คำถามจากผู้อ่าน
คำถามจากผู้อ่าน
ที่เยเนซิศ 6:3 เราอ่านว่า “วิญญาณของเราจะไม่สถิตอยู่กับมนุษย์นานเป็นนิตย์, เพราะมนุษย์เป็นแต่เนื้อหนัง. เขาจะดำรงชีวิตอยู่ได้ก็เพียงร้อยยี่สิบปี.” พระยะโฮวาทรงจำกัดให้มนุษย์มีอายุขัยไม่เกิน 120 ปีไหม และโนอาห์ประกาศเรื่องน้ำท่วมโลกเป็นเวลานานเท่านั้นไหม?
คำตอบสำหรับคำถามทั้งสองส่วนคือ ไม่.
ก่อนน้ำท่วมโลก หลายคนมีอายุยืนหลายศตวรรษ. โนอาห์มีอายุ 600 ปีเมื่อน้ำท่วมโลก และท่านมีชีวิตอยู่ต่อไปจนถึง 950 ปี. (เย. 7:6; 9:29) นอกจากนั้น บางคนที่เกิดหลังจากน้ำท่วมโลกก็มีอายุยืนยาวกว่า 120 ปีมาก. อาระฟักซัดตายเมื่ออายุ 438 ปี และเซลาตายเมื่ออายุ 433 ปี. (เย. 11:10-15) อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงสมัยโมเซ อายุขัยตามปกติของมนุษย์ลดลงเหลือเพียง 70 ถึง 80 ปี. (เพลง. 90:10) ดังนั้น ข้อความในเยเนซิศ 6:3 จึงไม่ใช่การจำกัดว่าอายุขัยตามปกติของมนุษย์จะมีได้มากที่สุด 120 ปี.
ถ้าอย่างนั้น ข้อนี้เป็นพระดำรัสของพระเจ้าที่ตรัสสั่งให้โนอาห์ประกาศเตือนคนอื่น ๆ ถึงการทำลายที่จะเกิดขึ้นใน 120 ปีข้างหน้าไหม? ไม่. จริงอยู่ พระเจ้าตรัสแก่โนอาห์ในหลายโอกาส. เราอ่านเรื่องราวนั้นในสิบข้อต่อมาว่า “พระเจ้าจึงตรัสแก่โนฮา ว่า ‘บรรดาเนื้อหนังจะศูนย์เสียไปจากหน้าของเรา, ด้วยโลกเต็มไปด้วยความชั่วร้าย.’ ” ในอีกหลายปีต่อมา โนอาห์เสร็จสิ้นงานอันใหญ่โตในการสร้างเรือ และเมื่อถึงตอนนั้น “พระยะโฮวาตรัสแก่โนฮา ว่า ‘เจ้าจงเข้ามาในนาวาหมดทั้งครอบครัว.’ ” (เย. 6:13; 7:1) และมีอีกหลายโอกาสที่พระยะโฮวาทรงแจ้งให้โนอาห์ทราบข้อเท็จจริงบางอย่าง.—เย. 8:15; 9:1, 8, 17
อย่างไรก็ตาม ข้อความที่เราอ่านในเยเนซิศ 6:3 นั้นแตกต่างกับกรณีที่กล่าวไปแล้ว เพราะไม่ได้เอ่ยถึงโนอาห์และไม่ได้บอกว่าพระเจ้าตรัสแก่ท่าน. เราจึงอาจเข้าใจได้ว่านี่เป็นเพียงข้อความที่แสดงถึงพระประสงค์หรือสิ่งที่พระเจ้าทรงตั้งพระทัยว่าจะทำ. (เทียบกับเยเนซิศ 8:21) นับว่าสำคัญที่จะสังเกตว่าบันทึกประวัติศาสตร์เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนานแล้วก่อนอาดามจะมีชีวิต เราพบวลีที่ว่า “พระเจ้าได้ตรัส.” (เย. 1:6, 9, 14, 20, 24) เห็นได้ชัดว่าพระยะโฮวาไม่ได้ตรัสแก่มนุษย์บนแผ่นดินโลก เพราะมนุษย์ยังไม่ได้ถูกสร้าง.
ดังนั้น มีเหตุผลที่จะลงความเห็นว่าเยเนซิศ 6:3 กล่าวถึงการที่พระเจ้าทรงตั้งพระทัยไว้ว่าจะทำให้ยุคที่ชั่วช้าบนแผ่นดินโลกสิ้นสุดลง. พระยะโฮวาทรงประกาศคำพิพากษาว่าจะทรงทำอย่างนั้นใน 120 ปีข้างหน้า แม้ว่าโนอาห์ยังไม่รู้เรื่องนั้น. แต่ทำไมต้องกำหนดเวลา? ทำไมต้องคอยให้ถึงเวลานั้นก่อน?
อัครสาวกเปโตรบอกเหตุผลว่า “พระเจ้าทรงอดทนรอในสมัยโนอาห์ขณะที่ท่านสร้างเรือ ซึ่งในเรือนั้นมีไม่กี่คน คือมีแปดคนที่ได้รับการช่วยให้รอดจากน้ำโดยปลอดภัย.” (1 เป. 3:20) เมื่อพระเจ้าทรงตั้งพระทัยแน่วแน่แล้วเกี่ยวกับช่วงเวลา 120 ปี ยังมีหลายสิ่งที่ต้องทำ. ประมาณ 20 ปีต่อมา โนอาห์และภรรยาก็เริ่มมีบุตร. (เย. 5:32; 7:6) บุตรชายสามคนของท่านเติบโตขึ้นและแต่งงาน ทำให้ในที่สุดทั้งครอบครัวมีจำนวน “แปดคน.” ต่อมา พวกเขาต้องสร้างเรือซึ่งไม่ใช่งานที่จะทำให้เสร็จได้โดยเร็วเมื่อคำนึงถึงขนาดเรือและขนาดครอบครัวของโนอาห์. ดังนั้น ความอดทนของพระเจ้าเป็นเวลา 120 ปีทำให้มีเวลาทำสิ่งเหล่านั้นให้สำเร็จและทำให้เป็นไปได้ที่จะคุ้มครองชีวิตมนุษย์ที่ซื่อสัตย์แปดคนให้ “ได้รับการช่วยให้รอดจากน้ำโดยปลอดภัย.”
คัมภีร์ไบเบิลไม่ได้ระบุว่าพระยะโฮวาทรงแจ้งให้โนอาห์ทราบว่าเป็นปีไหนที่จะเกิดน้ำท่วม. แต่เนื่องจากตอนที่พระยะโฮวาทรงแจ้งแก่โนอาห์ บุตรชายของท่านเกิดมา, เติบโตขึ้น, และแต่งงานแล้ว จึงอาจเป็นได้ว่ายังเหลือเวลาอีก 40 หรือ 50 ปีก่อนจะเกิดน้ำท่วม. ต่อมา พระยะโฮวาตรัสแก่โนอาห์ว่า “บรรดาเนื้อหนังจะศูนย์เสียไปจากหน้าของเรา.” พระองค์ตรัสต่อไปอีกว่าโนอาห์ต้องสร้างเรือใหญ่และเข้าไปในเรือนั้นพร้อมกับครอบครัว. (เย. 6:13-18) ระหว่างช่วงหลายสิบปีที่ยังเหลืออยู่ โนอาห์ได้ทำมากกว่าการเป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องความชอบธรรมด้วยการดำเนินชีวิตของท่าน. ท่านรับใช้เป็น “ผู้ประกาศความชอบธรรม” ซึ่งประกาศข่าวสารที่เป็นคำเตือนอย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับการที่พระเจ้าทรงตั้งพระทัยจะทำลายคนอธรรมในสมัยนั้น. โนอาห์ไม่รู้ล่วงหน้าว่าเหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้นในปีไหน แต่ท่านรู้ว่าจะเกิดอย่างแน่นอน. และคุณก็รู้ว่าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ.—2 เป. 2:5
