Ο Ιεχωβά Είναι ο Υπέρτατος Κύριός Μας!

«Τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά έχω κάνει καταφύγιό μου».​—ΨΑΛΜ. 73:28.

1. Σε τι παρέπεμπε προφανώς ο Παύλος με τα λόγια του στο εδάφιο 1 Κορινθίους 7:31;

«ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ αυτού του κόσμου αλλάζει», είπε ο απόστολος Παύλος. (1 Κορ. 7:31) Προφανώς, παρομοίαζε τον κόσμο με θεατρική σκηνή, όπου οι ηθοποιοί κάποιου δράματος υποδύονται καλούς ή κακούς ρόλους μέχρις ότου αλλάξει το σκηνικό.

2, 3. (α) Με τι μπορεί να παρομοιαστεί η πρόκληση που δέχεται η κυριαρχία του Ιεχωβά; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;

² Στις ημέρες μας, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα δράμα ύψιστης σπουδαιότητας, το οποίο περιλαμβάνει και εσάς! Το θέμα του αφορά ιδιαίτερα τη δικαίωση της κυριαρχίας του Ιεχωβά Θεού. Μπορούμε να παρομοιάσουμε αυτό το δράμα με την κατάσταση που ίσως υφίσταται σε κάποια χώρα. Από τη μια πλευρά, υπάρχει η νομίμως εγκατεστημένη κυβέρνηση που διατηρεί την τάξη. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει κάποια εγκληματική οργάνωση η οποία ασκεί την εξουσία της με απάτες, βία και φόνους. Η παράνομη οργάνωση αποτελεί πρόκληση για την κυρίαρχη εξουσία και θέτει σε δοκιμή την οσιότητα όλων των πολιτών στην κυβέρνησή τους.

³ Μια παρόμοια κατάσταση υφίσταται σε όλο το σύμπαν. Αφενός υπάρχει η νομίμως εγκατεστημένη διακυβέρνηση του “Υπέρτατου Κυρίου Ιεχωβά”. (Ψαλμ. 71:5) Αφετέρου, όμως, υπάρχει μια εγκληματική οργάνωση, με επικεφαλής “τον πονηρό”, η οποία απειλεί τώρα την ανθρωπότητα. (1 Ιωάν. 5:19) Αυτή η οργάνωση αποτελεί πρόκληση για τη νομίμως εγκατεστημένη διακυβέρνηση του Θεού και θέτει σε δοκιμή την οσιότητα όλων των ανθρώπων στην κυρίαρχη εξουσία του. Πώς προέκυψε αυτή η κατάσταση; Γιατί την επιτρέπει ο Θεός; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς σε σχέση με αυτήν;

Πτυχές του Δράματος

4. Ποια δύο αλληλένδετα ζητήματα περιλαμβάνει το δράμα που εκτυλίσσεται σε όλο το σύμπαν;

⁴ Αυτό το δράμα που εκτυλίσσεται σε όλο το σύμπαν περιλαμβάνει δύο αλληλένδετα ζητήματα: την κυριαρχία του Ιεχωβά και την ακεραιότητα των ανθρώπων. Στις Γραφές, ο Ιεχωβά αποκαλείται συχνά «ο Υπέρτατος Κύριος». Ο ψαλμωδός, λόγου χάρη, έψαλε με πλήρη εμπιστοσύνη σε αυτόν: «Τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά έχω κάνει καταφύγιό μου». (Ψαλμ. 73:28) «Υπέρτατος Κύριος» σημαίνει Κυρίαρχος, υπέρτατος σε δύναμη ή εξουσία. Υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να βλέπουμε τον Ιεχωβά Θεό ως τον Υπέρτατο.​—Δαν. 7:22.

5. Γιατί πρέπει να υποκινούμαστε να υποστηρίζουμε την κυριαρχία του Ιεχωβά;

⁵ Ως ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός είναι ο Κυρίαρχος της γης και ολόκληρου του σύμπαντος. (Διαβάστε Αποκάλυψη 4:11) Ο Ιεχωβά είναι επίσης ο Κριτής μας, ο Νομοθέτης μας και ο Βασιλιάς  μας, επειδή στο πρόσωπό του συγκεντρώνεται η δικαστική, η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία της παγκόσμιας διακυβέρνησης. (Ησ. 33:22) Εφόσον οφείλουμε στον Θεό την ίδια μας την ύπαρξη και εξαρτόμαστε από αυτόν, πρέπει να τον θεωρούμε Υπέρτατο Κύριό μας. Θα υποκινούμαστε να υποστηρίζουμε την υψηλή του θέση αν έχουμε πάντοτε στο νου μας ότι «ο Ιεχωβά έχει εδραιώσει το θρόνο του στους ουρανούς· και στο καθετί ασκεί εξουσία η βασιλεία του».​—Ψαλμ. 103:19· Πράξ. 4:24.

6. Τι είναι ακεραιότητα;

⁶ Για να υποστηρίζουμε την κυριαρχία του Ιεχωβά, πρέπει να διακρατούμε την ακεραιότητά μας σε αυτόν. «Ακεραιότητα» είναι η ηθική αρτιότητα ή πληρότητα. Οι τηρητές ακεραιότητας είναι άμεμπτοι και ευθείς. Ο πατριάρχης Ιώβ ήταν τέτοιος άνθρωπος.​—Ιώβ 1:1.

Πώς Άρχισε το Δράμα

7, 8. Πώς αμφισβήτησε ο Σατανάς το κατά πόσον ήταν δικαιωματική η κυριαρχία του Ιεχωβά;

⁷ Πριν από περίπου 6.000 χρόνια, κάποιο πνευματικό πλάσμα αμφισβήτησε το κατά πόσον ήταν δικαιωματική η κυριαρχία του Ιεχωβά. Πίσω από τα λόγια και τις πράξεις εκείνου του στασιαστή βρισκόταν η ιδιοτελής επιθυμία του να λατρεύεται. Αυτός παρακίνησε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, τον Αδάμ και την Εύα, να δείξουν ανοσιότητα στη θεϊκή κυριαρχία και προσπάθησε να κηλιδώσει το όνομα του Ιεχωβά ισχυριζόμενος ότι ο Θεός είχε πει ψέματα. (Διαβάστε Γένεση 3:1-5) Ο στασιαστής έγινε ο μεγάλος Αντίδικος, ο Σατανάς (Ανθιστάμενος), ο Διάβολος (Συκοφάντης), το φίδι (απατεώνας) και ο δράκοντας (αδηφάγος).​—Αποκ. 12:9.

⁸ Ο Σατανάς κατέστησε τον εαυτό του ανταγωνιστή άρχοντα. Τι θα έκανε ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά μπροστά σε αυτή την πρόκληση; Θα κατέστρεφε αμέσως τους τρεις στασιαστές​—τον Σατανά, τον Αδάμ και την Εύα; Ασφαλώς, είχε τη δύναμη να το κάνει αυτό, και μια τέτοια ενέργεια θα έδινε απάντηση στο ζήτημα του ποιος κατείχε την υπέρτατη δύναμη. Επίσης, θα αποδείκνυε ότι ο Ιεχωβά είχε πει την αλήθεια όσον αφορά την ποινή για την παραβίαση του νόμου του. Γιατί δεν προέβη ο Θεός σε αυτή την ενέργεια;

9. Τι αμφισβήτησε ο Σατανάς;

⁹ Λέγοντας ψέματα και στρέφοντας τον Αδάμ και την Εύα μακριά από τον Θεό, ο Σατανάς αμφισβήτησε το δικαίωμα του Ιεχωβά να ζητάει υπακοή από τους ανθρώπους. Επιπλέον, παρακινώντας το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι να δείξει ανυπακοή στον Θεό, αμφισβήτησε και την οσιότητα όλων των νοημόνων πλασμάτων. Όπως αποκαλύπτεται στην περίπτωση του Ιώβ, ο οποίος ήταν όσιος στην κυριαρχία του Ιεχωβά, ο Σατανάς ισχυρίστηκε ότι μπορούσε να στρέψει όλους τους ανθρώπους μακριά από τον Θεό.​—Ιώβ 2:1-5.

10. Αναβάλλοντας την εδραίωση της κυριαρχίας του, τι επέτρεψε ο Θεός να γίνει;

¹⁰ Ο Ιεχωβά, αναβάλλοντας την εδραίωση της κυριαρχίας του, παραχώρησε στον Σατανά χρόνο προκειμένου να αποδείξει τον ισχυρισμό του. Ο Θεός έδωσε επίσης στους ανθρώπους την ευκαιρία να δείξουν την οσιότητά τους στην κυριαρχία Του. Τι έχει συμβεί στο πέρασμα των αιώνων; Ο Σατανάς έχει οικοδομήσει μια ισχυρή εγκληματική οργάνωση. Ο Ιεχωβά θα καταστρέψει τελικά και αυτήν και τον Διάβολο, αποδεικνύοντας αδιάσειστα τη δικαιωματική κυριαρχία Του. Ο Ιεχωβά Θεός ήταν τόσο βέβαιος για αυτή την αίσια έκβαση ώστε την προείπε όταν έλαβε χώρα ο στασιασμός στην Εδέμ.​—Γέν. 3:15.

11. Τι έχουν κάνει πολλοί άνθρωποι όσον αφορά την κυριαρχία του Ιεχωβά;

¹¹ Πολλοί άνθρωποι έχουν ασκήσει πίστη και έχουν διακρατήσει την ακεραιότητά τους όσον αφορά την κυριαρχία του Ιεχωβά και τον αγιασμό του ονόματός του. Ανάμεσά τους είναι ο Άβελ, ο Ενώχ, ο Νώε, ο Αβραάμ, η Σάρρα, ο Μωυσής, η Ρουθ, ο Δαβίδ, ο Ιησούς, οι πρώτοι μαθητές του Χριστού, καθώς και εκατομμύρια τηρητές ακεραιότητας σήμερα. Αυτοί οι υποστηρικτές της θεϊκής κυριαρχίας έχουν συμβάλει στη διάψευση του Σατανά και στον καθαρισμό του ονόματος του Ιεχωβά από το όνειδος που έχει συσσωρεύσει πάνω του ο Διάβολος, ο οποίος καυχήθηκε ότι μπορούσε να στρέψει όλους τους ανθρώπους μακριά από τον Θεό.​—Παρ. 27:11.

Η Έκβαση Είναι Βέβαιη

12. Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός δεν θα ανέχεται επ’ άπειρον την πονηρία;

¹² Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά  θα εδραιώσει σύντομα την κυριαρχία του. Δεν θα ανέχεται επ’ άπειρον την πονηρία, και γνωρίζουμε ότι ζούμε στις τελευταίες ημέρες. Ο Ιεχωβά ανέλαβε δράση εναντίον των πονηρών στον Κατακλυσμό. Κατέστρεψε τα Σόδομα και τα Γόμορρα καθώς και τον Φαραώ με τις δυνάμεις του. Ο Σισάρα με το στρατό του, όπως και ο Σενναχειρείμ με τα ασσυριακά στρατεύματά του, στάθηκαν ανίκανοι να αναμετρηθούν με τον Ύψιστο. (Γέν. 7:1, 23· 19:24, 25· Έξοδ. 14:30, 31· Κριτ. 4:15, 16· 2 Βασ. 19:35, 36) Επομένως, μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά Θεός δεν θα ανέχεται επ’ αόριστον την έλλειψη σεβασμού προς το όνομά του και την κακομεταχείριση των Μαρτύρων του. Επιπλέον, σήμερα βλέπουμε αποδείξεις του σημείου της παρουσίας του Ιησού και της τελικής περιόδου αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων.​—Ματθ. 24:3.

13. Πώς μπορούμε να μην καταστραφούμε μαζί με τους εχθρούς του Ιεχωβά;

¹³ Για να μην καταστραφούμε μαζί με τους εχθρούς του Θεού, πρέπει να αποδειχτούμε όσιοι στην κυριαρχία του Ιεχωβά. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Με το να μένουμε αποστασιοποιημένοι από την εγκληματική διακυβέρνηση του Σατανά και να μην ενδίδουμε στον εκφοβισμό των εκπροσώπων του. (Ησ. 52:11· Ιωάν. 17:16· Πράξ. 5:29) Μόνο υπό αυτές τις προϋποθέσεις μπορούμε να υποστηρίξουμε την κυριαρχία του ουράνιου Πατέρα μας και να έχουμε την ελπίδα ότι θα διαφυλαχτούμε όταν ο Ιεχωβά καθαρίσει το όνομά του από το όνειδος και αποδείξει ότι είναι ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος.

14. Τι αποκαλύπτεται σε διάφορα τμήματα της Γραφής;

¹⁴ Λεπτομέρειες που αφορούν την ανθρωπότητα και την κυριαρχία του Ιεχωβά μπορούν να βρεθούν σε όλη την Αγία Γραφή. Τα πρώτα τρία κεφάλαιά της μιλούν για τη δημιουργία και την πτώση του ανθρώπου στην αμαρτία, ενώ τα τελευταία τρία αναφέρονται στην αποκατάσταση της ανθρωπότητας. Οι ενδιάμεσες σελίδες παρέχουν λεπτομέρειες σχετικά με τα βήματα που έκανε ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά ώστε να εκπληρώσει το σκοπό του για την ανθρωπότητα, τη γη και το σύμπαν. Η Γένεση δείχνει πώς εμφανίστηκαν στον κόσμο ο Σατανάς και η πονηρία, και το τελικό τμήμα της Αποκάλυψης φανερώνει πώς θα εξαλειφθεί η κακία, θα καταστραφεί ο Διάβολος και θα γίνει το θέλημα του Θεού στη γη όπως γίνεται στον ουρανό. Πράγματι, η Γραφή αποκαλύπτει την αιτία της αμαρτίας και του θανάτου και δείχνει πώς θα απομακρυνθούν αυτά από την επίγεια σκηνή και θα αντικατασταθούν από ατέλειωτη χαρά και αιώνια ζωή για τους τηρητές ακεραιότητας.

15. Για να ωφεληθούμε προσωπικά όταν τελειώσει το δράμα που αφορά την κυριαρχία, τι πρέπει να κάνουμε;

¹⁵ Σύντομα το σκηνικό αυτού του κόσμου θα αλλάξει εντελώς. Θα πέσει η αυλαία αυτού του μακραίωνου δράματος που αφορά την κυριαρχία. Ο Σατανάς θα απομακρυνθεί από τη σκηνή, οδεύοντας προς την οριστική λήθη, και το θέλημα του Θεού σίγουρα θα επικρατήσει. Αλλά για να ωφεληθούμε από αυτό και να απολαύσουμε τις πολλές ευλογίες που προλέγονται στο Λόγο του Θεού, πρέπει να υποστηρίζουμε την κυριαρχία του Ιεχωβά τώρα. Δεν μπορούμε να αμφιταλαντευόμαστε.  Για να είμαστε σε θέση να πούμε: «Ο Ιεχωβά είναι στο πλευρό μου», πρέπει να παραμείνουμε στο δικό του πλευρό.​—Ψαλμ. 118:6, 7.

Μπορούμε να Διακρατήσουμε την Ακεραιότητά Μας!

16. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι είναι δυνατόν να διακρατήσουν οι άνθρωποι ακεραιότητα στον Θεό;

¹⁶ Μπορούμε να υποστηρίξουμε την κυριαρχία του Ιεχωβά και να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας, διότι ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Πειρασμός δεν σας έχει καταλάβει εκτός από αυτόν που είναι κοινός στους ανθρώπους. Αλλά ο Θεός είναι πιστός και δεν θα σας αφήσει να πειραστείτε πέρα από αυτό που μπορείτε να αντέξετε, αλλά μαζί με τον πειρασμό θα προμηθεύσει και τη διέξοδο για να μπορέσετε να τον υπομείνετε». (1 Κορ. 10:13) Ποια είναι η πηγή του πειρασμού στον οποίο αναφέρθηκε ο Παύλος, και πώς μας προμηθεύει ο Θεός τη διέξοδο;

17-19. (α) Σε ποιον πειρασμό υπέκυψαν οι Ισραηλίτες στην έρημο; (β) Γιατί είναι δυνατόν να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας στον Ιεχωβά;

¹⁷ Όπως δείχνουν οι εμπειρίες του Ισραήλ στην έρημο, ο «πειρασμός» προέρχεται από καταστάσεις που θα μπορούσαν να μας ωθήσουν να παραβούμε το νόμο του Θεού. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 10:6-10) Οι Ισραηλίτες θα μπορούσαν να είχαν αντισταθεί στον πειρασμό, αλλά επιθύμησαν «κακά πράγματα» όταν ο Ιεχωβά τούς προμήθευσε με θαυματουργικό τρόπο ορτύκια που αρκούσαν για έναν μήνα. Αν και δεν είχαν φάει κρέας για κάποιο διάστημα, ο Θεός τούς είχε δώσει αρκετό μάννα για να τρέφονται. Ωστόσο, εκείνοι ενέδωσαν στον πειρασμό μαζεύοντας τα ορτύκια με ακόρεστη απληστία.​—Αριθ. 11:19, 20, 31-35.

¹⁸ Νωρίτερα, ενώ ο Μωυσής βρισκόταν στο Όρος Σινά για να λάβει το Νόμο, οι Ισραηλίτες έγιναν ειδωλολάτρες, εντρυφώντας στη μοσχολατρία και στις αισθησιακές απολαύσεις. Εν τη απουσία του ορατού ηγέτη τους, ο πειρασμός έμεινε ανεξέλεγκτος. (Έξοδ. 32:1, 6) Λίγο προτού μπουν στην Υποσχεμένη Γη, χιλιάδες Ισραηλίτες δελεάστηκαν από τις Μωαβίτισσες, με τις οποίες διέπραξαν σεξουαλική ανηθικότητα. Σε εκείνη την περίπτωση, χιλιάδες Ισραηλίτες πέθαναν εξαιτίας της αμαρτίας τους. (Αριθ. 25:1, 9) Κατά καιρούς, οι Ισραηλίτες υπέκυπταν στον πειρασμό να εκφράζουν παράπονα με στασιαστικό τρόπο, μιλώντας σε μια περίπτωση εναντίον του Μωυσή, ακόμη δε και του ίδιου του Θεού! (Αριθ. 21:5) Μάλιστα γόγγυσαν μετά τη θανάτωση των ασεβών Κορέ, Δαθάν και Αβιρών, καθώς και των συνεργατών τους, συμπεραίνοντας εσφαλμένα ότι η εκτέλεση αυτών των στασιαστών ήταν άδικη. Ως αποτέλεσμα, 14.700 Ισραηλίτες αφανίστηκαν από μια θεόσταλτη μάστιγα.​—Αριθ. 16:41, 49.

¹⁹ Κανένας από τους πειρασμούς που μόλις αναφέρθηκαν δεν ήταν τέτοιας φύσης ώστε να μην μπορούν οι Ισραηλίτες να του αντισταθούν. Υπέκυψαν στον πειρασμό επειδή έχασαν την πίστη τους και ξέχασαν τον Ιεχωβά, τη στοργική του φροντίδα για αυτούς και την ορθότητα των οδών του. Όπως στην περίπτωση των Ισραηλιτών, έτσι και οι πειρασμοί που αντιμετωπίζουμε εμείς είναι κοινοί στους ανθρώπους. Αν καταβάλλουμε την αναγκαία προσπάθεια για να αντιστεκόμαστε σε αυτούς και βασιζόμαστε στην υποστήριξη του Θεού, είναι δυνατόν να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας. Μπορούμε να έχουμε αυτή την πεποίθηση επειδή «ο Θεός είναι πιστός» και δεν μας αφήνει να “πειραστούμε πέρα από αυτό που μπορούμε να αντέξουμε”. Ο Ιεχωβά ποτέ δεν μας εγκαταλείπει αφήνοντάς μας να περιέλθουμε σε καταστάσεις στις οποίες είναι ανθρωπίνως αδύνατον να κάνουμε το θέλημά του.​—Ψαλμ. 94:14.

20, 21. Όταν αντιμετωπίζουμε πειρασμούς, πώς προμηθεύει ο Θεός «τη διέξοδο»;

 ²⁰ Ο Ιεχωβά προμηθεύει «τη διέξοδο» δίνοντάς μας τη δύναμη να αντισταθούμε στον πειρασμό. Λόγου χάρη, στην προσπάθειά τους να μας κάνουν να απαρνηθούμε την πίστη μας, οι διώκτες μπορεί να μας υποβάλουν σε σωματική κακομεταχείριση. Αυτό ίσως μας βάλει στον πειρασμό να συμβιβαστούμε για να μην υποστούμε περαιτέρω ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια ή ακόμη και θάνατο. Εντούτοις, με βάση τη θεόπνευστη διαβεβαίωση του Παύλου στο εδάφιο 1 Κορινθίους 10:13, γνωρίζουμε ότι η κατάσταση που προκαλεί τον πειρασμό είναι απλώς προσωρινή. Ο Ιεχωβά δεν θα επιτρέψει να εξελιχθούν τα πράγματα έτσι ώστε να μην μπορούμε να παραμείνουμε πιστοί σε αυτόν. Ο Θεός μπορεί να ενισχύσει την πίστη μας και να μας δώσει την πνευματική δύναμη που χρειαζόμαστε για να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας.

²¹ Ο Ιεχωβά μάς στηρίζει μέσω του αγίου του πνεύματος. Αυτό το πνεύμα επαναφέρει επίσης στη μνήμη μας Γραφικές σκέψεις που χρειαζόμαστε για να αντισταθούμε στον πειρασμό. (Ιωάν. 14:26) Ως εκ τούτου, δεν παρασυρόμαστε ώστε να ακολουθήσουμε εσφαλμένη πορεία. Για παράδειγμα, καταλαβαίνουμε τα αλληλένδετα ζητήματα της κυριαρχίας του Ιεχωβά και της ακεραιότητας των ανθρώπων. Με αυτή τη γνώση, καθώς και με τη βοήθεια του Θεού, πολλοί μπόρεσαν να παραμείνουν πιστοί μέχρι θανάτου. Δεν ήταν όμως ο θάνατος που τους έδωσε τη διέξοδο. Η δύναμη του Ιεχωβά ήταν αυτή που τους ικάνωσε να υπομείνουν ως το τέλος χωρίς να ενδώσουν στον πειρασμό. Το ίδιο μπορεί να κάνει ο Θεός και για εμάς. Μάλιστα, αυτός χρησιμοποιεί για χάρη μας και τους πιστούς αγγέλους του ως δημόσιους υπηρέτες “απεσταλμένους να διακονούν για εκείνους που πρόκειται να κληρονομήσουν σωτηρία”. (Εβρ. 1:14) Όπως δείχνει το επόμενο άρθρο, μόνο οι τηρητές ακεραιότητας μπορούν να ελπίζουν ότι θα έχουν το χαρωπό προνόμιο να υποστηρίζουν την κυριαρχία του Θεού για πάντα. Μπορούμε να είμαστε και εμείς ανάμεσά τους αν προσκολλούμαστε στον Ιεχωβά ως τον Υπέρτατο Κύριό μας.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Γιατί πρέπει να αναγνωρίζουμε τον Ιεχωβά ως τον Υπέρτατο Κύριό μας;

• Τι σημαίνει να διακρατούμε την ακεραιότητά μας στον Θεό;

• Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά θα εδραιώσει σύντομα την κυριαρχία του;

• Με βάση το εδάφιο 1 Κορινθίους 10:13, γιατί είναι δυνατόν να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Ο Σατανάς παρακίνησε τον Αδάμ και την Εύα να δείξουν ανοσιότητα στον Ιεχωβά

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Να είστε αποφασισμένοι να υποστηρίζετε την κυριαρχία του Ιεχωβά