Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Wat kun jij doen om de vergaderingen opbouwend te laten zijn?

Wat kun jij doen om de vergaderingen opbouwend te laten zijn?

Wat kun jij doen om de vergaderingen opbouwend te laten zijn?

’Laat wanneer gij samenkomt, alle dingen tot opbouw geschieden.’ — 1 KORINTHIËRS 14:26.

1. Wat is volgens 1 Korinthiërs hoofdstuk 14 een belangrijk doel van christelijke vergaderingen?

’DAT was een opbouwende vergadering!’ Heb je ook weleens zoiets gezegd na een vergadering in de Koninkrijkszaal? Vast wel! Gemeentevergaderingen zijn echt een bron van aanmoediging, maar dat verbaast ons natuurlijk niet. Net als in de tijd van de eerste christenen is een belangrijk doel van onze vergaderingen alle aanwezigen geestelijk te sterken. Let eens op hoe Paulus dat specifieke doel van christelijke vergaderingen beklemtoont in zijn eerste brief aan de Korinthiërs. In hoofdstuk 14 zegt hij herhaaldelijk dat elk onderdeel van de gemeentevergaderingen hetzelfde doel moet hebben: de „opbouw van de gemeente”. (Lees 1 Korinthiërs 14:3, 12, 26. *)

2. (a) Waarvan zijn opbouwende vergaderingen het resultaat? (b) Welke vraag gaan we bespreken?

2 We beseffen dat opbouwende, leerzame vergaderingen in de allereerste plaats het resultaat zijn van de invloed van Gods geest. Daarom beginnen we elke gemeentevergadering met een oprecht gebed tot Jehovah, waarin we onze hemelse Vader vragen onze bijeenkomst te zegenen door middel van zijn heilige geest. Maar we weten dat alle leden van de gemeente iets kunnen doen om het programma zo opbouwend mogelijk te laten zijn. Wat zijn dan enkele dingen die we ieder afzonderlijk kunnen doen om ervoor te zorgen dat de wekelijkse vergaderingen in onze Koninkrijkszaal altijd een bron van geestelijke verkwikking en aanmoediging zijn?

3. Hoe belangrijk zijn onze vergaderingen?

3 Voor het antwoord zullen we stilstaan bij enkele aspecten van onze vergaderingen die degenen die ze leiden, in gedachte moeten houden. We zullen ook bekijken wat de hele gemeente kan doen om de vergaderingen voor alle aanwezigen opbouwend te laten zijn. Dit is van grote betekenis, want onze vergaderingen zijn heilige bijeenkomsten. Het bijwonen van en het deelnemen aan de vergaderingen zijn belangrijke onderdelen van onze aanbidding van Jehovah (Ps. 26:12; 111:1; Jes. 66:22, 23).

Een vergadering die bedoeld is voor Bijbelstudie

4, 5. Wat is het doel van de Wachttoren-studie?

4 We willen allemaal volledig voordeel trekken van onze wekelijkse Wachttoren-studie. Laten we dus, om het voornaamste doel van die vergadering goed te begrijpen, eens enkele wijzigingen bekijken die het tijdschrift De Wachttoren en de studieartikelen hebben ondergaan.

5 Te beginnen met de eerste studie-uitgave van De Wachttoren, die van 15 januari 2008, is er een veelzeggend detail aan de voorpagina toegevoegd. Heb je het gezien? Kijk eens goed naar de voorkant van het tijdschrift dat je in je hand hebt. Onder aan de toren zie je een opengeslagen bijbel. Dat onderstreept de reden waarom we de Wachttoren-studie hebben, namelijk om met behulp van dit tijdschrift de Bijbel te bestuderen. Op onze wekelijkse Wachttoren-studie wordt Gods Woord inderdaad „toegelicht” en wordt er, net als in de tijd van Nehemia, „betekenis in gelegd” (Neh. 8:8; Jes. 54:13).

6. (a) Welke wijziging werd er in de Wachttoren-studie aangebracht? (b) Wat moeten we in gedachte houden in verband met teksten waar „lees” bij staat?

6 Omdat de Bijbel ons voornaamste leerboek is, werd er een wijziging in de Wachttoren-studie aangebracht. Bij verschillende niet-uitgeschreven Bijbelteksten in de studieartikelen staat „lees”. We worden allemaal aangemoedigd om de teksten die op de vergadering worden voorgelezen, in onze eigen bijbel mee te lezen (Hand. 17:11). Waarom? Als we Gods raad in onze eigen bijbel zien staan, raken we er beter van doordrongen (Hebr. 4:12). Voordat die teksten worden voorgelezen, zal de studieleider alle aanwezigen dan ook de tijd geven ze op te zoeken om ze te kunnen meelezen.

Meer tijd om uiting te geven aan ons geloof

7. Welke gelegenheid hebben we tijdens de Wachttoren-studie?

7 Een andere wijziging in de studieartikelen heeft te maken met hun lengte. Ze zijn de laatste jaren korter. Daardoor kost het tijdens de Wachttoren-studie minder tijd om de paragrafen te lezen en is er meer tijd voor het geven van commentaar. Meer gemeenteleden hebben nu de gelegenheid om in het openbaar uiting te geven aan hun geloof door een gedrukte vraag te beantwoorden, de toepassing van een Bijbeltekst duidelijk te maken, een korte ervaring te vertellen waaruit blijkt hoe verstandig het is Bijbelse beginselen te volgen, of op een andere manier. Het is ook belangrijk wat tijd aan het bespreken van de plaatjes te besteden. (Lees Psalm 22:22; 35:18; 40:9.)

8, 9. Wat is de rol van de Wachttoren-studieleider?

8 Die extra tijd voor verschillende commentaren zal er echter alleen zijn als de deelnemers het kort houden en als ook de studieleider zelf niet te veel opmerkt tijdens de Wachttoren-studie. Hoe kan een studieleider dan het juiste evenwicht vinden tussen zijn commentaren en die van de gemeente, zodat de vergadering voor iedereen opbouwend zal zijn?

9 Laten we dat eens illustreren. Een goed geleide Wachttoren-studie is te vergelijken met een boeket dat een lust is voor het oog. Net zoals een groot boeket uit veel afzonderlijke bloemen bestaat, is een Wachttoren-studie opgebouwd uit veel verschillende commentaren. En net zoals de bloemen in een boeket in grootte en kleur verschillen, variëren de commentaren op de vergadering in lengte en presentatie. En waar komt de studieleider in beeld? De opmerkingen die hij af en toe maakt, zijn te vergelijken met de paar takjes groen die zorgvuldig aan een boeket worden toegevoegd. Die takjes overheersen niet; ze geven structuur aan het boeket en maken het tot één geheel. Zo moet ook de studieleider in gedachte houden dat zijn opmerkingen de bespreking niet mogen domineren maar een aanvulling op de uitingen van lof van de gemeente moeten zijn. Wanneer de vele verschillende commentaren van de gemeente en de enkele goed geplaatste opmerkingen van de studieleider smaakvol worden samengevoegd, vormen ze een prachtig boeket van woorden waar alle aanwezigen plezier aan zullen beleven.

’Laten wij God altijd een slachtoffer van lof brengen’

10. Hoe bezagen de eerste christenen de gemeentevergaderingen?

10 Wat Paulus in 1 Korinthiërs 14:26-33 over christelijke vergaderingen zegt, geeft ons een idee hoe die in de eerste eeuw werden geleid. Een Bijbelgeleerde schrijft in een commentaar op deze verzen: „Wat echt opmerkelijk moet zijn geweest aan een dienst in de vroege Kerk, is dat bijna iedereen kwam met het idee dat hij zowel het voorrecht als de verplichting had er een bijdrage aan te leveren. Men kwam niet met als enige bedoeling een passieve luisteraar te zijn; men kwam niet alleen om te ontvangen maar om te geven.” De eerste christenen bezagen de gemeentevergaderingen inderdaad als gelegenheden om uiting te geven aan hun geloof (Rom. 10:10).

11. (a) Wat draagt veel tot opbouwende vergaderingen bij, en waarom? (b) Welke suggesties kunnen we toepassen om onze commentaren op de vergaderingen te verbeteren? (Zie voetnoot.)

11 Onze geloofsuitingen op de vergaderingen dragen veel tot de „opbouw van de gemeente” bij. Je zult het er beslist mee eens zijn dat ongeacht hoelang we de vergaderingen al bijwonen, het nog steeds veel vreugde geeft naar de commentaren van onze broeders en zusters te luisteren. We worden geroerd door een oprecht antwoord van een oude getrouwe geloofsgenoot; we voelen ons aangemoedigd door een scherpzinnige waarneming van een zorgzame ouderling; en we glimlachen als een kind in alle spontaniteit een commentaar geeft waaruit zijn oprechte liefde voor Jehovah blijkt. Het is duidelijk dat we er door onze commentaren allemaal toe bijdragen de vergaderingen opbouwend te laten zijn. *

12. (a) Wat kunnen we van het voorbeeld van Mozes en Jeremia leren? (b) Welke rol speelt gebed bij het geven van commentaar?

12 Voor iemand die verlegen is, kan het geven van commentaar echter een hele uitdaging zijn. Als dat voor jou geldt, kan het een hulp zijn te bedenken dat je situatie niet uitzonderlijk is. Zelfs Mozes en Jeremia, trouwe dienstknechten van God, zeiden dat ze weinig vertrouwen hadden in hun bekwaamheid om in het openbaar te spreken (Ex. 4:10; Jer. 1:6). Maar Jehovah heeft die vroegere dienstknechten geholpen hem in het openbaar te loven, en hij zal ook jou helpen om slachtoffers van lof te brengen. (Lees Hebreeën 13:15.) Hoe kun je Jehovah’s hulp krijgen bij het overwinnen van je angst om commentaar te geven? Bereid je ten eerste goed op de vergadering voor. Bid dan voordat je naar de Koninkrijkszaal gaat tot Jehovah en vraag hem specifiek of hij je de moed wil geven om een commentaar te geven (Fil. 4:6). Je vraagt iets dat „overeenkomstig zijn wil” is, dus je kunt ervan overtuigd zijn dat hij je gebed zal verhoren (1 Joh. 5:14; Spr. 15:29).

Vergaderingen die ’opbouwen, aanmoedigen en vertroosten’

13. (a) Welke uitwerking moeten onze vergaderingen op de aanwezigen hebben? (b) Welke vraag is vooral voor ouderlingen van belang?

13 Paulus zegt dat een belangrijk doel van gemeentevergaderingen is, de aanwezigen ’op te bouwen, aan te moedigen en te vertroosten’ * (1 Kor. 14:3). Hoe kunnen ouderlingen ervoor zorgen dat hun aandelen op de vergaderingen de broeders en zusters inderdaad opbouwen en vertroosten? Laten we voor het antwoord eens stilstaan bij een vergadering die Jezus kort na zijn opstanding leidde.

14. (a) Wat ging er vooraf aan een vergadering die door Jezus werd geleid? (b) Waarom zullen de apostelen opgelucht geweest zijn toen ’Jezus naderbij trad en tot hen sprak’?

14 Kijk eerst eens naar wat er allemaal aan die vergadering voorafging. Vlak voordat Jezus ter dood werd gebracht, ’lieten de apostelen hem in de steek en vluchtten’, en zoals voorzegd, werden ze „verstrooid (...), een ieder naar zijn eigen huis” (Mark. 14:50; Joh. 16:32). Vervolgens nodigde Jezus na zijn opstanding zijn moedeloze apostelen uit voor een speciale vergadering. * En dus ’gingen de elf discipelen naar Galilea, naar de berg waar Jezus met hen had afgesproken’. Toen ze daar waren aangekomen, ’trad Jezus naderbij en sprak tot hen’ (Matth. 28:10, 16, 18). Stel je eens voor hoe opgelucht de apostelen geweest zullen zijn toen Jezus dat initiatief nam! Waar sprak Jezus over?

15. (a) Welke onderwerpen besprak Jezus, maar waar praatte hij niet over? (b) Welke uitwerking had die vergadering op de apostelen?

15 Jezus begon met een mededeling: „Alle autoriteit (...) is mij gegeven.” Daarna gaf hij hun een opdracht: „Gaat daarom en maakt discipelen.” En tot slot gaf hij hun de liefdevolle verzekering: „Ik ben met u alle dagen” (Matth. 28:18-20). Maar heb je gemerkt wat Jezus niet deed? Hij gaf zijn apostelen geen uitbrander; hij gebruikte die vergadering ook niet om hun motieven in twijfel te trekken of hun schuldgevoelens te verergeren door te zinspelen op hun tijdelijke zwakheid in het geloof. Nee, hij verzekerde hen van zijn liefde en die van zijn Vader door hun een belangrijke taak toe te vertrouwen. Welke uitwerking had Jezus’ benadering op de apostelen? Ze waren zo opgebouwd, aangemoedigd en vertroost dat ze er enige tijd daarna weer mee bezig waren ’te onderwijzen en het goede nieuws bekend te maken’ (Hand. 5:42).

16. Hoe volgen ouderlingen in deze tijd Jezus’ voorbeeld in het leiden van vergaderingen die een bron van verkwikking zijn?

16 In navolging van Jezus bezien ouderlingen in deze tijd de vergaderingen als gelegenheden om geloofsgenoten te verzekeren van de nooit falende liefde die Jehovah voor zijn volk heeft (Rom. 8:38, 39). Daarom leggen ze in hun aandelen op de vergaderingen de nadruk op de sterke kanten van hun broeders en zusters, niet op hun zwakheden. Ze trekken hun motieven niet in twijfel. Uit hun woorden blijkt dat ze hun geloofsgenoten bezien als personen die Jehovah liefhebben en die willen doen wat juist is (1 Thess. 4:1, 9-12). Natuurlijk zullen de ouderlingen af en toe misschien corrigerende raad moeten geven aan de gemeente in het algemeen, maar als slechts een paar personen ’terechtgebracht’ moeten worden, is het meestal het beste dat in een persoonlijk gesprek met de betrokkenen te doen (Gal. 6:1; 2 Tim. 2:24-26). Als ouderlingen zich tot de hele gemeente richten, streven ze ernaar te prijzen wanneer dat maar op zijn plaats is (Jes. 32:2). Ze doen hun best om zo te spreken dat alle aanwezigen aan het eind van de vergadering verkwikt en versterkt zijn (Matth. 11:28; Hand. 15:32).

Een veilige haven

17. (a) Waarom is het nu belangrijker dan ooit dat onze vergaderingen een veilige haven zijn? (b) Wat kun jij doen om de vergaderingen opbouwend te laten zijn? (Zie het kader op blz. 22.)

17 Nu Satans wereld steeds hardvochtiger wordt, moeten we ervoor zorgen dat onze vergaderingen een veilige haven zijn — een bron van vertroosting voor alle aanwezigen (1 Thess. 5:11). Een zuster die samen met haar man een paar jaar geleden een zware beproeving doormaakte, vertelt: „Wanneer we in de Koninkrijkszaal waren, was het alsof we ons in Jehovah’s zorgzame handen bevonden. Tijdens de uren dat we daar waren, omringd door onze broeders en zusters, hadden we het gevoel dat we onze last op Jehovah konden werpen, en ervoeren we een mate van innerlijke kalmte” (Ps. 55:22). Het zou goed zijn als iedereen die onze vergaderingen bijwoont, zich ook zo aangemoedigd en vertroost voelt. Laten we om daarvoor te zorgen, ons best blijven doen om de vergaderingen opbouwend te laten zijn.

[Voetnoten]

^ ¶1 Zoals voorzegd, zouden sommige kenmerken van de eerste-eeuwse vergaderingen verdwijnen. We spreken bijvoorbeeld niet meer in talen en we profeteren niet meer (1 Kor. 13:8; 14:5). Niettemin helpen Paulus’ instructies ons te begrijpen hoe de vergaderingen in deze tijd geleid moeten worden.

^ ¶11 In De Wachttoren van 1 september 2003, blz. 19-22, staan suggesties om onze commentaren op de vergaderingen te verbeteren.

^ ¶13 Over het verschil tussen aanmoedigen en vertroosten zegt Vine’s Expository Dictionary of Old and New Testament Words dat het Griekse woord dat met vertroosten is vertaald, op „een grotere mate van tederheid” duidt dan aanmoedigen. (Vergelijk Johannes 11:19.)

^ ¶14 Dit kan de gelegenheid geweest zijn waarnaar Paulus later verwees toen hij zei dat Jezus „aan meer dan vijfhonderd broeders tegelijk [was] verschenen” (1 Kor. 15:6).

Wat zou je antwoorden?

• Hoe belangrijk zijn de vergaderingen?

• Waarom dragen de commentaren op de vergaderingen tot de „opbouw van de gemeente” bij?

• Wat kunnen we leren van een vergadering die Jezus met zijn volgelingen hield?

[Studievragen]

[Kader/Illustraties op blz. 22, 23]

TIEN MANIEREN OM VERGADERINGEN OPBOUWEND TE LATEN ZIJN VOOR JEZELF EN VOOR ANDEREN

Bereid je voor. Als je de stof die in de Koninkrijkszaal besproken zal worden, van tevoren bestudeert, zullen de vergaderingen je meer boeien en een diepere indruk op je achterlaten.

Kom geregeld. Omdat een goed bezochte vergadering voor alle aanwezigen aanmoedigender is, maakt jouw aanwezigheid veel uit.

Kom op tijd. Als je op je plaats zit voordat het programma begint, kun je deelnemen aan het openingslied en -gebed. Die vormen een onderdeel van onze aanbidding van Jehovah.

Kom goed toegerust. Breng je bijbel en de benodigde publicatie(s) mee, dan kun je meelezen en zul je beter begrijpen wat er besproken wordt.

Vermijd afleiding. Lees bijvoorbeeld sms’jes na en niet tijdens de vergadering. Zo houd je persoonlijke zaken op de juiste plaats.

Doe mee. Als meer aanwezigen commentaar geven, worden meer personen aangemoedigd en opgebouwd door de verschillende uitingen van geloof.

Houd je commentaren kort. Dat geeft zo veel mogelijk aanwezigen de gelegenheid om mee te doen.

Kwijt je van toewijzingen. Bereid je als leerling van de theocratische bedieningsschool of als deelnemer aan de dienstvergadering goed voor, oefen van tevoren en zeg als het maar enigszins kan je toewijzing niet af.

Prijs deelnemers. Geef degenen die een aandeel op de vergadering hebben of die commentaar geven, een complimentje.

Ga met elkaar om. Vriendelijke begroetingen en opbouwende gesprekken voor en na de vergadering dragen veel tot de vreugde en de voordelen van vergaderingsbezoek bij.