„RANKIEM daj mi usłyszeć swą lojalną życzliwość” — modlił się psalmista Dawid. „Daj mi poznać drogę, którą mam chodzić” (Ps. 143:8). Czy kiedy się budzisz i dziękujesz Jehowie za kolejny dzień życia, wzorem Dawida prosisz Boga o kierownictwo w podejmowaniu decyzji i obieraniu właściwego postępowania? Niewątpliwie tak.

Jako oddani słudzy Jehowy, ‛czy jemy, czy pijemy, czy cokolwiek innego czynimy’, staramy się ‛wszystko czynić ku chwale Bożej’ (1 Kor. 10:31). Zdajemy sobie sprawę, że swym codziennym postępowaniem możemy przynosić Jehowie chwałę albo ujmę. Pamiętamy również o tym, że według Biblii bracia Chrystusa — a w gruncie rzeczy wszyscy ziemscy słudzy Boży — są oskarżani przez Szatana „dniem i nocą” (Obj. 12:10). Dlatego jesteśmy zdecydowani dawać odpowiedź na fałszywe zarzuty Szatana i rozweselać serce naszego niebiańskiego Ojca, „dniem i nocą” pełniąc dla Niego świętą służbę (Obj. 7:15; Prz. 27:11).

Jak możemy każdy dzień życia wykorzystywać ku chwale Bożej? Przeanalizujmy pokrótce dwa podstawowe sposoby. Pierwszy wiąże się z ustaleniem odpowiedniej hierarchii wartości, a drugi z okazywaniem względów innym.

Żyjmy zgodnie z naszym przyrzeczeniem

Gdy oddawaliśmy się Jehowie, wyraziliśmy szczere pragnienie służenia Mu. Przyrzekliśmy też, że będziemy chodzić Jego ścieżkami „dzień po dniu” — już na zawsze (Ps. 61:5, 8). Czy usilnie staramy się żyć zgodnie z tym przyrzeczeniem? W jaki sposób każdego dnia pokazujemy, że kochamy Jehowę całym sercem?

Słowo Boże jasno precyzuje, jakie Jehowa ma wobec nas wymagania (Powt. Pr. 10:12, 13). Niektóre z nich wymieniono w ramce  „Bóg oczekuje, że będziemy...”, zamieszczonej na stronie 22. Skoro zadania te włożył na nas sam Bóg, wszystkie są bardzo istotne. Jak w takim razie ustalamy, czemu dać pierwszeństwo, gdy mamy do zrobienia jednocześnie dwie lub więcej rzeczy?

Pierwszeństwo dajemy świętej służbie dla Boga, czyli między innymi studiowaniu Biblii, modlitwie, zebraniom i głoszeniu (Mat. 6:33; Jana 4:34; 1 Piotra 2:9). Jednakże sprawy duchowe nie mogą nam wypełnić całego dnia. Musimy uwzględnić również pracę zarobkową, szkołę oraz liczne obowiązki domowe. Zarazem usilnie się staramy, by sprawy te nie kolidowały ze świętą służbą, jak choćby z obecnością na chrześcijańskich zebraniach. Na przykład urlop planujemy w taki sposób, żeby nie opuścić wizyty nadzorcy obwodu albo któregoś ze zgromadzeń. Niekiedy pewne rzeczy da się ze sobą połączyć. Sprzątanie Sali Królestwa możemy potraktować jako formę spędzenia czasu z całą rodziną, a przerwę w pracy czy szkole wykorzystać do dania świadectwa współpracownikom lub uczniom. Podsumowując: kiedy musimy podjąć jakąś decyzję — chociażby dotyczącą pracy zawodowej, wykształcenia albo doboru towarzystwa — chcemy zawsze dawać pierwszeństwo najważniejszej sprawie w naszym życiu, czyli oddawaniu czci kochającemu Ojcu, Jehowie (Kazn. 12:13).

 Okazujmy innym względy

Jehowa pragnie, abyśmy interesowali się innymi i wyświadczali im dobro. Natomiast Szatan propaguje egoizm. Podległy mu świat jest pełen ludzi, którzy są „rozmiłowani w samych sobie”, ‛miłują rozkosze’ oraz ‛sieją ze względu na ciało’ (2 Tym. 3:1-5; Gal. 6:8). Wiele osób nie zastanawia się nad tym, jak ich postępowanie wpływa na drugich. Wszędzie widać „uczynki ciała” (Gal. 5:19-21).

Jakże odmienne nastawienie mają ci, którzy dzięki świętemu duchowi Jehowy przejawiają w kontaktach z innymi miłość, życzliwość i dobroć! (Gal. 5:22). Słowo Boże poleca nam przedkładać potrzeby bliźnich ponad własne. Tak więc dajemy dowody szczerego zainteresowania drugimi, pamiętając przy tym, by nie wtrącać się w cudze sprawy (1 Kor. 10:24, 33; Filip. 2:3, 4; 1 Piotra 4:15). Szczególne względy okazujemy naszym współwyznawcom. Ale staramy się pomagać również osobom niespokrewnionym z nami w wierze (Gal. 6:10). Zastanów się, jak mógłbyś okazać życzliwość komuś, kogo dziś spotkasz (zobacz ramkę  „Okazuj im względy”, zamieszczoną na stronie 23).

Darzymy innych względami nie tylko przy jakiejś szczególnej okazji (Gal. 6:2; Efez. 5:2;  1 Tes. 4:9, 10). Staramy się każdego dnia być wrażliwi na sytuację innych i w razie potrzeby ochoczo im pomagamy, nawet gdyby wiązało się to z wyrzeczeniami. Chętnie dzielimy się tym, co mamy — środkami materialnymi, czasem oraz wiedzą i doświadczeniem. Jehowa zapewnił nas, że jeśli będziemy dla drugich szczodrzy, to On będzie szczodry dla nas (Prz. 11:25; Łuk. 6:38).

Pełnienie świętej służby „dniem i nocą”

Ale czy rzeczywiście można pełnić świętą służbę „dniem i nocą”? Tak; w tym celu trzeba systematycznie i gorliwie uczestniczyć we wszystkich dziedzinach naszej służby dla Boga (Dzieje 20:31). Możemy wypełnić nią swe życie dzięki codziennemu czytaniu Słowa Bożego i rozmyślaniu nad nim, dzięki częstym modlitwom, dokładaniu starań, żeby być obecnym na wszystkich zebraniach, i wykorzystywaniu każdej sposobności do dawania świadectwa (Ps. 1:2; Łuk. 2:37; Dzieje 4:20; 1 Tes. 3:10; 5:17).

Czy właśnie w taki sposób pełnimy świętą służbę dla Jehowy? Jeżeli tak, to w każdym aspekcie naszego życia widać, że pragniemy podobać się Bogu i dostarczać Mu odpowiedzi na zarzuty Szatana. Chcemy przysparzać Jehowie chwały zawsze i wszędzie. Dbamy o to, by Jego zasady miały wpływ na naszą mowę i postępowanie oraz by kierowały podejmowanymi przez nas decyzjami. Dowodzimy wdzięczności za Jego pełną miłości troskę i wsparcie, całkowicie Mu ufając i służąc Mu z całych sił. A jeśli z powodu niedoskonałości zdarzy nam się w czymś nie dopisać, przyjmujemy pochodzące od Niego rady oraz skarcenie (Ps. 32:5; 119:97; Prz. 3:25, 26; Kol. 3:17; Hebr. 6:11, 12).

Dalej zatem wykorzystujmy każdy dzień ku chwale Bożej. Dzięki temu ‛znajdziemy pokrzepienie dla swych dusz’ i będziemy korzystać z troskliwej opieki naszego niebiańskiego Ojca już po wieczne czasy (Mat. 11:29; Obj. 7:16, 17).

[Ramka i ilustracje na stronie 22]

 Bóg oczekuje, że będziemy...

• Często się modlić (Rzym. 12:12).

• Czytać i studiować Biblię oraz odnosić jej zasady do siebie (Ps. 1:2; 1 Tym. 4:15).

• Oddawać cześć Jehowie w zborze (Ps. 35:18; Hebr. 10:24, 25).

• Dbać o rodzinę pod względem materialnym, duchowym i emocjonalnym (1 Tym. 5:8).

• Głosić dobrą nowinę o Królestwie i czynić uczniów (Mat. 24:14; 28:19, 20).

• Troszczyć się o swe zdrowie fizyczne, duchowe i emocjonalne, pamiętając między innymi o wypoczynku i wartościowej rozrywce (Marka 6:31; 2 Kor. 7:1; 1 Tym. 4:8, 16).

• Wywiązywać się z obowiązków zborowych (Dzieje 20:28; 1 Tym. 3:1).

• Dbać o dom i Salę Królestwa (1 Kor. 10:32).

[Ramka i ilustracja na stronie 23]

 Okazuj im względy

• Siostrze lub bratu w podeszłym wieku (Kapł. 19:32).

• Osobie cierpiącej pod względem fizycznym albo emocjonalnym (Prz. 14:21).

• Współwyznawcy pilnie potrzebującemu czegoś, co jesteś w stanie mu dać (Rzym. 12:13).

• Członkowi najbliższej rodziny (1 Tym. 5:4, 8).

• Osobie ze zboru, która straciła partnera małżeńskiego (1 Tym. 5:9).

• Ciężko pracującemu starszemu w twoim zborze (1 Tes. 5:12, 13; 1 Tym. 5:17).