اتحاد مسیحی خدا را جلال می‌دهد

‏«به سعی تمام بکوشید تا آن یگانگی را که از روح است،‏ .‏ .‏ .‏ حفظ کنید.‏» —‏ افس ۴:‏۳‏.‏

۱.‏ مسیحیان جماعت اِفِسُس در قرن اوّل چگونه باعث جلال خدا شدند؟‏

اتحاد مسیحیانِ جماعت اِفِسُس در قرن اوّل،‏ یَهُوَه خدای حقیقی را جلال داده بود.‏ در این شهر مرفه که مرکز دادوستد بود برخی از برادران از قرار معلوم ثروتمند و صاحب غلامان بودند و برخی دیگر غلام و فقیر.‏ (‏افس ۶:‏۵،‏ ۹‏)‏ بعضی نیز یهودی بودند و حقیقت را طی سه ماهی که پولُس در آنجا و در کنیسه‌شان با آن‌ها سخن گفته بود آموخته بودند.‏ عده‌ای از آن‌ها نیز سابقاً پرستندگان آرتِمیس،‏ الٰههٔ یونانی و به سحروجادو دست زده بودند.‏ (‏اعما ۱۹:‏۸،‏ ۱۹،‏ ۲۶‏)‏ به روشنی می‌توان دید که مسیحیت حقیقی انسان‌های بسیاری را با پیشینه‌های گوناگون به سمت خود کشیده بود.‏ پولُس که تشخیص داده بود خدا به جهت اتحاد جماعت جلال یافته است چنین نوشت:‏ «بر او در کلیسا .‏ .‏ .‏ جلال باد.‏» —‏ افس ۳:‏۲۱‏.‏

۲.‏ چه موضوعی اتحاد مسیحیان شهر اِفِسُس را به خطر انداخت؟‏

^۲ با این حال اتحاد جماعت اِفِسُسیان به خطر افتاده بود.‏ پولُس به پیران چنین هشدار داد:‏ «از میان خود شما کسانی بر خواهند خاست و حقیقت را دیگرگون خواهند کرد تا شاگردان را به پیروی خود از راه به در کنند.‏» (‏اعما ۲۰:‏۳۰‏)‏ به علاوه برخی از برادران روحیهٔ دنیا را که «در سرکشان عمل می‌کند» و پولُس در مورد آن هشدار داده بود،‏ کاملاً کنار نگذاشته بودند.‏ —‏ افس ۲:‏۲؛‏ ۴:‏۲۲‏.‏

 نامه‌ای که بر اتحاد تأکید می‌کند

۳،‏ ۴.‏ نامهٔ پولُس به جماعت اِفِسُسیان چگونه بر وحدت تأکید می‌کند؟‏

^۳ پولُس تشخیص داده بود برای آن که مسیحیان بتوانند با یکدیگر همکاری کنند هر یک از آن‌ها می‌باید برای ترویج اتحاد سخت بکوشد.‏ خدا به پولُس الهام کرد تا نامه‌ای به جماعت اِفِسُسیان در رابطه با وحدت بنویسد.‏ برای مثال پولُس در بارهٔ مقصود الٰهی نوشت که خدا می‌خواهد ‹همه چیز را در مسیح گرد آورد.‏› (‏افس ۱:‏۱۰‏)‏ همچنین مسیحیان را به سنگ‌های متفاوتی برای بنای عمارتی تشبیه کرد و به آن‌ها گفت:‏ «این بنا به هم می‌پیوندد و به صورت معبدی مقدّس» برای یَهُوَه برپا می‌شود.‏ (‏افس ۲:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ به علاوه برای تأکید بر اتحاد یادآوری کرد که منشأ یهودیان و مسیحیان نوکیش یکی است یعنی خدا.‏ همچنین یَهُوَه را «پدر» نامید که «هر خانواده‌ای در آسمان و بر زمین،‏ از او نام می‌گیرد.‏» —‏ افس ۳:‏۵،‏ ۶،‏ ۱۴،‏ ۱۵‏.‏

^۴ با بررسی باب ۴ اِفِسُسیان می‌بینیم که چرا برای ایجاد اتحاد باید سخت کوشید،‏ یَهُوَه چگونه در ایجاد وحدت به ما کمک می‌کند و چه طرز فکری اتحاد ما را حفظ می‌نماید؟‏ به همین دلیل شما را تشویق می‌کنیم برای آن که فایدهٔ بیشتری از این مقاله ببرید این باب را کاملاً بخوانید.‏

چرا یگانگی مستلزم کوشش فراوان است؟‏

۵.‏ چرا فرشتگان وفادار در وحدت خدمت می‌کنند؟‏ چرا وحدت برای ما دشوارتر است؟‏

^۵ پولُس به برادران جماعت مسیحی التماس کرد که برای ‹حفظ یگانگی در روح به سعی تمام بکوشند.‏› (‏افس ۴:‏۳‏)‏ برای درک این موضوع فرشتگان را در نظر بگیرید.‏ از آنجایی که هیچ یک از مخلوقات خدا بر زمین شبیه یکدیگر نیستند می‌توان نتیجه گرفت که یَهُوَه خدا هر یک از میلیون‌ها فرشته را نیز منحصربه‌فرد آفریده است.‏ (‏دان ۷:‏۱۰‏)‏ با این که فرشتگان با هم متفاوتند یَهُوَه را در وحدت خدمت می‌کنند.‏ به چه دلیل؟‏ چون همهٔ آن‌ها به فرمان او گوش و اراده‌اش را انجام می‌دهند.‏ (‏مزمور ۱۰۳:‏۲۰،‏ ۲۱ خوانده شود.‏‏)‏ بلی فرشتگان در شخصیت متفاوت هستند،‏ اما انسان‌ها در کنار تفاوت شخصیتی،‏ عیب‌های متفاوتی نیز دارند.‏ به همین دلیل ایجاد اتحاد برای بشر ناکامل بس دشوارتر است.‏

۶.‏ چه طرز فکری به ما کمک می‌کند با وجود عیب‌های متفاوت با یکدیگر همکاری کنیم؟‏

^۶ وقتی انسان‌های ناکامل می‌خواهند با هم همکاری کنند به راحتی دچار مشکلات می‌شوند.‏ برای نمونه برادری تندخو و وقت‌شناس را با برادری نرمخو و وقت‌نشناس در نظر بگیرید که با هم در یک جا خدمت می‌کنند.‏ چه مشکلی ممکن است برای آن‌ها رخ دهد؟‏ هر یک از آن‌ها شاید فکر کند که رفتار دیگری ناشایست  است ولی عیب خود را فراموش نماید.‏ حال چگونه این دو برادر می‌توانند در کنار هم خدمت کنند؟‏ توجه نمایید که پولُس چه طرز فکری را توصیه می‌کند.‏ سپس فکر کنید که به‌کارگیری توصیهٔ پولُس چه تأثیری در اتحاد می‌گذارد.‏ پولُس نوشت:‏ «از شما تمنا دارم به شایستگی .‏ .‏ .‏ رفتار کنید.‏ در کمال فروتنی و ملایمت؛‏ و با بردباری و محبت یکدیگر را تحمّل کنید.‏ به سعی تمام بکوشید تا آن یگانگی را که از روح است،‏ به مدد رشتهٔ صلح حفظ کنید.‏» —‏ افس ۴:‏۱-‏۳‏.‏

۷.‏ چرا ضروری است برای وحدت با مسیحیان بکوشیم؟‏

^۷ ضروری است که بیاموزیم با انسان‌های ناکامل خدا را خدمت کنیم چرا که پرستندگان خدای حقیقی یک بدن را تشکیل می‌دهند.‏ در این رابطه پولُس گفت:‏ «یک بدن هست و یک روح،‏ چنانکه فراخوانده شده‌اید به یک امیدِ دعوت خویش؛‏ یک خداوند،‏ یک ایمان،‏ یک تعمید؛‏ و یک خدا و پدر همه که فوق همه،‏ از طریق همه،‏ و در همه است.‏» (‏افس ۴:‏۴-‏۶‏)‏ برادری جهانی که خدا از آن استفاده می‌کند یکی است و یَهُوَه روح و برکات خود را فقط به آن می‌دهد.‏ حتی اگر کسی در جماعت مسیحی ما را عصبانی کند آیا در جای دیگری می‌توانیم روح و برکت یَهُوَه را دریافت نماییم؟‏ در هیچ جای دیگری کلمات حیات جاودانی شنیده نمی‌شود.‏ —‏ یو ۶:‏۶۸‏.‏

‏‹عطایای انسانی› وحدت را ترویج می‌دهند

۸.‏ مسیح از طریق چه کسانی ما را در برابر تأثیر تفرقه مصون می‌دارد؟‏

^۸ پولُس با اشاره به آنچه سربازان دوران باستان انجام می‌دادند نشان داد که عیسی چگونه از «بخشش‌ها» یعنی عطایای انسانی استفاده کرد تا جماعت را متحد سازد.‏ سربازان پیروز دوران باستان با خود اسیرانی را به عنوان برده می‌آوردند تا به همسرشان در کارهای خانه کمک کنند.‏ (‏مز ۶۸:‏۱،‏ ۱۲،‏ ۱۸‏)‏ به طور مشابه عیسای پیروز نیز غلامانی را مهیا کرده است که شخصاً مایل به خدمت او هستند.‏ (‏اِفِسُسیان ۴:‏۷،‏ ۸ خوانده شود.‏‏)‏ عیسی چگونه از این اسیران مجازی استفاده می‌کند؟‏ «برخی را به عنوان نبی،‏ برخی را به عنوان مبشّر،‏ و برخی را به عنوان شبان و معلّم،‏ تا مقدّسان را برای کار خدمت آماده سازند،‏ برای بنای بدن مسیح،‏ تا زمانی که همه به یگانگی ایمان .‏ .‏ .‏ دست» یابند.‏ —‏ افس ۴:‏۱۱-‏۱۳‏.‏

۹.‏ الف)‏ ‹عطایای انسانی› چگونه در حفظ اتحادمان کمک می‌کنند؟‏ ب)‏ چرا هر یک از اعضای جماعت باید اتحاد را تقویت کند؟‏

^۹ این ‹عطایای انسانی› شبانان مهربانی هستند که در حفظ اتحاد به ما کمک می‌کنند.‏ برای نمونه اگر پیری مسیحی متوجه شود بین دو برادر به دلیل «حسادت  نسبت به هم» رقابت وجود دارد،‏ با دادن توصیه‌ای در خلوت می‌تواند آن‌ها را «با ملایمت به راه راست» باز گرداند و اتحاد جماعت را تقویت نماید.‏ (‏غلا ۵:‏۲۶–‏۶:‏۱‏)‏ به علاوه این ‹عطایای انسانی› معلّمانی هستند که برای تقویت ایمانمان کلام خدا را به ما تعلیم می‌دهند.‏ بدین ترتیب آن‌ها وحدت را ترویج می‌دهند و ما را در رسیدن به بلوغ مسیحی یاری می‌کنند.‏ پولُس نوشت بدین شکل دیگر «همچون کودکان نخواهیم بود تا در اثر امواج به هر سو پرتاب شویم و باد تعالیمِ گوناگون و مکر و حیلهٔ آدمیان در نقشه‌هایی که برای گمراهی می‌کشند،‏ ما را به این سو و آن سو براند.‏» (‏افس ۴:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ همان گونه که هر عضو بدن در رشد دیگر اعضا کمک می‌کند هر مسیحی می‌باید اتحاد برادری جهانی را تقویت کند.‏ —‏ اِفِسُسیان ۴:‏۱۵،‏ ۱۶ خوانده شود.‏

طرز فکر نو را در خود پرورش دهید

۱۰.‏ رفتار غیراخلاقی چگونه اتحاد را به خطر می‌اندازد؟‏

^۱۰ اگر دقت کرده باشید باب چهارم اِفِسُسیان محبت را کلید رسیدن به اتحاد می‌داند.‏ همچنین نشان می‌دهد محبت به چه معناست.‏ برای مثال محبت به شخص اجازه نمی‌دهد که دست به زنا یا هر عمل ناشایست بزند.‏ پولُس برادرانش را چنین ترغیب کرد:‏ «رفتار شما دیگر نباید همانند اقوام دور از خدا باشد.‏» این انسان‌ها «چون هر حساسیتی را از دست داده‌اند» یعنی چون وجدانشان نسبت به اَعمال نیک و بد واکنش نشان نمی‌دهد،‏ «خویشتن را یکسره در هرزگی رها کرده‌اند.‏» (‏افس ۴:‏۱۷-‏۱۹‏)‏ دنیای ما پر از امور غیراخلاقی است که می‌تواند اتحادمان را به خطر اندازد.‏ مردم در بارهٔ زنا جوک می‌گویند،‏ آواز می‌خوانند،‏ فیلم می‌بینند و به طور مخفی یا آشکار به آن دست می‌زنند.‏ لاس زدن یا حتی ابراز علاقه به جنس مخالف،‏ نه به قصد ازدواج،‏ ممکن است ما را از یَهُوَه و جماعتش جدا سازد.‏ چرا؟‏ چون می‌تواند به راحتی به زنا کشیده شود.‏ چنین رفتاری می‌تواند برای شخص متأهل نیز دامی باشد و باعث متلاشی شدن خانواده گردد.‏ تعجبی ندارد که پولُس نوشت:‏ «شما مسیح را بدین گونه نیاموختید»!‏ —‏ افس ۴:‏۲۰،‏ ۲۱‏.‏

۱۱.‏ کتاب مقدّس ما را ترغیب می‌کند چه تغییری در خود ایجاد کنیم؟‏

^۱۱ پولُس تأکید کرد که باید طرز فکر غلط را از خود دور سازیم و طرز فکری را در خود پرورش دهیم که ما را قادر می‌سازد هماهنگ با دیگران زندگی کنیم.‏ او گفت:‏ «شما آموختید که باید به لحاظ شیوهٔ زندگی پیشین خود،‏ آن انسان قدیم را که تحت تأثیر امیالِ فریبنده دستخوش فساد بود،‏ از تن به در آورید.‏ باید طرز فکر شما نو شود،‏ و انسان جدید را در بر کنید،‏ که آفریده شده است تا در پارسایی و قدّوسیت حقیقی،‏ شبیه خدا باشد.‏» (‏افس ۴:‏۲۲-‏۲۴‏)‏ چگونه می‌توانیم ‹طرز فکر خود را نو سازیم›؟‏ اگر در تعالیم کتاب مقدّس تعمّق کنیم و مسیحیان بالغ را الگوی خود سازیم،‏ می‌توانیم با کوشش شخصیت جدید را که «شبیه خدا» است به تن نماییم.‏

به نحوی جدید سخن بگوییم

۱۲.‏ راستگویی چگونه وحدت را ترویج می‌دهد؟‏ چرا برای برخی راستگویی دشوار است؟‏

^۱۲ بسیار ضروری است که اعضای خانواده و جماعت راستگو باشند.‏ گفتگوی بی‌آلایش و مهربانانه انسان‌ها را به هم نزدیک می‌سازد.‏ (‏یو ۱۵:‏۱۵‏)‏ حال اگر کسی به برادران یا خانواده‌اش دروغ بگوید چه؟‏ مطمئناً وقتی دروغش فاش شود اعتماد دیگران را به خود سلب می‌کند.‏ می‌توان درک کرد که چرا پولُس نوشت:‏ «هر یک با  همسایهٔ خود،‏ سخن به راستی گویید،‏ چرا که ما همه،‏ اعضای یکدیگریم.‏» (‏افس ۴:‏۲۵‏)‏ کسی که عادت کرده است دروغ بگوید،‏ راستگویی برایش آسان نیست.‏ ولی یَهُوَه برای تلاش او در راه دور ساختن این عادت بد ارزش قائل است و به او کمک می‌کند.‏

۱۳.‏ اجتناب کردن از تندخویی به چه مفهوم است؟‏

^۱۳ یَهُوَه به ما تعلیم می‌دهد با سخنان خود احترام و اتحاد را در جماعت و خانواده حفظ کنیم.‏ در کلام خدا آمده است:‏ «دهانتان به هیچ سخن بد گشوده نشود،‏ .‏ .‏ .‏ هر گونه تلخی،‏ خشم،‏ عصبانیت،‏ فریاد،‏ ناسزاگویی و هر نوع بدخواهی را از خود دور کنید.‏» (‏افس ۴:‏۲۹،‏ ۳۱‏)‏ اگر احترام گذاشتن به دیگران را همواره مد نظر داشته باشیم از سخنان مضر اجتناب خواهیم کرد.‏ برای مثال مردی که با تندی با همسر خود سخن می‌گوید باید بکوشد طرز فکر خود را نسبت به همسرش عوض کند و بیاموزد که یَهُوَه چگونه به زنان احترام می‌گذارد.‏ خدا حتی بعضی از زنان را با روح‌القدس مسح کرده است و امید داده است که با مسیح پادشاهی کنند.‏ (‏غلا ۳:‏۲۸؛‏ ۱پطر ۳:‏۷‏)‏ حال اگر همسری عادت داشته باشد بر سر شوهرش فریاد بزند چه چیزی به او کمک می‌کند رفتارش را عوض کند؟‏ آموختن این که عیسی چگونه خونسردی خود را تحت فشار حفظ می‌کرد مطمئناً به او کمک خواهد کرد.‏ —‏ ۱پطر ۲:‏۲۱-‏۲۳‏.‏

۱۴.‏ چرا ابراز خشم خطرناک است؟‏

^۱۴ کوتاهی در کنترل خشم به تندخویی می‌انجامد و ممکن است باعث جدایی جمع شود.‏ خشم مثل آتش است و به راحتی از کنترل خارج می‌شود و صدمات بسیاری وارد می‌سازد.‏ (‏امث ۲۹:‏۲۲‏)‏ کسی که به حق رنجیده است و آن را ابراز می‌کند می‌باید خشمش را کنترل نماید تا صدمه‌ای به رابطهٔ پرارزش او با دیگران وارد نیاید.‏ مسیحیان باید یکدیگر را ببخشند،‏ نسبت به هم کینه به دل راه ندهند و رنجش گذشته را دوباره پیش نکشند.‏ (‏مز ۳۷:‏۸؛‏ ۱۰۳:‏۸،‏ ۹؛‏ امث ۱۷:‏۹‏)‏ پولُس به اِفِسُسیان چنین توصیه کرد:‏ «‹هنگامی که خشمگین می‌شوید،‏ گناه نکنید›:‏ مگذارید روزتان در خشم به سر رسد،‏ و ابلیس را مجال ندهید.‏» (‏افس ۴:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ کوتاهی در کنترل خشم به شیطان فرصت می‌دهد بذر تفرقه را بپاشد و حتی درگیری را در جماعت به وجود آورد.‏

۱۵.‏ برداشتن چیزی که به ما تعلّق ندارد منجر به چه می‌شود؟‏

^۱۵ احترام گذاشتن به حق و حقوق دیگران باعث ترویج اتحاد در جماعت می‌شود.‏ پولُس گفت:‏ «دزد دیگر دزدی نکند.‏» (‏افس ۴:‏۲۸‏)‏ احساس اعتماد به طور کلّی در قوم یَهُوَه توسعه یافته است.‏ اگر مسیحی‌ای با برداشتن چیزی که به او تعلّق ندارد از این اعتماد سوءاستفاده کند،‏ به این اتحاد صدمه می‌زند.‏

محبت به خدا ما را متحد می‌سازد

۱۶.‏ چگونه می‌توانیم اتحادمان را تقویت کنیم؟‏

^۱۶ محبت به خدا ما را بر آن می‌دارد تا با دیگران رفتاری مهربانانه داشته باشیم.‏ نتیجهٔ چنین عملی،‏ وحدت در جماعت است.‏ وقتی از یَهُوَه برای احسانش قدردان باشیم برانگیخته می‌شویم که سعی خود را برای به‌کارگیری این توصیه انجام دهیم:‏ «گفتارتان به تمامی برای بنای دیگران به کار آید و .‏ .‏ .‏ شنوندگان را فیض رساند.‏ با یکدیگر مهربان و دلسوز باشید و همان گونه که خدا شما را در مسیح بخشوده است،‏ شما نیز یکدیگر را ببخشایید.‏» (‏افس ۴:‏۲۹،‏ ۳۲‏)‏ بلی یَهُوَه مهربانانه ما انسان‌های ناکامل را می‌بخشد.‏ آیا نباید همچون او بر ناکاملی دیگران چشم پوشید؟‏

۱۷.‏ برای ترویج اتحاد چرا باید صادقانه بکوشیم؟‏

^۱۷ اتحاد قومِ یَهُوَه او را جلال می‌دهد.‏ روح او ما را بر آن می‌دارد تا به طرق مختلف اتحاد را ترویج دهیم.‏ به حتم نمی‌خواهیم که مانع هدایت روح شویم.‏ پولُس نوشت:‏ «روح قدّوس خدا را .‏ .‏ .‏ غمگین مسازید.‏» (‏افس ۴:‏۳۰‏)‏ اتحاد به حدّی پرارزش است که باید آن را حفظ کرد.‏ این اتحاد هم جماعت را شاد می‌سازد،‏ هم یَهُوَه را جلال می‌دهد.‏ «پس همچون فرزندانی عزیز،‏ از خدا سرمشق بگیرید.‏ و با محبت رفتار کنید.‏» —‏ افس ۵:‏۱،‏ ۲‏.‏

مرور مقاله

‏• چه طرز فکری باعث ترویج اتحاد میان مسیحیان می‌شود؟‏

‏• رفتار ما چگونه باعث ترویج اتحاد در جماعت می‌شود؟‏

‏• سخنان ما چگونه کمک می‌کند تا با دیگران همکاری کنیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۷]‏

انسان‌ها با پیشینه‌های متفاوت متحد شده‌اند

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۸]‏

آیا به خطر ابراز عشق و علاقهٔ ناشایست واقفید؟‏