យើងនឹងប្រព្រឹត្តដោយចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ!
យើងនឹងប្រព្រឹត្តដោយចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ!
«ចំណែកទូលបង្គំៗនឹងដើរដោយចិត្តគ្រប់លក្ខណ៍[ឬ«ប្រព្រឹត្តដោយចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ»]របស់ទូលបង្គំ»។—ទំនុក. ២៦:១១; ព.ថ.
១, ២. ស្តីអំពីចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈរបស់គាត់ តើយ៉ូបបាននិយាយអ្វី? តើសៀវភៅយ៉ូបជំពូក៣១បានបញ្ជាក់អ្វីអំពីគាត់?
នៅសម័យបុរាណ គេប្រើជញ្ជីងដើម្បីថ្លឹងមាសឬប្រាក់។ សព្វថ្ងៃនេះក៏ដូចគ្នាដែរ។ គេដាក់មាសឬប្រាក់នៅលើថាសម្ខាងនៃជញ្ជីង ឯថាសម្ខាងទៀតគេដាក់កូនជញ្ជីង។ រាស្ត្ររបស់ព្រះត្រូវប្រើជញ្ជីងត្រឹមត្រូវនិងកូនជញ្ជីងគ្រប់ទម្ងន់។—សុភ. ១១:១
២ យ៉ូបជាមនុស្សដែលធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះ ហើយពេលគាត់កំពុងរងទុក្ខលំបាកដោយសារសាថានធ្វើបាប គាត់បានស្រដីថា៖ «សូមឲ្យព្រះ[យេហូវ៉ា]ថ្លឹងខ្ញុំដោយជញ្ជីងត្រឹមត្រូវ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បានជ្រាបគំនិតទៀងត្រង់[ឬ«ចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ»]របស់ខ្ញុំ»។ (យ៉ូប ៣១:៦; ព.ថ.) ត្រង់ចំណុចនេះ យ៉ូបបានរៀបរាប់ស្ថានការណ៍មួយចំនួនដែលអាចសាកល្បងមនុស្សដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ។ ប៉ុន្តែ យ៉ូបបានឆ្លងកាត់ការល្បងលដោយជោគជ័យ ដូចពាក្យរបស់គាត់នៅសៀវភៅយ៉ូបជំពូក៣១ បានបង្ហើបឲ្យដឹង។ គំរូល្អរបស់គាត់អាចជំរុញយើងឲ្យប្រព្រឹត្តស្រដៀងគ្នាដែរ ហើយពោលពាក្យដោយមានទំនុកចិត្តដូចដាវីឌដែលបានតែងទំនុកតម្កើងថា៖ «ចំណែកទូលបង្គំៗនឹងដើរដោយចិត្តគ្រប់លក្ខណ៍[ឬ«ប្រព្រឹត្តដោយចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ»]របស់ទូលបង្គំ»។—ទំនុក. ២៦:១១; ព.ថ.
៣. ហេតុអ្វីគឺជាការសំខាន់ឲ្យយើងស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះក្នុងរឿងធំនិងរឿងតូចតាច?
៣ ទោះជាយ៉ូបបានត្រូវល្បងលយ៉ាងខ្លាំងបំផុតក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះ។ យ៉ូបជាគំរូល្អអស្ចារ្យនៃការរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ កាលដែលទទួលការល្បងលពេញទំហឹង។ យើងមិនរងទុក្ខដូចយ៉ូបបេះបិទឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ យើងត្រូវស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះក្នុងរឿងធំនិងរឿងតូចតាច ទើបយើងអាចបង្ហាញថាយើងជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តដោយចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ ហើយបង្ហាញថាយើងគាំទ្រសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។—សូមអាន លូកា ១៦:១០
រក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ ស្តីអំពីរឿងសីលធម៌គឺសំខាន់ចាំបាច់
៤, ៥. ក្នុងនាមជាអ្នកដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ តើយ៉ូបជៀសវាងមិនធ្វើអ្វីខ្លះ?
៤ ដូចយ៉ូប យើងត្រូវកាន់ខ្ជាប់តាមខ្នាតតម្រាសីលធម៌របស់ព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះលោក។ យ៉ូបបានស្រដីថា៖ «ខ្ញុំបានតាំងសញ្ញានឹងភ្នែកខ្ញុំហើយ ដូច្នេះ ធ្វើដូចម្ដេចឲ្យខ្ញុំមើលស្ត្រីក្រមុំដោយចាប់ចិត្តបាន . . . បើចិត្តខ្ញុំបានចុះចូលនឹងសេចក្ដីលួងលោមរបស់ស្ត្រីណា ហើយខ្ញុំបានលបចាំនៅមាត់ទ្វារអ្នកជិតខាងខ្ញុំ នោះសូមឲ្យប្រពន្ធខ្ញុំបានកិនស្រូវឲ្យម្នាក់ទៀត ហើយឲ្យមនុស្សឯទៀតរួមរស់ជាមួយចុះ»។—យ៉ូប ៣១:១, ៩, ១០
៥ យ៉ូបមិនសម្លឹងមើលស្ត្រីដោយចិត្តស្រើបស្រាល នេះដោយសារគាត់បានតាំងចិត្តរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះព្រះ។ ក្នុងនាមជាបុរសដែលបានរៀបការហើយ គាត់មិនចែចង់ស្ត្រីដែលនៅលីវ ឬចង់មានទំនាក់ទំនងស្នេហាជាមួយប្រពន្ធរបស់អ្នកដទៃឡើយ។ ក្នុងសុន្ទរកថានៅលើភ្នំ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់យ៉ាងខ្លាំងអំពីសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ ហើយនេះប្រាកដជាចំណុចមួយដែលមនុស្សដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈត្រូវចាំ។—សូមអាន ម៉ាថាយ ៥:២៧, ២៨
កុំវៀចវេរ
៦, ៧. (ក) ដូចក្នុងករណីរបស់យ៉ូប តើព្រះបញ្ជាក់ថាយើងជាមនុស្សដែលរក្សាឬមិនរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ ដោយផ្អែកលើអ្វី? (ខ) ហេតុអ្វីយើងមិនត្រូវជាមនុស្សវៀចវេរឬបោកប្រាស់គេ?
៦ បើយើងចង់ស្ថិតក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ យើងមិនអាចវៀចវេរឡើយ។ (សូមអាន សុភាសិត ៣:៣១-៣៣) យ៉ូបបាននិយាយថា៖ «បើខ្ញុំបានដើរដោយសេចក្ដីភូតភរ ហើយជើងខ្ញុំបានរហ័សទៅតាមសេចក្ដីល្បួង[ឬ«បោកប្រាស់គេ»] នោះសូមឲ្យព្រះ[យេហូវ៉ា]ថ្លឹងខ្ញុំដោយជញ្ជីងត្រឹមត្រូវ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បានជ្រាបគំនិតទៀងត្រង់[ឬ«ចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ»]របស់ខ្ញុំ»។ (យ៉ូប ៣១:៥, ៦; ព.ថ.) ព្រះយេហូវ៉ាថ្លឹងមនុស្សទាំងអស់ដោយ«ជញ្ជីងត្រឹមត្រូវ»។ ដូចក្នុងករណីយ៉ូប ព្រះបានបញ្ជាក់ថាយើងជាមនុស្សដែលរក្សាឬមិនរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ ដោយផ្អែកលើខ្នាតតម្រាយុត្ដិធម៌ដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់លោក។
៧ ប្រសិនបើយើងក្លាយទៅជាមនុស្សវៀចវេរឬបោកប្រាស់គេ នោះយើងនឹងមិនរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះព្រះទេ។ មនុស្សដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ បាន«លះចោលអំពើលួចលាក់ដែលគួរឲ្យអៀនខ្មាស» ហើយក៏មិន«ប្រព្រឹត្តដោយកិច្ចកល»ដែរ។ (២កូ. ៤:១, ២) ប៉ុន្តែចុះយ៉ាងណាបើបងប្អូនរួមជំនឿ អធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះ ដោយសារយើងនិយាយឬប្រព្រឹត្តវៀចវេរទៅលើគាត់? បើយើងបានធ្វើដូច្នេះ នោះយើងនឹងមិនទទួលលទ្ធផលល្អឡើយ! អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានច្រៀងថា៖ «កាលខ្ញុំមានសេចក្ដីវេទនា នោះបានអំពាវនាវដល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយទ្រង់បានតបមកខ្ញុំ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ សូមជួយព្រលឹងទូលបង្គំឲ្យរួចពីបបូរមាត់ដ៏កំភូត ហើយពីអណ្ដាតដែលបញ្ឆោត»។ (ទំនុក. ១២០:១, ២) ជាការល្អឲ្យយើងចាំថា ព្រះយេហូវ៉ាអាចពិនិត្យមើលឬ«សាកលចិត្តថ្លើម»របស់យើង ដើម្បីដឹងថាយើងពិតជាមនុស្សដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈមែនឬមិនមែន។—ទំនុក. ៧:៨, ៩
ចូរធ្វើជាគំរូល្អក្នុងការប្រព្រឹត្តទៅលើអ្នកឯទៀត
៨. តើយ៉ូបបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងដូចម្ដេចទៅលើអ្នកឯទៀត?
៨ ដើម្បីរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ យើងត្រូវមានលក្ខណៈដូចយ៉ូបដែលមានចិត្តរាបទាប យុត្ដិធម៌ ហើយយោគយល់អ្នកឯទៀត។ គាត់បានពោលថា៖ «បើខ្ញុំដែលមើលងាយរឿង[ឬ«មិនព្រមវិនិច្ឆ័យរឿងក្ដី»]របស់បាវប្រុសបាវស្រីខ្ញុំ ក្នុងកាលដែលវាបានតវ៉ានឹងខ្ញុំ យ៉ាងនោះ តើខ្ញុំនឹងធ្វើដូចម្ដេច ក្នុងកាលដែលព្រះទ្រង់ក្រោកឡើង? កាលណាទ្រង់ពិចារណាសួរខ្ញុំ នោះតើខ្ញុំនឹងឆ្លើយដល់ទ្រង់ដូចម្ដេច? ឯព្រះដែលបានបង្កើតខ្ញុំនៅក្នុងពោះម្ដាយ តើមិនបានបង្កើតបាវនោះដែរទេឬ? តើមិនមែនជាព្រះតែ១ដែលស្អាងយើងទាំង២នៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយទេឬអី?»។—យ៉ូប ៣១:១៣-១៥; ព.ថ.
៩. ពេលយ៉ូបប្រព្រឹត្តទៅលើអ្នកបម្រើរបស់គាត់ តើគាត់បានបង្ហាញគុណសម្បត្ដិអ្វីខ្លះ? ហើយស្តីអំពីរឿងនេះ តើគប្បីឲ្យយើងប្រព្រឹត្តយ៉ាងណា?
៩ នៅសម័យយ៉ូប តាមមើលទៅរបៀបកាត់ក្ដីមិនស្មុគស្មាញទេ។ រឿងក្ដីនីមួយៗបានត្រូវធ្វើឡើងដោយមានរបៀបរៀបរយ ហើយសូម្បីតែខ្ញុំបម្រើក៏អាចប្ដឹងតុលាការបានដែរ។ យ៉ូបបានប្រព្រឹត្តទៅលើអ្នកបម្រើរបស់គាត់ដោយយុត្ដិធម៌និងមេត្ដាករុណា។ បើយើងចង់ប្រព្រឹត្តដោយចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ យើងត្រូវបង្ហាញគុណសម្បត្ដិបែបនេះ ជាពិសេសបើយើងជាអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំ។
ចូរមានចិត្តទូលាយ មិនលោភលន់ឡើយ
១០, ១១. (ក) តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាយ៉ូបជាមនុស្សដែលមានចិត្តទូលាយ ហើយជួយអ្នកឯទៀត? (ខ) តើយ៉ូប ៣១:១៦-២៥ ប្រហែលជារំលឹកយើងអំពីដំបូន្មានគម្ពីរណាខ្លះដែលមានក្រោយមក?
១០ យ៉ូបមានចិត្តទូលាយ ហើយជួយអ្នកឯទៀត ប៉ុន្តែគាត់មិនគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនឬលោភលន់ឡើយ។ គាត់បាននិយាយថា៖ ‹បើ . . . ភ្នែកនៃស្រីមេម៉ាយស្រវាំងទៅ ឬបើបានទទួលទានអាហារតែម្នាក់ឯង ឥតចែកឲ្យដល់ពួកកំព្រាផង . . . បើខ្ញុំដែលឃើញអ្នកណាវិនាសទៅ ដោយឥតមានអ្វីស្លៀកពាក់ . . . បើខ្ញុំបានលើកដៃទាស់នឹងពួកកំព្រា ដោយឃើញមនុស្សដែលបានជួយខ្ញុំនៅមាត់ទ្វារ នោះសូមឲ្យស្មាខ្ញុំបានសណ្ដកចេញពីឆ្អឹងស្លាបប្រចៀវ ហើយឲ្យដៃខ្ញុំភ្លាត់ពីឆ្អឹងចេញចុះ›។ យ៉ូបនឹងមិនបានរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈទេ បើគាត់បាននិយាយទៅមាសថា៖ «ឯងជាទីទុកចិត្តរបស់អញ!»។—យ៉ូប ៣១:១៦-២៥
១១ កំណាព្យនេះប្រហែលជារំលឹកយើងអំពីពាក្យទាំងនេះរបស់យ៉ាកុបដែលថា៖ «តាមទស្សនៈរបស់លោកដែលជាព្រះនិងជាបិតារបស់យើង របៀបគោរពប្រណិប័តន៍ដែលស្អាតស្អំនិងឥតសៅហ្មងនោះគឺ៖ ថែរក្សាកូនកំព្រានិងស្ត្រីមេម៉ាយដែលកំពុងរងទុក្ខវេទនា ហើយរក្សាខ្លួនមិនឲ្យប្រឡូកប្រឡាក់នឹងពិភពលោកនេះ»។ (យ៉ា. ១:២៧) យើងប្រហែលនឹកចាំអំពីការព្រមានរបស់លោកយេស៊ូដែលថា៖ «ចូរប្រុងប្រៀបស្មារតីជានិច្ច ហើយប្រុងប្រយ័ត្ននឹងការលោភលន់គ្រប់យ៉ាង ពីព្រោះទោះជាមនុស្សម្នាក់មានទ្រព្យសម្បត្ដិច្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏គាត់មិនបានជីវិតពីទ្រព្យទាំងនោះទេ»។ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូបានលើកឧទាហរណ៍មួយអំពីអ្នកមានម្នាក់ដែលមានចិត្តលោភលន់ ដែលបានស្លាប់ជាមនុស្សដែល«មិនមែនជាអ្នកមានចំពោះព្រះ»។ (លូក. ១២:១៥-២១) ដើម្បីក្លាយជាមនុស្សដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ យើងមិនត្រូវបណ្ដោយទៅតាមចិត្តលោភលន់ឬការច្រណែនចង់បានរបស់អ្នកដទៃទេ។ ការលោភលន់ឬការច្រណែនចង់បានរបស់អ្នកដទៃគឺជាការគោរពបូជារូបព្រះ ពីព្រោះរបស់ដែលមនុស្សលោភលន់ចង់បាន បំបែរអារម្មណ៍គេពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយយ៉ាងនេះរបស់ទាំងនោះទៅជារូបព្រះ។ (កូឡ. ៣:៥) ចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈនិងចិត្តលោភលន់មិនអាចលាយចូលគ្នាបានឡើយ!
កុំបែរចេញពីការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត
១២, ១៣. តើយ៉ូបបានទុកគំរូអ្វីក្នុងការជៀសវាងពីការគោរពបូជារូបព្រះ?
១២ មនុស្សដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈមិនបែរចេញពីការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតឡើយ។ យ៉ូបមិនបានធ្វើដូច្នេះទេ ព្រោះគាត់បានប្រកាសថា៖ «បើខ្ញុំបានមើលទៅព្រះអាទិត្យក្នុងកាលដែលចាំងមក ឬទៅព្រះចន្ទដែលភ្លឺត្រសែតទៅ រួចចិត្តខ្ញុំមានសេចក្ដីល្បួងដោយសំងាត់ ហើយមាត់ក៏បានថើបដៃរបស់ខ្ញុំ យ៉ាងនោះក៏ជាការគួរឲ្យពួកចៅក្រមធ្វើទោសដែរ ដ្បិតដូច្នោះ ខ្ញុំបានលះចោលព្រះដែលគង់នៅស្ថានលើហើយ»។—យ៉ូប ៣១:២៦-២៨
១៣ យ៉ូបមិនបានគោរពបូជារបស់ដែលគ្មានជីវិតឡើយ។ បើចិត្តរបស់គាត់បានត្រូវល្បួងដោយសម្ងាត់ឲ្យសង្កេតមើលរបស់ផ្សេងៗនៅលើមេឃដូចជាព្រះចន្ទ ហើយបើ‹មាត់គាត់បានថើបដៃ›របស់គាត់ ដោយគាត់ប្រហែលជាលាដៃផ្លុំខ្យល់ជាឥរិយាបថបង្ហាញពីការគោរពបូជារបស់ទាំងនោះ នោះគាត់នឹងទៅជាអ្នកគោរពបូជារូបព្រះដែលលះចោលព្រះយេហូវ៉ាដែលបង្កើតរបស់ទាំងនោះ។ (ចោ. ៤:១៥, ១៩) ដើម្បីរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះព្រះ យើងត្រូវជៀសវាងការគោរពបូជារូបព្រះគ្រប់ប្រភេទ។—សូមអាន យ៉ូហានទី១ ៥:២១
កុំសងសឹកឬមានពុតត្បុត
១៤. ហេតុអ្វីយើងអាចចាត់ទុកថា យ៉ូបមិនមែនជាមនុស្សដែលព្យាបាទគេ?
១៤ យ៉ូបមិនមែនជាមនុស្សដែលគ្មានមេត្ដាឬព្យាបាទគេទេ។ គាត់ដឹងថាចរិតបែបនេះនឹងបង្ហាញថាខ្លួនគាត់មិនមែនជាអ្នកដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈឡើយ ដោយសារគាត់បានពោលថា៖ «បើខ្ញុំដែលរីករាយសប្បាយ ដោយឃើញសេចក្ដីហិនវិនាសរបស់អ្នកដែលស្អប់ខ្ញុំ ឬបំប៉ោងចិត្តឡើង ក្នុងកាលដែលសេចក្ដីអាក្រក់បានមកដល់គេ (ប៉ុន្តែគ្មានទេ គឺខ្ញុំមិនបានឲ្យមាត់ធ្វើបាប ដោយដាក់បណ្ដាសាដល់ជីវិតគេឡើយ)»។—យ៉ូប ៣១:២៩, ៣០
១៥. ពេលអ្នកដែលស្អប់យើងជួបវិបត្ដិភ័យ ហេតុអ្វីជាការមិនត្រឹមត្រូវឲ្យយើងរីករាយ?
១៥ យ៉ូបដែលជាបុរសសុចរិតម្នាក់មិនដែលរីករាយទេ ពេលមនុស្សដែលស្អប់គាត់ជួបវិបត្ដិភ័យ។ សុភាសិតមួយបានព្រមានថា៖ «កុំឲ្យមានចិត្តរីករាយ ក្នុងកាលដែលខ្មាំងសត្រូវឯងដួលចុះឡើយ ក៏កុំឲ្យមានចិត្តសប្បាយ ក្នុងកាលដែលគេត្រូវទំលាក់ទៅដែរ ក្រែងព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ទតឃើញ ហើយការនោះមិនគាប់ដល់ព្រះហឫទ័យ រួចទ្រង់បង្វែរសេចក្ដីក្រោធចេញពីអ្នកនោះវិញ»។ (សុភ. ២៤:១៧, ១៨) ព្រះយេហូវ៉ាអាចមើលធ្លុះចិត្តយើង ដូច្នេះបើយើងអរសប្បាយក្នុងចិត្តពេលមនុស្សជួបវិបត្ដិភ័យ នោះលោកដឹង ហើយប្រាកដជាមិនពេញចិត្តនឹងចិត្តគំនិតបែបនេះទេ។ (សុភ. ១៧:៥) ព្រះអាចប្រព្រឹត្តមកលើយើងស្របតាមចិត្តគំនិតរបស់យើង ព្រោះលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «សេចក្ដីសងសឹក នឹងសេចក្ដីសងគុណ នោះស្រេចនៅអញ»។—ចោ. ៣២:៣៥
១៦. ទោះជាយើងមិនមែនជាអ្នកមានក្ដី តើយើងអាចទទួលអ្នកឯទៀតដោយរាក់ទាក់យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ យ៉ូបជាមនុស្សដែលទទួលអ្នកដទៃដោយរាក់ទាក់។ (យ៉ូប ៣១:៣១, ៣២) ទោះជាយើងមិនមែនជាអ្នកមានក្ដី យើងអាច«មានទម្លាប់ទទួលអ្នកឯទៀតដោយរាក់ទាក់»បាន។ (រ៉ូម ១២:១៣) យើងអាចអញ្ជើញអ្នកឯទៀតមកពិសាម្ហូបសាមញ្ញ ដោយចាំថា«ស៊ូឲ្យមានតែបន្លែជាម្ហូប នៅកន្លែងណាដែលមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ជាជាងមានសាច់គោដែលបំប៉នឲ្យធាត់ ហើយមានសេចក្ដីសំអប់វិញ»។ (សុភ. ១៥:១៧) ការបរិភោគអាហារជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈក្នុងបរិយាកាសដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ នោះនឹងធ្វើឲ្យម្ហូបសាមញ្ញកាន់តែឈ្ងុយឆ្ងាញ់ជាង ហើយប្រាកជានឹងពង្រឹងជំនឿរបស់យើង។
១៧. ហេតុអ្វីយើងមិនគួរលាក់បាំងអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ?
១៧ ពួកអ្នកដែលយ៉ូបទទួលដោយរាក់ទាក់ ពិតជាបានត្រូវលើកទឹកចិត្តមែន ព្រោះយ៉ូបមិនមែនជាមនុស្សពុតត្បុតឡើយ។ គាត់មិនដូចបុរសដែលមិនកាន់តាមច្បាប់ព្រះ ដែលបានលួចបន្លំចូលមកក្នុងក្រុមជំនុំនៅសតវត្សរ៍ទី១ ហើយដែលបាន«រកផ្គាប់ផ្គុនអ្នកដទៃដើម្បីបានប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន»ទេ។ (យូ. ៣, ៤, ១៦) យ៉ូបក៏មិនបានលាក់បាំងកំហុសរបស់គាត់ ឬ‹លាក់សេចក្ដីអាក្រក់របស់គាត់នៅក្នុងទ្រូង› ដោយខ្លាចអ្នកឯទៀតមើលងាយគាត់បើគេដឹង។ គាត់ចង់ឲ្យព្រះពិនិត្យមើលគាត់ ហើយព្រមសារភាពកំហុសប្រាប់លោក។ (យ៉ូប ៣១:៣៣-៣៧) បើយើងប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ កុំឲ្យយើងលាក់បាំងកំហុសនោះដោយខ្លាចបាក់មុខឡើយ។ តើយើងអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាយើងព្យាយាមរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ? គឺដោយទទួលស្គាល់កំហុសរបស់យើង កែប្រែចិត្ត សុំជំនួយពីពួកអ្នកចាស់ទុំ ហើយខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីលុបលាងកំហុស។—សុភ. ២៨:១៣; យ៉ា. ៥:១៣-១៥
យ៉ូបសុំឲ្យគេកាត់ក្ដី
១៨, ១៩. (ក) ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយថាយ៉ូបមិនដែលកេងប្រវ័ញ្ចគេសោះឡើយ? (ខ) បើយ៉ូបមានកំហុស តើគាត់សុខចិត្តធ្វើអ្វី?
១៨ យ៉ូបជាមនុស្សទៀងត្រង់ ហើយមិនលម្អៀង។ ហេតុនេះគាត់អាចនិយាយថា៖ «បើសិនជាដីរបស់ខ្ញុំស្រែកឡើងទាស់នឹងខ្ញុំ ហើយគន្លងទាំងប៉ុន្មានយំជាមួយគ្នា បើខ្ញុំបានបរិភោគផលនៃដីនោះឥតបង់ថ្លៃ ឬបានធ្វើឲ្យម្ចាស់ដើមបង់ជីវិតទៅ នោះសូមឲ្យមានតែបន្លាដុះឡើងជំនួសស្រូវភោជ្ជសាលី ហើយស្រងែជំនួសស្រូវឱកវិញចុះ»។ (យ៉ូប ៣១:៣៨-៤០) យ៉ូបមិនដែលរឹបអូសយកដីអ្នកដទៃ ហើយមិនដែលកេងប្រវ័ញ្ចកម្មករឡើយ។ ដូចគាត់ យើងត្រូវរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះព្រះយេហូវ៉ាក្នុងរឿងធំនិងរឿងតូចតាច។
១៩ នៅមុខគូកនបីនាក់ ព្រមទាំងនៅមុខបុរសវ័យក្មេងឈ្មោះអេលីហ៊ូវ យ៉ូបបានប្រាប់អំពីរបៀបរស់នៅរបស់គាត់។ យ៉ូបហាក់ដូចជាបាន«ចុះឈ្មោះ»ឬចុះហត្ថលេខាបញ្ជាក់អំពីរបៀបរស់នៅរបស់គាត់ ហើយគាត់បានអញ្ជើញបុគ្គលណាក៏ដោយដែលដឹងអំពីកំហុសណាមួយក្នុងជីវិតគាត់ ឲ្យមកប្ដឹងចោទប្រកាន់គាត់។ បើយ៉ូបមានកំហុសមែន គាត់សុខចិត្តទទួលទោស។ ដូច្នេះ គាត់បានលើករឿងក្ដីជូនតុលាការនៅស្ថានសួគ៌ ហើយរង់ចាំការវិនិច្ឆ័យក្ដី។ យ៉ាងនេះ ‹ពាក្យរបស់យ៉ូបចប់តែប៉ុណ្ណេះ›។—យ៉ូប ៣១:៣៥, ៤០
អ្នកអាចរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈបាន
២០, ២១. (ក) ហេតុអ្វីយ៉ូបអាចរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ? (ខ) តើយើងអាចបណ្ដុះសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច?
២០ យ៉ូបបានរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈដោយសារគាត់ស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយលោកក៏ស្រឡាញ់និងជួយគាត់ដែរ។ យ៉ូបបានស្រដីថា៖ «[ព្រះយេហូវ៉ា]ទ្រង់បានប្រោសផ្ដល់ជីវិត នឹងសេចក្ដីសប្បុរស[ឬ«សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់»]ដល់ទូលបង្គំ ហើយការឃុំគ្រងរបស់ទ្រង់បានគាំពារជីវិតទូលបង្គំ»។ (យ៉ូប ១០:១២; ព.ថ.) ម្យ៉ាងទៀត យ៉ូបបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់អ្នកដទៃ ហើយទទួលស្គាល់ថា អ្នកណាដែលមិនបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់ដល់អ្នកឯទៀត អ្នកនោះលែងកោតខ្លាចព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតហើយ។ (យ៉ូប ៦:១៤) មនុស្សដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈស្រឡាញ់ព្រះនិងអ្នកជិតខាង។—ម៉ាថ. ២២:៣៧-៤០
២១ យើងអាចបណ្ដុះសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះដោយអានបណ្ដាំរបស់លោករាល់ថ្ងៃ ហើយរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលគម្ពីរបានបើកបង្ហាញអំពីលោក។ ដោយអធិដ្ឋានអស់ពីចិត្ត យើងអាចសរសើរព្រះយេហូវ៉ា ថែមទាំងអរគុណលោកដែលបង្ហាញគុណធម៌ដល់យើង។ (ភី. ៤:៦, ៧) យើងអាចច្រៀងជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយទទួលប្រយោជន៍ពីការសេពគប់យ៉ាងទៀងទាត់ជាមួយរាស្ត្ររបស់លោក។ (ហេ. ១០:២៣-២៥) បើយើងធ្វើដូច្នេះ នោះយើងនឹងស្រឡាញ់ព្រះកាន់តែខ្លាំងឡើង កាលដែលយើងចូលរួមក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ ហើយប្រកាសដំណឹងល្អនៃ«សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់»។ (ទំនុក. ៩៦:១-៣) តាមវិធីនេះ យើងអាចរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈ ដូចអ្នកតែងទំនុកតម្កើងដែលបានច្រៀងថា៖ «ទូលបង្គំចូលទៅជិតព្រះ នោះជាការល្អដល់ទូលបង្គំ ទូលបង្គំបានយកព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ាទុកជាទីពឹងហើយ»។—ទំនុក. ៧៣:២៨
២២, ២៣. ក្នុងនាមជាអ្នកគាំទ្រសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា តើយើងនិងមនុស្សដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈនៅសម័យមុន មានសកម្មភាពដូចគ្នាយ៉ាងណា?
២២ អស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យមនុស្សដែលរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈនូវភារកិច្ចផ្សេងៗ។ ណូអេបានសង់ទូកធំ ហើយជា«អ្នកផ្សព្វផ្សាយអំពីសេចក្ដីសុចរិត»។ (២ពេ. ២:៥) យ៉ូស្វេបាននាំមុខបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលចូលទៅស្រុកសន្យា តែគាត់បានទទួលជោគជ័យ ដោយសារគាត់បានអានសៀវភៅ«គម្ពីរក្រឹត្យវិន័យ . . . ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ» ហើយប្រព្រឹត្តស្របតាមអស់ទាំងសេចក្ដីក្នុងគម្ពីរនោះ។ (យ៉ូស. ១:៧, ៨) គ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១បានបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ ហើយបានជួបជុំគ្នាយ៉ាងទៀងទាត់ដើម្បីសិក្សាបទគម្ពីរ។—ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០
២៣ យើងគាំទ្រសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈដោយផ្សព្វផ្សាយអំពីសេចក្ដីសុចរិត បង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ ធ្វើតាមដំបូន្មានក្នុងគម្ពីរ ហើយជួបជុំជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿនៅឯកិច្ចប្រជុំ សន្និបាត និងមហាសន្និបាត។ សកម្មភាពបែបនេះជួយយើងឲ្យមានចិត្តក្លាហាន មានចំណងមេត្រីភាពរឹងមាំជាមួយព្រះ ហើយទទួលជោគជ័យក្នុងការធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ នេះមិនមែនជាការពិបាកពេកចំពោះយើងទេ ដោយសារបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌និងបុត្ររបស់លោកគាំទ្រយើង។ (ចោ. ៣០:១១-១៤; ១ព. ៨:៥៧) មួយវិញទៀត យើងមានការគាំទ្រពី«បងប្អូនរួមជំនឿទាំងអស់គ្នា» ដែលប្រព្រឹត្តដោយចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈដូចយើងដែរ ព្រមទាំងលើកកិត្ដិយសព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្តមបំផុតរបស់ពួកគាត់។—១ពេ. ២:១៧
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
• តើយើងគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះខ្នាតតម្រាសីលធម៌របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
• តើគុណសម្បត្ដិណាខ្លះរបស់យ៉ូបដែលទាក់ទាញចិត្តអ្នក?
• ដូចសៀវភៅយ៉ូប ៣១:២៩-៣៧បានបង្ហាញ តើយ៉ូបបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងណា?
• ហេតុអ្វីយើងអាចរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះព្រះបាន?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ២៩]
យ៉ូបបានរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះព្រះយេហូវ៉ា យើងក៏អាចធ្វើដូច្នោះដែរ!
[រូបភាពនៅទំព័រ៣២]
យើងអាចរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈបាន!
