Εμείς θα Περπατάμε με Ακεραιότητα!

«Εγώ, όμως, με ακεραιότητα θα περπατώ».​—ΨΑΛΜ. 26:11.

1, 2. Τι είπε ο Ιώβ σχετικά με την ακεραιότητά του, και τι δείχνει για αυτόν το 31ο κεφάλαιο του ομώνυμου βιβλίου;

ΣΤΗΝ αρχαιότητα, οι άνθρωποι συνήθιζαν να ζυγίζουν τα αντικείμενα στο ζυγό. Αυτός αποτελούνταν συχνά από μια οριζόντια ράβδο, ή φάλαγγα, η οποία στηριζόταν στο κέντρο της σε κάποιον μικρό πάσσαλο. Από το κάθε άκρο της ράβδου κρεμόταν ένας δίσκος. Στον έναν από αυτούς τοποθετούσαν το αντικείμενο που ήθελαν να ζυγίσουν και στον άλλον τα ζύγια. Ο λαός του Θεού έπρεπε να χρησιμοποιεί ακριβή ζυγαριά και ζύγια.​—Παρ. 11:1.

² Ο θεοσεβής Ιώβ, όταν υπέφερε εξαιτίας της σατανικής επίθεσης, είπε: «[Ο Ιεχωβά] θα με ζυγίσει σε ακριβή ζυγαριά, και θα γνωρίσει ο Θεός την ακεραιότητά μου». (Ιώβ 31:6) Σε σχέση με αυτό, ο Ιώβ ανέφερε αρκετές καταστάσεις που θα μπορούσαν να θέσουν σε δοκιμή έναν τηρητή ακεραιότητας. Ωστόσο, ο ίδιος πέρασε τη δοκιμή με επιτυχία, όπως υποδηλώνουν τα λόγια του στο 31ο κεφάλαιο του ομώνυμου βιβλίου. Το  εξαίρετο παράδειγμά του μπορεί κάλλιστα να μας υποκινεί να ενεργούμε με παρόμοιους τρόπους και να λέμε με πεποίθηση, όπως ο ψαλμωδός Δαβίδ: «Εγώ, όμως, με ακεραιότητα θα περπατώ».​—Ψαλμ. 26:11.

3. Γιατί είναι σημαντικό να είμαστε πιστοί στον Θεό τόσο στα μεγάλα όσο και στα μικρά ζητήματα;

³ Μολονότι ο Ιώβ δοκιμάστηκε δριμύτατα, παρέμεινε πιστός στον Θεό. Μερικοί μάλιστα ίσως πουν ότι η ακλόνητη ακεραιότητά του κάτω από τόσο σφοδρές δοκιμασίες άγγιζε τα όρια του ηρωισμού. Εμείς δεν υποφέρουμε όπως ακριβώς ο Ιώβ. Ωστόσο, αν θέλουμε να είμαστε σθεναροί τηρητές ακεραιότητας και υποστηρικτές της κυριαρχίας του Θεού, πρέπει να είμαστε πιστοί σε αυτόν τόσο στα μεγάλα όσο και στα μικρά ζητήματα.​—Διαβάστε Λουκάς 16:10.

Η Ηθική Ακεραιότητα Είναι Απαραίτητη

4, 5. Ως τηρητής ακεραιότητας, τι είδους διαγωγή απέφευγε ο Ιώβ;

⁴ Για να διακρατούμε την ακεραιότητά μας στον Ιεχωβά, πρέπει να είμαστε προσκολλημένοι στους ηθικούς κανόνες του, όπως ήταν και ο Ιώβ, ο οποίος δήλωσε: «Διαθήκη σύναψα με τα μάτια μου. Πώς, λοιπόν, να δώσω προσοχή σε παρθένα; Αν η καρδιά μου δελεάστηκε προς κάποια γυναίκα και παραμόνευσα στην είσοδο του συνανθρώπου μου, η γυναίκα μου να αλέσει για άλλον, και άλλοι να γονατίσουν από πάνω της».​—Ιώβ 31:1, 9, 10.

⁵ Ο Ιώβ, όντας αποφασισμένος να διακρατήσει την ακεραιότητά του στον Θεό, απέφευγε να κοιτάξει γυναίκα με λάγνο τρόπο. Εφόσον ήταν παντρεμένος, δεν φλέρταρε με ανύπαντρες γυναίκες ούτε είχε ερωτικές βλέψεις για τη σύζυγο κάποιου άλλου. Στην Επί του Όρους Ομιλία, ο Ιησούς έκανε μια βαρυσήμαντη δήλωση σχετικά με τη σεξουαλική ηθική​—μια επισήμανση την οποία ασφαλώς πρέπει να έχουν καλά στο νου τους οι τηρητές ακεραιότητας.​—Διαβάστε Ματθαίος 5:27, 28.

Μην Καταφεύγετε Ποτέ σε Πλάγιες Μεθόδους

6, 7. (α) Όπως στην περίπτωση του Ιώβ, τι χρησιμοποιεί ο Θεός για να μετρήσει την ακεραιότητά μας; (β) Γιατί δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε πλάγια ή απατηλά μέσα;

⁶ Δεν πρέπει να καταφεύγουμε σε πλάγια μέσα αν θέλουμε να συγκαταλεγόμαστε στους τηρητές ακεραιότητας. (Διαβάστε Παροιμίες 3:31-33) Ο Ιώβ είπε: «Αν έχω περπατήσει με ανθρώπους αναλήθειας και το πόδι μου σπεύδει προς την απάτη, [ο Ιεχωβά] θα με ζυγίσει σε ακριβή ζυγαριά, και θα γνωρίσει ο Θεός την ακεραιότητά μου». (Ιώβ 31:5, 6) Ο Ιεχωβά ζυγίζει όλους τους ανθρώπους σε «ακριβή ζυγαριά». Όπως και στην περίπτωση του Ιώβ, ο Θεός χρησιμοποιεί τα δικά του τέλεια κριτήρια δικαιοσύνης για να μετρήσει την ακεραιότητά μας ως αφιερωμένων υπηρετών του.

⁷ Αν χρησιμοποιούσαμε πλάγια ή απατηλά μέσα, δεν θα διακρατούσαμε την ακεραιότητά μας στον Θεό. Οι τηρητές ακεραιότητας έχουν «αποκηρύξει τα ύπουλα πράγματα για τα οποία πρέπει να ντρέπεται κανείς», και “δεν περπατούν με πανουργία”. (2 Κορ. 4:1, 2) Αλλά τι θα συνέβαινε αν χρησιμοποιούσαμε «πλάγια» λόγια ή ενέργειες σε σχέση με κάποιον ομόπιστό μας, αναγκάζοντάς τον έτσι να ικετεύσει τον Θεό για βοήθεια; Τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ άσχημα για εμάς! «Φώναξα προς τον Ιεχωβά μέσα στη στενοχώρια μου, και αυτός μου απάντησε», έψαλε ο ψαλμωδός. «Ιεχωβά, ελευθέρωσε την ψυχή μου από ψεύτικα χείλη, από τη δόλια γλώσσα». (Ψαλμ. 120:1, 2) Χρειάζεται να θυμόμαστε ότι ο Θεός μπορεί να ερευνήσει τον ενδόμυχο εαυτό μας, “να δοκιμάσει την καρδιά και τα νεφρά”  μας, για να διαπιστώσει αν είμαστε γνήσιοι τηρητές ακεραιότητας.​—Ψαλμ. 7:8, 9.

Να Είστε Υποδειγματικοί στις Σχέσεις σας με τους Άλλους

8. Πώς φερόταν ο Ιώβ στους άλλους;

⁸ Για να διακρατούμε την ακεραιότητά μας, χρειάζεται να είμαστε σαν τον Ιώβ, ο οποίος ήταν δίκαιος, ταπεινός και στοχαστικός προς τους άλλους. Ο ίδιος είπε: «Αν απέρριπτα την κρίση του δούλου μου ή της δούλης μου στη δικαστική υπόθεση που είχαν εναντίον μου, τότε τι μπορώ να κάνω όταν εγερθεί ο Θεός; Και όταν ζητήσει λογαριασμό, τι μπορώ να του απαντήσω; Αυτός που έπλασε εμένα στην κοιλιά δεν έπλασε και εκείνον; Και Ένας δεν ήταν αυτός που μας ετοίμασε στη μήτρα;»​—Ιώβ 31:13-15.

9. Ποιες ιδιότητες εκδήλωνε ο Ιώβ στις σχέσεις του με τους υπηρέτες του, και πώς πρέπει να ενεργούμε εμείς σε αυτόν τον τομέα;

⁹ Στις ημέρες του Ιώβ, προφανώς δεν υπήρχε κάποια περίπλοκη διαδικασία για την τακτοποίηση νομικών υποθέσεων. Ο χειρισμός τους γινόταν με ευταξία, και στα δικαστήρια είχαν πρόσβαση ακόμη και οι δούλοι. Ο Ιώβ ήταν δίκαιος και ελεήμων στις σχέσεις του με τους υπηρέτες του. Αν θέλουμε και εμείς να περπατάμε με ακεραιότητα, πρέπει να εκδηλώνουμε αυτές τις ιδιότητες, ιδιαίτερα αν υπηρετούμε ως πρεσβύτεροι στη Χριστιανική εκκλησία.

Να Είστε Γενναιόδωροι, Όχι Πλεονέκτες

10, 11. (α) Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιώβ ήταν γενναιόδωρος και πρόθυμος να βοηθάει τους άλλους; (β) Ποιες μεταγενέστερες Γραφικές συμβουλές ίσως μας φέρνουν στο νου τα εδάφια Ιώβ 31:16-25;

¹⁰ Ο Ιώβ ήταν γενναιόδωρος και πρόθυμος να βοηθάει τους άλλους, όχι ιδιοτελής και πλεονέκτης. Ο ίδιος είπε: «Αν . . . έκανα να σβήνουν τα μάτια της χήρας, αν έτρωγα την μπουκιά μου μόνος μου και δεν έτρωγε από αυτήν το αγόρι που ήταν ορφανό από πατέρα . . . Αν έβλεπα κάποιον να αφανίζεται επειδή δεν είχε ένδυμα . . . Αν κουνούσα το χέρι μου ενάντια στο αγόρι που ήταν ορφανό από πατέρα, όταν έβλεπα ότι υπήρχε ανάγκη της βοήθειάς μου στην πύλη, η ωμοπλάτη μου να πέσει από τον ώμο της και το χέρι μου να σπάσει από την κορυφή του βραχίονα». Και, ασφαλώς, δεν θα είχε διακρατήσει την ακεραιότητά του αν είχε πει στο χρυσάφι: «Σε εσένα εμπιστεύομαι!»​—Ιώβ 31:16-25.

¹¹ Αυτές οι ποιητικές εκφράσεις ίσως μας φέρνουν στο νου τα λόγια του μαθητή Ιακώβου: «Η θρησκεία που είναι καθαρή και αμόλυντη από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά και τις χήρες στη θλίψη τους και να κρατάει τον εαυτό του χωρίς κηλίδα από τον κόσμο». (Ιακ. 1:27) Ίσως επίσης να θυμόμαστε την προειδοποίηση του Ιησού: «Να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και να φυλάγεστε από κάθε είδους πλεονεξία, επειδή, ακόμη και όταν έχει κανείς αφθονία, η ζωή του δεν είναι αποτέλεσμα των υπαρχόντων του». Ο Ιησούς ανέφερε κατόπιν μια παραβολή για έναν άνθρωπο πλούσιο και πλεονέκτη ο οποίος, όμως, πέθανε χωρίς να «είναι πλούσιος ως προς τον Θεό». (Λουκ. 12:15-21) Για να είμαστε τηρητές ακεραιότητας, δεν πρέπει να ενδώσουμε στην αμαρτία της πλεονεξίας ή της απληστίας. Η πλεονεξία είναι ειδωλολατρία επειδή το αντικείμενο που λαχταράει το άπληστο άτομο αποσπά την προσοχή του από τον Ιεχωβά και, ως εκ τούτου, γίνεται είδωλο. (Κολ. 3:5) Ακεραιότητα και απληστία δεν συμβιβάζονται!

Να Μένετε Σταθεροί στην Αληθινή Λατρεία

12, 13. Ποιο παράδειγμα έθεσε ο Ιώβ όσον αφορά την αποφυγή της ειδωλολατρίας;

¹² Οι τηρητές ακεραιότητας δεν παρεκκλίνουν από την αγνή λατρεία. Ο Ιώβ δεν το έκανε αυτό, διότι δήλωσε: «Αν έβλεπα το φως όταν έλαμπε ή την πολύτιμη σελήνη να προχωρεί και η καρδιά μου δελεαζόταν κρυφά και το χέρι μου άγγιζε το στόμα μου για να δώσει φιλί, και αυτό επίσης θα ήταν σφάλμα για να το χειριστούν οι δικαστές, γιατί θα είχα αρνηθεί τον αληθινό Θεό που είναι πάνω».​—Ιώβ 31:26-28.

¹³ Ο Ιώβ δεν λάτρευε άψυχα αντικείμενα. Αν η καρδιά του δελεαζόταν κρυφά καθώς παρατηρούσε τα ουράνια σώματα, όπως τη σελήνη, και αν “το χέρι του άγγιζε το στόμα του”, στέλνοντας ίσως κάποιο φιλί με το χέρι του στα πλαίσια μιας ειδωλολατρικής πράξης, θα ήταν ένας ειδωλολάτρης που αρνούνταν τον Θεό. (Δευτ. 4:15, 19) Για να διακρατούμε εμείς την ακεραιότητά μας στον Θεό, πρέπει να αποφεύγουμε κάθε μορφή ειδωλολατρίας.​—Διαβάστε 1 Ιωάννη 5:21.

 Μην Είστε Εκδικητικοί Ούτε Υποκριτές

14. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι ο Ιώβ δεν ήταν μοχθηρός;

¹⁴ Ο Ιώβ δεν ήταν μοχθηρός ούτε σκληρός. Γνώριζε ότι τέτοια χαρακτηριστικά θα πρόδιδαν έλλειψη ακεραιότητας, εφόσον είπε: «Αν χαιρόμουν με την εξάλειψη εκείνου που είχε μεγάλο μίσος για εμένα ή ενθουσιαζόμουν επειδή τον είχε βρει κακό . . . , δεν επέτρεπα στον ουρανίσκο μου να αμαρτήσει ζητώντας κατάρα εναντίον της ψυχής του».​—Ιώβ 31:29, 30.

15. Γιατί είναι εσφαλμένο να χαιρόμαστε όταν βρίσκει συμφορά κάποιον που μας μισεί;

¹⁵ Ως ευθύς άνθρωπος, ο Ιώβ ποτέ δεν χαιρόταν όταν κάποια συμφορά έβρισκε εκείνους που τον μισούσαν. Μια μεταγενέστερη παροιμία προειδοποιεί: «Όταν πέφτει ο εχθρός σου, μη χαίρεσαι· και όταν σκοντάφτει, ας μην ευφραίνεται η καρδιά σου, για να μην το δει ο Ιεχωβά και φανεί κακό στα μάτια του και απομακρύνει το θυμό του από εκείνον». (Παρ. 24:17, 18) Εφόσον ο Ιεχωβά μπορεί να διαβάσει την καρδιά, γνωρίζει αν χαιρόμαστε κρυφά για τη συμφορά κάποιου άλλου και ασφαλώς δεν επιδοκιμάζει μια τέτοια στάση. (Παρ. 17:5) Αυτό μπορεί να κάνει τον Θεό να μας αντιμετωπίσει με ανάλογο τρόπο, διότι εκείνος λέει: «Η εκδίκηση είναι δική μου, και η ανταπόδοση».​—Δευτ. 32:35.

16. Ακόμη και αν δεν είμαστε πλούσιοι, πώς μπορούμε να δείχνουμε φιλοξενία;

¹⁶ Ο Ιώβ ήταν φιλόξενος. (Ιώβ 31:31, 32) Και εμείς μπορούμε “να ακολουθούμε την πορεία της φιλοξενίας”, ακόμη και αν δεν είμαστε πλούσιοι. (Ρωμ. 12:13) Μπορούμε να προσφέρουμε κάτι απλό, έχοντας κατά νου την παροιμία: «Καλύτερα ένα πιάτο λαχανικά όπου υπάρχει αγάπη παρά ένας ταύρος θρεμμένος στο παχνί και συνάμα μίσος». (Παρ. 15:17) Όταν υπάρχει ατμόσφαιρα αγάπης, ακόμα και ένα απλό γεύμα μαζί με κάποιον που είναι και αυτός τηρητής ακεραιότητας μπορεί να είναι απολαυστικό και σίγουρα θα μας ωφελήσει πνευματικά.

17. Γιατί δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να κρύψουμε κάποια σοβαρή αμαρτία;

¹⁷ Η φιλοξενία που πρόσφερε ο Ιώβ πρέπει να ήταν πράγματι πνευματικά εποικοδομητική, διότι δεν ήταν υποκριτής. Δεν έμοιαζε με εκείνους τους ασεβείς που διείσδυσαν στην εκκλησία του πρώτου αιώνα και οι οποίοι “θαύμαζαν προσωπικότητες για το δικό τους όφελος”. (Ιούδα 3, 4, 16) Επίσης, δεν κάλυπτε την παράβασή του ούτε “έκρυβε το σφάλμα του στην πτυχή του χιτώνα του”, από φόβο μήπως το μάθουν οι άλλοι και τον περιφρονήσουν. Ήταν πρόθυμος να αφήνει τον Θεό να τον εξετάζει, και θα ομολογούσε σε Αυτόν ό,τι ήταν απαραίτητο. (Ιώβ 31:33-37) Αν εμείς διαπράξουμε ποτέ σοβαρή αμαρτία, ας μην προσπαθήσουμε να την κρύψουμε για να περισώσουμε το γόητρό μας. Πώς μπορούμε να δείξουμε ότι προσπαθούμε να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας; Πρέπει να αναγνωρίσουμε το σφάλμα μας, να μετανοήσουμε, να ζητήσουμε πνευματική βοήθεια και να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να επανορθώσουμε.​—Παρ. 28:13· Ιακ. 5:13-15.

Ένας Τηρητής Ακεραιότητας στο Εδώλιο

18, 19. (α) Γιατί μπορεί να λεχθεί ότι ο Ιώβ ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε κανέναν; (β) Τι ήταν πρόθυμος να κάνει ο Ιώβ αν αποδεικνυόταν ένοχος;

¹⁸ Ο Ιώβ ήταν έντιμος και δίκαιος. Γι’ αυτό, μπορούσε να πει: «Αν η γη μου κραύγαζε εναντίον μου ζητώντας βοήθεια, και έκλαιγαν μαζί τα αυλάκια της, αν έφαγα τους καρπούς της χωρίς χρήματα και έκανα να αγκομαχεί η ψυχή των ιδιοκτητών της, αντί για σιτάρι να βγει αγκαθιά, και αντί για κριθάρι αγριόχορτα που βρωμούν». (Ιώβ 31:38-40) Ο Ιώβ ποτέ δεν άρπαξε ξένη γη ούτε εκμεταλλεύτηκε εργάτες. Όπως εκείνος, έτσι και εμείς χρειάζεται να διακρατούμε την ακεραιότητά μας στον Ιεχωβά τόσο σε μεγάλα όσο και σε μικρά ζητήματα.

 ¹⁹ Ο Ιώβ μίλησε ενώπιον των τριών συντρόφων του και του νεαρού Ελιού για τον τρόπο με τον οποίο είχε ζήσει. Με βάση αυτό το ιστορικό ολόκληρης της ζωής του, το οποίο έφερε την «υπογραφή» του, ο Ιώβ κάλεσε οποιονδήποτε αντίδικό του να του προσάψει κατηγορίες. Αν αποδεικνυόταν ένοχος, θα ήταν πρόθυμος να υποστεί την τιμωρία. Έτσι λοιπόν, υπέβαλε την υπόθεσή του ενώπιον του θεϊκού δικαστηρίου και περίμενε την ετυμηγορία. Σε αυτό το σημείο, «τελείωσαν τα λόγια του Ιώβ».​—Ιώβ 31:35, 40.

Μπορείτε να Διακρατήσετε την Ακεραιότητά Σας

20, 21. (α) Γιατί μπόρεσε ο Ιώβ να διακρατήσει την ακεραιότητά του; (β) Πώς μπορούμε να καλλιεργούμε αγάπη για τον Θεό;

²⁰ Ο Ιώβ μπόρεσε να διακρατήσει την ακεραιότητά του επειδή αγαπούσε τον Ιεχωβά Θεό, όπως και Εκείνος τον αγαπούσε και τον βοηθούσε. Ο Ιώβ είπε: «Ζωή και στοργική καλοσύνη [«όσια αγάπη», υποσ. στη ΜΝΚ] κατεργάστηκες [Ιεχωβά] πάνω μου· και η φροντίδα σου περιφρούρησε το πνεύμα μου». (Ιώβ 10:12) Επιπλέον, ο Ιώβ έδειχνε αγάπη και προς τους άλλους, κατανοώντας ότι, όποιος αρνείται την όσια αγάπη προς τους συνανθρώπους του, θα εγκαταλείψει και τον ευλαβικό φόβο του Παντοδυνάμου. (Ιώβ 6:14) Οι τηρητές ακεραιότητας αγαπούν τόσο τον Θεό όσο και τον πλησίον.​—Ματθ. 22:37-40.

²¹ Θα καλλιεργούμε αγάπη για τον Θεό αν διαβάζουμε καθημερινά το Λόγο του και στοχαζόμαστε τα όσα μαθαίνουμε για Αυτόν. Μέσω εγκάρδιας προσευχής, μπορούμε να αινούμε τον Ιεχωβά και να τον ευχαριστούμε για την αγαθότητα που δείχνει προς εμάς. (Φιλιπ. 4:6, 7) Μπορούμε να υμνούμε τον Ιεχωβά και να ωφελούμαστε από την τακτική συναναστροφή με το λαό του. (Εβρ. 10:23-25) Επίσης, η αγάπη μας για τον Θεό θα αυξάνει καθώς ενασχολούμαστε με τη διακονία διακηρύττοντας «τα καλά νέα της σωτηρίας του». (Ψαλμ. 96:1-3) Με αυτούς τους τρόπους, θα είμαστε σε θέση να διακρατούμε την ακεραιότητά μας, όπως έκανε και ο ψαλμωδός, ο οποίος έψαλε: «Το να πλησιάζω τον Θεό είναι καλό για εμένα. Τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά έχω κάνει καταφύγιό μου».​—Ψαλμ. 73:28.

22, 23. Καθώς υποστηρίζουμε την κυριαρχία του Ιεχωβά, πώς παραβάλλονται οι δραστηριότητές μας με αυτές των αρχαίων τηρητών ακεραιότητας;

²² Στο πέρασμα των αιώνων, ο Ιεχωβά έχει δώσει στους τηρητές ακεραιότητας ποικίλους διορισμούς. Ο Νώε έφτιαξε την κιβωτό και ήταν “κήρυκας δικαιοσύνης”. (2 Πέτρ. 2:5) Ο Ιησούς του Ναυή οδήγησε τους Ισραηλίτες μέσα στην Υποσχεμένη Γη, αλλά η επιτυχία του οφειλόταν στο ότι διάβαζε «το βιβλίο του νόμου . . . ημέρα και νύχτα» και ενεργούσε σε αρμονία με αυτό. (Ιησ. Ναυή 1:7, 8) Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έκαναν μαθητές και συναθροίζονταν τακτικά για να μελετούν τις Γραφές.​—Ματθ. 28:19, 20.

²³ Εμείς υποστηρίζουμε την κυριαρχία του Ιεχωβά και διακρατούμε την ακεραιότητά μας κηρύττοντας τη δικαιοσύνη, κάνοντας μαθητές, εφαρμόζοντας τις συμβουλές της Γραφής και παρακολουθώντας συναθροίσεις και συνελεύσεις μαζί με τους ομοπίστους μας. Αυτές οι δραστηριότητες μας βοηθούν να έχουμε θάρρος, να είμαστε πνευματικά ισχυροί και να εκτελούμε με επιτυχία το θέλημα του Θεού. Αυτό δεν είναι υπερβολικά δύσκολο για εμάς, επειδή έχουμε την υποστήριξη του ουράνιου Πατέρα μας και του Γιου του. (Δευτ. 30:11-14· 1 Βασ. 8:57) Επιπλέον, έχουμε και τη συμπαράσταση “ολόκληρης της αδελφότητας”, των ομοπίστων μας που περπατούν και αυτοί με ακεραιότητα και τιμούν τον Ιεχωβά ως τον Υπέρτατο Κύριό τους.​—1 Πέτρ. 2:17.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Πώς πρέπει να βλέπουμε τους ηθικούς κανόνες του Ιεχωβά;

• Ποιες ιδιότητες του Ιώβ σάς αγγίζουν ιδιαίτερα;

• Όπως δείχνουν τα εδάφια Ιώβ 31:29-37, πώς συμπεριφερόταν ο Ιώβ;

• Γιατί είναι δυνατόν να διακρατούμε την ακεραιότητά μας στον Θεό;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 29]

Ο Ιώβ διακράτησε την ακεραιότητά του στον Ιεχωβά. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και εμείς!

[Εικόνα στη σελίδα 32]

Μπορούμε να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας!