„Ja zaś będę chodził w swej nieskazitelności” (PS. 26:11).

1, 2. Co powiedział Hiob na temat swojej nieskazitelności i na co wskazują jego słowa zapisane w 31 rozdziale księgi noszącej jego imię?

W STAROŻYTNOŚCI do ważenia różnych rzeczy często posługiwano się wagą szalkową. Zwykle składała się ona z poziomej dźwigni podwieszonej dokładnie pośrodku i z szalek przymocowanych do obu jej ramion. Na jednej szalce kładziono ważony przedmiot, a na drugiej odważnik. Lud Boży zobowiązany był do używania dokładnych wag i odważników (Prz. 11:1).

² Gdy bogobojny Hiob cierpiał z powodu ataku ze strony Szatana, oznajmił: „[Jehowa] mnie zważy na dokładnej wadze i pozna Bóg moją nieskazitelność” (Hioba 31:6). W związku z tym Hiob wymienił różne sytuacje mogące osobę nieskazitelną wystawić na próbę. Ale jego słowa, zapisane w 31 rozdziale księgi noszącej jego imię, wskazują, że przeszedł ten  sprawdzian pomyślnie. Dzięki jego pięknemu przykładowi możemy poczuć się zachęceni, by postępować podobnie i z przekonaniem powtórzyć za psalmistą Dawidem: „Ja zaś będę chodził w swej nieskazitelności” (Ps. 26:11).

3. Dlaczego ważne jest dochowywanie wierności Bogu zarówno w sprawach wielkich, jak i małych?

³ Chociaż Hiob był poddany ciężkim próbom, pozostał wierny Bogu. Można wręcz powiedzieć, że wytrwanie w nieskazitelności mimo tak trudnej sytuacji było wyczynem iście bohaterskim. My nie doświadczamy dokładnie tego, co Hiob. Ale jeśli chcemy zachować nieskazitelność i popierać zwierzchnictwo Jehowy, musimy być Mu wierni zarówno w sprawach wielkich, jak i małych (odczytaj Łukasza 16:10).

Kluczowa rola nieskazitelności moralnej

4, 5. Jakiego postępowania wystrzegał się Hiob, chcąc zachować nieskazitelność?

⁴ Aby nie utracić nieskazitelności, musimy ściśle przestrzegać Bożych zasad moralnych. Właśnie tak postępował Hiob, który oznajmił: „Przymierze zawarłem ze swymi oczami. Jakże więc mógłbym zwracać uwagę na jakąś dziewicę? Jeżeli moje serce dało się pociągnąć ku kobiecie i czyhałem u wejścia do mego towarzysza, to niechaj moja żona miele dla innego mężczyzny i niechaj nad nią inni mężczyźni klękają” (Hioba 31:1, 9, 10).

⁵ Hiob był zdecydowany zachować nieskazitelną lojalność wobec Boga, dlatego wystrzegał się pożądliwego wpatrywania w kobietę. Jako mężczyzna żonaty, nie zabiegał o względy żadnej niezamężnej kobiety, nie szukał też romantycznych przygód z żoną innego mężczyzny. Jezus w Kazaniu na Górze dobitnie wypowiedział się na temat moralności. Osoby nieskazitelne z pewnością będą zachowywać w sercu jego słowa (odczytaj Mateusza 5:27, 28).

Nigdy nie uciekajmy się do podstępu

6, 7. (a) Na jakiej podstawie Jehowa ocenia naszą nieskazitelność? (b) Dlaczego nie możemy działać w sposób przebiegły ani oszukańczy?

⁶ Kto chce być zaliczony do ludzi nieskazitelnych, nie może postępować przewrotnie (odczytaj Przysłów 3:31-33). Hiob oświadczył: „Jeżeli chodziłem z mężami nieprawdy, a moja stopa śpieszy do podstępu, to on [Jehowa] mnie zważy na dokładnej wadze i pozna Bóg moją nieskazitelność” (Hioba 31:5, 6). Jehowa waży nas wszystkich na „dokładnej wadze”. Na podstawie swych doskonałych norm sprawiedliwości ocenia — tak jak niegdyś Hioba — czy jako Jego słudzy pozostajemy nieskazitelni.

⁷ Nie zachowalibyśmy niezłomnej lojalności wobec Boga, gdybyśmy działali w sposób przebiegły lub dopuszczali się oszustw. „Wyrzekliśmy się rzeczy skrytych, których należy się wstydzić, i nie postępujemy przebiegle” (2 Kor. 4:1, 2). A co wtedy, gdyby z powodu naszych zwodniczych słów lub czynów współwyznawca musiał wołać do Jehowy o pomoc? Znaleźlibyśmy się w sytuacji nie do pozazdroszczenia! Psalmista śpiewał: „Do Jehowy wołałem w mej udręce, a on mi odpowiedział. Jehowo, racz wyzwolić mą duszę od warg  fałszywych, od języka oszukańczego” (Ps. 120:1, 2). Warto pamiętać, że Bóg bada nasze wnętrze — „poddaje próbie serce i nerki” — aby sprawdzić, czy szczerze pragniemy strzec nieskazitelności (Ps. 7:8, 9).

Przykładnie odnośmy się do innych

8. Jak Hiob traktował drugich?

⁸ W zachowaniu nieskazitelności pomoże nam branie przykładu z Hioba, który był sprawiedliwy, pokorny i miał wzgląd na innych. On sam powiedział: „Jeżeli odrzucałem sąd mego niewolnika lub mojej niewolnicy w ich sprawie sądowej ze mną, to cóż pocznę, gdy Bóg powstanie? A gdy zażąda obrachunku, cóż mu odpowiem? Czy Ten, który mnie uczynił w brzuchu, nie uczynił jego i czyż nie ten Jeden przygotowywał nas w łonie?” (Hioba 31:13-15).

9. Jakie cechy przejawiał Hiob wobec swych sług i czego możemy się z tego nauczyć?

⁹ W czasach Hioba najwyraźniej nie istniała żadna skomplikowana procedura sądowa. Niemniej rozprawy prowadzono w sposób uporządkowany, a sprawiedliwości w sądach mogli dochodzić nawet niewolnicy. Hiob obchodził się ze swymi sługami sprawiedliwie i miłosiernie. Aby chodzić w nieskazitelności, musimy przejawiać te same cechy — zwłaszcza jeśli usługujemy w zborze jako starsi.

Bądźmy szczodrzy, a nie chciwi

10, 11. (a) Skąd wiemy, że Hiob był szczodry i chętnie udzielał pomocy? (b) Jakie rady z Pism Greckich przywodzi nam na myśl fragment z Hioba 31:16-25?

¹⁰ Hiob nie był samolubny ani chciwy. Był szczodry i chętnie pomagał bliźnim. Powiedział: „Jeżeli (...) oczy wdowy przygaszałem i sam zjadałem swój kęs, a nie jadł z niego chłopiec nie mający ojca (...); jeżeli widywałem, że ktoś ginie z braku szaty (...); jeśli wymachiwałem ręką przeciwko chłopcu bez ojca, gdy widziałem, że w bramie jest potrzebna moja pomoc, to niech moja łopatka odpadnie od barku i niech me ramię zostanie odłamane od swej górnej kości”. Ponadto ów mąż Boży nie okazałby się nieskazitelny, gdyby rzekł do złota: „Tyś moją ufnością!” (Hioba 31:16-25).

¹¹ Te obrazowe sformułowania mogą przywieść nam na pamięć słowa ucznia Jakuba: „Forma oddawania czci, która jest czysta i nieskalana z punktu widzenia naszego Boga i Ojca, polega na tym: opiekować się sierotami i wdowami w ich ucisku oraz zachowywać siebie nie splamionym przez świat” (Jak. 1:27). Być może przypominamy sobie też przestrogę Jezusa: „Miejcie oczy otwarte i strzeżcie się wszelkiej zachłanności, bo nawet wtedy, gdy ktoś ma obfitość, jego życie nie zależy od tego, co posiada”. Następnie Syn Boży opowiedział przykład o zachłannym bogaczu, który gdy umarł, ‛nie był bogaty wobec Boga’ (Łuk. 12:15-21). Aby więc zachować nieskazitelność, nie ulegajmy grzesznej skłonności, jaką jest chciwość. Coś, czego pożąda osoba zachłanna, odwraca jej uwagę od Jehowy i staje się dla niej bożkiem. Dlatego zachłanność jest bałwochwalstwem (Kol. 3:5). Nie da się jej pogodzić z nieskazitelnością!

Niezłomnie obstawajmy przy prawdziwym wielbieniu Boga

12, 13. Jaki przykład dał Hiob pod względem wystrzegania się bałwochwalstwa?

¹² Osoby nieskazitelne nie odstępują od prawdziwego wielbienia Boga. Również pod tym względem przykładem jest Hiob, który rzekł: „Jeżeli widziałem światło, gdy rozbłyskiwało, lub drogocenny księżyc sunący przed siebie i serce me dawało się zwabić potajemnie, a moja ręka całowała me usta, również to byłoby przewinieniem godnym uwagi sędziów, bo zaparłbym się prawdziwego Boga w górze” (Hioba 31:26-28).

¹³ Hiob nie czcił martwych przedmiotów. Gdyby jego serce „dawało się zwabić potajemnie” do nabożnego podziwiania ciał niebieskich, takich jak księżyc, a ‛jego ręka całowała usta’ — najprawdopodobniej w bałwochwalczym  geście przesyłania ręką pocałunku — byłoby to równoznaczne z zaparciem się Boga (Powt. Pr. 4:15, 19). Aby nieskazitelnie Mu służyć, musimy się wystrzegać wszelkich form bałwochwalstwa (odczytaj 1 Jana 5:21).

Nie bądźmy mściwi ani obłudni

14. Skąd wiemy, że Hiob nie był mściwy?

¹⁴ Hiob nie był mściwy ani okrutny. Wiedząc, że takie cechy przekreślałyby nieskazitelność, powiedział: „Jeżeli się radowałem z zagłady tego, kto mnie zawzięcie nienawidził, lub byłem podniecony, gdyż spotkało go zło... a ja nie pozwoliłem memu podniebieniu grzeszyć proszeniem o klątwę przeciw jego duszy” (Hioba 31:29, 30).

15. Dlaczego nie powinniśmy się cieszyć z nieszczęścia kogoś, kto nas nienawidzi?

¹⁵ Prawy Hiob nigdy nie cieszył się z nieszczęścia kogoś, kto go nienawidził. Przysłowie biblijne ostrzega: „Gdy upada twój nieprzyjaciel, nie ciesz się; a gdy zostaje doprowadzony do potknięcia, niech się twe serce nie raduje, żeby Jehowa tego nie zobaczył, a byłoby to złe w jego oczach i odwróciłby od niego swój gniew” (Prz. 24:17, 18). Jehowa potrafi czytać w sercach. Jeżeli cieszymy się skrycie z cudzego nieszczęścia, On o tym wie i nie pochwala takiej postawy (Prz. 17:5). Mógłby więc wystąpić przeciwko nam, powiedział bowiem: „Pomsta jest moja i odpłata” (Powt. Pr. 32:35).

16. Jak możemy okazywać gościnność, nawet jeśli nie jesteśmy majętni?

¹⁶ Hiob był gościnny (Hioba 31:31, 32). My też możemy ‛podążać drogą gościnności’, nawet jeśli nie jesteśmy majętni (Rzym. 12:13). Wystarczy przygotować coś skromnego, pamiętając, że „lepsza jest potrawa z warzyw — tam, gdzie jest miłość — niż tuczony byk, a przy tym nienawiść” (Prz. 15:17). Nawet niewyszukany posiłek spożywany w gronie lojalnych osób i w życzliwej atmosferze jest okazją do czerpania radości i budowania się pod względem duchowym.

17. Dlaczego nie powinniśmy ukrywać poważnego grzechu?

¹⁷ Gościnność Hioba na pewno wywierała budujący wpływ, gdyż nie był on człowiekiem obłudnym. Nie postępował jak bezbożni ludzie, którzy w I wieku n.e. wśliznęli się do zboru i ‛dla własnej korzyści podziwiali osobistości’ (Judy 3, 4, 16). Ponadto nie zatajał swych występków, nie ‛ukrywał swego przewinienia w kieszeni koszuli’ z obawy, że wyjdzie ono na jaw. Pragnął być przebadany przez Jehowę, któremu wszystko wyznawał (Hioba 31:33-37). Gdybyśmy poważnie zgrzeszyli, nie próbujmy tego ukrywać, aby tylko uratować twarz. Jak możemy dowieść, że chcemy zachować nieskazitelność? Uznajmy swój błąd, okażmy skruchę, szukajmy duchowej pomocy i usilnie starajmy się naprawić wyrządzone zło (Prz. 28:13; Jak. 5:13-15).

Nieskazitelny Hiob gotowy poddać się osądowi

18, 19. (a) Dlaczego można powiedzieć, że Hiob nigdy nikogo nie wyzyskał? (b) Na co był gotowy Hiob, gdyby się okazało, że jest w błędzie?

¹⁸ Hiob był szczery i uczciwy. Dlatego mógł powiedzieć: „Jeżeli przeciwko mnie wołałaby o pomoc moja ziemia i wespół by płakały jej zagony; jeżeli plon jej zjadłem bez dawania pieniędzy, a duszę właścicieli przywiodłem do wzdychania, to zamiast pszenicy niech  wzejdzie chwast ciernisty, a zamiast jęczmienia — cuchnące chwasty” (Hioba 31:38-40). Ów sługa Boży nigdy nie zagarnął cudzej ziemi ani nie wyzyskiwał swych pracowników. Podobnie jak on, musimy pozostawać nieskazitelni w sprawach wielkich i małych.

¹⁹ Swym trzem towarzyszom i młodemu Elihu Hiob opowiedział o tym, jak żył. Wezwał każdego, kto chce się z nim prawować, by wniósł oskarżenie — Hiob bowiem za swe postępowanie ręczy własnym „podpisem”. Gdyby się okazało, że jest w błędzie, był gotowy ponieść karę. Dlatego skierował sprawę przed sąd Boga i czekał na jej rozpatrzenie. Tak oto „skończyły się słowa Hioba” (Hioba 31:35, 40).

Możesz zachować nieskazitelność

20, 21. (a) Dzięki czemu Hiob zachował nieskazitelność? (b) Jak możemy pielęgnować miłość do Boga?

²⁰ Hiob zachował nieskazitelność, gdyż kochał Boga i sam doświadczał Jego miłości oraz pomocy. Powiedział o Jehowie: „Obdarzyłeś mnie życiem i lojalną życzliwością [lojalną miłością], a twoja opieka strzegła mego ducha” (Hioba 10:12). Ponadto Hiob kochał ludzi. Zdawał sobie sprawę, że kto nie okazuje lojalnej miłości bliźniemu, ten „zaniecha bojaźni przed Wszechmocnym” (Hioba 6:14). A zatem osoby nieskazitelne miłują Boga i bliźnich (Mat. 22:37-40).

²¹ Miłość do Boga pielęgnujemy przez codzienne czytanie Biblii i rozmyślanie nad tym, czego się o Nim dowiadujemy. W szczerych modlitwach możemy wysławiać Jehowę i dziękować Mu za dobroć (Filip. 4:6, 7). Mamy też sposobność śpiewać Jehowie i regularnie przebywać w towarzystwie duchowych braci (Hebr. 10:23-25). Nasze uczucie do Boga wzrasta także wtedy, gdy angażujemy się w służbę kaznodziejską i rozgłaszamy „dobrą nowinę o zgotowanym przez niego wybawieniu” (Ps. 96:1-3). Postępując tak, zachowamy nieskazitelność i będziemy naśladować psalmistę, który śpiewał: „Mnie zaś dobrze jest przybliżać się do Boga. U Wszechwładnego Pana, Jehowy, poszukałem schronienia” (Ps. 73:28).

22, 23. Jak nasze zadania związane z popieraniem zwierzchnictwa Jehowy można porównać z tymi, które otrzymywały osoby nieskazitelne w dawniejszych czasach?

²² Jehowa powierzał swym nieskazitelnym sługom wiele różnych zadań. Noe zbudował arkę oraz był „głosicielem prawości” (2 Piotra 2:5). Jozue wprowadził Izraelitów do Ziemi Obiecanej, lecz powiodło mu się tylko dlatego, że czytał „księgę prawa (...) dniem i nocą” i zgodnie z nią postępował (Joz. 1:7, 8). Pierwsi chrześcijanie czynili uczniów i regularnie się spotykali, by badać Pisma (Mat. 28:19, 20).

²³ Obecnie popieramy zwierzchnictwo Jehowy i dbamy o nieskazitelność, gdy głosimy prawość, czynimy uczniów, przestrzegamy rad z Pisma Świętego i spotykamy się ze współwyznawcami na zebraniach oraz większych zgromadzeniach. Czyniąc tak, pozostaniemy odważni, silni duchowo i będziemy z powodzeniem wykonywać wolę Boga. Nie jest to dla nas zbyt trudne, gdyż wspiera nas niebiański Ojciec i Jego Syn (Powt. Pr. 30:11-14; 1 Król. 8:57). Możemy również liczyć na pomoc „całej społeczności braci”, którzy także chodzą w nieskazitelności i uznają Jehowę za Wszechwładnego Pana (1 Piotra 2:17).

Jak byś odpowiedział?

• Jak powinniśmy się zapatrywać na Boże zasady moralne?

• Które cechy Hioba szczególnie poruszają twoje serce?

• Co fragment z Hioba 31:29-37 mówi nam o postępowaniu tego sługi Bożego?

• Dlaczego możemy być przekonani, że jesteśmy w stanie dochować nieskazitelności?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 29]

Hiob wytrwał w nieskazitelności. Nam także się to uda!

[Ilustracja na stronie 32]

Możemy zachowywać nieskazitelność!