‏‹کیست که از فکر یَهُوَه آگاه باشد؟‏›‏

‏«‹کیست که از فکر خداوند آگاه باشد تا بتواند او را تعلیم دهد؟‏› ولی ما فکر مسیح را داریم.‏» —‏ ۱قر ۲:‏۱۶‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ بیشتر انسان‌ها با چه مشکلی روبرو هستند؟‏ ب)‏ چه موضوع مهمی را نباید فراموش کنیم؟‏

آیا تا به حال درک طرز فکر کسی برایتان دشوار بوده است؟‏ شاید زن و مردی که به تازگی ازدواج کرده‌اند احساس کنند نمی‌توانند کاملاً طرز فکر یکدیگر را درک نمایند.‏ بلی مردان و زنان طرز فکر متفاوتی دارند حتی طرز سخن گفتن آن‌ها نیز با هم فرق دارد.‏ فراتر از آن،‏ در برخی از فرهنگ‌ها مردان و زنانِ همزبان از گویش متفاوتی برخوردارند!‏ به علاوه،‏ فرق فرهنگ و زبان تأثیر بسزایی در طرز فکر و رفتار شخص می‌گذارد.‏ ولی هر چه بیشتر شخص را بشناسیم بیشتر طرز فکر او را درک می‌کنیم.‏

^۲ پس جای تعجب نیست که طرز فکر ما با طرز فکر یَهُوَه بسیار متفاوت باشد.‏ یَهُوَه از طریق اِشَعْیای نبی به اسرائیلیان گفت:‏ «افکار من افکار شما نیست و طریق‌های شما طریق‌های من نی.‏» سپس گفته‌اش را چنین تشبیه کرد:‏ «زیرا چنانکه آسمان از زمین بلندتر است همچنان طریق‌های من از طریق‌های شما و افکار من از افکار شما بلندتر می‌باشد.‏» —‏ اشع ۵۵:‏۸،‏ ۹‏.‏

۳.‏ دو راهی که می‌توانیم به ‹سرّ یَهُوَه› پی ببریم کدامند؟‏

^۳ آیا این موضوع بدین مفهوم است که برای درک افکار یَهُوَه به هیچ وجه نباید تلاش کنیم؟‏ خیر.‏ با این که نمی‌توانیم کاملاً افکار یَهُوَه را درک کنیم،‏ کتاب مقدّس ما را تشویق می‌کند به ‹سرّ یا افکار یَهُوَه› پی ببریم.‏ (‏مزمور ۲۵:‏۱۴؛‏ امثال ۳:‏۳۲ خوانده شود.‏‏)‏ یک راه پی بردن به افکار یَهُوَه تعمّق در اَعمال او در کتاب مقدّس است.‏ (‏مز ۲۸:‏۵‏)‏ طریق دیگر این است که طرز «فکر مسیح را» که «صورت خدای نادیده است» دریابیم.‏ (‏۱قر ۲:‏۱۶؛‏ کول ۱:‏۱۵‏)‏ با مطالعهٔ کلام خدا و تعمّق در آن می‌توانیم خصوصیات و طرز فکر یَهُوَه را به تدریج درک نماییم.‏

اجتناب از طرز فکری نادرست

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ توضیح دهید که از چه طرز فکر نادرستی باید برحذر باشیم؟‏ ب)‏ اسرائیلیان در دام چه طرز فکر غلطی افتادند؟‏

^۴ وقتی در اَعمال یَهُوَه تعمّق می‌کنیم،‏ باید مواظب باشیم که خدا را با معیارهای انسانی قضاوت نکنیم.‏ کلام یَهُوَه در مزمور ۵۰:‏۲۱ به چنین گرایشی اشاره می‌کند:‏ «گمان بردی که من مثل تو هستم.‏» ۱۷۵ سال پیش،‏ محققی چنین گفت:‏ «بشر تمایل دارد خدا را قضاوت کند و تصوّر می‌کند که خدا را با قوانین انسانی می‌توان محک زد و بدین شکل او را کوچک می‌سازد.‏»‏

^۵ باید مواظب باشیم که یَهُوَه را با معیارهای خود محک نزنیم و او را آن طور که می‌خواهیم تصوّر نکنیم.‏ چرا این موضوع اهمیت دارد؟‏ چون وقتی کتاب مقدّس  را مطالعه می‌کنیم،‏ شاید برخی از اَعمال یَهُوَه از دید ناکامل ما درست نیاید.‏ اسرائیلیان باستان در دام چنین طرز فکری افتادند و از رفتاری که یَهُوَه با آنان داشت نتیجه‌گیری اشتباهی کردند.‏ به سخن یَهُوَه در مورد آن‌ها توجه کنید:‏ «شما می‌گویید که طریق خداوند موزون [یا درست] نیست.‏ پس حال ای خاندان اسرائیل بشنوید:‏ آیا طریق من غیرموزون است و آیا طریق شما غیرموزون نیست؟‏» —‏ حز ۱۸:‏۲۵‏.‏

۶.‏ ایّوب چه درسی گرفت؟‏ ما چگونه از تجربهٔ او فایده می‌بریم؟‏

^۶ تشخیص این که دیدگاه ما محدود است و گاهی کاملاً نادرست،‏ به ما کمک می‌کند تا یَهُوَه را با معیارهای خود قضاوت نکنیم.‏ برای مثال،‏ ایّوب لازم بود این موضوع را بیاموزد.‏ هنگامی که ایّوب رنج می‌برد در اثر یأس و ناامیدی تا حدّی فقط به خود فکر می‌کرد.‏ به همین دلیل دیدش بسیار محدود شده بود.‏ اما یَهُوَه مهربانانه به او کمک کرد تا دیدی وسیع بیابد.‏ خدا با پرسیدن ۷۰ سؤال متفاوت که ایّوب قادر به پاسخ آن نبود درک محدود او را نمایان ساخت.‏ ایّوب با تواضع دیدگاه خود را اصلاح کرد.‏ —‏ ایّوب ۴۲:‏۱-‏۶ خوانده شود.‏

دریافتن «فکر مسیح»‏

۷.‏ چرا بررسی اَعمال عیسی به ما کمک می‌کند افکار یَهُوَه را درک کنیم؟‏

^۷ عیسی کاملاً سخنان و اَعمال پدرش را سرمشق خود قرار داد.‏ (‏یو ۱۴:‏۹‏)‏ پس بررسی اَعمال عیسی به ما کمک می‌کند افکار یَهُوَه را درک کنیم.‏ (‏روم ۱۵:‏۵؛‏ فیلیپ ۲:‏۵‏)‏ بیایید با هم دو گزارش انجیل را بررسی کنیم.‏

۸،‏ ۹.‏ مطابق با یوحنا ۶:‏۱-‏۵‏،‏ چه وضعیتی باعث شد که عیسی از فیلیپس سؤالی بکند و چرا او چنین سؤالی کرد؟‏

^۸ این صحنه را تجسّم کنید:‏ سال ۳۲ م.‏ قبل از فِصَح بود.‏ شاگردان عیسی از موعظه‌ای چشمگیر در سراسر جلیل برگشته بودند.‏ از آنجایی که آن‌ها خسته بودند،‏ عیسی آنان را به مکان خلوتی در شمال شرقی دریای جلیل برد.‏ ولی هزاران نفر آن‌ها را دنبال کردند.‏ سپس عیسی آن جمعیت انبوه را شفا و موضوعات بسیاری را به آن‌ها تعلیم داد.‏ حال این جمعیت عظیم در چنین جای دور افتاده‌ای چگونه می‌توانستند غذا بیابند؟‏ عیسی که به این موضوع پی برده بود از فیلیپس که با آن نواحی آشنایی داشت چنین سؤال کرد:‏ «از کجا نان بخریم تا این‌ها بخورند؟‏» —‏ یو ۶:‏۱-‏۵‏.‏

^۹ چرا عیسی این سؤال را از فیلیپس کرد؟‏ آیا عیسی نگران آن بود که چه بکند؟‏ خیر.‏ پس او چه در فکر داشت؟‏ یوحنّای رسول که در آنجا حضور داشت چنین توضیح می‌دهد:‏ «[عیسی] این را برای آزمایش به او گفت،‏ زیرا خود نیک می‌دانست چه خواهد کرد.‏» (‏یو ۶:‏۶‏)‏ عیسی داشت ایمان شاگردانش را آزمایش می‌کرد.‏ او با این سؤال توجه آن‌ها را به خود جلب کرد و فرصتی داد تا ایمان خود را ابراز کنند.‏ اما آن‌ها این فرصت را از دست دادند و دیدگاه محدود خود را نمایان ساختند.‏ (‏یوحنا ۶:‏۷-‏۹ خوانده شود.‏‏)‏ سپس عیسی کاری کرد که آن‌ها حتی تصوّرش را نکرده بودند.‏ او به طور معجزه‌آسا هزاران گرسنه را غذا داد.‏ —‏ یو ۶:‏۱۰-‏۱۳‏.‏

۱۰-‏۱۲.‏ الف)‏ توضیح دهید که چرا عیسی بلافاصله خواستهٔ زن یونانی را برآورده نکرد؟‏ ب)‏ اکنون چه موضوعی را بررسی می‌کنیم؟‏

^۱۰ گزارشی بعدی به ما کمک می‌کند تا طرز فکر عیسی را در موقعیتی دیگر دریابیم.‏ پس از غذا دادن به آن جمعیت بزرگ،‏ عیسی و شاگردانش به سمت شمال،‏ بیرون از مرز اسرائیل،‏ به منطقهٔ صور و صیدون حرکت کردند.‏ در آنجا با زنی یونانی روبرو شدند که از عیسی التماس می‌کرد دخترش را شفا دهد.‏ عیسی در اوّل به آن زن اعتنایی نکرد.‏ اما وقتی عیسی دید که اصرار می‌کند به او گفت:‏ «بگذار نخست فرزندان سیر  شوند،‏ زیرا نان فرزندان را گرفتن و پیش سگان [«بچه سگان» دج‏] انداختن روا نیست.‏» —‏ مرق ۷:‏۲۴-‏۲۷‏.‏

^۱۱ چرا عیسی از اوّل به آن زن کمک نکرد؟‏ آیا عیسی همان طور که فیلیپس را آزمایش کرد می‌خواست ایمان آن زن را نیز آزمایش کند؟‏ با این که لحن عیسی را نمی‌توان در آیه تشخیص داد،‏ آن زن از سخن عیسی دلسرد نشد.‏ عیسی در تشبیه‌اش از واژهٔ «بچه سگان» استفاده کرد تا سخنش نرم‌تر شود.‏ شاید عیسی مانند پدری رفتار می‌کرد که قصد دارد درخواست فرزندش را برآورده سازد ولی می‌خواهد بداند که فرزندش تا چه حد مصمم است.‏ به هر حال،‏ وقتی آن زن ایمانش را ابراز کرد عیسی مشتاقانه نیاز او را برآورده نمود.‏ —‏ مَرقُس ۷:‏۲۸-‏۳۰ خوانده شود.‏

^۱۲ این دو گزارشِ انجیل به ما بینشی عمیق از «فکر مسیح» می‌دهد.‏ بگذارید ببینیم که این دو گزارش چگونه به ما کمک می‌کند تا افکار یَهُوَه را بهتر درک کنیم.‏

برخورد یَهُوَه با موسی

۱۳.‏ کسب بینش در مورد فکر مسیح چگونه به ما کمک می‌کند؟‏

^۱۳ کسب بینش در مورد طرز فکر مسیح به ما کمک می‌کند تا گزارشاتی را درک کنیم که فهم آن مشکل است.‏ برای مثال،‏ گفتگوی یَهُوَه با موسی را بعد از آن که اسرائیلیان گوساله‌ای طلایی ساختند در نظر بگیرید.‏ خدا گفت:‏ «این قوم را دیده‌ام و اینک قوم گردن‌کش می‌باشند.‏ و اکنون مرا بگذار تا خشم من بر ایشان مشتعل شده،‏ ایشان را هلاک کنم و تو را قوم عظیم خواهم ساخت.‏» —‏ خرو ۳۲:‏۹،‏ ۱۰‏.‏

۱۴.‏ عکس‌العمل موسی نسبت به سخن یَهُوَه چه بود؟‏

^۱۴ در ادامهٔ گزارش آمده است:‏ «پس موسی نزد یَهُوَه،‏ خدای خود تضرّع کرده،‏ گفت:‏ ‹ای خداوند چرا خشم تو بر قوم خود که با قوّت عظیم و دست زورآور از زمین مصر بیرون آورده‌ای،‏ مشتعل شده است؟‏ چرا مصریان این سخن گویند که ایشان را برای بدی بیرون آورد،‏ تا ایشان را در کوه‌ها بکشد،‏ و از روی زمین تلف کند؟‏ پس از شدّت خشم خود برگرد،‏ و از این قصد بدیِ قوم خویش رجوع فرما.‏ بندگان خود ابراهیم و اسحاق و اسرائیل را به یاد آور که برای ایشان به ذات خود قسم خورده،‏ بدیشان گفتی که ذریّت شما را مثل ستارگان آسمان کثیر گردانم،‏ و تمامی این زمین را که در بارهٔ آن سخن گفته‌ام به ذریّت شما بخشم،‏ تا آن را متصرّف شوند تا ابدالآباد.‏› پس خداوند از آن بدی که گفته بود که به قوم خود برساند،‏ رجوع فرمود.‏» —‏ خرو ۳۲:‏۱۱-‏۱۴‏.‏ *

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ سخن یَهُوَه چه فرصتی را برای موسی به وجود آورد؟‏ ب)‏ منظور از این که یَهُوَه «رجوع فرمود» چیست؟‏

 ^۱۵ آیا حقیقتاً لازم بود که موسی طرز فکر یَهُوَه را اصلاح کند؟‏ مطمئناً خیر!‏ با این که یَهُوَه بیان کرد که آمادهٔ انجام دادن چه کاری است،‏ سخن او به مفهوم داوری نهایی نبود.‏ در واقع،‏ یَهُوَه داشت موسی را آزمایش می‌کرد،‏ همان طور که عیسی فیلیپس و زن یونانی را آزمایش کرد.‏ یَهُوَه به موسی فرصتی داد تا دیدگاه خود را ابراز کند.‏ * او موسی را واسطی مابین خود و اسرائیل قرار داده بود و به اختیاری که به او واگذار کرده بود احترام می‌گذاشت.‏ حال،‏ آیا موسی تسلیم خشم می‌شد؟‏ آیا این فرصت را غنیمت می‌شمارد تا یَهُوَه را به ترک اسرائیل ترغیب کند و از نسل خود قومی بزرگ سازد؟‏

^۱۶ سخن موسی آشکار ساخت که او به عدالت یَهُوَه ایمان و اعتماد داشت.‏ واکنش او نمایان کرد که در پی فایدهٔ خودخواهانه نبود بلکه به نام یَهُوَه اهمیت می‌داد.‏ او نمی‌خواست که خدا بدنام شود.‏ موسی بدین شکل نشان داد که ‹فکر یَهُوَه› را در این مورد به خوبی درک کرده است.‏ (‏۱قر ۲:‏۱۶‏)‏ سرانجام چه شد؟‏ چون یَهُوَه عزمی راسخ برای نابودی قوم نداشت در کتاب مقدّس آمده است که او از عمل خود «رجوع فرمود.‏» این واژه در عبری به این مفهوم است که یَهُوَه از عملی که آمادهٔ انجام بود منصرف شد.‏

برخورد یَهُوَه با ابراهیم

۱۷.‏ یَهُوَه در گفتگوی خود با ابراهیم چگونه نشان داد که بسیار صبور است؟‏

^۱۷ نمونهٔ دیگری که یَهُوَه فرصتی را برای خادمانش به وجود می‌آورد تا ایمان و اعتمادشان را ابراز کنند،‏ سؤالات ابراهیم در بارهٔ نابودی سُدُوم است.‏ در این گزارش وقتی یَهُوَه به ابراهیم اجازه داد هشت بار او را پرس‌وجو کند صبر فراوان یَهُوَه نمایان شد.‏ در آن گفتگو ابراهیم با احساسات فراوان چنین می‌گوید:‏ «حاشا [یا هرگز] از تو که مثل این کار بکنی که عادلان را با شریران هلاک سازی و عادل و شریر مساوی باشند.‏ حاشا از تو!‏ آیا داور تمام جهان،‏ انصاف نخواهد کرد؟‏» —‏ پیدا ۱۸:‏۲۲-‏۳۳‏.‏

۱۸.‏ از برخوردی که یَهُوَه با ابراهیم داشت چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۸ این گزارش چگونه فکر یَهُوَه را برایمان روشن می‌سازد؟‏ آیا یَهُوَه برای انجام تصمیم درست نیاز داشت که به استدلال ابراهیم گوش دهد؟‏ خیر.‏ البته یَهُوَه می‌توانست از اوّل دلایل تصمیم خود را بیان کند،‏ اما به ابراهیم وقت داد تا آن تصمیم را بپذیرد و به طرز فکرش پی ببرد.‏ همچنین ابراهیم توانست عمق رحمت و عدالت یَهُوَه را درک کند.‏ بلی یَهُوَه با ابراهیم برخوردی دوستانه داشت.‏ —‏ اشع ۴۱:‏۸؛‏ یعقو ۲:‏۲۳‏.‏

درس‌هایی برای ما

۱۹.‏ چگونه می‌توانیم ایّوب را سرمشق قرار دهیم؟‏

^۱۹ در مورد ‹فکر یَهُوَه› چه آموختیم؟‏ باید اجازه دهیم که کلام خدا درک ما را نسبت به افکار یَهُوَه اصلاح کند.‏ هرگز نباید ناکاملی‌های بشر را به یَهُوَه نسبت دهیم و با معیارها و طرز فکر انسانی او را  قضاوت نماییم.‏ ایّوب گفت:‏ «[خدا] مثل من انسان نیست که او را جواب بدهم و با هم به محاکمه بیاییم.‏» (‏ایو ۹:‏۳۲‏)‏ ما نیز مانند ایّوب وقتی فکر یَهُوَه را به تدریج درک می‌کنیم در بارهٔ او چنین می‌گوییم:‏ «اینک!‏ این‌ها ذرّه‌ای از راه‌های اوست و زمزمه‌ای از او که می‌شنویم!‏ پس رعد عظیم او را چه کسی می‌تواند درک کند؟‏» —‏ ایو ۲۶:‏۱۴‏،‏ دج.‏

۲۰.‏ اگر با آیه‌ای روبرو شدیم که درکش برایمان دشوار است چه باید بکنیم؟‏

^۲۰ هنگام خواندن کتاب مقدّس وقتی درک آیه‌ای مخصوصاً در رابطه با افکار یَهُوَه برایمان دشوار باشد چه باید بکنیم؟‏ اگر بعد از تحقیق و جستجو باز هم به جوابی روشن نرسیدیم،‏ می‌توانیم آن را آزمایش ایمانمان به یَهُوَه قلمداد کنیم.‏ به یاد داشته باشید که برخی از سخنان کتاب مقدّس فرصتی است که نشان دهیم به راه‌های یَهُوَه کاملاً اطمینان داریم.‏ بیایید با تواضع اذعان کنیم که نمی‌توانیم تمام کارهایی که او انجام می‌دهد درک نماییم.‏ (‏جا ۱۱:‏۵‏)‏ پس ترغیب می‌شویم سخن پولُس رسول را بپذیریم:‏ «وه که چه ژرف است دولت و حکمت و علم خدا؛‏ تقدیرهای او کاوش‌ناپذیر است و راه‌هایش درک‌ناشدنی.‏ ‹زیرا کیست که از فکر خداوند آگاه بوده و یا مشاور او بوده باشد؟‏› ‹چه کسی تا کنون چیزی به خدا بخشیده که بخواهد از او عوض بگیرد؟‏› زیرا همه چیز از او،‏ و به واسطهٔ او،‏ و برای اوست.‏ او را تا ابد جلال باد.‏ آمین.‏» —‏ روم ۱۱:‏۳۳-‏۳۶‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

آیا به یاد می‌آورید؟‏

‏• چه چیزی به ما کمک می‌کند تا یَهُوَه را با معیارهای انسانی قضاوت نکنیم؟‏

‏• درک اَعمال عیسی چگونه به ما کمک می‌کند به ‹سرّ یا افکار یَهُوَه› پی ببریم؟‏

‏• از گفتگوی یَهُوَه با موسی و ابراهیم چه درسی می‌گیریم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۵]‏

از برخورد یَهُوَه با موسی و ابراهیم چه موضوعی را از طرز فکر یَهُوَه می‌آموزیم؟‏