„Należymy do Jehowy” (RZYM. 14:8).

1, 2. (a) Jaki mamy niezwykły zaszczyt? (b) Jakie kwestie omówimy?

JEHOWA udostępnił Izraelitom niezwykły zaszczyt, gdy rzekł do nich: „Staniecie się moją szczególną własnością spośród wszystkich ludów” (Wyjścia 19:5). Obecnie członkowie zboru chrześcijańskiego również mają przywilej należeć do Jehowy (1 Piotra 2:9; Obj. 7:9, 14, 15). Możemy z tego odnieść wiecznotrwały pożytek.

² Ale należenie do Jehowy to nie tylko zaszczyt — to także odpowiedzialność. Niektórzy mogą się zastanawiać: „Czy podołam wymaganiom Jehowy? Jeśli zgrzeszę, to czy mnie nie odrzuci? Czy należąc do Jehowy, nie utracę swobody?”. Warto rozważyć takie obawy. Najpierw jednak przeanalizujmy inne pytanie: Jakie korzyści wynikają z należenia do Jehowy?

Należenie do Jehowy zapewnia szczęście

3. Jaki pożytek odniosła Rachab z decyzji, by służyć Jehowie?

³ Czy ktoś, kto należy do Jehowy, odnosi z tego pożytek? Rozważmy przykład nierządnicy Rachab, która mieszkała w starożytnym  Jerychu. Niewątpliwie była wychowana w odrażającym kulcie kananejskich bogów. Ale gdy usłyszała o zwycięstwach, które Jehowa dał Izraelitom, uświadomiła sobie, że to On jest prawdziwym Bogiem. Dlatego z narażeniem życia ukryła u siebie przedstawicieli wybranego ludu Bożego i w ich ręce złożyła swój los. W Biblii czytamy: „Nierządnica Rachab — czy nie została uznana za prawą dzięki uczynkom, gdy gościnnie przyjęła posłańców i wysłała ich inną drogą?” (Jak. 2:25). Wyobraź sobie, co zyskała, gdy weszła do grona czystych czcicieli Boga, wyuczonych na podstawie Prawa Bożego okazywania miłości i sprawiedliwości. Jakże musiała być szczęśliwa, że porzuciła poprzedni styl życia! Poślubiła Izraelitę i urodziła syna, Boaza, który wyrósł na niezwykłego męża Bożego (Joz. 6:25; Rut 2:4-12; Mat. 1:5, 6).

4. Co zyskała Rut dzięki temu, że postanowiła służyć Jehowie?

⁴ Służbę dla Jehowy postanowiła też podjąć Moabitka Rut. Od dzieciństwa zapewne oddawała cześć Kemoszowi oraz innym bóstwom moabskim. Poznała jednak prawdziwego Boga, Jehowę, i została żoną Izraelity, który schronił się w jej ziemi (odczytaj Rut 1:1-6). Później, gdy razem ze swoją szwagierką Orpą zdecydowała się towarzyszyć Noemi, ich teściowej, w drodze do Betlejem, ta zaczęła zachęcać obie synowe, by wróciły do domu. Nie byłoby im łatwo osiedlić się w Izraelu. Orpa rzeczywiście wróciła do swego ludu i kultu swych bogów, ale Rut postąpiła inaczej. Wiedziała, do kogo chce należeć, toteż powodowana wiarą, oświadczyła Noemi: „Nie nalegaj na mnie, żebym cię porzuciła i żebym przestała ci towarzyszyć; bo gdzie ty pójdziesz — ja pójdę, i gdzie ty zanocujesz — ja zanocuję. Twój lud będzie moim ludem, a twój Bóg — moim Bogiem” (Rut 1:15, 16). Wybrała służbę dla Jehowy. Dzięki temu odniosła pożytek z Prawa Bożego, zawierającego specjalne postanowienie co do wdów oraz osób ubogich i pozbawionych ziemi. Pod opieką Jehowy zaznała szczęścia, ochrony i bezpieczeństwa.

5. Co dostrzegasz u osób, które wiernie służą Jehowie?

⁵ Zapewne znasz osoby, które dziesiątki lat temu oddały się Jehowie i po dziś dzień wiernie Mu służą. Zapytaj je, co dzięki temu zyskały. Chociaż nikt nie jest wolny od problemów, dowody bezsprzecznie potwierdzają prawdziwość słów psalmisty: „Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Jehowa!” (Ps. 144:15).

Wymagania Jehowy są rozsądne

6. Dlaczego nie powinniśmy się obawiać, że nie sprostamy oczekiwaniom Jehowy?

⁶ Być może się zastanawiasz, czy podołasz wymaganiom, które stawia ci Jehowa. Perspektywa służenia Mu, kierowania się w życiu Jego prawem oraz mówienia w Jego imieniu może trochę przytłaczać. Na przykład Mojżesz nie czuł się na siłach, by przemawiać  do Izraelitów i do władcy Egiptu. Ale Bóg nie miał wobec niego nierozsądnych oczekiwań. ‛Nauczył go, co ma czynić’ (odczytaj Wyjścia 3:11; 4:1, 10, 13-15). Mojżesz przyjął tę pomoc i zaznał radości wynikającej ze spełniania woli Bożej. Jehowa ma rozsądne oczekiwania także wobec nas. Rozumie naszą niedoskonałą naturę i pragnie nam pomagać (Ps. 103:14). Służba dla Boga w charakterze naśladowcy Jezusa pokrzepia, a nie przytłacza, ponieważ przynosi pożytek innym i rozwesela serce Jehowy. Jezus oświadczył: „Przyjdźcie do mnie (...), a ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, bo jestem łagodnie usposobiony i uniżony w sercu” (Mat. 11:28, 29).

7. Dlaczego możesz ufać, że Jehowa pomoże ci czynić to, czego od ciebie oczekuje?

⁷ Jehowa będzie nam udzielał potrzebnego pokrzepienia dopóty, dopóki będziemy Go prosić o siły. Na przykład Jeremiasz najwidoczniej był z natury nieśmiały. Kiedy więc usłyszał, że Jehowa wyznaczył go na proroka, odpowiedział: „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo! Oto właściwie nie umiem mówić, bo jestem tylko chłopcem”. Później nawet oświadczył: „Już więcej nie będę mówił w jego imieniu” (Jer. 1:6; 20:9). Niemniej dzięki wsparciu Jehowy zdołał przez 40 lat głosić niepopularne orędzie. Bóg niejeden raz go zapewniał: „Jestem z tobą, by cię wybawić i wyzwolić” (Jer. 1:8, 19; 15:20).

8. Jak możemy pokazać, że ufamy Jehowie?

⁸ Jehowa dodawał sił Mojżeszowi i Jeremiaszowi i podobnie może pomóc nam, byśmy sprostali temu, czego oczekuje od dzisiejszych chrześcijan. Kluczowe znaczenie ma poleganie na Bogu. Biblia zachęca: „Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu. Zważaj na niego na wszystkich swych drogach, a on wyprostuje twe ścieżki” (Prz. 3:5, 6). Swemu zaufaniu do Jehowy dajemy wyraz, gdy korzystamy z pomocy, którą nam zapewnia za pośrednictwem swego Słowa oraz zboru. Jeśli pozwolimy, by kierował naszymi krokami, to nic nam nie przeszkodzi w dochowaniu Mu wierności.

Jehowa dba o każdego ze swych sług

9, 10. Jaką ochronę obiecano nam w Psalmie 91?

⁹ Rozważając decyzję o oddaniu się Jehowie, niektórzy obawiają się tego, że mogą zgrzeszyć, okazać się niegodni i zostać odrzuceni przez Jehowę. Na szczęście On zapewnia nam wszystko, co niezbędne, byśmy mogli się ustrzec przed utratą drogocennej więzi z Nim. Zobaczmy, jak to opisano w Psalmie 91.

¹⁰ Psalm ten rozpoczyna się słowami: „Kto mieszka w ukryciu u Najwyższego, znajdzie gościnę w cieniu Wszechmocnego. Powiem do Jehowy: ‚Tyś schronieniem moim i moją twierdzą, Bogiem moim, w którym chcę pokładać ufność’. On bowiem uratuje cię z pułapki ptasznika” (Ps. 91:1-3). Zauważmy, że Bóg obiecuje osłaniać tych, którzy darzą Go miłością i zaufaniem (odczytaj Psalm 91:9, 14). Jaką ochronę ma na myśli? Niektórych swych starożytnych sług chronił w sensie fizycznym — niekiedy po to, by zachować linię rodową prowadzącą do obiecanego Mesjasza. Ale wielu innych mężów wiary zaznało uwięzienia, tortur i śmierci, gdy brutalnie usiłowano ich zmusić do niewierności wobec Boga (Hebr. 11:34-39). Odwagi potrzebnej do wytrwania dodawało im to, że Jehowa chronił ich pod względem duchowym przed niebezpieczeństwem złamania lojalności. A zatem Psalm 91 można uznać za obietnicę ochrony duchowej.

11. Czym jest „ukrycie u Najwyższego” i komu Bóg zapewnia tam ochronę?

¹¹ „Ukrycie u Najwyższego”, o którym wspomina psalmista, to symboliczne miejsce zapewniające duchowe bezpieczeństwo. Przebywający tam ‛w gościnie’ u Boga są bezpieczni — nic ani nikt nie zagraża ich wierze i miłości do Niego (Ps. 15:1, 2; 121:5). Owo  miejsce jest ukryte, ponieważ ludzie niebędący sługami Bożymi nie potrafią go dostrzec. Jehowa chroni każdego, kto niejako mówi: ‛Tyś Bogiem moim, w którym chcę pokładać ufność’. Jeśli pozostajemy w tym ukryciu, nie musimy się zbytnio martwić o to, że wpadniemy w pułapkę „ptasznika”, czyli Szatana, i stracimy uznanie Boże.

12. Jakie niebezpieczeństwa zagrażają naszej cennej więzi z Bogiem?

¹² A jakie niebezpieczeństwa zagrażają naszej cennej więzi z Bogiem? Psalmista wymienia kilka, między innymi ‛zarazę idącą w mroku oraz zagładę pustoszącą w południe’ (Ps. 91:5, 6). „Ptasznik” schwytał już wiele osób w pułapkę samolubnego pragnienia niezależności (2 Kor. 11:3). Innych łapie w sidło chciwości, pychy i materializmu. Jeszcze innych zwodzi filozofią, patriotyzmem, teorią ewolucji czy naukami religii fałszywej (Kol. 2:8). A wielu dało się usidlić niedozwolonym kontaktom płciowym. Wskutek tych plag wyrządzających duchowe szkody miliony ludzi utraciło miłość do Boga (odczytaj Psalm 91:7-10; Mat. 24:12).

Jak strzec miłości do Boga

13. Jak Jehowa chroni nas przed niebezpieczeństwami zagrażającymi naszej duchowej pomyślności?

¹³ Jak Jehowa chroni swych sług przed tymi duchowymi zagrożeniami? W omawianym psalmie powiedziano: „Aniołom swoim wyda nakaz co do ciebie, by cię strzegli na wszystkich twych drogach” (Ps. 91:11). Niebiańscy aniołowie zapewniają nam kierownictwo i ochronę, żebyśmy mogli głosić dobrą nowinę (Obj. 14:6). Oprócz aniołów przed ulegnięciem fałszywemu rozumowaniu chronią nas chrześcijańscy starsi, którzy w nauczaniu niewzruszenie trzymają się Pisma Świętego. Śpieszą też z pomocą każdemu, kto zmaga się ze świeckimi wpływami (Tyt. 1:9; 1 Piotra 5:2). Ochronę przed twierdzeniami teorii ewolucji, sidłem niemoralnych pragnień, zabieganiem o bogactwo i prestiż oraz przed wieloma innymi szkodliwymi pragnieniami i wpływami stanowi także pokarm duchowy dostarczany przez „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mat. 24:45). A co tobie pomogło przeciwstawić się niektórym z tych niebezpieczeństw?

14. Jak możemy korzystać z ochrony, którą zapewnia Bóg?

¹⁴ Co należy robić, by pozostać w Bożym „ukryciu” gwarantującym bezpieczeństwo? Tak jak stale musimy uważać, by nie ponieść szkód fizycznych — na przykład w następstwie wypadku, infekcji czy działania przestępców — tak też ciągle musimy się chronić przed zagrożeniami duchowymi. W tym celu powinniśmy regularnie korzystać z przewodnictwa, które Jehowa zapewnia nam za pośrednictwem publikacji, zebrań zborowych oraz większych zgromadzeń. Szukajmy też rad u starszych. A czy nie odnosimy pożytku z różnych przymiotów, które przejawiają nasi  współwyznawcy? Utrzymywanie kontaktu ze zborem naprawdę pomaga nam nabywać mądrości (Prz. 13:20; odczytaj 1 Piotra 4:10).

15. Dlaczego możesz ufać, że Jehowa zapewni ci ochronę przed wszystkim, co mogłoby cię pozbawić Jego uznania?

¹⁵ Nie mamy powodów, by wątpić, że Jehowa potrafi zapewnić nam ochronę przed wszystkim, co mogłoby nas pozbawić Jego uznania (Rzym. 8:38, 39). Osłania zbór przed wpływowymi przeciwnikami religijnymi i politycznymi, którym zwykle zależy nie na tym, by nas zabić, lecz by nas oddzielić od naszego świętego Boga. Jakże prawdziwa jest Jego obietnica: „Żadna broń wykonana przeciwko tobie nie okaże się skuteczna”! (Izaj. 54:17).

Kto nam daje wolność?

16. Dlaczego świat nie może zaoferować wolności?

¹⁶ Czy należąc do Jehowy, jesteśmy ograbieni ze swobody? Ależ skąd! To przynależność do świata by nas jej pozbawiła. Świat jest oddalony od Jehowy i rządzony przez okrutnego boga, który trzyma ludzi w niewoli (Jana 14:30). Podlegający mu system rzeczy zniewala ich na przykład za pomocą presji ekonomicznej (por. Obj. 13:16, 17). Zwodniczą, zniewalającą moc ma też grzech (Jana 8:34; Hebr. 3:13). Chociaż więc osoby, które nie służą Bogu, mogą obiecywać wolność przez propagowanie stylu życia sprzecznego z Jego naukami, to jednak każdy, kto ich usłucha, szybko popadnie w niewolę grzesznego i upadlającego postępowania (Rzym. 1:24-32).

17. Jaką wolność oferuje nam Jehowa?

¹⁷ Jeśli natomiast pokładamy ufność w Jehowie, On oswobodzi nas od wszystkiego, co mogłoby nam przynieść szkodę. Poniekąd znajdujemy się w sytuacji pacjenta składającego swój los w ręce zdolnego chirurga, który może go wyratować ze stanu zagrażającego jego życiu. Wszyscy zmagamy się ze śmiercionośnym zagrożeniem — odziedziczonym grzechem. Nadzieję na uwolnienie od jego skutków i dostąpienie życia wiecznego możemy żywić jedynie wtedy, gdy na podstawie ofiary Chrystusa powierzymy siebie Jehowie (Jana 3:36). Chirurgowi możemy zaufać jeszcze bardziej, gdy zasięgniemy opinii na jego temat. Podobnie nabierzemy większego zaufania do Jehowy, gdy będziemy pogłębiać wiedzę o Nim. Dalej więc pilnie studiujmy Słowo Boga, bo dzięki temu obdarzymy Go taką miłością, która rozwieje wszelkie obawy przed oddaniem się Jemu (1 Jana 4:18).

18. Czego zaznają ci, którzy należą do Jehowy?

¹⁸ Jehowa daje każdemu człowiekowi swobodę wyboru. W swym Słowie powiedział: „Wybierz (...) życie, abyś mógł pozostać przy życiu, ty i twoje potomstwo — miłując Jehowę, swego Boga” (Powt. Pr. 30:19, 20). Jehowa pragnie, byśmy w dowód miłości do Niego sami postanowili Mu służyć. Należenie do Boga, którego kochamy, nie ograbi nas z wolności, lecz niewątpliwie przysporzy nam trwałego szczęścia.

19. Dlaczego możliwość należenia do Jehowy stanowi wyraz Jego niezasłużonej życzliwości?

¹⁹ Jako grzesznicy nie zasługujemy na to, by należeć do doskonałego Boga. Jest to możliwe tylko dzięki Jego niezasłużonej życzliwości (2 Tym. 1:9). W związku z tym Paweł napisał: „Bo czy żyjemy, żyjemy dla Jehowy, czy też umieramy, umieramy dla Jehowy. Dlatego czy żyjemy, czy też umieramy, należymy do Jehowy” (Rzym. 14:8). Z całą pewnością nigdy nie pożałujemy tego, że postanowiliśmy należeć do Jehowy.

Jak byś odpowiedział?

• Jakich korzyści przysparza należenie do Jehowy?

• Dzięki czemu jesteśmy w stanie podołać wymaganiom Bożym?

• Jak Jehowa zapewnia swym sługom ochronę?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 8]

Zapytaj innych, jakich zaznali korzyści, należąc do Jehowy

[Ilustracja na stronie 10]

Jak Jehowa zapewnia nam ochronę?