ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

การประกาศ “ข่าวดี” บนเกาะต่าง ๆ ที่อยู่เหนือสุดของออสเตรเลีย

การประกาศ “ข่าวดี” บนเกาะต่าง ๆ ที่อยู่เหนือสุดของออสเตรเลีย

การ​ประกาศ “ข่าว​ดี” บน​เกาะ​ต่าง ๆ ที่​อยู่​เหนือ​สุด​ของ​ออสเตรเลีย

พระ​เยซู​ตรัส​ว่า “ข่าว​ดี​เรื่อง​ราชอาณาจักร​จะ​ได้​รับ​การ​ประกาศ​ไป​ทั่ว​แผ่นดิน​โลก​ที่​มี​คน​อาศัย​อยู่.” (มัดธาย 24:14) พยาน​พระ​ยะโฮวา​เชื่อ​ฟัง​พระ​บัญชา​ของ​พระ​เยซู​และ​พยายาม​นำ​ข่าวสาร​จาก​คัมภีร์​ไบเบิล​ไป​บอก​ผู้​คน​ไม่​ว่า​จะ​อาศัย​อยู่​ที่​ไหน. (มัดธาย 28:19, 20) พวก​เขา​ทำ​งาน​นี้​ด้วย​ความ​สมัคร​ใจ แม้​บาง​ครั้ง​จะ​ประสบ​ความ​ลำบาก​และ​ต้อง​ใช้​เงิน​ทุน​ส่วน​ตัว​ไม่​น้อย.

ตัว​อย่าง​เช่น นาทาน​กับ​คาร์ลี​ได้​ปรับ​เปลี่ยน​ชีวิต​ของ​พวก​เขา​เพื่อ​สามารถ​ประกาศ​แก่​คน​ที่​อาศัย​อยู่​ตาม​หมู่​เกาะ​อัน​ห่าง​ไกล​ใน​ช่องแคบ​ทอร์เรส. ใน​ปี 2003 ตัว​แทน​คน​หนึ่ง​ของ​สำนักงาน​สาขา​ของ​พยาน​พระ​ยะโฮวา​ใน​ออสเตรเลีย​ได้​เชิญ​พวก​เขา​ให้​ย้าย​ไป​ยัง​เกาะ​เทอร์สเดย์​เพื่อ​ทำ​งาน​ร่วม​กับ​พยาน​ฯ ใน​ท้องถิ่น. เกาะ​นั้น​เป็น​เพียง​หนึ่ง​ใน​หลาย​เกาะ​ที่​งดงาม​ราว​กับ​อัญมณี​สี​เขียว​ซึ่ง​เรียง​ราย​อยู่​บน​ผืน​น้ำ​สี​คราม​ของ​มหาสมุทร​แปซิฟิก​ระหว่าง​ออสเตรเลีย​และ​นิวกินี.

ปี 2007 ครอบครัว​นี้​ได้​ซื้อ​เรือ​ไม้​เก่า​ลำ​หนึ่ง​ที่​ใช้​หา​หอย​มุก​ชื่อ​ว่า ไทเซน-วาย. พวก​เขา​ใช้​เงิน​ส่วน​ตัว​เพื่อ​ปรับ​ปรุง​เรือ​และ​เริ่ม​ออก​เดิน​ทาง​ไป​ประกาศ​แก่​ผู้​คน​บน​เกาะ​ที่​ไกล​ที่​สุด​สิบ​เกาะ โดย​มี​ฐาน​อยู่​ที่​เกาะ​เทอร์สเดย์. ต่อ​ไป​นี้​เป็น​บันทึก​การ​เดิน​ทาง​บาง​ส่วน​ของ​พวก​เขา.

มกราคม 2008: วัน​นี้​ผม​เอา​เรือ​เล็ก​ออก​ไป​ที่​บามา​กา ระยะ​ทาง​ไป​กลับ 80 กม. เพื่อ​รับ​พยาน​พระ​ยะโฮวา​หก​คน. ตอน​นี้​พวก​เรา​อยู่​บน​เรือ​ไทเซน-วาย กำลัง​เดิน​ทาง​ไป​ยัง​เกาะ​วาร์ราเบอร์​กับ​โปรูมา. เรา​มี​น้ำมัน​เต็ม​ถัง 5,500 ลิตร ราคา​ลิตร​ละ 2 ดอลลาร์. เรือ​แล่น​ช้า​มาก เฉลี่ย​แล้ว​เพียง 10 กม. ต่อ​ชั่วโมง. แต่​สภาพ​อากาศ​ดี​มาก ทะเล​มี​เพียง​ระลอก​คลื่น​เท่า​นั้น.

เมื่อ​มา​ถึง เรา​ทอด​สมอ​นอก​ชายฝั่ง​แล้ว​ให้​สอง​สาม​คน​ที่​มี​ญาติ​บน​เกาะ​วาร์ราเบอร์​ลง​เรือ​เล็ก​ไป​พบ​กับ​เทศมนตรี​ของ​เกาะ​เพื่อ​ขอ​อนุญาต​ประกาศ​บน​เกาะ. เขา​เป็น​นัก​เทศน์​ใน​โบสถ์​ประจำ​เกาะ​แต่​ก็​อนุญาต​ให้​เรา​พูด​คุย​กับ​ชาว​เกาะ​ได้. เรา​ทำ​แบบ​เดียว​กัน​ที่​เกาะ​โป​รูมา​และ​ได้​รับ​อนุญาต​ให้​ประกาศ. ผู้​คน​บน​เกาะ​เป็น​มิตร​มาก​และ​อยาก​อ่าน​หนังสือ​ของ​พวก​เรา. เรา​เริ่ม​การ​ศึกษา​คัมภีร์​ไบเบิล​หลาย​ราย.

เมษายน 2008: เรา​วาง​แผน​จะ​เดิน​ทาง​ไป​ยัง​สาม​เกาะ​ที่​อยู่​ไกล​ที่​สุด​คือ​เกาะ​ดวน, ไซไบ, และ​บอยกู ซึ่ง​อยู่​ใกล้​ชายฝั่ง​ของ​ปาปัวนิวกินี. แต่​สภาพ​อากาศ​แย่​มาก เรา​จึง​ไป​ที่​เกาะ​มาบีอ็อก. เกาะ​มาบีอ็อก​อยู่​ห่าง​จาก​เกาะ​เทอร์สเดย์​ไป​เพียง 70 กม. แต่​เรา​จะ​เดิน​ทาง 140 กม. เพราะ​ต้อง​หลบ​เลี่ยง​พืด​หิน​ใต้​น้ำ​ที่​มี​อยู่​มาก​มาย.

เรือ​เล็ก​หลุด​ออก​จาก​ไทเซน-วาย เพราะ​ถูก​คลื่น​ใหญ่​ซัด. เรา​วก​เรือ​กลับ​ฝ่า​คลื่น​สูง​ไป​เอา​มัน​กลับ​มา. เกือบ​ทุก​คน​บน​เรือ​เมา​คลื่น.

ที่​มาบีอ็อก​เรา​ได้​รับ​อนุญาต​ให้​ประกาศ​บน​เกาะ และ​ชาว​เกาะ​ต้อนรับ​เรา​อย่าง​อบอุ่น​มาก​จน​ไม่​ช้า​เรา​ก็​ลืม​ความ​ยาก​ลำบาก​ที่​เพิ่ง​ผ่าน​มา. ผู้​หญิง​คน​หนึ่ง​ดีใจ​มาก​ที่​ได้​ยิน​ข่าวสาร​ของ​เรา เธอ​จึง​ขอ​หนังสือ​เพิ่ม​อีก​เพื่อ​นำ​ไป​ตั้ง​แสดง​ใน​ห้อง​สมุด​ของ​เกาะ​ซึ่ง​เป็น​ที่​ทำ​งาน​ของ​เธอ.

พฤษภาคม ถึง ตุลาคม 2008: เนื่อง​จาก​สภาพ​อากาศ​เลว​ร้าย​เรา​จึง​ไม่​สามารถ​จะ​ไป​เกาะ​ต่าง ๆ ได้. เรา​ใช้​เวลา​ประกาศ​และ​ทำ​งาน​อยู่​บน​เกาะ​เทอร์สเดย์​และ​ซ่อมแซม​เรือ​ของ​เรา.

เรือ​ต้อง​ได้​รับ​การ​ซ่อมแซม​ใหญ่ เรา​จึง​เดิน​ทาง​ไป​ที่​ท่า​เรือ​วี​ปา​บน​แผ่นดิน​ใหญ่​และ​ใช้​รถ​พ่วง​คัน​ใหญ่​ลาก​เรือ​ขึ้น​จาก​น้ำ. ฟัง​ดู​เหมือน​ง่าย​แต่​ทำ​ยาก! พยาน​ฯ ใน​ท้องถิ่น​สละ​เวลา​มา​ช่วย​เรา เช่น ซ่อม​ท่อ​น้ำ, ทาสี, และ​ทำ​งาน​ช่าง​ไม้. บาง​คน​นำ​อาหาร​มา​ให้​เรา. คน​อื่น ๆ ก็​นำ​เสบียง​สำหรับ​การ​เดิน​ทาง​ครั้ง​ต่อ​ไป​มา​ให้. น้ำใจ​ต้อนรับ​และ​ความ​ช่วยเหลือ​ของ​พวก​เขา​มี​ค่า​มาก​จริง ๆ.

ธันวาคม 2008: เรา​วาง​แผน​เดิน​ทาง​ไป​เกาะ​ดวน, ไซไบ, และ​บอยกู​อีก​ครั้ง​หนึ่ง. เรา​เลี่ยง​พายุ​เขต​ร้อน​โดย​ใช้​เรดาร์​และ​สามารถ​หลบ​เลี่ยง​พืด​หิน​ใต้​น้ำ​ได้​โดย​ใช้​เครื่อง​มือ​เดิน​เรือ​อิเล็กทรอนิกส์. เรา​ใช้​เวลา 12 ชั่วโมง​กว่า​จะ​ถึง​ดวน แต่​ที่​นี่​เป็น​เกาะ​ที่​สวย​ที่​สุด​ที่​เรา​เคย​เห็น. ภูเขา​หิน​สูง​ตระหง่าน​ปก​คลุม​ด้วย​เมฆ. ผู้​คน​บน​เกาะ​ดวน​ตั้งใจ​ฟัง​พวก​เรา​และ​เรา​นัด​หมาย​เพื่อ​จะ​คุย​กัน​เรื่อง​คัมภีร์​ไบเบิล​ต่อ​โดย​ทาง​โทรศัพท์​หลัง​จาก​ที่​เรา​กลับ​บ้าน.

ผู้​หญิง​คน​หนึ่ง​บน​เกาะ​ชื่อ​เลตตี​เคย​ได้​รับ​วารสาร​ของ​เรา​และ​ส่ง​คูปอง​ไป​ขอ​หนังสือ​เพิ่ม. สำนักงาน​สาขา​ใน​ออสเตรเลีย​ส่ง​หนังสือ​มา​ให้​เธอ​และ​ส่ง​จดหมาย​ไป​ยัง​ประชาคม​ของ​เรา​เพื่อ​ขอ​ให้​เรา​ไป​เยี่ยม​เธอ​ถ้า​ทำ​ได้. ใน​ที่​สุด​เรา​ได้​พบ​เลตตี​และ​เรา​ดีใจ​ที่​มี​ส่วน​ช่วย​เธอ​ให้​ได้​รับ​ความ​รู้​เรื่อง​พระเจ้า.

บน​เกาะ​ไซไบ เทศมนตรี​ไม่​อนุญาต​ให้​เรา​ประกาศ​กับ​ชาว​เกาะ. แต่​เขา​ยอม​ให้​พวก​เรา​บาง​คน​ที่​มี​ญาติ​อยู่​บน​เกาะ​ไป​เยี่ยม​และ​คุย​กับ​ญาติ​ได้. ผม​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​รัฐบาล​ให้​ทำ​งาน​อาชีพ​บน​เกาะ​ไซไบ ผม​จึง​รับ​ทาสี​บ้าน​และ​งาน​นี้​ทำ​ให้​เรา​มี​เงิน​สำหรับ​ค่า​ใช้​จ่าย​บาง​อย่าง.

พี่​น้อง​หญิง​คน​หนึ่ง​บน​เรือ​ชื่อ​แทสซี​มา​จาก​หมู่​บ้าน​แห่ง​หนึ่ง​ใน​ปาปัวนิวกินี​ซึ่ง​อยู่​ห่าง​จาก​ไซไบ​เพียง​สี่​กิโลเมตร. ภาย​ใต้​สนธิสัญญา​กับ​รัฐบาล​ออสเตรเลีย ประชาชน​ชาว​ปาปัวนิวกินี​สามารถ​ไป​มา​ค้า​ขาย​บน​เกาะ​ไซไบ​ได้. แทสซี​พบ​หลาย​คน​จาก​หมู่​บ้าน​ของ​เธอ​และ​ไม่​มี​หนังสือ​พอ​สำหรับ​ทุก​คน. นี่​เป็น​ครั้ง​แรก​ตั้ง​แต่​เข้า​มา​เป็น​พยาน​พระ​ยะโฮวา​ที่​แทสซี​ได้​พบ​คน​จาก​หมู่​บ้าน​ของ​เธอ. เรา​กลับ​ไป​ที่​เรือ​และ​เอา​หนังสือ​กล่อง​หนึ่ง​มา​ให้​เธอ ส่วน​ใหญ่​เป็น​ภาษา​ปาปัวนิวกินี​พิดจิน ซึ่ง​รู้​จัก​กัน​ว่า​ต๊อกพิซิน. แทสซี​อธิบาย​ข่าวสาร​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​ให้​ฝูง​ชน​มาก​กว่า 30 คน​ที่​มา​จาก​ปาปัวนิวกินี​ฟัง และ​คน​ที่​สนใจ​ก็​รับ​หนังสือ​จน​หมด​กล่อง. หมู่​บ้าน​ที่​พวก​เขา​อยู่​เข้า​ถึง​ได้​ทาง​เรือ​เท่า​นั้น​และ​อาจ​ไม่​มี​โอกาส​ได้​พบ​พยาน​พระ​ยะโฮวา​เลย.

การ​เดิน​ทาง​ไป​บอยกู​ซึ่ง​เป็น​เกาะ​สุด​ท้าย​เป็น​เรื่อง​ท้าทาย​มาก. เรา​ทอด​สมอ​ห่าง​จาก​ฝั่ง​ประมาณ 4 กม. และ​น้ำ​ลึก​เพียง 2.5 เมตร​เท่า​นั้น. เรือ​กิน​น้ำ​ลึก 1.8 เมตร. ผม​กับ​พี่​น้อง​ชาย​คน​หนึ่ง​เอา​เรือ​เล็ก​ออก​ไป​สำรวจ​บริเวณ​นั้น​เพื่อ​หา​ร่อง​น้ำ​เข้า​ไป​ยัง​เกาะ. ฝน​ที่​ตก​ลง​มา​อย่าง​หนัก​ทำ​ให้​เรา​เปียก​โชก! เรา​ใช้​เวลา​สอง​ชั่วโมง​กว่า​จะ​พบ​ร่อง​น้ำ​แห่ง​หนึ่ง.

เมื่อ​พวก​เรา​มา​ถึง ชาว​เกาะ​ต่าง​ก็​ประหลาด​ใจ​และ​บอก​เรา​ว่า​แผนที่​ที่​ผม​มี​ไม่​ถูก​ต้อง และ​แม้​แต่​หน่วย​ลาด​ตระเวน​ชายฝั่ง​หรือ​ทหาร​เรือ​ก็​ไม่​เคย​ใช้​ทาง​นั้น​เข้า​มา​ที่​เกาะ. เทศมนตรี​ของ​เกาะ​ไม่​อนุญาต​ให้​เรา​ประกาศ​แต่​ยอม​ให้​พวก​เรา​บาง​คน​ที่​มี​ญาติ​อยู่​บน​เกาะ​ไป​เยี่ยม​และ​ประกาศ​กับ​ญาติ​ได้. เรา​เคารพ​ความ​ประสงค์​ของ​เทศมนตรี​และ​ไป​เยี่ยม​เฉพาะ​ญาติ ๆ เท่า​นั้น. ผู้​ชาย​คน​หนึ่ง​รับ​หนังสือ​คัมภีร์​ไบเบิล​สอน​อะไร​จริง​ๆ? * และ​อ่าน​ทันที​แล้ว​เขียน​คำ​ถาม​ต่าง ๆ ด้าน​หลัง​คัมภีร์​ไบเบิล​ของ​เขา. ต่อ​มา​มี​การ​ติด​ต่อ​กับ​ชาย​คน​นี้​อีก​เมื่อ​เขา​ไป​ที่​เกาะ​เทอร์สเดย์.

มกราคม 2009: เรา​กลับ​ไป​ที่​เกาะ​โมอา​และ​มาบีอ็อก​อีก​ครั้ง​เพื่อ​คุย​กับ​คน​ที่​สนใจ​ข่าวสาร​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล. บน​เกาะ​ทั้ง​สอง เรา​ได้​รับ​การ​ต้อนรับ​อย่าง​อบอุ่น​มาก. หลาย​คน​ใน​หมู่​บ้าน​เซนต์​ปอล​บน​เกาะ​โมอาบ​อก​เรา​ว่า​ให้​รีบ​กลับ​มา​เยี่ยม​อีก. เทศมนตรี​ของ​เกาะ​บอก​ว่า​เรา​สามารถ​ไป​ประกาศ​ที่​หมู่​บ้าน​นั้น​ได้​ทุก​เมื่อ​ที่​ต้องการ.

ใน​ช่องแคบ​ทอร์เรส​มี 17 เกาะ​ที่​มี​คน​อาศัย​อยู่. เรา​ไม่​รู้​ว่า​จะ​ติด​ต่อ​กับ​คน​บน​เกาะ​ได้​ทุก​คน​หรือ​ไม่. แต่​เรา​ทุก​คน​ใน​ประชาคม​ใน​หมู่​เกาะ​ที่​อยู่​เหนือ​สุด​ของ​ออสเตรเลีย​ต่าง​มี​ความ​สุข​ที่​ได้​ทำ​สิ่ง​ที่​เรา​ทำ​ได้​เพื่อ​สรรเสริญ​พระ​ยะโฮวา​พระ​ผู้​สร้าง​องค์​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​เรา.

[เชิงอรรถ]

^ วรรค 17 จัด​พิมพ์​โดย​พยาน​พระ​ยะโฮวา.

[แผนที่​หน้า 23]

(ดู​ราย​ละเอียด​ใน​วารสาร)

ออสเตรเลีย

วีปา

บามากา

เกาะ​ต่าง ๆ ใน​ช่องแคบ​ทอร์เรส

ปาปัวนิวกินี

[ที่​มา​ของ​ภาพ]

Based on NASA/Visible Earth imagery

[แผนที่​หน้า 24, 25]

บามากา

เกาะ​เทอร์สเดย์

เกาะ​โมอา

เกาะ​วาร์ราเบอร์

เกาะ​โปรูมา

เกาะ​มาบีอ็อก

เกาะ​ไซไบ

เกาะ​ดวน

เกาะ​บอยกู

ปาปัวนิวกินี

[ที่​มา​ของ​ภาพ]

Based on NASA/Visible Earth imagery

[ภาพ​หน้า 24]

ขึ้น​ฝั่ง​ที่​เกาะ​เทอร์สเดย์

[ภาพ​หน้า 24]

เดิน​เยี่ยม​ผู้​คน​บน​เกาะ​ไซไบ

[ภาพ​หน้า 25]

ประกาศ​ข่าว​ดี​ใน​ภาษา​ต๊อกพิซิน