«អ្នកដឹកនាំរបស់អ្នករាល់គ្នាមានតែមួយទេ គឺជាគ្រិស្ត»
«អ្នកដឹកនាំរបស់អ្នករាល់គ្នាមានតែមួយទេ គឺជាគ្រិស្ត»
«មិនត្រូវឲ្យអ្នកណាហៅថា‹អ្នកដឹកនាំ› . . . ពីព្រោះអ្នកដឹកនាំរបស់អ្នករាល់គ្នាមានតែមួយទេ គឺជាគ្រិស្ត»។—ម៉ាថ. ២៣:១០
១. តើសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាទទួលស្គាល់អ្នកណាជាអ្នកដឹកនាំ? ហេតុអ្វី?
វិហាររបស់ពិភពគ្រិស្តសាសនាមានមនុស្សជាអ្នកដឹកនាំ ដូចជាសម្ដេចប៉ាបនៃសាសនាកាតូលិក និងអ្នកដឹកនាំផ្សេងៗនៃសាសនាឯទៀត។ រីឯសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមិនទទួលស្គាល់មនុស្សណាម្នាក់ជាអ្នកដឹកនាំពួកគេទេ។ ពួកគេមិនមែនជាអ្នកកាន់តាមបុរសណាម្នាក់ឡើយ។ នេះគឺស្របនឹងទំនាយដែលព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍អំពីបុត្ររបស់លោកដែលថា៖ ‹មើល! អញបានតាំងគាត់ទុកជាទីបន្ទាល់ដល់ប្រជាជាតិទាំងឡាយ គឺជាអ្នកនាំមុខ ហើយជាអ្នកបង្គាប់ដល់គេ›។ (អេ. ៥៥:៤) ក្រុមជំនុំនៃគ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងដែលមានជនជាតិផ្សេងៗ និងពួក«ចៀមឯទៀត»ដែលជាគូកនរបស់ពួកគេ មិនចង់បានអ្នកដឹកនាំណាក្រៅពីអ្នកដឹកនាំដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើសឡើយ។ (យ៉ូន. ១០:១៦) ពួកគេយល់ស្របនឹងពាក្យសម្ដីរបស់លោកយេស៊ូដែលថា៖ «អ្នកដឹកនាំរបស់អ្នករាល់គ្នាមានតែមួយទេ គឺជាគ្រិស្ត»។—ម៉ាថ. ២៣:១០
ទេវតានៃអ៊ីស្រាអែល
២, ៣. តើបុត្ររបស់ព្រះមានសកម្មភាពណាខ្លះដែលទាក់ទងនឹងបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល?
២ ច្រើនសតវត្សរ៍មុនក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកបានត្រូវបង្កើត ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើទេវតាមួយរូបធ្វើជាអ្នកដឹកនាំលើបណ្ដារាស្ត្រអ៊ីស្រាអែល។ ក្រោយពីលោកបាននាំបណ្ដារាស្ត្រអ៊ីស្រាអែលចេញពីអេស៊ីប ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ពួកគេថា៖ «អញចាត់ទេវតា១ឲ្យនាំមុខឯង ដើម្បីនឹងជួយទំនុកបំរុងឯងតាមផ្លូវ ហើយនឹងនាំទៅដល់ទីកន្លែងដែលអញបានរៀបចំទុកឲ្យ ចូរប្រយ័ត្ននឹងស្ដាប់បង្គាប់តាមទ្រង់ កុំឲ្យបណ្ដាលឲ្យទ្រង់ខ្ញាល់ឡើយ ដ្បិតទ្រង់មិនអត់ទោសការរំលងរបស់ឯងរាល់គ្នាទេ ពីព្រោះឈ្មោះអញនៅក្នុងទ្រង់»។ (និក្ខ. ២៣:២០, ២១) គឺសមហេតុសមផលឲ្យយើងជឿថា ទេវតានេះដែលមាន‹ឈ្មោះព្រះយេហូវ៉ានៅក្នុងលោក›គឺបុត្រច្បងរបស់ព្រះ។
៣ មុនបុត្ររបស់ព្រះកើតជាមនុស្ស លោកមានឈ្មោះមីកែល។ សៀវភៅដានីយ៉ែលបានហៅមីកែលថាជា«ទេវតារបស់[ជនរួមជាតិរបស់ដានីយ៉ែល]» ពោលគឺជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ (ដាន. ១០:២១) យូដាសដែលជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបញ្ជាក់ថា មីកែលបានរួមចំណែកក្នុងកិច្ចការរបស់អ៊ីស្រាអែលជាយូរមុនសម័យដានីយ៉ែល។ ក្រោយពីម៉ូសេបានស្លាប់ សាថានចង់ប្រើសពរបស់គាត់ដើម្បីបម្រើផលប្រយោជន៍របស់វាតាមវិធីណាមួយ ប្រហែលជាចង់ញុះញង់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលឲ្យគោរពបូជារូបព្រះ។ ប៉ុន្តែមីកែលបានធ្វើអន្តរាគមន៍ដើម្បីរារាំងវា។ យូដាសបានរៀបរាប់ថា៖ «ពេលដែលមហាទេវតាមីកែលមានទំនាស់ជាមួយនឹងមេកំណាច ហើយជំទាស់អំពីសពរបស់ម៉ូសេ នោះលោកមិនហ៊ានផ្ដន្ទាទោសដោយពាក្យប្រមាថទេ។ តែលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹សូមព្រះយេហូវ៉ាស្តីបន្ទោសអ្នកចុះ!›»។ (យូ. ៩) មិនយូរក្រោយមក មុនបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលឡោមព័ទ្ធក្រុងយេរីខូ «អ្នកដែលជាកំពូលលើពួកពលផងព្រះយេហូវ៉ា»ដែលបានលេចមកដើម្បីពង្រឹងទំនុកចិត្តយ៉ូស្វេថាព្រះគាំទ្រគាត់ គឺច្បាស់ជាមីកែល។ (សូមអាន យ៉ូស្វេ ៥:១៣-១៥) ពេលវិញ្ញាណកំណាចដ៏ខ្លាំងក្លាមួយរូបបានខំឃាត់ទេវតាមួយមិនឲ្យនាំដំណឹងដ៏សំខាន់មួយទៅប្រាប់ដានីយ៉ែលដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ នោះមហាទេវតាមីកែលមកជួយទេវតានោះ។—ដាន. ១០:៥-៧, ១២-១៤
អ្នកដឹកនាំដែលបានត្រូវទាយទុកបានលេចមក
៤. តើមានទំនាយអ្វីស្តីអំពីមេស្ស៊ីដែលនឹងលេចមក?
៤ មុនព្រឹត្ដិការណ៍នេះកើតឡើង ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់ទេវតាកាព្រីយ៉ែលទៅប្រាប់ដានីយ៉ែលអំពីទំនាយមួយស្តីអំពីការលេចមកនៃ«មេស្ស៊ីដែលជាអ្នកដឹកនាំ»។ (ដាន. ៩:២១-២៥, ព.ថ.) * នៅចំពេល ដូចទំនាយបានទាយទុកគឺនៅរដូវស្លឹកឈើជ្រុះនាឆ្នាំ២៩ គ.ស. លោកយេស៊ូបានទទួលការជ្រមុជទឹកពីយ៉ូហាន។ ព្រះបានចាក់សកម្មពលបរិសុទ្ធទៅលើលោកយេស៊ូ ហើយនេះធ្វើឲ្យលោកទៅជាអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង ជាគ្រិស្តដែលជាមេស្ស៊ី។ (ម៉ាថ. ៣:១៣-១៧; យ៉ូន. ១:២៩-៣៤; កាឡ. ៤:៤) ហេតុនេះ ក្នុងនាមជាមេស្ស៊ី លោកនឹងក្លាយជាអ្នកដឹកនាំដែលប្រៀបផ្ទឹមពុំបាន។
៥. ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់គ្រិស្ត តើលោកបានធ្វើអ្វីដែលបង្ហាញថាលោកជាអ្នកដឹកនាំ?
៥ តាំងពីដើមដំបូងនៃកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកនៅផែនដី លោកយេស៊ូបានបង្ហាញឲ្យឃើញថា លោកជា«មេស្ស៊ីដែលជាអ្នកដឹកនាំ»។ ពីរបីថ្ងៃដំបូងនៃកិច្ចបម្រើផ្សាយ លោកបានចាប់ផ្ដើមប្រមូលពួកអ្នកដែលនឹងក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក ហើយបានធ្វើការអស្ចារ្យជាលើកដំបូង។ (យ៉ូន. ១:៣៥–២:១១) អ្នកកាន់តាមលោកបានដើរតាមលោក កាលដែលលោកធ្វើដំណើរពាសពេញស្រុកអ៊ីស្រាអែលដោយផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។ (លូក. ៨:១) លោកបានបង្រៀនពួកគាត់ឲ្យចេះផ្សព្វផ្សាយ ហើយបាននាំមុខក្នុងការផ្សាយនិងការបង្រៀន ថែមទាំងទុកគំរូល្អឲ្យពួកគាត់។ (លូក. ៩:១-៦) សព្វថ្ងៃ អ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំគួរយកតម្រាប់តាមលោកក្នុងរឿងនេះ។
៦. តើតាមរបៀបណាដែលគ្រិស្តបានបង្ហាញឲ្យឃើញថាលោកជាគង្វាលនិងជាអ្នកដឹកនាំ?
៦ លោកយេស៊ូបានគូសបញ្ជាក់លក្ខណៈមួយទៀតនៃការដឹកនាំរបស់លោក ដោយប្រៀបធៀបខ្លួនលោកទៅនឹងគង្វាលដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ គង្វាលនៅសម័យអ៊ីស្រាអែលនាំមុខហ្វូងចៀម។ ក្នុងសៀវភៅមួយ វីលលៀម ថំសិនបានសរសេរថា៖ «គង្វាលដើរនៅមុខហ្វូងចៀម មិនគ្រាន់តែនាំផ្លូវប៉ុណ្ណោះទេ តែដើម្បីដឹងថាផ្លូវនោះមានសុវត្ថិភាពនិងស្រួលដើរសម្រាប់ចៀម . . . គាត់ប្រើដំបងដឹកនាំនិងតម្រង់ផ្លូវចៀមដើម្បីនាំទៅដល់វាលស្មៅដ៏ខៀវខ្ចី ហើយការពារចៀមពីសត្រូវ»។ (The Land and the Book) ដោយបង្ហាញថាលោកជាគង្វាលនិងជាអ្នកដឹកនាំពិតប្រាកដ នោះលោកយេស៊ូបានប្រកាសថា៖ «ខ្ញុំជាគង្វាលដ៏ល្អប្រសើរ។ គង្វាលល្អប្រសើរលះបង់ជីវិតដើម្បីចៀម។ ចៀមរបស់ខ្ញុំស្ដាប់សំឡេងរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំស្គាល់ពួកគេ ហើយពួកគេមកតាមខ្ញុំ»។ (យ៉ូន. ១០:១១, ២៧) ស្របតាមពាក្យរបស់លោកយេស៊ូ លោកបានទទួលមរណភាពជាគ្រឿងបូជាដែលជាថ្លៃលោះសម្រាប់ចៀមរបស់លោក ប៉ុន្តែព្រះយេហូវ៉ាបាន«តម្កើង[លោកយេស៊ូ] . . . ជាមេដឹកនាំនិងអ្នកសង្គ្រោះ»។—សកម្ម. ៥:៣១; ហេ. ១៣:២០
អ្នកត្រួតពិនិត្យក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិក
៧. តើលោកយេស៊ូត្រួតពិនិត្យមើលក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកតាមរយៈអ្វី?
៧ មិនយូរប៉ុន្មានមុនលោកឡើងទៅស្ថានសួគ៌ នោះលោកយេស៊ូដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ខ្ញុំបានទទួលគ្រប់ទាំងអំណាចនៅស្ថានសួគ៌និងនៅផែនដី»។ (ម៉ាថ. ២៨:១៨) ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យលោកយេស៊ូចាក់សកម្មពលបរិសុទ្ធលើអ្នកកាន់តាមរបស់លោក ដើម្បីធ្វើឲ្យពួកគាត់រឹងមាំក្នុងសេចក្ដីពិត។ (យ៉ូន. ១៥:២៦) លោកយេស៊ូបានចាក់សកម្មពលនោះទៅលើពួកគ្រិស្តសាសនិកនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស.។ (សកម្ម. ២:៣៣) ការចាក់សកម្មពលបរិសុទ្ធនោះជាទីសម្គាល់នៃការបង្កើតឡើងនៃក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិក។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់តំណែងឲ្យបុត្ររបស់លោកធ្វើជាអ្នកដឹកនាំនៅស្ថានសួគ៌លើក្រុមជំនុំទាំងឡាយនៅផែនដី។ (សូមអាន អេភេសូរ ១:២២; កូឡុស ១:១៣, ១៨) លោកយេស៊ូណែនាំក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកតាមរយៈសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយលោកក៏មានបណ្ដាទេវតាសម្រាប់បម្រើលោកដែរ ដែល«បានត្រូវដាក់ឲ្យនៅក្រោមអំណាចរបស់លោក»។—១ពេ. ៣:២២
៨. នៅសតវត្សរ៍ទី១ តើគ្រិស្តបានប្រើអ្នកណានៅផែនដីដើម្បីដឹកនាំអ្នកកាន់តាមលោក? ហើយនៅសព្វថ្ងៃនេះ តើលោកកំពុងប្រើអ្នកណា?
៨ ម្យ៉ាងទៀត តាមរយៈសកម្មពលបរិសុទ្ធដែរ គ្រិស្តក៏បានផ្ដល់«អំណោយជាមនុស្ស» ដែលខ្លះធ្វើជា«គង្វាលនិងអ្នកបង្រៀន»ក្នុងក្រុមជំនុំ។ (អេភ. ៤:៨, ១១) សាវ័កប៉ូលបានដាស់តឿនអ្នកត្រួតពិនិត្យក្នុងក្រុមជំនុំថា៖ «ចូរប្រយ័ត្នខ្លួនអ្នក ហើយមើលការខុសត្រូវហ្វូងចៀម ដែលក្នុងនោះសកម្មពលបរិសុទ្ធបានតែងតាំងអ្នករាល់គ្នាឲ្យធ្វើជាអ្នកត្រួតពិនិត្យ ដើម្បីឃ្វាលក្រុមជំនុំរបស់ព្រះ»។ (សកម្ម. ២០:២៨) ពេលក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកបានត្រូវបង្កើតឡើង អ្នកត្រួតពិនិត្យទាំងអស់គឺជាបុរសដែលសកម្មពលព្រះបានរើសតាំង។ ពួកសាវ័កនិងពួកអ្នកចាស់ទុំនៃក្រុមជំនុំយេរូសាឡិម មានតំណែងជាគណៈអភិបាល។ គ្រិស្តបានប្រើគណៈអភិបាលនេះដើម្បីដឹកនាំ«បងប្អូន»ទាំងអស់របស់លោកនៅផែនដីដែលជាពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងទៅស្ថានសួគ៌។ (ហេ. ២:១១; សកម្ម. ១៦:៤, ៥) នៅគ្រាចុងក្រោយនេះ គ្រិស្តបានប្រគល់«ទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងអស់របស់លោក» ពោលគឺអ្វីៗទាំងអស់នៅផែនដីដែលទាក់ទងនឹងរាជាណាចក្រព្រះ ទៅ«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា»ដែលបានត្រូវតំណាងដោយគណៈអភិបាល។ សមាជិកនៃគណៈអភិបាលនេះជាបុរសមួយក្រុមដែលបានត្រូវរើសតាំង។ (ម៉ាថ. ២៤:៤៥-៤៧) ពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងនិងពួកចៀមឯទៀតទទួលស្គាល់ថា បើពួកគាត់ធ្វើតាមការដឹកនាំរបស់គណៈអភិបាលនៅសព្វថ្ងៃនេះ តាមពិតពួកគាត់កំពុងធ្វើតាមគ្រិស្ត ដែលជាអ្នកដឹកនាំរបស់គណៈអភិបាលនោះ។
គ្រិស្តផ្ដួចផ្ដើមកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ
៩, ១០. តើគ្រិស្តបានផ្ដល់ការណែនាំយ៉ាងណាស្តីអំពីការផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ?
៩ តាំងពីដើមដំបូង លោកយេស៊ូបានដឹកនាំដោយផ្ទាល់នូវកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀននៅទូទាំងពិភពលោក។ លោកបានបញ្ជាក់អំពីលំដាប់លំដោយនៃការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅទូទាំងពិភពលោក។ ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើរបស់លោក លោកយេស៊ូបានណែនាំពួកសាវ័ករបស់លោកថា៖ «កុំទៅតំបន់របស់ជនជាតិដទៃ ឬចូលទៅក្នុងក្រុងរបស់ជនជាតិសាម៉ារីឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ចូរទៅឯចៀមបាត់បង់ក្នុងចំណោមជនជាតិអ៊ីស្រាអែលប៉ុណ្ណោះ។ កាលដែលអ្នករាល់គ្នាធ្វើដំណើរទៅ ចូរផ្សព្វផ្សាយថា៖ ‹រាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌គឺជិតដល់ហើយ›»។ (ម៉ាថ. ១០:៥-៧) ដោយចិត្តខ្នះខ្នែង ពួកគាត់បានផ្សព្វផ្សាយដូច្នេះដល់ជនជាតិយូដានិងពួកអ្នកចូលសាសនាយូដា ជាពិសេសបន្ទាប់ពីបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស.។—សកម្ម. ២:៤, ៥, ១០, ១១; ៥:៤២; ៦:៧
១០ ក្រោយមក តាមរយៈសកម្មពលបរិសុទ្ធ លោកយេស៊ូបានពង្រីកកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដល់ជនជាតិសាម៉ារី រួចមកដល់ជាតិសាសន៍ដទៃ។ (សកម្ម. ៨:៥, ៦, ១៤-១៧; ១០:១៩-២២, ៤៤, ៤៥) ក្នុងគោលបំណងជំរុញកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អដល់ប្រជាជាតិនានា លោកយេស៊ូបានចាត់វិធានការដោយខ្លួនលោកផ្ទាល់ដើម្បីជំរុញចិត្តសុលជាអ្នកក្រុងតើសុសឲ្យក្លាយទៅជាគ្រិស្តសាសនិក។ លោកយេស៊ូបានណែនាំអាណានាសដែលជាអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ចូរក្រោកឡើងទៅផ្លូវហៅថាត្រង់ ហើយរកបុរសម្នាក់ឈ្មោះសុល ជាអ្នកក្រុងតើសុស នៅផ្ទះរបស់យូដាស . . . ចូរទៅចុះ ពីព្រោះបុរសនេះប្រៀបដូចជាភាជនៈដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើសដើម្បីជាតំណាងឈ្មោះខ្ញុំនៅមុខប្រជាជាតិទាំងឡាយ ព្រមទាំងនៅមុខស្តេចនានា និងពួកកូនអ៊ីស្រាអែល»។ (សកម្ម. ៩:៣-៦, ១០, ១១, ១៥) «បុរសនេះ»បានក្លាយទៅជាសាវ័កប៉ូល។—១ធី. ២:៧
១១. តើគ្រិស្តបានពង្រីកកិច្ចផ្សព្វផ្សាយតាមរយៈសកម្មពលបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ ពេលដែលត្រូវពង្រីកកិច្ចផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រព្រះក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានាដែលមិនមែនជាជាតិសាសន៍យូដា សកម្មពលបរិសុទ្ធបានណែនាំប៉ូលក្នុងដំណើរជាសាសនទូតនៅតំបន់អាស៊ីនិងនៅទ្វីបអឺរ៉ុប។ កំណត់ហេតុរបស់លូកានៅសៀវភៅសកម្មភាពចែងថា៖ «កាលដែលពួកគាត់[អ្នកប្រកាសទំនាយនិងអ្នកបង្រៀនដែលជាគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងអាន់ទីយ៉ូកនាស្រុកស៊ីរី]កំពុងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាព្រមទាំងតមអាហារ នោះសកម្មពលបរិសុទ្ធបានប្រាប់ថា៖ ‹ចូរទុកបាណាបាសនិងសុលដោយឡែកឲ្យខ្ញុំ ដើម្បីបំពេញកិច្ចការដែលខ្ញុំបានហៅពួកគាត់ឲ្យមកធ្វើ›។ បន្ទាប់មក ពួកគាត់តមអាហារ អធិដ្ឋាន ហើយដាក់ដៃលើបាណាបាសនិងសុល រួចឲ្យចេញដំណើរទៅ»។ (សកម្ម. ១៣:២, ៣) លោកយេស៊ូផ្ទាល់បានអញ្ជើញសុលជាអ្នកក្រុងតើសុសឲ្យធ្វើជា‹ភាជនៈដែលលោកបានជ្រើសរើស› ដើម្បីជាតំណាងឈ្មោះលោកនៅមុខប្រជាជាតិទាំងឡាយ។ ហេតុនេះ ការដាស់តឿនឲ្យផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ គឺមកពីគ្រិស្តដែលជាអ្នកដឹកនាំក្រុមជំនុំ។ យើងឃើញច្បាស់ក្នុងអំឡុងដំណើរទី២របស់ប៉ូលជាសាសនទូតថា លោកយេស៊ូបានប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធដើម្បីដឹកនាំកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។ កំណត់ហេតុគម្ពីរចែងថា«សកម្មពលរបស់លោកយេស៊ូ»ដែលនេះមានន័យថា តាមរយៈសកម្មពលបរិសុទ្ធ លោកយេស៊ូបានណែនាំប៉ូលនិងអ្នកដែលធ្វើដំណើរជាមួយគាត់ថាពួកគាត់ត្រូវធ្វើដំណើរនៅពេលណា ហើយត្រូវទៅទីណា។ មួយវិញទៀត ដោយសារប៉ូលបានឃើញអ្វីមួយក្នុងគំនិត នោះជំរុញពួកគាត់ឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយនៅទ្វីបអឺរ៉ុប។—សូមអាន សកម្មភាព ១៦:៦-១០
ការដឹកនាំរបស់លោកយេស៊ូលើក្រុមជំនុំរបស់លោក
១២, ១៣. តើសៀវភៅការបើកបង្ហាញ បង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថា លោកយេស៊ូតាមដានយ៉ាងដិតដល់នូវអ្វីៗដែលកើតឡើងក្នុងក្រុមជំនុំនីមួយៗ?
១២ នៅសតវត្សរ៍ទី១ គ.ស. លោកយេស៊ូបានតាមដានយ៉ាងដិតដល់អំពីអ្វីៗដែលកើតឡើងក្នុងក្រុមជំនុំពួកអ្នកកាន់តាមដែលបានត្រូវរើសតាំង។ លោកជ្រាបយ៉ាងច្បាស់អំពីស្ថានភាពនៃក្រុមជំនុំនីមួយៗ។ យើងនឹងឃើញជាក់ ពេលយើងអានសៀវភៅការបើកបង្ហាញជំពូកទី២និងទី៣។ លោករៀបរាប់អំពីក្រុមជំនុំ៧ ដែលស្ថិតនៅតំបន់អាស៊ី។ (បប. ១:១១) យើងមានមូលហេតុសព្វគ្រប់ឲ្យជឿថា លោកក៏ជ្រាបអំពីស្ថានភាពរបស់ក្រុមជំនុំឯទៀតនៃពួកអ្នកកាន់តាមលោកនៅសម័យនោះដែរ។—សូមអាន ការបើកបង្ហាញ ២:២៣
១៣ លោកយេស៊ូបានសរសើរក្រុមជំនុំខ្លះដោយសារពួកគេចេះស៊ូទ្រាំ ស្មោះត្រង់ពេលមានទុក្ខលំបាក មានភក្ដីភាពចំពោះបណ្ដាំរបស់លោក ហើយបដិសេធពួកអ្នកដែលបានក្លាយទៅជាអ្នកក្បត់ជំនឿ។ (បប. ២:២, ៩, ១៣, ១៩; ៣:៨) ម្យ៉ាងទៀត លោកបានឲ្យឱវាទយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ដល់ក្រុមជំនុំខ្លះទៀត ពីព្រោះពួកគេបានបាត់បង់សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពួកគេធ្លាប់មានពីដើម ពួកគេត្រាប្រណីការគោរពបូជារូបព្រះ អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ និងការប្រកាន់បក្សពួក។ (បប. ២:៤, ១៤, ១៥, ២០; ៣:១៥, ១៦) ក្នុងនាមជាអ្នកត្រួតពិនិត្យដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំកែតម្រង់ ហើយប្រដៅអស់អ្នកដែលខ្ញុំស្រឡាញ់។ ដូច្នេះ ចូរមានចិត្តខ្នះខ្នែង ហើយប្រែចិត្តចុះ»។ លោកក៏មានអារម្មណ៍ដូច្នេះដែរចំពោះពួកអ្នកដែលលោកបានប្រដៅតម្រង់យ៉ាងខ្លាំង។ (បប. ៣:១៩) ទោះជាលោកនៅស្ថានសួគ៌ក៏ដោយ លោកយេស៊ូបានដឹកនាំក្រុមជំនុំនៃពួកអ្នកកាន់តាមលោកនៅផែនដីតាមរយៈសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ នៅចុងបញ្ចប់នៃបណ្ដាំរបស់លោកទៅក្រុមជំនុំទាំងនោះ លោកបានប្រកាសថា៖ «ចូរឲ្យអ្នកដែលមានត្រចៀក ស្ដាប់អ្វីដែលសកម្មពលប្រាប់ដល់ក្រុមជំនុំទាំងឡាយ»។—បប. ៣:២២
១៤-១៦. (ក) តើលោកយេស៊ូបានបង្ហាញឲ្យឃើញយ៉ាងដូចម្ដេចថាលោកជាអ្នកដឹកនាំដ៏ក្លាហាននៃបណ្ដារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅផែនដី? (ខ) ដោយសារលោកយេស៊ូនៅ«ជាមួយ»ពួកអ្នកកាន់តាមលោក«ជារៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់គ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ» តើនេះនាំឲ្យមានលទ្ធផលអ្វី? (គ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីនៅអត្ថបទបន្ទាប់?
១៤ យើងបានដឹងថាមីកែល(លោកយេស៊ូ)បានបង្ហាញឲ្យឃើញថា លោកជាទេវតាមួយរូបដ៏អង់អាចដែលដឹកនាំប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល។ ក្រោយមក លោកយេស៊ូជាអ្នកដឹកនាំដ៏ក្លាហាននិងជាគង្វាលដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃពួកអ្នកកាន់តាមរបស់លោកនៅសម័យដើម។ ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើរបស់លោកនៅផែនដី លោកបាននាំមុខកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ ហើយក្រោយពីលោកបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ លោកបានត្រួតពិនិត្យយ៉ាងដិតដល់នូវការរីកចម្រើននៃការផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។
១៥ នៅទីបំផុត តាមរយៈសកម្មពលបរិសុទ្ធ លោកយេស៊ូនឹងពង្រីកការផ្សព្វផ្សាយរហូតដល់ចុងផែនដី។ មុនឡើងទៅស្ថានសួគ៌ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលឫទ្ធានុភាព កាលដែលសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះមកសណ្ឋិតលើអ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំនៅក្រុងយេរូសាឡិម នៅតំបន់យូឌាទាំងមូល នៅស្រុកសាម៉ារី និងរហូតដល់កន្លែងឆ្ងាយបំផុតនៅផែនដី»។ (សកម្ម. ១:៨; សូមអាន ពេត្រុសទី១ ១:១២) ក្រោមការដឹកនាំរបស់គ្រិស្ត ការផ្សព្វផ្សាយដ៏ធំមួយបានត្រូវធ្វើឡើងនៅសតវត្សរ៍ទី១។—កូឡ. ១:២៣
១៦ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូផ្ទាល់បានបញ្ជាក់ថា កិច្ចការនេះនឹងបន្តរហូតដល់គ្រាចុងបញ្ចប់។ ក្រោយពីបានបង្គាប់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក លោកយេស៊ូបានសន្យានឹងពួកគេថា៖ «ខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់គ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ»។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០) តាំងពីពេលលោកបានចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងជាស្តេចនៅឆ្នាំ១៩១៤ ជាងពេលណាៗទាំងអស់ គ្រិស្តនៅ«ជាមួយ»ពួកអ្នកកាន់តាមលោក ហើយដឹកនាំពួកគេយ៉ាងសកម្ម។ នៅអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិនិត្យមើលសកម្មភាពដ៏មមាញឹកដែលលោកបានធ្វើតាំងពីឆ្នាំ១៩១៤មក។
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 4 ដើម្បីបានព័ត៌មានបន្ថែមអំពីទំនាយនេះ សូមអានសៀវភៅតើព្រះគម្ពីរពិតជាបង្រៀនយ៉ាងណា? ទំព័រ២២៨-២២៩។
ការពិនិត្យមើលសាឡើងវិញ
• តើបុត្ររបស់ព្រះបង្ហាញឲ្យឃើញយ៉ាងដូចម្ដេចថាលោកជាអ្នកដឹកនាំដ៏សកម្មមួយរូបនៅអ៊ីស្រាអែល?
• តើគ្រិស្តដឹកនាំក្រុមជំនុំរបស់លោកនៅផែនដីតាមរយៈអ្វី?
• តើគ្រិស្តបានណែនាំយ៉ាងណាដើម្បីពង្រីកការផ្សាយដំណឹងល្អ?
• តើអ្វីបង្ហាញថាគ្រិស្តតាមដានយ៉ាងដិតដល់នូវស្ថានភាពនៃក្រុមជំនុំនីមួយៗ?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ២៤]
«អញចាត់ទេវតា១ឲ្យនាំមុខឯង»
[រូបភាពនៅទំព័រ២៦]
ដូចនៅអតីតកាលដែរ គ្រិស្តប្រើ«អំណោយជាមនុស្ស»ដើម្បីឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់លោក
