Jehova (1. Joh. 5:19, PB). Christen fangen dan aun, Jehova to jehieren, wan dee sikj am en een Jebäd soo hanjäwen, aus hee daut velangt. Dise Hangow es een perseeneljet Vespräakjen, un no daut lat eena sikj met Wota deepen.

3. Waut wees Jesus met siene Doop, un woo kjennen siene Nofolja am nodoonen?

³ Wäajens daut gaunze Volkj Israel Gott hanjejäft wia, un Jesus Poat von daut Volkj wia, wia hee aul von Jeburt aun Jehova hanjejäft. Wuarom wia daut dan needich, daut hee sikj deepen leet? Gott sien Wuat sajcht, daut Jesus säd: “Kjikj emol, ekj sie jekomen, Gott, dienen Wellen to doonen” (Heb. 10:7, PB; Luk. 3:21). Jesus leet sikj deepen toom wiesen, daut hee sienen Voda sienen Wellen doonen wull. Jesus siene Nofolja doonen am no, wan dee sikj deepen loten. Oba äare Doop wiest noch waut aundret: Wan Christen sikj met Wota deepen loten, wiesen dee ver aulem, daut dee sikj Gott en een Jebäd hanjejäft haben.

Woo ons daut toom gooden es, ons Gott hantojäwen

4. Waut kjenn wie doavon lieren, waut vonne goode Frind David un Jonatan wieren?

⁴ Daut es eene iernste Sach, sikj Gott hantojäwen. Daut es iernsta aus irjentwaut, waut wie sestwäm vespräakjen. Woo kjemt ons daut togood, wan wie ons Gott hanjäwen? Well wie daut mol doamet vejlikjen, wan wäa wäm vesprakjt, met dän Frint to sennen. Toom eenen Frint haben, mott eena uk een Frint sennen. Un daut meent, daut eena sikj om sienen Frint kjemmat un waut om dän romjeft. Eent von de baste Frind, wua de Schreft von rät, wieren David un Jonatan. Dee muaken mau rajcht eenen Bunt, daut see wudden Frind bliewen (läs 1. Samuel 17:57; 18:1, 3). Wan Frind sikj soo tru sent aus dee beid, dan woaren daut emma bätre Frind woaren (Spr. 17:17; 18:24).

5. Woo kunn eenen Sklow daut togood komen, fa emma sienen gooden Ieejendeema to jehieren?

⁵ En daut Jesaz, waut Gott de Israeliten jeef, es noch een Biespel, woo eenen Mensch daut kunn togood komen, met wäm een Vespräakjen to moaken. Wan een Sklow eenen gooden Ieejendeema haud, kunn de Sklow met dän eenen Kontrakt moaken, daut hee am sien gaunzet Läwen deenen wull. Daut Jesaz sajcht: “Wan hee sajcht: Ekj mucht bie mienen Ieejendeema, miene Fru un Kjinja bliewen, wan ekj dan uk nich frie gonen kaun, dan saul de Ieejendeema am ver de Rechta brinjen. De Sklow saul dan nom Däarejerecht jenomen woaren, un doa met een Als derch sien Ua jeboat kjrieen. Dan jehieet hee wiedahans dän Ieejendeema” (2. Mo. 21:5-6, PB).

6-7. (a) Woo es daut toom gooden, wan de Menschen sikj aun een Vespräakjen hoolen? (b) Woo sull daut dan tweschen ons un Jehova sennen?

⁶ De Ehestaunt es noch een Biespel. Daut es een sea iernstet Vespräakjen tweschen eenen Maun un eene Fru. Twee Menschen, waut bloos soo toopläwen, onen sikj to befrieen, kjennen kjeenmol werkjelje Sechaheit haben un uk nich dee äare Kjinja. Oba wan een Maun un eene Fru befriet sent un de Schreft achten, dan woaren dee proowen, de Trubbels to leesen enne Städ uteneengonen (Mat. 19:5-6; 1. Kor. 13:7-8; Heb. 13:4).

⁷ En de Bibeltiet hauden de Menschen uk dan eenen Nutzen, eenen Kontrakt ooda een Vespräakjen to moaken, wan daut om Jeschafta un Oabeit jinkj (Mat. 20:1-2, 8). Un daut es en onse Tiet uk toom gooden. Wiels wan wie met een Jeschaft aunfangen ooda aunfangen, fa wäm to schaufen, un wie eenen Kontrakt unjaschriewen, es daut fa beid, waut doa met en sent, toom gooden. Soo, wan daut aul wichtich es tru to sennen, wan daut om Frind jeit, om dän Ehestaunt ooda om de Oabeit, woo väl wichtja wudd daut dan nich sennen, ons Jehova hantojäwen un am tru to sennen? Wan wie daut doonen, woat ons daut sea togood komen. Well wie nu seenen, woo de Menschen daut en de Vegonenheit es toom gooden jewast, daut see sikj Jehova Gott hanjeewen, un daut et väl mea bediet aus bloos een Vespräakjen.

Woo daut Volkj Israel daut toom gooden wia, daut dee Gott hanjejäft wieren

8. Waut bedied daut fa daut Volkj Israel, daut dee Gott hanjejäft wieren?

⁸ Daut gaunze Volkj Israel jeef sikj Gott han, aus dee een Vespräakjen met am muaken. Jehova säd, daut see sikj bie dän Sinai-Boaj sullen vesaumlen, un doa säd hee to an: “Wan jie nu horchen woaren, no daut waut ekj saj, un jie mien Bunt hoolen woaren, dan woa jie von aule Velkja oppe Ieed mien ieejnet Volkj sennen.” Daut gaunze Volkj auntwuad un säd: “Aules waut de HAR jesajcht haft, woa wie doonen” (2. Mo. 19:4-8, PB). Daut dee sikj Gott hanjeewen, bedied noch väl mea fa daut Volkj Israel, aus bloos vespräakjen, waut to doonen. Daut bedied, daut dee Jehova jehieeden un Jehova säd, daut see sien “ieejnet Volkj” wieren.

9. Woo kjeem daut Volkj Israel daut togood, daut see Gott hanjejäft wieren?

⁹ Fa de Israeliten wia daut toom gooden, daut see Jehova jehieeden. Hee wia an tru un sorjd fa an, soo aus leeftolje Elren fa äa Kjint. Gott säd to daut Volkj Israel: “Kaun eene Fru äa Bäbe vejäten, un nuscht romjäwen fa äa ieejnet Kjint? Wan daut uk soont kunn jäwen, ekj woa junt nich vejäten” (Jes. 49:15, PB). Jehova deed an leiden, schekjt an Profeeten toom an Moot toospräakjen un Enjel toom an beschitzen. Een Psalmenschriewa schreef: “Hee haft Jakob sien Wuat openboat, un Israel siene Jesazen un Väaschreften jejäft. Dit haft hee fa kjeen aundret Volkj jedonen” (Psa. 147:19-20, PB; läs Psalm 34:8, 20; 48:15). Krakjt soo aus Jehova sikj om sien Volkj kjemmad, waut am ieeschtemma hanjejäft wia, woat hee sikj uk nu om deejanje kjemren, waut sikj am hanjäwen.

Wuarom wie ons sellen Gott hanjäwen

10-11. Sent wie en Gott siene groote Famielje nenjebuaren? Laj daut ut.

¹⁰ Wan eena doaräwa nodenkjt sikj Gott hantojäwen un deepen to loten, mucht dee veleicht denkjen: “Woosoo kaun ekj nich Gott deenen, onen mie am hantojäwen?” Wan wie em Denkj hoolen, woo wie ver Gott stonen, woat ons daut dietlich woaren: Wäajens Adam siene Sind, sent wie aula Sinda un nich en Gott siene Famielje nenjebuaren (Reem. 3:23; 5:12). Un om Poat von Gott siene groote Famielje to woaren, mott wie ons am hanjäwen. Unjasto wie ons mol woosoo.

¹¹ Wäajens onse Elren uk Sinda sent, kunnen dee ons nich daut eewje Läwen jäwen, soo aus Gott daut ieeschtlich wull (1. Tim. 6:19, NTR). Wäajens Adam un Eva sindijden, word ons aula von onsen leeftoljen Voda un Schepfa jetrant (see uk 5. Mose 32:5). Von dee Tiet aun, wia de Menschheit nich Poat von Gott siene Famielje un es wiet auf von am.

12. (a) Woo kjennen Sinda Poat von Gott siene Famielje woaren? (b) Waut mott eena ver de Doop doonen?

¹² Oba een jieda eena von ons kaun Gott doano froagen, daut hee ons aunnemt aus sienen Deena. * Woo es daut mäajlich fa Sinda, soo aus wie sent? De Apostel Paulus schreef: “Aus wie noch Gott siene Fiend wieren, word wie derch sienen Sän sien Doot met am veseent” (Reem. 5:10, PB). Wan wie ons deepen loten, froag wie Gott no een goodet Jewessen, daut hee ons aunnämen kaun (1. Pet. 3:21). Oba ver de Doop es doa eenjet, waut wie doonen motten. Wie motten Gott kjanen lieren, opp am vetruen, een Leetsennen haben un ons endren (Joh. 17:3; Apj. 3:19; Heb. 11:6). Un doa es noch waut, waut wie doonen motten, daut Gott ons kaun en siene Famielje oppnämen. Waut es daut?

13. Woosoo es daut paussent, daut een Mensch Gott een Vespräakjen moakt un sikj am hanjeft toom sien Deena woaren?

¹³ Ea wäa kaun eent von Jehova siene Deena woaren, mott dee Gott ieescht een opprechtjet Vespräakjen moaken. Woosoo? Toom daut vestonen, stal wie ons mol eenen gooden Voda väa, waut een Weisenkjint hannämen well. Oba de Maun well haben, daut de Jung am ieescht waut vesprakjt, ea hee am aus sienen ieejnen Sän aunnemt. Soo, de Maun sajcht: “Ea ekj die aus Sän hannäm, well ekj weeten, aus du mie woascht leewen un respakjten aus dienen Voda.” Bloos wan de Jung wellens es, dit Vespräakjen to moaken, woat de Maun dän en siene Famielje nennämen. Es daut nich uk to vestonen? Soo es daut uk bie Jehova. Hee nemt bloos soone en siene Famielje nenn, waut wellens sent, am een Vespräakjen to moaken un sikj am hantojäwen. De Schreft rot ons too, ons “aus läwendje Opfa doatobrinjen (hantojäwen), [aus] heiljet, Gott wooljefaulnet Opfa” (Reem. 12:1, JHF).

Daut wiest Leew un Gloowen

14. Woo wiest daut Leew, wan wie ons Gott hanjäwen?

¹⁴ Wan wie ons Gott hanjäwen, wies wie, daut wie am von Hoaten leewen. Daut es een bät soo aus bie een Ehevespräakjen. Een christelja Briegaum wiest siene Leew doaderch, daut hee de Brut vesprakjt, tru to sennen, krakjt endoont waut doa uk komen mucht. Een christelja Briegaum kaun daut vestonen, daut hee nich wudd kjennen met siene Fru toopläwen, wan hee nich wudd een Ehevespräakjen moaken. Un krakjt soo es daut uk bie ons: Wie kjennen nich aul daut goode kjrieen, waut doavon kjemt, Jehova to deenen, wan wie ons nich am hanjäwen. Doawäajen jäw wie ons Gott han, wäajens wie am jehieren wellen, wan wie uk onvolkomen sent. Un wie sent ons gaunz eenich, am to tru to bliewen, krakjt endoont waut doa uk komen mucht (Mat. 22:37).

15. Woo wiest daut Gloowen, sikj Gott hantojäwen?

¹⁵ Wan wie ons Gott hanjäwen, dan wies wie, daut wie Gloowen haben. Wuarom kjenn wie daut sajen? Wiels wan wie Gloowen haben, sent wie ons gaunz secha, daut et fa ons toom gooden es, Gott noda to komen (Psa. 73:28). Wie weeten, daut woat nich emma leicht sennen, Gott to deenen, en dise Tiet, wua wie mank “eene vedorwne un vedreide Menschheit” läwen. Oba wie vetruen opp Gott sien Vespräakjen, daut hee ons doabie unjastetten woat (Filip. 2:15, PB; 4:13, JHF). Wie weeten, daut wie onvolkomen sent, oba wie vetruen gaunz doaropp, daut Gott ons vejäwen woat, wan wie Fäla moaken (läs Psalm 103:13-14; Reema 7:21-25). Wie jleewen doaraun, daut Jehova ons beloonen woat, wan wie aules doonen, waut wie kjennen toom am tru bliewen (Hiob 27:5, NW).

Sikj Gott hantojäwen, moakt eenem schaftich

16-17. Wuarom moakt ons daut schaftich, ons Jehova hantojäwen?

¹⁶ Ons Jehova hantojäwen, moakt ons schaftich, wiels daut bediet, daut wie Gott ons Läwen jäwen. Un soo aus Jesus säd: “Jäwen es seelja [ooda moakt schaftja] aus nämen” (Apj. 20:35, PB). Aus Jesus oppe Ieed wia, strenjd hee sikj sea aun, aundre to halpen un daut muak am schaftich. Hee wie reed, välet opptojäwen, biejlikj sikj to vereiwen, to äten ooda daut jemietlich to haben, om de Menschen von Jehova to lieren (Joh. 4:34). Fa Jesus wia daut sea scheen, sienen Voda sien Hoat froo to moaken. Jesus säd: “Ekj doo emma daut, waut am jefelt.” (Joh. 8:29, PB; Spr. 27:11).

¹⁷ Jesus wees siene Jinja, woo dee kunnen schaftich sennen, aus hee säd: “Wan wäa met mie metkomen well, mott hee von sikj selfst vejäten” (Mat. 16:24, PB). Wan wie daut doonen, dan kom wie Jehova noda. Wie kjennen kjeenem deenen, waut ons woat mea Leew wiesen un sikj dolla om ons kjemren aus hee.

18. Woosoo jeft ons daut mea Freid, daut wie ons Gott hanjejäft haben, aus irjent sestwaut?

¹⁸ Ons Jehova hantojäwen un wieda sienen Wellen to doonen, woat ons schaftja moaken aus irjent sestwaut. Väl Menschen, brucken biejlikj väl von äare Tiet un strenjen sikj sea aun, Jelt to moaken. Oba daut moakt dee nich werkjlich schaftich. Oba dee, waut sikj Jehova hanjäwen, finjen soone Freid, waut blift (Mat. 6:24). Dee moakt daut schaftich, daut see de Iea kjennen haben, “Gott siene Metoabeida” to sennen. Oba dee vejäten daut doawäajen nich, daut see sikj nich haben een Woakj hanjejäft, oba onsen leeftoljen Gott (1. Kor. 3:9, PB). Jehova räakjent daut väl, waut siene Deena doonen toom am deenen. Hee woat siene true Deena mau rajcht wada äare Jugent trigjäwen, om daut an daut fa emma kaun togood komen, daut hee fa an sorcht (Hiob 33:25; läs Hebräa 6:10).

19. Waut fa goodet kjennen dee beläwen, waut sikj Jehova hanjejäft haben?

¹⁹ Wan wie ons Jehova hanjäwen, dan woa wie goode Frind met am. De Schreft sajcht: “Nodat junt no Gott, dan woat hee uk dicht no junt komen” (Jak. 4:8, PB; Psa. 25:14). En dän näakjsten Artikjel woa wie seenen, woosoo daut de baste Entscheidunk es, ons Jehova hantojäwen.

[Footnoot]

Waut wurscht du sajen?

• Waut meent daut, sikj Gott hantojäwen?

• Woo kjemt ons daut togood, ons Gott hantojäwen?

• Wuarom sellen Christen sikj Jehova hanjäwen?

[Froagen]

[Bilt]

Sikj Jehova hantojäwen un fa am to läwen, woat ons soone Freid jäwen, waut blift