ហ្វូងតែមួយ ហើយមានគង្វាលតែម្នាក់
ហ្វូងតែមួយ ហើយមានគង្វាលតែម្នាក់
«អ្នករាល់គ្នាដែលបានកាន់តាមខ្ញុំ ក៏នឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្កដប់ពីរ ហើយវិនិច្ឆ័យសេចក្ដីកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ»។—ម៉ាថ. ១៩:២៨
១. តើព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាទៅលើកូនចៅរបស់អាប្រាហាំ? ហើយហេតុអ្វីនេះមិនបានសេចក្ដីថាលោកមិនអើពើចំពោះមនុស្សពីប្រទេសផ្សេងទៀត?
ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់អាប្រាហាំ ហេតុនេះហើយបានជាលោកស្រឡាញ់កូនចៅរបស់អាប្រាហាំយ៉ាងស្មោះ។ ជាង១.៥០០ឆ្នាំ លោកបានចាត់ទុកប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលជាកូនចៅរបស់អាប្រាហាំ ជារាស្ត្រដែលលោកបានជ្រើសរើសឲ្យធ្វើជារាស្ត្រពិសេស«របស់ផងទ្រង់»។ (សូមអាន ចោទិយកថា ៧:៦) តើនេះបានសេចក្ដីថាព្រះយេហូវ៉ាមិនអើពើចំពោះមនុស្សពីប្រទេសផ្សេងឬទេ? មិនមែនទេ។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ មនុស្សពីប្រទេសផ្សេងដែលចង់គោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យនៅជាមួយប្រជាជាតិពិសេសរបស់លោក។ ពួកអ្នកទាំងនេះដែលបានដូរសាសនាបានត្រូវចាត់ទុកជាសមាជិកនៃប្រជាជាតិនោះ ហើយអ្នកឯទៀតត្រូវប្រព្រឹត្តទៅលើពួកគេទុកដូចជាបងប្អូន។ (លេវី. ១៩:៣៣, ៣៤) ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេក៏ត្រូវធ្វើតាមច្បាប់ទាំងអស់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែរ។—លេវី. ២៤:២២
២. តើលោកយេស៊ូបានប្រកាសអ្វីដែលធ្វើឲ្យជនជាតិយូដានៅសម័យលោកភ្ញាក់ផ្អើល? តើនេះនាំឲ្យមានសំណួរអ្វីខ្លះ?
២ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យជនជាតិយូដានៅសម័យលោកភ្ញាក់ផ្អើល ពេលលោកប្រកាសថា៖ «រាជាណាចក្ររបស់ព្រះនឹងត្រូវដកហូតពីអ្នករាល់គ្នា ហើយប្រគល់ឲ្យប្រជាជាតិមួយដែលបង្កើតផលនៃរាជាណាចក្រនោះ»។ (ម៉ាថ. ២១:៤៣) តើនរណាជាសមាជិកនៃប្រជាជាតិថ្មីនេះ? ហើយតើការផ្លាស់ប្ដូរនេះមានឥទ្ធិពលមកលើយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
ប្រជាជាតិថ្មី
៣, ៤. (ក) តើសាវ័កពេត្រុសបានប្រាប់យើងឲ្យដឹងអំពីប្រជាជាតិថ្មីយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើនរណាជាសមាជិកនៃប្រជាជាតិថ្មីនេះ?
៣ សាវ័កពេត្រុសបានប្រាប់យើងឲ្យដឹងច្បាស់អំពីប្រជាជាតិថ្មីនេះ។ គាត់បានសរសេរទៅកាន់បងប្អូនរួមជំនឿដូចតទៅថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជា‹ពូជសាសន៍ដែលបានត្រូវជ្រើសរើស និងជាសង្ឃដែលមានតំណែងជាស្តេច ក៏ជាជនជាតិបរិសុទ្ធ និងរាស្ត្រដែលជាសម្បត្ដិពិសេស ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រកាសនៅទីជិតឆ្ងាយអំពីគុណសម្បត្ដិប្រសើរថ្លៃថ្លា›របស់លោកដែលបានហៅអ្នករាល់គ្នាចេញពីសេចក្ដីងងឹតឲ្យចូលក្នុងពន្លឺដ៏អស្ចារ្យរបស់លោក»។ (១ពេ. ២:៩) ដូចបានទាយទុក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលទទួលយកលោកយេស៊ូជាមេស្ស៊ី ជាសមាជិកដំបូងនៃប្រជាជាតិថ្មីនោះ។ (ដាន. ៩:២៧ក; ម៉ាថ. ១០:៦) ក្រោយមក មនុស្សឯទៀតជាច្រើនដែលមិនមែនជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក៏ក្លាយទៅជាសមាជិកនៃប្រជាជាតិនោះ ពីព្រោះពេត្រុសបាននិយាយថា៖ «ពីមុន អ្នករាល់គ្នាមិនមែនជារាស្ត្ររបស់ព្រះទេ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះអ្នករាល់គ្នាជារាស្ត្ររបស់ព្រះ»។—១ពេ. ២:១០
៤ តើពេត្រុសនិយាយទៅកាន់អ្នកណា? នៅដើមសំបុត្ររបស់គាត់ គាត់បាននិយាយថា៖ «[ព្រះ]បានធ្វើឲ្យយើងកើតជាថ្មី ដើម្បីឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលស្ថិតស្ថេរ តាមរយៈការប្រោសលោកយេស៊ូគ្រិស្តឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ព្រមទាំងទទួលមត៌កដែលមិនអាចខូចទៅ ដែលឥតសៅហ្មង ហើយដែលស្ថិតស្ថេរជានិរន្តរ៍។ មត៌កនោះបានត្រូវបម្រុងទុកនៅស្ថានសួគ៌សម្រាប់អ្នករាល់គ្នា»។ (១ពេ. ១:៣, ៤) ដូច្នេះ សមាជិកនៃប្រជាជាតិថ្មីនេះគឺពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង ជាអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅស្ថានសួគ៌។ ពួកគេជា«អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ»។ (កាឡ. ៦:១៦) សាវ័កយ៉ូហានបានឃើញក្នុងគំនិតថា ពួកអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះមានចំនួន១៤៤.០០០នាក់។ ពួកគេបានត្រូវ«ទិញពីចំណោមមនុស្សជាតិ ទុកជាផលដំបូងជូនព្រះនិងកូនចៀម»ដើម្បីបម្រើជា«សង្ឃ» ហើយ«គ្រប់គ្រងជាស្តេចជាមួយនឹងលោក[យេស៊ូ]អស់មួយពាន់ឆ្នាំ»។—បប. ៥:១០; ៧:៤; ១៤:១, ៤; ២០:៦; យ៉ា. ១:១៨
តើប្រជាជាតិថ្មីរួមបញ្ចូលអ្នកឯទៀត ក្រៅពីអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងឬទេ?
៥. (ក) តើឃ្លា«អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ»សំដៅទៅអ្នកណា? (ខ) ហេតុអ្វីបានជាពាក្យ«អ៊ីស្រាអែល»មិនតែងតែសំដៅទៅលើពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងប៉ុណ្ណោះ?
៥ ដូច្នេះ ឃ្លា«អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ»នៅកាឡាទី ៦:១៦សំដៅទៅពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងប៉ុណ្ណោះ។ ក៏ប៉ុន្តែ តើមានករណីខ្លះដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រើប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលជាឧទាហរណ៍ដែលរួមបញ្ចូលអ្នកឯទៀតក្រៅពីពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងឬទេ? យើងអាចរកឃើញចម្លើយក្នុងប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូទៅកាន់ពួកសាវ័ករបស់លោក ដែលថា៖ «ខ្ញុំធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា ដូចបិតារបស់ខ្ញុំបានធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងខ្ញុំ ពោលគឺសម្រាប់រាជាណាចក្រមួយ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាពិសាអាហារពិសាស្រានៅតុរបស់ខ្ញុំក្នុងរាជាណាចក្ររបស់ខ្ញុំ ហើយអង្គុយលើបល្ល័ង្កដើម្បីវិនិច្ឆ័យកុលសម្ព័ន្ធទាំងដប់ពីរនៃអ៊ីស្រាអែល»។ (លូក. ២២:២៨-៣០) នេះនឹងកើតឡើងនៅ«គ្រាបង្កើតសាជាថ្មី»ក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្ត។—សូមអាន ម៉ាថាយ ១៩:២៨
៦, ៧. ក្នុងខគម្ពីរនៅម៉ាថាយ ១៩:២៨ និងលូកា ២២:៣០ តើ«កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ»សំដៅទៅលើនរណា?
៦ ក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្ត ពួក១៤៤.០០០នាក់នឹងបម្រើជាស្តេច សង្ឃ និងចៅក្រមនៅស្ថានសួគ៌។ (បប. ២០:៤) តើពួកគេនឹងវិនិច្ឆ័យអ្នកណា? ហើយតើពួកគេនឹងគ្រប់គ្រងលើអ្នកណា? ម៉ាថាយ ១៩:២៨ និងលូកា ២២:៣០ ចែងថា ពួកគេនឹងវិនិច្ឆ័យសេចក្ដី«កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ»។ តើ«កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ»តំណាងនរណានៅខគម្ពីរទាំងនេះ? ពួកគេតំណាងមនុស្សទាំងឡាយដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដី ជាពួកអ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូ តែពួកគេមិនរួមចំណែកក្នុងក្រុមនៃសង្ឃដែលមានតំណែងជាស្តេចឡើយ។ (កុលសម្ព័ន្ធលេវីមិនបានត្រូវបញ្ចូលក្នុងបញ្ជីនៃកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរទេ) ដូច្នេះ ក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរតំណាងពួកអ្នកដែលនឹងទទួលប្រយោជន៍ក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ កាលដែលពួក១៤៤.០០០នាក់បំពេញកិច្ចការជាសង្ឃ។ ពួកអ្នកទាំងនេះដែលទទួលប្រយោជន៍ពីកិច្ចការពួកសង្ឃក៏ជារាស្ត្ររបស់ព្រះដែរ ហើយលោកស្រឡាញ់និងទទួលយកពួកគេ។ គឺសមរម្យដែលពួកគេបានត្រូវប្រដូចនឹងរាស្ត្ររបស់លោកនៅសម័យបុរាណ។
៧ ហេតុនេះ ក្រោយសាវ័កយ៉ូហានឃើញពួក១៤៤.០០០នាក់ដែលជាអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះបានត្រូវបោះត្រាជាអចិន្ត្រៃយ៍មុនគ្រាទុក្ខវេទនាដ៏ខ្លាំង គាត់ក៏ឃើញ«មនុស្សមួយក្រុមធំ»មានចំនួនច្រើនឥតគណនា ដែលចេញពី«គ្រប់ប្រជាជាតិ»។ (បប. ៧:៩) ពួកគេនឹងរួចជីវិតពីគ្រាទុក្ខវេទនាដ៏ខ្លាំង ហើយនឹងរស់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្ត។ នៅទីនោះ មនុស្សរាប់ពាន់លាននាក់ដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងចូលរួមជាមួយពួកគេ។ (យ៉ូន. ៥:២៨, ២៩; បប. ២០:១៣) ពួកគេទាំងអស់នេះជា«កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ»ក្នុងន័យធៀប ដែលបានត្រូវវិនិច្ឆ័យសេចក្ដីដោយលោកយេស៊ូនិងពួក១៤៤.០០០នាក់ដែលគ្រប់គ្រងជាមួយលោក។—សកម្ម. ១៧:៣១; ២៤:១៥; បប. ២០:១២
៨. តើអ្វីដែលគេធ្វើឡើងនៅថ្ងៃជម្រះការខុសឆ្គង បានបង្ហាញឲ្យឃើញទុកជាមុនយ៉ាងដូចម្ដេចនូវទំនាក់ទំនងរវាងពួក១៤៤.០០០នាក់និងមនុស្សជាតិទាំងឡាយ?
៨ ទំនាក់ទំនងរវាងពួក១៤៤.០០០នាក់និងមនុស្សជាតិទាំងឡាយបានត្រូវបង្ហាញឲ្យឃើញទុកជាមុននូវអ្វីដែលគេធ្វើឡើងនៅថ្ងៃជម្រះការខុសឆ្គង ដែលជាបុណ្យប្រចាំឆ្នាំ។ (លេវី. ១៦:៦-១០, ខ.ស.) មុនដំបូង សម្ដេចសង្ឃត្រូវថ្វាយគោឈ្មោលមួយទុកជាគ្រឿងបូជាលោះអំពើខុសឆ្គង«សំរាប់ខ្លួនគាត់ និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់»។ យ៉ាងនេះ មុនបង្អស់ គ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូគឺសម្រាប់ពួកសង្ឃថ្នាក់ក្រោមដែលជាក្រុមគ្រួសាររបស់លោក ដែលនឹងបម្រើជាមួយលោកនៅស្ថានសួគ៌។ ម្យ៉ាងទៀត នៅថ្ងៃជម្រះការខុសឆ្គង គេយកពពែពីរធ្វើជាគ្រឿងបូជាលោះអំពើខុសឆ្គងរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឯទៀត។ ក្នុងករណីនេះ កុលសម្ព័ន្ធដែលធ្វើជាពួកសង្ឃតំណាងពួក១៤៤.០០០នាក់ ប៉ុន្តែ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឯទៀតតំណាងមនុស្សទាំងឡាយដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដី។ ដូច្នេះ នេះបង្ហាញថា ពាក្យ«កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ»នៅម៉ាថាយ ១៩:២៨ មិនសំដៅទៅលើពួកសង្ឃថ្នាក់ក្រោមរបស់លោកយេស៊ូដែលព្រះបានតែងតាំងដោយសកម្មពលរបស់លោកទេ តែសំដៅទៅលើមនុស្សឯទៀតទាំងអស់ដែលបង្ហាញជំនឿទៅលើគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូវិញ។ *
៩. យោងទៅតាមអ្វីដែលអេសេគាលឃើញក្នុងគំនិតរបស់គាត់អំពីវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា តើពួកសង្ឃតំណាងនរណា? ហើយតើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលមិនមែនជាសង្ឃតំណាងនរណា?
៩ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍មួយទៀត។ អ្នកប្រកាសទំនាយអេសេគាលបានឃើញច្បាស់ក្នុងគំនិតនូវវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (អេស. ជំពូកទី ៤០-៤៨) តាមអ្វីដែលគាត់ឃើញក្នុងគំនិត ពួកសង្ឃធ្វើការក្នុងវិហារ ផ្ដល់ការណែនាំ ហើយទទួលឱវាទនិងការកែតម្រង់ពីព្រះយេហូវ៉ា។ (អេស. ៤៤:២៣-៣១) គាត់ក៏ឃើញសមាជិកនៃកុលសម្ព័ន្ធផ្សេងៗមកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ហើយជូនគ្រឿងបូជាដែរ។ (អេស. ៤៥:១៦, ១៧) ក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ពួកសង្ឃតំណាងពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង រីឯជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពីកុលសម្ព័ន្ធផ្សេងៗដែលមិនមែនជាសង្ឃតំណាងពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដី។ ការឃើញក្នុងគំនិតនេះដៅបញ្ជាក់ថា ក្រុមពីរសហការគ្នាដែលមានក្រុមនៃពួកសង្ឃនាំមុខក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏ពិត។
១០, ១១. (ក) តើយើងបានឃើញការសម្រេចអ្វីនូវពាក្យរបស់លោកយេស៊ូដែលពង្រឹងជំនឿយើង? (ខ) តើមានសំណួរអ្វីស្តីអំពីពួកចៀមឯទៀត?
១០ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍អំពី«ចៀមឯទៀត»ដែលមិននៅក្នុង«ក្រោល»តែមួយជាមួយនឹង«ហ្វូងតូច»ដែលជាពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងដែលកាន់តាមលោក។ (យ៉ូន. ១០:១៦; លូក. ១២:៣២) លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំត្រូវនាំចៀមទាំងនោះមកដែរ ហើយចៀមទាំងនោះនឹងស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំ រួចចៀមទាំងអស់នោះនឹងទៅជាហ្វូងតែមួយ ហើយមានគង្វាលតែម្នាក់»។ នេះពិតជាពង្រឹងជំនឿមែន! ដោយយើងបានឃើញការសម្រេចនូវពាក្យទាំងនោះ។ មនុស្សពីរក្រុមបានត្រូវបង្រួបបង្រួមគ្នា ពោលគឺក្រុមតូចនៃពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង និងមនុស្សមួយក្រុមធំនៃពួកចៀមឯទៀត។ (សូមអាន សាការី ៨:២៣) ក្នុងន័យធៀប ថ្វីបើពួកចៀមឯទៀតមិនបម្រើនៅទីធ្លាខាងក្នុងនៃវិហារ ដែលជាការរៀបចំដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះក៏ដោយ តែពួកគេបម្រើនៅទីធ្លាខាងក្រៅនៃវិហារនោះ។
១១ ប៉ុន្តែ បើជួនកាលព្រះយេហូវ៉ាប្រើសមាជិកនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណដែលមិនមែនជាសង្ឃដើម្បីតំណាងពួកចៀមឯទៀតទាំងនេះ តើគប្បីឲ្យពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដីបរិភោគវត្ថុតំណាងនៅពិធីរំលឹកដែរឬទេ? ឥឡូវយើងនឹងពិចារណាចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ។
កិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី
១២. តើព្រះយេហូវ៉ាបានទាយអំពីការរៀបចំថ្មីអ្វី?
១២ ព្រះយេហូវ៉ាបានទាយអំពីការរៀបចំថ្មីសម្រាប់រាស្ត្ររបស់លោក ពេលលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «សេចក្ដីសញ្ញា[កិច្ចព្រមព្រៀង]ដែលអញនឹងតាំងចំពោះពួកវង្សអ៊ីស្រាអែល ក្នុងពេលក្រោយគ្រានោះ គឺយ៉ាងដូច្នេះ អញនឹងដាក់ក្រិត្យវិន័យរបស់អញ នៅខាងក្នុងខ្លួនគេ ទាំងចារឹកទុកក្នុងចិត្តគេ នោះអញនឹងធ្វើជាព្រះដល់គេ ហើយគេនឹងបានជារាស្ត្ររបស់អញ»។ (យេ. ៣១:៣១-៣៣) ដូច្នេះ តាមរយៈកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីនេះ សេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាមួយអាប្រាហាំនឹងមានការសម្រេចយ៉ាងអស្ចារ្យដែលស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត។—សូមអាន លោកុប្បត្តិ ២២:១៨
១៣, ១៤. (ក) តើអ្នកណាដែលជាភាគីក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី? (ខ) តើពួកអ្នកទទួលប្រយោជន៍ជានរណា? ហើយតើពួកគេ«កាន់ខ្ជាប់»កិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីនោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ លោកយេស៊ូបានសំដៅទៅលើកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីនេះនៅរាត្រីមុនលោកទទួលមរណភាព ពេលលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពែងនេះជាតំណាងកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី ដែលមានមូលដ្ឋានលើឈាមរបស់ខ្ញុំ ដែលនឹងត្រូវបង្ហូរចេញដើម្បីអ្នករាល់គ្នា»។ (លូក. ២២:២០; ១កូ. ១១:២៥) តើកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីនេះរួមបញ្ចូលពួកគ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់ឬទេ? មិនមែនទេ។ ពួកគ្រិស្តសាសនិកខ្លះ ដូចពួកសាវ័កដែលបានពិសាពីពែងនៅរាត្រីនោះ គឺជាភាគីក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី។ * លោកយេស៊ូបានធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងផ្សេងទៀតជាមួយពួកគេដើម្បីឲ្យពួកគេគ្រប់គ្រងជាមួយលោកក្នុងរាជាណាចក្ររបស់លោក។ (លូក. ២២:២៨-៣០) ពួកគេនឹងរួមចំណែកជាមួយលោកយេស៊ូក្នុងរាជាណាចក្ររបស់លោក។—លូក. ២២:១៥, ១៦
១៤ ចុះយ៉ាងណាពួកអ្នកដែលរស់នៅផែនដីក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃរាជាណាចក្ររបស់លោក? ពួកគេជាអ្នកទទួលប្រយោជន៍ពីកិច្ចព្រមព្រៀងនោះ។ (កាឡ. ៣:៨, ៩) ទោះបីពួកគេមិនមែនជាភាគីនៃកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីក៏ដោយ ពួកគេ«កាន់ខ្ជាប់»កិច្ចព្រមព្រៀងនោះដោយធ្វើតាមតម្រូវការនៃកិច្ចព្រមព្រៀងនោះ ដូចអ្នកប្រកាសទំនាយអេសាយបានទាយទុកថា៖ «ពួកសាសន៍ដទៃដែលភ្ជាប់ខ្លួននឹងព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីធ្វើការងារទ្រង់ ហើយនឹងស្រឡាញ់ព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា ព្រមទាំងធ្វើជាអ្នកបំរើទ្រង់ គឺគ្រប់អស់អ្នកណាដែលរក្សាថ្ងៃឈប់សំរាកឥតបង្អាប់ឡើយ ហើយកាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីសញ្ញារបស់អញ នោះអញនឹងនាំគេមកឯភ្នំបរិសុទ្ធរបស់អញ ហើយឲ្យគេបានអរសប្បាយ នៅក្នុងដំណាក់របស់អញ ដែលសំរាប់ជាទីអធិស្ឋាន»។ រួចព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដ្បិតដំណាក់អញនឹងបានហៅជាទីអធិស្ឋានសំរាប់គ្រប់ទាំងសាសន៍»។—អេ. ៥៦:៦, ៧
តើនរណាគួរពិសាវត្ថុតំណាង?
១៥, ១៦. (ក) តើសាវ័កប៉ូលបញ្ជាក់ថាកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីជាប់ទាក់ទងនឹងអ្វីខ្លះ? (ខ) ហេតុអ្វីបានជាពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដីមិនគួរពិសាវត្ថុតំណាងនៅពិធីរំលឹក?
១៥ ពួកអ្នកដែលជាភាគីនៃកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី«មានចិត្តក្លាហានដើម្បីចូលតាមផ្លូវទៅឯកន្លែងបរិសុទ្ធ»។ (សូមអាន ហេប្រឺ ១០:១៥-២០) ពួកគេទាំងនេះជាពួកអ្នកដែល«ទទួលរាជាណាចក្រដែលមិនអាចត្រូវធ្វើឲ្យរញ្ជួយឡើយ»។ (ហេ. ១២:២៨) ដូច្នេះ មានតែពួកអ្នកដែលនឹងធ្វើជាស្តេចនិងសង្ឃនៅស្ថានសួគ៌ជាមួយលោកយេស៊ូគ្រិស្តប៉ុណ្ណោះ ដែលគួរពិសាពី«ពែង»ដែលតំណាងកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី។ ភាគីទាំងនេះក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីគឺជាពួកអ្នកដែលបានត្រូវសន្យាឲ្យធ្វើជាភរិយារបស់កូនចៀម។ (២កូ. ១១:២; បប. ២១:២, ៩) មនុស្សឯទៀតទាំងអស់ដែលមានវត្តមានក្នុងពិធីរំលឹករៀងរាល់ឆ្នាំ មិនពិសាវត្ថុតំណាងឡើយ តែពួកគេមានវត្តមានដើម្បីបង្ហាញការគោរពវិញ។
១៦ ប៉ូលក៏ជួយពន្យល់យើងឲ្យដឹងដែរថា មនុស្សដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដីមិនពិសាវត្ថុតំណាងនៅពិធីរំលឹកទេ។ គាត់បាននិយាយទៅកាន់ពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងថា៖ «រាល់ដងដែលអ្នករាល់គ្នាបរិភោគនំប៉័ងនោះ និងផឹកពីពែងនោះ អ្នករាល់គ្នាកំពុងប្រកាសមរណភាពរបស់លោកម្ចាស់រហូតដល់លោកមកដល់»។ (១កូ. ១១:២៦) តើលោកម្ចាស់«មកដល់»នៅពេលណា? លោកម្ចាស់មកដល់ពេលលោកមកយកទៅស្ថានសួគ៌នូវពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងដែលនៅសល់នៅផែនដីដែលជាក្រុមនៃកូនក្រមុំ។ (យ៉ូន. ១៤:២, ៣) គឺច្បាស់ហើយ អាហារល្ងាចរបស់លោកម្ចាស់ដែលធ្វើឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំមិនមានរហូតទេ។ «ពួកអ្នកដែលនៅសល់»នៅផែនដីដែលជាពូជរបស់ស្ត្រី នឹងបន្តពិសាវត្ថុតំណាងនៅពិធីនេះរហូតដល់ពួកគេទាំងអស់គ្នាបានទទួលរង្វាន់នៅស្ថានសួគ៌។ (បប. ១២:១៧) ប៉ុន្តែ បើពួកអ្នកដែលនឹងរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដីមានសិទ្ធិពិសាវត្ថុតំណាងវិញ នោះពិធីរំលឹកនេះនឹងត្រូវធ្វើជារៀងរហូតដែរ។
«គេនឹងបានជារាស្ត្រ»របស់ខ្ញុំ
១៧, ១៨. តើទំនាយនៅអេសេគាល ៣៧:២៦, ២៧បានសម្រេចយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ ព្រះយេហូវ៉ាបានទាយអំពីសាមគ្គីភាពរបស់រាស្ត្រលោកដោយពោលថា៖ «អញនឹងតាំងសន្ដិសញ្ញា[កិច្ចព្រមព្រៀង]នឹងគេ សញ្ញានោះនឹងនៅជាប់នឹងគេអស់កល្បជានិច្ច អញនឹងតាំងគេឡើង ហើយចំរើនគេ ឲ្យមានគ្នាជាច្រើន ព្រមទាំងដាក់ទីបរិសុទ្ធរបស់អញ នៅកណ្ដាលគេឲ្យនៅអស់កល្បជានិច្ច ព្រះវិហាររបស់អញនឹងនៅជាមួយនឹងគេដែរ អញក៏នឹងធ្វើជាព្រះដល់គេ ហើយគេនឹងបានជារាស្ត្ររបស់អញ»។—អេស. ៣៧:២៦, ២៧
១៨ រាស្ត្ររបស់ព្រះទាំងអស់មានឯកសិទ្ធិទទួលប្រយោជន៍ពីការសម្រេចនៃសេចក្ដីសន្យាដ៏អស្ចារ្យនេះ ដែលជាកិច្ចព្រមព្រៀងដើម្បីមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចំណោមពួកគ្រិស្តសាសនិក។ ត្រូវហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានធានាថា អ្នកបម្រើទាំងអស់ដែលស្ដាប់បង្គាប់លោកនឹងមានសេចក្ដីសុខសាន្ត។ ផលដែលបានបង្កើតដោយសកម្មពលរបស់លោកបានត្រូវឃើញច្បាស់ក្នុងចំណោមពួកគេ។ ទីបរិសុទ្ធរបស់លោក ដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើដែលតំណាងការគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏បរិសុទ្ធជាគ្រិស្តសាសនិក គឺមានក្នុងចំណោមពួកគេ។ ពួកគេប្រាកដជាក្លាយទៅជារាស្ត្ររបស់លោក ពីព្រោះពួកគេបានបោះបង់ចោលការគោរពបូជារូបព្រះទាំងអស់ ហើយចាត់ទុកព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះតែមួយគត់ដែលពួកគេគោរពប្រណិប័តន៍។
១៩, ២០. តើអ្នកណាបានត្រូវរាប់បញ្ចូលក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាហៅថាជា«រាស្ត្រ»របស់លោក? ហើយតើកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីបើកឱកាសឲ្យមានអ្វីខ្លះ?
១៩ គួរឲ្យរំភើបចិត្តមែន! ដោយបានឃើញក្រុមពីរបានត្រូវបង្រួបបង្រួមគ្នានៅសម័យយើង។ ទោះជាមនុស្សមួយក្រុមធំដែលមានចំនួនកាន់តែច្រើន មិនមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅស្ថានសួគ៌ក៏ដោយ តែពួកគេមានមោទនភាពដោយបានសេពគប់ជាមួយពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទៅស្ថានសួគ៌។ ពួកគេបាននៅជាប់ជាមួយពួកអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ។ ដោយធ្វើដូច្នេះ ពួកគេបានត្រូវរាប់បញ្ចូលក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាហៅថាជា«រាស្ត្រ»របស់ខ្ញុំ។ ពួកគេបានសម្រេចទំនាយនេះដែលថា៖ «នៅគ្រានោះសាសន៍ជាច្រើននឹងចូលពួកខាងព្រះយេហូវ៉ា គេនឹងបានជារាស្ត្ររបស់អញ ហើយអញនឹងនៅកណ្ដាលឯងរាល់គ្នា»។—សាក. ២:១១; ៨:២១; សូមអាន អេសាយ ៦៥:២២; ការបើកបង្ហាញ ២១:៣, ៤
២០ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់នេះដោយសារកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី។ ជនជាតិដទៃរាប់លាននាក់ដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាបានរួមចំណែកក្នុងប្រជាជាតិដែលលោកពេញចិត្ត។ (មីកា ៤:១-៥) ពួកគេបានតាំងចិត្តកាន់ខ្ជាប់កិច្ចព្រមព្រៀងនេះដោយទទួលយកការរៀបចំដែលមកពីកិច្ចព្រមព្រៀងនោះ ហើយធ្វើតាមតម្រូវការនៃកិច្ចព្រមព្រៀងនោះដែរ។ (អេ. ៥៦:៦, ៧) ដោយធ្វើដូច្នេះ នោះពួកគេព្រមទាំងពួកអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ នឹងទទួលពរជាបរិបូរដែលជាសេចក្ដីសុខសាន្តដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ សូមឲ្យអ្នកទទួលពរទាំងនេះនៅឥឡូវនេះនិងជារៀងរហូត!
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 8 ស្រដៀងគ្នាដែរ ពាក្យ«ក្រុមជំនុំ»សំដៅជាចម្បងទៅពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង។ (ហេ. ១២:២៣) ប៉ុន្តែ ពាក្យ«ក្រុមជំនុំ»ក៏អាចមានន័យម្យ៉ាងទៀត ពោលគឺសំដៅទៅលើពួកគ្រិស្តសាសនិកទាំងឡាយ ទោះជាពួកគេមានសេចក្ដីសង្ឃឹមមួយណាក៏ដោយ (សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០០៧ ទំព័រ៩-១១)។
^ វគ្គ 13 លោកយេស៊ូជាអ្នកសម្រុះសម្រួលនៃកិច្ចព្រមព្រៀងនោះ មិនមែនជាភាគីទេ។ ក្នុងនាមជាអ្នកសម្រុះសម្រួល លោកមិនបានពិសាវត្ថុតំណាងឡើយ។
តើអ្នកចាំឬទេ?
• តើអ្នកណាជា«កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ»ដែលពួក១៤៤.០០០នាក់នឹងវិនិច្ឆ័យ?
• តើពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងនិងពួកចៀមឯទៀតជាប់ទាក់ទងយ៉ាងណាជាមួយកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី?
• តើគ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់គួរពិសាវត្ថុតំណាងនៅពិធីរំលឹកឬទេ?
• តើសាមគ្គីភាពអ្វីនៅសម័យយើងនេះដែលបានត្រូវទាយទុក?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[ក្រាប/រូបភាពនៅទំព័រ២៣]
(ដើម្បីមើលឃើញទាំងអស់ សូមមើលសៀវភៅ)
ឥឡូវនេះ មនុស្សជាច្រើនកំពុងបម្រើ ជាមួយនឹងអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ
៧.៣១៣.១៧៣នាក់
៤.០១៧.២១៣នាក់
១.៤៨៣.៤៣០នាក់
៣៧៣.៤៣០នាក់
ឆ្នាំ១៩៥០ ឆ្នាំ១៩៧០ ឆ្នាំ១៩៩០ ឆ្នាំ២០០៩