W WIELU religiach modlitwa to rytuał, w którym przywiązuje się dużą wagę do postawy ciała czy doboru słów. Natomiast Biblia, wyjaśniając, jak powinniśmy się modlić, kładzie nacisk na coś znacznie ważniejszego.

Słudzy Boży opisani w Biblii zanosili modlitwy w różnych miejscach i przyjmowali przy tym różne pozycje. Zależnie od okoliczności modlili się w duchu albo na głos. Spoglądali w niebo lub pochylali się ku ziemi. Nie używali żadnych modlitewników, wizerunków ani różańców — modlili się własnymi słowami, z głębi serca. Dzięki czemu ich modlitwy były wysłuchiwane?

Jak wspomniano w poprzednim artykule, zwracali się wyłącznie do Jehowy, jedynego prawdziwego Boga. Ale to nie wszystko. W Liście 1 Jana 5:14 czytamy: „To jest ufność, którą żywimy do niego, że o cokolwiek prosimy zgodnie z jego wolą, on nas wysłuchuje”. A zatem nasze modlitwy powinny być zharmonizowane z wolą Bożą. Co to oznacza?

Aby modlić się zgodnie z wolą Bożą, trzeba najpierw ją poznać. Musimy więc analizować Biblię. Oczywiście nie chodzi o to, że Bóg nas nie wysłucha, jeśli nie jesteśmy wytrawnymi znawcami tej Księgi. Oczekuje po prostu, że będziemy poznawali Jego wolę oraz starali się ją zrozumieć i wprowadzać w czyn (Mateusza 7:21-23). To, czego się uczymy, powinno znaleźć odzwierciedlenie w naszych modlitwach.

Kiedy poznajemy Jehowę i Jego wolę, budujemy swoją wiarę. To kolejny ważny czynnik. Jezus powiedział: „Wszystko, o co z wiarą poprosicie w modlitwie, otrzymacie” (Mateusza 21:22). Wiara nie ma nic wspólnego z łatwowiernością. To mocne przekonanie — oparte na niezbitych dowodach — o istnieniu rzeczy, których nie można zobaczyć (Hebrajczyków 11:1). Biblia zawiera mnóstwo dowodów, że Jehowa, choć niewidzialny, jest Kimś rzeczywistym i godnym zaufania i że chętnie odpowiada na modlitwy tych, którzy w Niego wierzą. Jeśli brakuje nam wiary, zawsze możemy prosić Boga, by nam jej dodał, a On z pewnością nas wysłucha (Łukasza 17:5; Jakuba 1:17).

Na jeszcze jedną istotną sprawę zwrócił uwagę Jezus, gdy oświadczył: „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie” (Jana 14:6). Wynika z tego, że przystęp do Jehowy jest możliwy wyłącznie za pośrednictwem Jezusa. Dlatego uczył on swych naśladowców,  by modlili się ‛w jego imię’ (Jana 14:13; 15:16). Nie znaczy to, że powinniśmy się modlić do Jezusa. Mamy się modlić w imię Jezusa, pamiętając, że to dzięki niemu możemy się zbliżyć do naszego doskonałego i świętego Ojca.

Najbliżsi współpracownicy Jezusa poprosili go kiedyś: „Panie, naucz nas się modlić” (Łukasza 11:1). Najwyraźniej nie chodziło im o takie podstawowe sprawy, jakie tu omówiliśmy. W gruncie rzeczy pytali: „O co możemy się modlić?”.