ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ έχετε παρατηρήσει ότι οι περισσότερες οργανωμένες θρησκείες δίνουν μεγάλη σημασία στους περίτεχνους οίκους προσευχής και ορίζουν συγκεκριμένες ώρες για την αναπομπή προσευχών. Δηλώνει, άραγε, η Γραφή ότι οι προσευχές μας πρέπει να γίνονται μόνο σε καθορισμένο χώρο και χρόνο;

Η Γραφή δείχνει όντως ότι κάποιες περιστάσεις προσφέρονται για προσευχή. Παραδείγματος χάρη, προτού ο Ιησούς γευματίσει με τους ακολούθους του, ευχαριστούσε τον Θεό με προσευχή. (Λουκάς 22:17) Όταν δε οι μαθητές του συναθροίζονταν για να αποδώσουν λατρεία, προσεύχονταν από κοινού. Συνέχιζαν έτσι μια τακτική που εφαρμοζόταν επί μακρόν στις Ιουδαϊκές συναγωγές και στο ναό της Ιερουσαλήμ. Ο Θεός είχε σκοπό να είναι ο ναός «οίκος προσευχής για όλα τα έθνη».​—Μάρκος 11:17.

Όταν οι υπηρέτες του Θεού συναθροίζονται και προσεύχονται από κοινού, τα αιτήματά τους μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα. Αν υπάρχει μεταξύ τους ενότητα πνεύματος και αν η προσευχή που αναπέμπεται εκ μέρους τους αντανακλά Γραφικές αρχές, ο Θεός ευαρεστείται. Η προσευχή μπορεί μάλιστα να τον υποκινήσει να κάνει κάτι που διαφορετικά δεν θα έκανε. (Εβραίους 13:18, 19) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσεύχονται σε όλες τις συναθροίσεις τους. Σας προσκαλούμε θερμά να έρθετε σε κάποια κοντινή σας Αίθουσα Βασιλείας και να ακούσετε αυτές τις προσευχές οι ίδιοι.

Ωστόσο, η Γραφή δεν δηλώνει ότι οι προσευχές πρέπει να γίνονται μόνο σε συγκεκριμένο χρόνο ή χώρο. Το Βιβλικό υπόμνημα δείχνει ότι οι υπηρέτες του Θεού προσεύχονταν οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Ο Ιησούς είπε: «Όταν προσεύχεσαι, πήγαινε μέσα στο ιδιαίτερο δωμάτιό σου και, αφού κλείσεις την πόρτα σου, προσευχήσου στον Πατέρα σου, ο οποίος είναι στα κρυφά· τότε ο Πατέρας σου, ο οποίος βλέπει στα κρυφά, θα σου ανταποδώσει».​—Ματθαίος 6:6.

Δεν σας χαροποιεί αυτή η δυνατότητα; Μπορείτε να πλησιάζετε τον Κυρίαρχο του σύμπαντος οποιαδήποτε στιγμή, χωρίς την παρουσία κανενός άλλου, και να είστε βέβαιοι ότι εκείνος θα σας προσέξει. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, το ότι ο Ιησούς επιδίωκε συχνά να είναι μόνος όταν ήθελε να προσευχηθεί! Κάποτε, προσευχόταν μια ολόκληρη νύχτα στον Θεό, ζητώντας προφανώς καθοδηγία για μια εξαιρετικά κρίσιμη απόφαση.​—Λουκάς 6:12, 13.

Και άλλοι άντρες και γυναίκες που αναφέρονται στη Γραφή προσεύχονταν ενόψει βαρυσήμαντων αποφάσεων ή μεγάλων δυσκολιών. Μερικές φορές προσεύχονταν μεγαλόφωνα, ενώ άλλες σιωπηλά. Προσεύχονταν ομαδικά, αλλά και μόνοι τους. Η ουσία είναι ότι προσεύχονταν. Ο Θεός προτρέπει μάλιστα τους υπηρέτες του: «Να προσεύχεστε ακατάπαυστα». (1 Θεσσαλονικείς 5:17) Είναι πρόθυμος να ακούει απεριόριστα όσους κάνουν το θέλημά του. Δεν φανερώνει αγάπη αυτή η προτροπή;

Φυσικά, στον σημερινό κυνικό κόσμο, πολλοί αμφιβάλλουν αν η προσευχή έχει ουσιαστική αξία. “Θα με βοηθήσει σε κάτι;” μπορεί να αναρωτιέστε.