Naipangaral ang ‘Mabuting Balita’ sa mga Isla sa Dulong Hilaga ng Australia

“SINABI ni Jesus: “Ang mabuting balitang ito ng kaharian ay ipangangaral sa buong tinatahanang lupa.” (Mateo 24:14) Sinusunod ng mga Saksi ni Jehova ang utos ni Jesus at sinisikap na ipaalam ang mensahe ng Bibliya sa mga tao saanman sila nakatira. (Mateo 28:19, 20) Boluntaryo nila itong ginagawa sa kabila ng hirap at malaking gastos kung minsan.

Halimbawa, binago nina Nathan at Carly ang kanilang buhay para makapangaral sila sa malayong Torres Strait Islands. Noong 2003, inanyayahan sila ng isang kinatawan ng tanggapang pansangay ng mga Saksi ni Jehova sa Australia na lumipat sa Thursday Island para mangaral kasama ng kongregasyon doon. Ang islang iyan ay isa lamang sa kawing ng mga luntiang hiyas sa asul na Pasipiko sa pagitan ng Australia at New Guinea.

Noong 2007, ang pamilya nila ay bumili ng isang lumang lantsang yari sa kahoy, ang Teisan-Y, na ginagamit sa pangunguha ng perlas. Pinaganda nila ang lantsa at mula sa Thursday Island, naglayag sila tungo sa sampu sa pinakamalayong isla mula sa baybayin ng Australia upang mangaral. Ganito ang ikinuwento nilang nangyari sa ilan sa kanilang paglalakbay.

Enero 2008: Gamit ang isang maliit na bangka, nagtungo ako sa Bamaga​—80 kilometrong paglalakbay balikan​—upang sunduin ang anim na Saksi roon. Nasa Teisan-Y na kami at papunta sa mga isla ng Warraber at Poruma. Punô ang mga tangke ng 5,500 litro ng gasolina sa halagang AU$2.00 bawat litro. Napakabagal ng takbo ng lantsa, mga sampung kilometro lamang kada oras. Pero maganda ang panahon at walang kaalun-alon sa karagatan.

Inihulog namin ang angkla sa laot at isinakay sa maliit na bangka ang ilan naming tripulante na may mga kamag-anak sa Warraber. Kinausap namin ang isang konsehal ng isla upang humingi ng pahintulot na mangaral. Pastor siya ng simbahan pero pinayagan niya kaming makipag-usap sa mga tagaroon. Gayundin ang ginawa namin sa Poruma, at pinayagan din kaming mangaral. Palakaibigan ang mga tao at gustung-gusto nilang basahin ang ating literatura. Nakapagpasimula kami ng maraming pag-aaral sa Bibliya.

Abril 2008: Naglayag kami patungo sa Dauan, Saibai, at Boigu​—ang tatlong pinakamalayong isla​—na malapit sa hangganan ng Papua New Guinea (PNG). Sumamâ ang lagay ng panahon, kaya nagpunta na lamang kami sa Mabuiag Island na 70 kilometro lamang ang layo sa Thursday Island. Pero 140 kilometro ang nilakbay namin nang pa-zigzag dahil sa maraming bahura.

Napahiwalay ang maliit na bangka mula sa  Teisan-Y dahil sa napakalaking alon. Ipinihit namin ang lantsa kahit nagtataasan ang alon upang makuhang muli ang bangka. Karamihan ng nasa lantsa ay nahihilo na at nasusuka.

Pinayagan kaming mangaral sa Mabuiag Island at mainit kaming sinalubong ng mga tagaroon kaya di-nagtagal ay bumuti na ang aming pakiramdam. Tuwang-tuwa ang isang babae na marinig ang aming mensahe anupat kumuha siya ng karagdagang literatura para ilagay sa aklatan kung saan siya nagtatrabaho.

Mayo hanggang Oktubre 2008: Dahil sa lagay ng panahon, hindi kami nakapunta sa mga isla. Nangaral muna kami sa aming lugar, nagtrabaho, at inayos ang lantsa.

Maraming dapat ayusin sa lantsa, kaya nagtungo kami sa daungan ng Weipa. Hinila namin ang lantsa upang maisakay sa malaking treyler. Madaling sabihin pero mahirap gawin! Ang mga Saksi mula sa lokal na kongregasyon ay nagboluntaryo para tumulong sa pag-aayos ng mga tubo, pagpipintura, at pagkakarpintero. Ang iba naman ay nagdadala ng pagkain. Ang iba pa ay nagbibigay ng mga suplay para sa susunod naming paglalakbay upang mangaral. Lubos naming pinasasalamatan ang kanilang tulong at pagkamapagpatuloy.

Disyembre 2008: Naglayag ulit kami patungong Dauan, Saibai, at Boigu. Naiwasan namin ang mga bagyo gamit ang aming radar, pati na ang mga bahura sa tulong naman ng aming chart plotter. Inabot kami ng 12 oras bago marating ang Dauan, pero ito ang pinakamagandang isla na nakita namin. Natatakpan ng mga ulap ang mga mataas at mabatong burol. Buong-pananabik na nakinig sa amin ang mga tao sa Dauan, at isinaayos namin na ipagpatuloy ang aming pakikipag-usap tungkol sa Bibliya sa pamamagitan ng telepono pag-uwi namin.

Isang babaing nagngangalang Lettie na nakatira doon ang nakatanggap ng ating mga magasin at ipinadala niya ang mga kupon para sa higit pang literatura. Ipinadala sa kaniya ng tanggapang pansangay sa Australia ang mga literatura. Sinulatan din ng sangay ang aming kongregasyon para madalaw namin siya. Natagpuan namin si Lettie at natutuwa kaming magkaroon ng maliit na bahagi sa pagtulong sa kaniya sa espirituwal.

Sa Saibai Island naman, hindi kami pinayagang mangaral ng isang konsehal doon. Pero pinayagan niya ang mga tripulanteng kasama namin na madalaw at makausap ang mga kamag-anak nila. May kontrata ako sa gobyerno na magpintura ng ilang bahay sa Saibai, at nakatulong ito sa aming mga gastusin.

Isa sa ating mga sister na si Tassie ay mula sa isang nayon sa PNG, na mga apat na kilometro lamang ang layo sa Saibai. Ayon sa isang tratado sa pamahalaan ng Australia, ang mga residente ng PNG ay maaaring magpunta at makipagkalakalan sa Saibai. Maraming nakausap si Tassie mula sa kaniyang nayon at kulang ang kaniyang literatura para sa kanilang lahat. Ngayon lamang may nakausap si Tassie na mga kanayon niya mula nang maging Saksi ni Jehova siya. Bumalik kami sa lantsa para dalhan siya ng isang kahon ng literatura, karamihan  ay sa wikang Tok Pisin. Ipinaliwanag ni Tassie ang mensahe ng Bibliya sa mahigit 30 taga-PNG, at kinuha ng mga interesado ang lahat ng literatura. Ang nayon nila ay mararating lamang ng bangka kaya maaaring hindi pa sila kailanman nadalaw ng mga Saksi ni Jehova.

Isang hamon na marating ang huling isla, ang Boigu. Mga apat na kilometro pa kami mula sa dalampasigan pero dalawa at kalahating metro na lamang ang taas ng tubig. Wala nang isang metro at sasadsad na ang lantsa kaya sumakay ako at ang isang tripulante sa maliit na bangka upang tingnan kung paano kami makararating sa isla. Umuulan noon at basang-basa kami! Dalawang oras bago kami nakakita ng ruta.

Pagdating namin doon, sinabi sa amin ng nagtatakang mga tagaisla na hindi tama ang mga tsart ko at kahit ang coast guard o navy ay hindi nakararating doon. Hindi kami pinayagang mangaral ng isang konsehal na nakausap namin. Pero pinayagan niya ang mga tripulante na dumalaw at mangaral sa kanilang mga kamag-anak. Sinunod namin ang sinabi ng konsehal. Isang lalaki ang tumanggap ng aklat na Ano ba Talaga ang Itinuturo ng Bibliya? * Kaagad niyang binasa ito at isinulat ang kaniyang mga tanong sa likod ng kaniyang Bibliya. Nang maglaon, muling nakausap ang lalaking ito nang dumalaw siya sa Thursday Island.

Enero 2009: Bumalik kami sa mga isla ng Moa at Mabuiag para muling kausapin ang mga nagpakita ng interes sa mensahe ng Bibliya. Mainit ang naging pagtanggap sa amin sa dalawang islang ito. Maraming taga-St. Paul sa Moa Island ang nagsabing bumalik kami agad. Sinabi ng konsehal na maaari kaming mangaral doon kahit kailan.

Labimpitong isla sa Torres Strait ang may nakatirang tao. Hindi namin alam kung makakausap namin ang lahat ng nakatira doon. Pero maligaya kaming lahat sa kongregasyon sa dulong hilagang mga isla ng Australia sa paggawa ng lahat ng aming makakaya upang purihin ang Dakilang Maylalang, si Jehova.

[Talababa]

[Mapa sa pahina 23]

(Para sa aktuwal na format, tingnan ang publikasyon)

AUSTRALIA

Weipa

Bamaga

TORRES STRAIT ISLANDS

PAPUA NEW GUINEA

[Credit Line]

Based on NASA/Visible Earth imagery

[Mapa sa pahina 24, 25]

Bamaga

Thursday Island

Moa Island

Warraber Island

Poruma Island

Mabuiag Island

Saibai Island

Dauan Island

Boigu Island

PAPUA NEW GUINEA

[Credit Line]

Based on NASA/Visible Earth imagery

[Larawan sa pahina 24]

Pagdating namin sa Thursday Island

[Larawan sa pahina 24]

Pagdalaw sa mga tao sa Saibai Island

[Larawan sa pahina 25]

Pangangaral ng mabuting balita sa wikang Tok Pisin