„Tej nocy stanął przy mnie anioł Boga, do którego należę” (DZIEJE 27:23).

1. Jakie kroki poczyniły osoby zgłaszające się do chrztu i jakie nasuwa to pytania?

„CZY na podstawie ofiary Jezusa Chrystusa okazałeś skruchę za swe grzechy i czy oddałeś się Jehowie, by spełniać Jego wolę?” Tak brzmi pierwsze z dwóch pytań, na które pod koniec okolicznościowego przemówienia odpowiadają kandydaci do chrztu. Dlaczego chrześcijanie powinni oddać się Jehowie? Jakich korzyści nam to przysparza? Dlaczego bez oddania się Bogu nie można Go wielbić w sposób cieszący się Jego uznaniem? Aby lepiej zrozumieć odpowiedzi na te pytania, najpierw rozważmy, czym jest oddanie.

2. Co oznacza oddanie się Jehowie?

² Co oznacza oddanie się Bogu? Zobaczmy, jak swoją więź z Bogiem opisał apostoł Paweł. Zwracając się do osób przebywających na pokładzie statku miotanego po morzu, nazwał Jehowę ‛Bogiem, do którego należy’ (odczytaj Dzieje 27:22-24). Wszyscy prawdziwi naśladowcy Chrystusa należą do Jehowy. Natomiast teraźniejszy świat „podlega mocy niegodziwca” (1 Jana 5:19). Chrześcijanie stają się własnością Jehowy, gdy w sposób godny Jego uznania oddają się Mu w modlitwie. Po takim osobistym ślubowaniu następuje chrzest w wodzie.

3. Co symbolizował chrzest Jezusa i jak jego naśladowcy biorą z niego przykład?

³ Dobry przykład pod tym względem dał nam Jezus, który osobiście postanowił spełniać wolę Bożą. Ponieważ przyszedł na świat w narodzie izraelskim, który był oddany Bogu, sam też był już Mu oddany. Zgłaszając się do chrztu, uczynił zatem coś, co wykraczało poza wymogi Prawa Mojżeszowego. Jak wynika z Biblii, oświadczył wtedy: „Oto przychodzę (...), aby wykonywać wolę twoją, Boże” (Hebr. 10:7; Łuk. 3:21). Tak więc chrzest Jezusa symbolizował stawienie się do dyspozycji Ojca w celu spełniania Jego woli. Naśladowcy Jezusa biorą z niego przykład, gdy zgłaszają się do chrztu. Ale w ich wypadku  stanowi on publiczne potwierdzenie, że indywidualnie oddali się Bogu w modlitwie.

Jakich korzyści przysparza nam oddanie się Bogu

4. Czego na temat wzajemnego oddania możemy się dowiedzieć, analizując przyjaźń Dawida i Jonatana?

⁴ Chrześcijańskie oddanie to poważna sprawa. Jest czymś więcej niż zwykłą umową. Jest najdonioślejszym zobowiązaniem, jakie można na siebie przyjąć. A pod jakim względem przynosi nam pożytek? Żeby to sobie uzmysłowić, zastanówmy się, co zyskujemy, zobowiązując się do czegoś względem drugiego człowieka. Rozważmy to na przykładzie przyjaźni. Jeśli chcesz zadzierzgnąć z kimś przyjacielskie stosunki, musisz wziąć na siebie związaną z tym odpowiedzialność. Poczuwasz się do obowiązku troszczenia się o przyjaciela. Jedna z najwspanialszych przyjaźni opisanych w Biblii łączyła Dawida i Jonatana. Zawarli ze sobą nawet przymierze przyjaźni (odczytaj 1 Samuela 17:57; 18:1, 3). Chociaż tak zażyłe stosunki należą obecnie do rzadkości, to serdeczne relacje między dwiema osobami zwykle się umacniają, gdy obie strony poczuwają się do pewnych obowiązków względem siebie (Prz. 17:17; 18:24).

5. Jaki trwały pożytek mógł odnieść niewolnik należący do dobrego pana?

⁵ Prawo Boże dane Izraelowi wspominało o innej sytuacji, w której wzięcie na siebie zobowiązania przynosiło określone korzyści. Jeżeli niewolnik pragnął bezpieczeństwa, jakie zapewniało należenie na stałe do dobrego pana, mógł z nim zawrzeć trwałą i wiążącą umowę. Prawo stanowiło: „Jeśli ów niewolnik będzie usilnie zapewniał: ‚Naprawdę miłuję mego pana, moją żonę oraz moich synów; nie chcę odejść jako człowiek wolny’, to jego pan przyprowadzi go przed prawdziwego Boga i przyprowadzi go do drzwi lub węgara; i jego pan przekłuje mu ucho szydłem, i będzie on jego niewolnikiem po czas niezmierzony” (Wyjścia 21:5, 6).

6, 7. (a) Jakich korzyści przysparzają ludziom wzajemne zobowiązania? (b) Na co to wskazuje, jeśli chodzi o naszą więź z Jehową?

⁶ Związkiem wymagającym szczerego oddania jest małżeństwo. Nie jest to tylko formalna umowa, lecz zobowiązanie wobec konkretnej osoby. Dwoje ludzi żyjących ze sobą bez ślubu nigdy nie będzie się cieszyć prawdziwym poczuciem bezpieczeństwa; nie zaznają go również ich dzieci. Natomiast partnerzy, którzy zawarli godny szacunku związek małżeński i są sobie nawzajem oddani, mają ważki biblijny powód, by ewentualne trudności starać się rozwiązywać w duchu miłości (Mat. 19:5, 6; 1 Kor. 13:7, 8; Hebr. 13:4).

⁷ W czasach biblijnych ludzie odnosili też pożytek z zawierania umów dotyczących interesów i pracy (Mat. 20:1, 2, 8). Nie inaczej jest w dobie obecnej. Jeśli na przykład mamy uczestniczyć w przedsięwzięciu finansowym lub zatrudnić się w jakiejś firmie, warto zawrzeć na piśmie umowę wiążącą obie strony. Skoro więc wzajemne zobowiązanie w ramach przyjaźni, małżeństwa czy pracy zawodowej zbliża do siebie ludzi, to o ileż bardziej bezwarunkowe oddanie się Bogu korzystnie wpłynie na twoją więź z Nim samym! Przeanalizujmy teraz, jaki pożytek z oddania się Jehowie odnosili Jego starożytni słudzy, a także w jakim sensie górowało ono nad zwykłymi zobowiązaniami.

Jaki pożytek z oddania się Bogu odnosili Izraelici

8. Co oznaczało dla Izraelitów oddanie się Bogu?

⁸ Izraelici jako naród oddali się Jehowie, gdy złożyli Mu pewien ślub. Bóg kazał im zebrać się pod górą Synaj i rzekł do nich: „Jeśli (...) będziecie bezwzględnie posłuszni memu głosowi i naprawdę będziecie zachowywać moje przymierze, to staniecie się moją szczególną własnością spośród wszystkich ludów”. Wtedy oni odpowiedzieli jednomyślnie:  „Wszystko, co rzekł Jehowa, jesteśmy gotowi czynić” (Wyjścia 19:4-8). Oddanie się Bogu oznaczało dla Izraelitów coś więcej niż zobowiązanie się do zrobienia czegoś. Oznaczało, że należą do Jehowy, toteż On traktował ich jako swą „szczególną własność”.

9. Jaki pożytek odnosili Izraelici z oddania się Bogu?

⁹ Należenie do Jehowy stanowiło dla Izraelitów ogromne dobrodziejstwo. Bóg był wobec nich lojalny i troszczył się o nich, tak jak kochający rodzic dba o swoje dziecko. Oświadczył temu narodowi: „Czy żona może zapomnieć o swym osesku, żeby się nie zlitować nad synem swego łona? Nawet te kobiety mogą zapomnieć, jednakże ja o tobie nie zapomnę” (Izaj. 49:15). Jehowa zapewnił Izraelitom wskazówki zawarte w Prawie Mojżeszowym, słowa zachęty ze strony proroków, a także ochronę aniołów. Psalmista napisał o Bogu: „Oznajmia swoje słowo Jakubowi, swe przepisy i sądownicze rozstrzygnięcia — Izraelowi. Nie postąpił tak z żadnym innym narodem” (Ps. 147:19, 20; odczytaj Psalm 34:7, 19; 48:14). Jak więc widać, w przeszłości Jehowa troszczył się o naród będący Jego własnością i podobnie będzie dbał o tych, którzy Mu się oddają w dobie obecnej.

Dlaczego powinniśmy oddać się Bogu

10, 11. Czy urodziliśmy się we wszechświatowej rodzinie Bożej? Wyjaśnij to szerzej.

¹⁰ Rozważając kwestię chrześcijańskiego oddania i chrztu, ten i ów mógłby się zastanawiać, czy można wielbić Jehowę, jeśli się nie jest Mu oddanym. Odpowiedź staje się oczywista, gdy przeanalizujemy swoją pozycję przed Bogiem. Z powodu grzechu Adama wszyscy urodziliśmy się poza obrębem rodziny Jehowy (Rzym. 3:23; 5:12). Oddanie się Mu jest więc istotnym warunkiem przyjęcia do tej wszechświatowej rodziny. Dlaczego?

¹¹ Nikomu z nas biologiczny ojciec nie był w stanie przekazać życia takiego, jakim ono powinno być — życia doskonałego (1 Tym. 6:19). Nie urodziliśmy się jako dzieci Boże, bo wskutek grzechu naszych prarodziców ród ludzki zerwał więź z kochającym Ojcem i Stwórcą (por. Powt. Pr. 32:5). Odtąd ludzkość żyje poza wszechświatową rodziną Jehowy i jest od Niego oddalona.

12. (a) Dzięki czemu niedoskonali ludzie mogą stać się członkami rodziny Bożej? (b) Na jakie kroki trzeba się zdobyć przed chrztem?

¹² Niemniej jako jednostki możemy zabiegać o to, żeby Bóg przyjął nas do rodziny swych sług *. Ale jak to możliwe, skoro jesteśmy grzesznikami? Apostoł Paweł wyjaśnił: „Będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć jego Syna” (Rzym. 5:10). W chwili chrztu prosimy Boga o czyste sumienie, żeby zyskać Jego uznanie (1 Piotra 3:21). Wcześniej jednak musimy poczynić pewne kroki. Musimy nabyć wiedzy o Bogu, nauczyć się Mu ufać, okazać skruchę i zmienić swoje postępowanie (Jana 17:3; Dzieje 3:19; Hebr. 11:6). Ale zanim zostaniemy przyjęci do rodziny Bożej, musimy zrobić coś jeszcze. Co to takiego?

13. Dlaczego osoba, która pragnie zostać przyjęta do rodziny chwalców Boga, powinna ślubować Mu swoje oddanie?

¹³ Zanim ktoś oddalony od Boga wejdzie w skład rodziny Jego wiernych sług, musi Mu złożyć uroczyste przyrzeczenie. Aby to lepiej zrozumieć, wyobraźmy sobie szanowanego ojca, który życzliwie interesuje się osieroconym chłopcem i pragnie go adoptować. Ojciec ma znakomitą opinię. Ale przed usynowieniem chłopca chce, by ten mu coś obiecał. Zwraca się więc do niego i mówi: „Zanim uznam cię za syna, muszę wiedzieć, czy będziesz mnie kochał i szanował jak własnego  ojca”. Przyjmie chłopca do swej rodziny pod warunkiem, że ten zechce uroczyście mu to przyrzec. Czyż taki warunek nie jest rozsądny? Podobnie Jehowa przyjmuje do swej rodziny tylko tych, którzy dobrowolnie ślubują Mu swe oddanie. Biblia zachęca nas, byśmy „oddali się Bogu na ofiarę żywą, świętą i przyjemną” (Rzym. 12:1, Biblia poznańska).

Akt miłości i wiary

14. Dlaczego oddanie się Bogu stanowi wyraz miłości?

¹⁴ Złożenie Bogu swego ślubu oddania stanowi wyraz szczerej miłości do Niego. Pod pewnymi względami przypomina przysięgę małżeńską. Pan młody w dowód miłości ślubuje pannie młodej, że niezależnie od okoliczności będzie wobec niej lojalny. Nie jest to zwykła obietnica zrobienia czegoś, lecz uroczyste zobowiązanie wobec konkretnej osoby. Chrześcijanin wie, że gdyby nie złożył tego przyrzeczenia, nie mógłby zamieszkać ze swą wybranką. Podobnie my, gdybyśmy nie oddali się Jehowie, nie moglibyśmy w pełni korzystać z dobrodziejstw wynikających z przynależenia do Jego rodziny. Oddajemy się więc Bogu, ponieważ mimo swej niedoskonałości pragniemy do Niego należeć i jesteśmy zdecydowani w każdej sytuacji pozostawać wobec Niego lojalni (Mat. 22:37).

15. Pod jakim względem oddanie się Bogu jest wyrazem wiary?

¹⁵ Oddanie się Bogu jest też wyrazem naszej wiary. Dlaczego można tak powiedzieć? Wiara w Jehowę rodzi w nas ufność, że przybliżanie się do Niego służy naszemu pożytkowi (Ps. 73:28). Wiemy, że żyjąc „wśród spaczonego i przewrotnego pokolenia”, nie zawsze łatwo jest chodzić z Bogiem. Ufamy jednak, iż On zgodnie ze swą obietnicą wesprze nas w tych staraniach (Filip. 2:15; 4:13). Jesteśmy także świadomi swej niedoskonałości. Niemniej mamy przeświadczenie, że gdy zbłądzimy, Jehowa potraktuje nas miłosiernie (odczytaj Psalm 103:13, 14; Rzymian 7:21-25). Żywimy też wiarę, iż Jehowa nagrodzi nas za zdecydowane obstawanie przy nieskazitelności (Hioba 27:5).

Oddanie się Bogu zapewnia szczęście

16, 17. Dlaczego oddanie się Jehowie prowadzi do szczęścia?

¹⁶ Oddanie się Jehowie przysparza szczęścia, ponieważ wiąże się z dawaniem. Jezus wyraził podstawową prawdę, gdy powiedział: „Więcej szczęścia wynika z dawania niż z otrzymywania” (Dzieje 20:35). Podczas swej ziemskiej służby sam w pełni doświadczył tego rodzaju szczęścia. W razie potrzeby rezygnował z odpoczynku, pokarmu czy wygód, by pomóc innym wejść na drogę prowadzącą do życia (Jana 4:34). Znajdował radość w rozweselaniu serca swego Ojca. Oznajmił: „Zawsze czynię to, co się jemu podoba” (Jana 8:29; Prz. 27:11).

 ¹⁷ W ten sposób Jezus wskazał swym naśladowcom satysfakcjonującą drogę życiową. Powiedział: „Jeżeli ktoś chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie” (Mat. 16:24). Gdy tak czynimy, zbliżamy się do Jehowy. Czy ktoś inny mógłby nas otoczyć bardziej życzliwą troską?

18. Dlaczego potwierdzanie życiem oddania dla Jehowy daje więcej szczęścia niż poświęcenie się czemuś lub komuś innemu?

¹⁸ Kto się oddał Jehowie i poświadcza to swym życiem przez spełnianie Jego woli, zaznaje więcej szczęścia, niż gdyby się oddał czemuś lub komuś innemu. Na przykład sporo ludzi poświęca życie na zdobywanie dóbr materialnych i w rezultacie nie osiąga prawdziwego szczęścia ani autentycznego zadowolenia. Tymczasem osoby oddane Jehowie znajdują trwałe szczęście (Mat. 6:24). Uszczęśliwia ich zaszczyt bycia „współpracownikami Bożymi”. Poświęcają się jednak nie dziełu, lecz samemu Bogu (1 Kor. 3:9). A On bardziej niż ktokolwiek inny potrafi docenić ich ofiarność. Swym lojalnym sługom przywróci nawet młodość i już na zawsze będą mogli odnosić pożytek z Jego opieki (Hioba 33:25; odczytaj Hebrajczyków 6:10).

19. Jakiego zaszczytu dostępują osoby oddane Jehowie?

¹⁹ Poświęcenie życia Jehowie pomaga nawiązać z Nim bliską więź. Biblia zachęca: „Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was” (Jak. 4:8; Ps. 25:14). W następnym artykule rozważymy, dlaczego możemy śmiało podjąć decyzję o tym, by należeć do Jehowy.

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Co to znaczy oddać się Bogu?

• Jakich korzyści przysparza nam oddanie się Bogu?

• Dlaczego chrześcijanie powinni oddać się Jehowie?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 6]

Gdy potwierdzamy życiem swe oddanie Bogu, zaznajemy trwałego szczęścia