«Ηγέτης σας Είναι Ένας, ο Χριστός»

«Μην . . . αποκληθείτε “ηγέτες”, γιατί Ηγέτης σας είναι ένας, ο Χριστός».​—ΜΑΤΘ. 23:9, 10.

1. Ποιον αναγνωρίζουν ως Ηγέτη τους οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, και γιατί;

ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ του Χριστιανικού κόσμου έχουν ανθρώπινους ηγέτες, όπως είναι ο πάπας της Ρώμης, οι πατριάρχες και οι μητροπολίτες των Ανατολικών Ορθόδοξων εκκλησιών, καθώς και οι επικεφαλής άλλων θρησκειών. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αναγνωρίζουν κανέναν άνθρωπο ως ηγέτη τους. Δεν είναι μαθητές ή ακόλουθοι κάποιου ανθρώπου. Αυτό εναρμονίζεται με την προφητική δήλωση του Ιεχωβά σχετικά με τον Γιο του: «Δείτε! Τον έδωσα ως μάρτυρα στις εθνότητες, ως ηγέτη και διοικητή στις εθνότητες». (Ησ. 55:4) Η διεθνής εκκλησία των χρισμένων Χριστιανών και των συντρόφων τους από τα «άλλα πρόβατα» δεν θέλουν άλλον ηγέτη πέρα από εκείνον που τους έχει δώσει ο Ιεχωβά. (Ιωάν. 10:16) Προσυπογράφουν τη δήλωση του Ιησού: «Ηγέτης σας είναι ένας, ο Χριστός».​—Ματθ. 23:10.

Πνευματικός Άρχοντας του Ισραήλ

2, 3. Ποιο δραστήριο ρόλο είχε ο Γιος του Θεού στον Ισραήλ;

² Αιώνες πριν από την ίδρυση της Χριστιανικής εκκλησίας, ο Ιεχωβά είχε διορίσει έναν αγγελικό ηγέτη στο λαό του τον Ισραήλ. Αφού έβγαλε τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο, ο Ιεχωβά τούς είπε: «Δες! Εγώ στέλνω έναν άγγελο μπροστά σου για να σε φυλάει στο δρόμο και να σε φέρει στον τόπο που έχω ετοιμάσει. Να προσέχεις λόγω του αγγέλου και να υπακούς στη φωνή του. Μη συμπεριφέρεσαι στασιαστικά εναντίον του, γιατί δεν θα συγχωρήσει την παράβασή σας· επειδή το όνομά μου είναι σε αυτόν». (Έξοδ. 23:20, 21) Έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι αυτός ο άγγελος, ο οποίος έφερε “το όνομα του Ιεχωβά”, ήταν ο πρωτότοκος Γιος του Θεού.

³ Προτού γεννηθεί ως άνθρωπος, ο Γιος του Θεού είχε προφανώς το όνομα Μιχαήλ. Στο βιβλίο του Δανιήλ, ο Μιχαήλ αποκαλείται «ο άρχοντας» του λαού του Δανιήλ, του Ισραήλ. (Δαν. 10:21) Ο μαθητής Ιούδας υποδεικνύει ότι ο Μιχαήλ ασχολούνταν με τις υποθέσεις του Ισραήλ πολύ πριν από την εποχή του Δανιήλ. Μετά το θάνατο του Μωυσή, ο Σατανάς προφανώς σκόπευε να χρησιμοποιήσει το νεκρό σώμα του Μωυσή για να προωθήσει με κάποιον τρόπο τα δικά  του συμφέροντα, πιθανώς παρασύροντας τον Ισραήλ στη διάπραξη ειδωλολατρίας. Ο Μιχαήλ παρενέβη για να το αποτρέψει αυτό. Ο Ιούδας αναφέρει: «Όταν ο Μιχαήλ, ο αρχάγγελος, είχε μια διαφορά με τον Διάβολο και ήρθε σε αντιλογία για το σώμα του Μωυσή, δεν τόλμησε να επιφέρει εναντίον του κρίση με υβριστικά λόγια, αλλά είπε: “Ο Ιεχωβά ας σε επιπλήξει”». (Ιούδα 9) Λίγο αργότερα, πριν από την πολιορκία της Ιεριχώς, ο Μιχαήλ, ο «άρχοντας του στρατεύματος του Ιεχωβά», ήταν αναμφίβολα αυτός που εμφανίστηκε στον Ιησού του Ναυή για να τον διαβεβαιώσει ότι είχε την υποστήριξη του Θεού. (Διαβάστε Ιησούς του Ναυή 5:13-15) Όταν ένας δαιμονικός άρχοντας προσπάθησε να εμποδίσει κάποιον άγγελο να μεταδώσει ένα σημαντικό άγγελμα στον προφήτη Δανιήλ, ο αρχάγγελος Μιχαήλ πρόστρεξε σε βοήθεια εκείνου του αγγέλου.​—Δαν. 10:5-7, 12-14.

Έρχεται ο Προειπωμένος Ηγέτης

4. Ποια προφητεία δόθηκε όσον αφορά την έλευση του Μεσσία;

⁴ Πριν από αυτό το περιστατικό, ο Ιεχωβά είχε στείλει τον άγγελο Γαβριήλ στον προφήτη Δανιήλ για να του διαβιβάσει μια προφητεία που αφορούσε την έλευση “του Μεσσία του Ηγέτη”. (Δαν. 9:21-25) * Ακριβώς στον προσδιορισμένο καιρό, το φθινόπωρο του 29 Κ.Χ., ο Ιησούς βαφτίστηκε από τον Ιωάννη. Άγιο πνεύμα εκχύθηκε πάνω του, και έτσι ο Ιησούς έγινε ο Χρισμένος​—δηλαδή Χριστός, ο Μεσσίας. (Ματθ. 3:13-17· Ιωάν. 1:29-34· Γαλ. 4:4) Με αυτή του την ιδιότητα, επρόκειτο να είναι απαράμιλλος Ηγέτης.

5. Πώς δρούσε ο Χριστός ως Ηγέτης στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του;

⁵ Από την αρχή της διακονίας του στη γη, ο Ιησούς απέδειξε ότι ήταν “ο Μεσσίας ο Ηγέτης”. Λίγες μέρες αργότερα, άρχισε να συγκεντρώνει μαθητές και εκτέλεσε το πρώτο του θαύμα. (Ιωάν. 1:35–2:11) Οι μαθητές του τον ακολουθούσαν καθώς διέσχιζε τη χώρα από άκρη σε άκρη, κηρύττοντας τα καλά νέα της Βασιλείας. (Λουκ. 8:1) Τους εκπαίδευε στο έργο κηρύγματος και ηγούνταν στο κήρυγμα και στη διδασκαλία, θέτοντας έτσι θαυμάσιο παράδειγμα. (Λουκ. 9:1-6) Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι σήμερα πρέπει να τον μιμούνται σε αυτό.

6. Πώς απέδειξε ο Χριστός ότι είναι Ποιμένας και Ηγέτης;

⁶ Ο Ιησούς παρέπεμψε σε μια άλλη πτυχή της ηγεσίας του όταν παρομοίασε τον εαυτό του με στοργικό ποιμένα. Οι ποιμένες στην Ανατολή ηγούνται των ποιμνίων τους με κυριολεκτικό τρόπο. Στο σύγγραμμα Η Γη και το Βιβλίο (The Land and the Book), ο Γ. Μ. Τόμσον έγραψε: «Ο ποιμένας προπορεύεται, όχι μόνο για να δείχνει το δρόμο, αλλά για να βεβαιώνεται ότι είναι βατός και ασφαλής. . . . Με το ραβδί [του] οδηγεί και κατευθύνει τα πρόβατα σε καταπράσινα βοσκοτόπια και τα προστατεύει από τους εχθρούς τους». Καταδεικνύοντας ότι είναι αληθινός Ποιμένας και Ηγέτης, ο Ιησούς διακήρυξε: «Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας· ο καλός ποιμένας παραδίδει την ψυχή του για χάρη των προβάτων. Τα πρόβατά μου ακούν τη φωνή μου, και εγώ τα γνωρίζω, και με ακολουθούν». (Ιωάν. 10:11, 27) Επαληθεύοντας τα λόγια του, ο Ιησούς πέθανε με θυσιαστικό τρόπο για χάρη των προβάτων του, αλλά ο Ιεχωβά «τον ήγειρε για να είναι ηγέτης και Σωτήρας».​—Πράξ. 5:31, Νέα Βίβλος της Ιερουσαλήμ (New Jerusalem Bible)· Εβρ. 13:20.

Επίσκοπος της Χριστιανικής Εκκλησίας

7. Με ποιο μέσο επιβλέπει ο Ιησούς τη Χριστιανική εκκλησία;

⁷ Λίγο πριν αναληφθεί στον ουρανό, ο αναστημένος Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Μου έχει δοθεί όλη η εξουσία στον ουρανό και στη γη». (Ματθ. 28:18) Ο Ιεχωβά εξουσιοδότησε τον Ιησού να μεταβιβάσει άγιο πνεύμα στους μαθητές του για να τους ενισχύσει στη Χριστιανική αλήθεια. (Ιωάν. 15:26) Ο Ιησούς εξέχυσε αυτό το πνεύμα στους πρώτους Χριστιανούς την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. (Πράξ. 2:33) Αυτή η έκχυση του αγίου πνεύματος σήμανε την ίδρυση της Χριστιανικής εκκλησίας. Ο Ιεχωβά επιφόρτισε τον Γιο του με την ευθύνη να ασκεί ουράνια ηγεσία επί της εκκλησίας στη γη. (Διαβάστε  Εφεσίους 1:22· Κολοσσαείς 1:13, 18) Ο Ιησούς καθοδηγεί τη Χριστιανική εκκλησία μέσω του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά και έχει στην υπηρεσία του αγγέλους που «υποτάχθηκαν σε αυτόν».​—1 Πέτρ. 3:22.

8. Ποιο επίγειο όργανο χρησιμοποιούσε ο Χριστός τον πρώτο αιώνα για να ηγείται των μαθητών του, και ποιους χρησιμοποιεί σήμερα;

⁸ Και πάλι μέσω του αγίου πνεύματος, ο Χριστός έδωσε «δώρα σε μορφή ανθρώπων», μερικούς εκ των οποίων «ως ποιμένες και δασκάλους» μέσα στην εκκλησία. (Εφεσ. 4:8, 11) Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς επισκόπους: «Προσέχετε τους εαυτούς σας και όλο το ποίμνιο, μέσα στο οποίο το άγιο πνεύμα σάς διόρισε επισκόπους, για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού». (Πράξ. 20:28) Στις απαρχές της Χριστιανικής εκκλησίας, όλοι αυτοί οι επίσκοποι ήταν χρισμένοι με το πνεύμα. Οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ ενεργούσαν ως κυβερνών σώμα. Ο Χριστός χρησιμοποιούσε αυτό το όργανο για να ασκεί ηγεσία σε ολόκληρη την ομάδα των χρισμένων “αδελφών” του στη γη. (Εβρ. 2:11· Πράξ. 16:4, 5) Σε αυτόν τον καιρό του τέλους, ο Χριστός έχει εμπιστευτεί «όλα τα υπάρχοντά του»​—όλα τα επίγεια συμφέροντα της Βασιλείας—​στον “πιστό και φρόνιμο δούλο” του και στο Κυβερνών Σώμα, μια ομάδα χρισμένων Χριστιανών αντρών που εκπροσωπούν αυτόν το δούλο. (Ματθ. 24:45-47) Οι χρισμένοι και οι σύντροφοί τους από τα άλλα πρόβατα αναγνωρίζουν ότι, ακολουθώντας την ηγεσία του σύγχρονου Κυβερνώντος Σώματος, στην ουσία ακολουθούν τον Ηγέτη τους, τον Χριστό.

Ο Χριστός Δίνει το Έναυσμα για το Έργο Κηρύγματος

9, 10. Πώς κατηύθυνε ο Χριστός τα πράγματα για την εξάπλωση των καλών νέων της Βασιλείας;

⁹ Ευθύς εξαρχής, ο Ιησούς κατηύθυνε προσωπικά το παγκόσμιο έργο κηρύγματος και διδασκαλίας. Καθόρισε τη σειρά με την οποία έπρεπε να μεταδοθούν στους κατοίκους της γης τα καλά νέα της Βασιλείας. Στη διάρκεια της διακονίας του, έδωσε στους αποστόλους του την εξής οδηγία: «Μην πάτε στο δρόμο των εθνών και μην μπείτε σε πόλη Σαμαρειτών· αλλά, αντίθετα, να πηγαίνετε στα χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ. Καθώς πηγαίνετε, να κηρύττετε λέγοντας: “Η βασιλεία των ουρανών έχει πλησιάσει”». (Ματθ. 10:5-7) Εκείνοι κήρυξαν με ζήλο σε Ιουδαίους και προσήλυτους, ιδίως μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ.​—Πράξ. 2:4, 5, 10, 11· 5:42· 6:7.

¹⁰ Αργότερα, μέσω του αγίου πνεύματος, ο Ιησούς διεύρυνε το έργο κηρύγματος της Βασιλείας στους Σαμαρείτες και έπειτα σε άλλους μη Ιουδαίους. (Πράξ. 8:5, 6, 14-17· 10:19-22, 44, 45) Με σκοπό την εξάπλωση των καλών νέων στα έθνη, ο Ιησούς ανέλαβε δράση προσωπικά για να υποκινήσει τον Σαύλο από την Ταρσό να γίνει Χριστιανός. Ο Ιησούς παρήγγειλε σε έναν μαθητή του, τον Ανανία: «Σήκω, πήγαινε στην οδό που ονομάζεται Ευθεία και αναζήτησε στο σπίτι του Ιούδα κάποιον ονόματι Σαύλο, από την Ταρσό. . . . Πήγαινε, επειδή αυτός είναι για εμένα σκεύος εκλεγμένο, για να φέρει το όνομά μου στα έθνη καθώς και σε βασιλιάδες και στους γιους του Ισραήλ». (Πράξ. 9:3-6, 10, 11, 15) Αυτός  ο άνθρωπος έγινε τελικά ο απόστολος Παύλος.​—1 Τιμ. 2:7.

11. Πώς επέκτεινε ο Χριστός το έργο κηρύγματος μέσω του αγίου πνεύματος;

¹¹ Όταν ήρθε ο καιρός για να επεκταθεί το έργο κηρύγματος της Βασιλείας στα μη Ιουδαϊκά έθνη, δόθηκε στον Παύλο κατεύθυνση εξ ουρανού να κάνει ιεραποστολικές περιοδείες στη Μικρά Ασία και κατόπιν στην Ευρώπη. Ο Λουκάς αναφέρει στο βιβλίο των Πράξεων: «Καθώς αυτοί [οι Χριστιανοί προφήτες και δάσκαλοι στην εκκλησία της Αντιόχειας της Συρίας] πρόσφεραν υπηρεσία στον Ιεχωβά δημόσια και νήστευαν, το άγιο πνεύμα είπε: “Από όλους ξεχωρίστε για εμένα τον Βαρνάβα και τον Σαύλο για το έργο για το οποίο τους έχω καλέσει”. Τότε νήστεψαν και προσευχήθηκαν και έθεσαν τα χέρια τους πάνω σε αυτούς και τους άφησαν να φύγουν». (Πράξ. 13:2, 3) Ο Ιησούς είχε καλέσει προσωπικά τον Σαύλο από την Ταρσό ώστε να είναι για Εκείνον «σκεύος εκλεγμένο» με σκοπό να φέρει το όνομά Του στα έθνη. Ως εκ τούτου, αυτή η νέα ώθηση στο έργο επίδοσης μαρτυρίας προήλθε από τον Χριστό, τον Ηγέτη της εκκλησίας. Το ότι ο Ιησούς χρησιμοποιούσε το άγιο πνεύμα για να κατευθύνει το έργο φάνηκε ξεκάθαρα στη διάρκεια του δεύτερου ιεραποστολικού ταξιδιού του Παύλου. Η αφήγηση αναφέρει ότι «το πνεύμα του Ιησού», δηλαδή ο Ιησούς μέσω του αγίου πνεύματος, καθοδήγησε τον Παύλο και τους συνταξιδιώτες του στην επιλογή της διαδρομής που θα ακολουθούσαν, και ένα όραμα τους ώθησε να μεταβούν στην Ευρώπη.​—Διαβάστε Πράξεις 16:6-10.

Ο Ιησούς Ηγείται της Εκκλησίας Του

12, 13. Πώς δείχνει το βιβλίο της Αποκάλυψης ότι ο Χριστός παρατηρεί προσεκτικά τα όσα συμβαίνουν σε κάθε εκκλησία;

¹² Ο Ιησούς παρατηρούσε προσεκτικά τα όσα συνέβαιναν στις εκκλησίες των χρισμένων ακολούθων του τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. Γνώριζε πολύ καλά την πνευματική κατάσταση της κάθε εκκλησίας. Αυτό γίνεται φανερό από τα κεφάλαια 2 και 3 της Αποκάλυψης. Εκεί κατονομάζει εφτά εκκλησίες, όλες στη Μικρά Ασία. (Αποκ. 1:11) Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι ήταν το ίδιο ενήμερος για την πνευματική κατάσταση που επικρατούσε τότε και στις άλλες εκκλησίες των ακολούθων του στη γη.​—Διαβάστε Αποκάλυψη 2:23.

¹³ Ο Ιησούς επαίνεσε μερικές εκκλησίες για την υπομονή τους, την πιστότητά τους υπό δοκιμασία, την οσιότητά τους στο λόγο του και την απόρριψη των αποστατών. (Αποκ. 2:2, 9, 13, 19· 3:8) Παράλληλα, όμως, έδωσε ρητές συμβουλές σε αρκετές εκκλησίες επειδή η αγάπη τους για αυτόν είχε ψυχρανθεί, ανέχονταν την ειδωλολατρία και την πορνεία και επέτρεπαν τη δημιουργία αιρέσεων. (Αποκ. 2:4, 14, 15, 20· 3:15, 16) Ως στοργικός πνευματικός επίσκοπος​—ακόμη και για εκείνους στους οποίους έδωσε ισχυρές νουθεσίες—​ο Ιησούς δήλωσε: «Εγώ, όλους εκείνους για τους οποίους νιώθω στοργή, τους ελέγχω και τους διαπαιδαγωγώ. Να είσαι, λοιπόν, ζηλωτής και να μετανοήσεις». (Αποκ. 3:19) Αν και βρισκόταν στον ουρανό, ο Ιησούς ασκούσε ηγεσία στις εκκλησίες των μαθητών του στη γη μέσω του αγίου πνεύματος. Τα αγγέλματά του προς εκείνες τις εκκλησίες ολοκληρώνονταν ως εξής: «Εκείνος που έχει αφτί ας ακούσει τι λέει το πνεύμα στις εκκλησίες».​—Αποκ. 3:22.

14-16. (α) Πώς αποδείχτηκε ο Ιησούς θαρραλέος Ηγέτης του λαού του Ιεχωβά στη γη; (β) Τι έχει επιτελεστεί ως αποτέλεσμα του ότι ο Ιησούς είναι «μαζί» με τους μαθητές του «όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων»; (γ) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

¹⁴ Έχουμε δει ότι ο Μιχαήλ (ο Ιησούς) αποδείχτηκε  ανδρείος αγγελικός Ηγέτης του Ισραήλ. Μεταγενέστερα, ο Ιησούς υπήρξε θαρραλέος Ηγέτης και στοργικός Ποιμένας των πρώτων μαθητών του. Στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ανέλαβε την ηγεσία στο έργο κηρύγματος. Και μετά την ανάστασή του, επέβλεπε προσεκτικά την εξάπλωση των καλών νέων της Βασιλείας.

¹⁵ Μέσω του αγίου πνεύματος, ο Ιησούς θα επέκτεινε τελικά το έργο επίδοσης μαρτυρίας ως τα πέρατα της γης. Πριν αναληφθεί στον ουρανό, είπε στους μαθητές του: «Θα λάβετε δύναμη όταν το άγιο πνεύμα έρθει πάνω σας και θα είστε μάρτυρές μου τόσο στην Ιερουσαλήμ όσο και σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια και ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πράξ. 1:8· διαβάστε 1 Πέτρου 1:12) Υπό την κατεύθυνση του Χριστού, δόθηκε τεράστια μαρτυρία τον πρώτο αιώνα.​—Κολ. 1:23.

¹⁶ Ωστόσο, ο ίδιος ο Ιησούς έδειξε ότι αυτό το έργο θα συνεχιζόταν και στον καιρό του τέλους. Αφού ανέθεσε στους ακολούθους του την αποστολή να κηρύξουν και να κάνουν μαθητές σε όλα τα έθνη, τους έδωσε την υπόσχεση: «Εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». (Ματθ. 28:19, 20) Αφότου επιφορτίστηκε με βασιλική εξουσία το 1914, ο Χριστός είναι περισσότερο από ποτέ «μαζί» με τους μαθητές του ως δραστήριος Ηγέτης τους. Η έντονη δραστηριότητά του από το 1914 και μετά θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημείωση]

Ως Ανασκόπηση

• Πώς αποδείχτηκε ο Γιος του Θεού δραστήριος Ηγέτης του Ισραήλ;

• Με ποιο μέσο ηγείται ο Χριστός της εκκλησίας του στη γη;

• Πώς κατηύθυνε ο Χριστός την εξάπλωση των καλών νέων;

• Τι δείχνει ότι ο Χριστός παρατηρεί προσεκτικά την πνευματική κατάσταση της κάθε εκκλησίας;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 21]

«Εγώ στέλνω έναν άγγελο μπροστά σου»

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Όπως και στο παρελθόν, ο Χριστός χρησιμοποιεί «δώρα σε μορφή ανθρώπων» για να ποιμαίνει το ποίμνιό του