Πλησιάστε τον Θεό

«Απάλυνε το Πρόσωπο του Ιεχωβά»

«ΕΝΙΩΘΑ ότι δεν αξίζω τίποτα», λέει κάποιος που είχε παρεκκλίνει από τους θεϊκούς κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους είχε ανατραφεί. Όταν άρχισε να αλλάζει τη ζωή του, φοβόταν ότι ο Θεός δεν θα τον συγχωρούσε ποτέ. Αλλά αυτός ο μετανοημένος αμαρτωλός απέκτησε ελπίδα από τη Γραφική αφήγηση για τον Μανασσή, η οποία αναγράφεται στα εδάφια 2 Χρονικών 33:1-17. Αν νιώσατε ποτέ ότι δεν αξίζετε τίποτα λόγω αμαρτιών του παρελθόντος, μπορείτε και εσείς να αντλήσετε παρηγοριά από το παράδειγμα του Μανασσή.

Ο Μανασσής ανατράφηκε σε θεοσεβές σπιτικό. Ο πατέρας του, ο Εζεκίας, ήταν από τους επιφανέστερους βασιλιάδες του Ιούδα. Ο Μανασσής γεννήθηκε περίπου τρία χρόνια αφότου ο Θεός είχε παρατείνει θαυματουργικά τη ζωή του πατέρα του. (2 Βασιλέων 20:1-11) Ασφαλώς, ο Εζεκίας θα έβλεπε αυτόν το γιο ως δώρο το οποίο χρωστούσε στο θεϊκό έλεος και θα προσπαθούσε να του ενσταλάξει αγάπη για την αγνή λατρεία. Ωστόσο, τα παιδιά των θεοσεβών γονέων δεν ακολουθούν πάντοτε τα ίχνη τους. Αυτό συνέβη με τον Μανασσή.

Ο Μανασσής δεν ήταν πάνω από 12 χρονών όταν έχασε τον πατέρα του. Δυστυχώς, «έπραξε το κακό στα μάτια του Ιεχωβά». (Εδάφια 1, 2) Μήπως ο νεαρός βασιλιάς επηρεάστηκε από συμβούλους που δεν σέβονταν την αληθινή λατρεία; Η Γραφή δεν λέει. Μας λέει, όμως, ότι ο Μανασσής κατάντησε να επιδίδεται σε χονδροειδή ειδωλολατρία και να διαπράττει ωμότητες. Έστησε θυσιαστήρια σε ψεύτικους θεούς, θυσίασε τους ίδιους του τους γιους, ασκούσε πνευματισμό και τοποθέτησε μια γλυπτή εικόνα μέσα στο ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ. Επίσης, αρνήθηκε πεισματικά να προσέξει τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις από τον Ιεχωβά, τον Θεό χάρη στο θαύμα του οποίου είχε γεννηθεί.​—Εδάφια 3-10.

Τελικά, ο Ιεχωβά επέτρεψε να οδηγηθεί ο Μανασσής δέσμιος στη Βαβυλώνα. Εκεί, στην εξορία, είχε την ευκαιρία να αναλογιστεί την πορεία του. Μήπως κατάλαβε τότε ότι τα ανίσχυρα, άψυχα είδωλά του δεν τον είχαν προστατέψει; Μήπως σκέφτηκε όσα είχε μάθει από το θεοσεβή πατέρα του όταν ήταν παιδί; Ούτως ή άλλως, ο Μανασσής άλλαξε στάση. Η αφήγηση αναφέρει: «Απάλυνε το πρόσωπο του Ιεχωβά του Θεού του και ταπείνωνε πολύ τον εαυτό του . . . Και προσευχόταν συνεχώς σε Εκείνον». * (Εδάφια 12, 13) Αλλά ήταν δυνατόν να συγχωρήσει ο Θεός κάποιον που είχε διαπράξει τόσο χονδροειδείς αμαρτίες;

Ο Ιεχωβά Θεός συγκινήθηκε από την ειλικρινή μετάνοια του Μανασσή. Άκουσε τις εκκλήσεις του για έλεος «και τον αποκατέστησε στην Ιερουσαλήμ στη βασιλεία του». (Εδάφιο 13) Σε απόδειξη της μετάνοιάς του, ο Μανασσής έκανε τότε το παν για να διορθώσει τα λάθη του, εξαλείφοντας την ειδωλολατρία από την επικράτειά του και παρακινώντας το λαό του «να υπηρετεί τον Ιεχωβά».​—Εδάφια 15-17.

Αν νιώθετε ότι δεν αξίζετε τη συγχώρηση του Θεού λόγω αμαρτιών του παρελθόντος, πάρτε θάρρος από το παράδειγμα του Μανασσή. Αυτή η αφήγηση αποτελεί μέρος του Λόγου του Θεού. (Ρωμαίους 15:4) Όπως γίνεται σαφές, ο Ιεχωβά θέλει να ξέρουμε ότι είναι “πρόθυμος να συγχωρεί”. (Ψαλμός 86:5) Αυτό που έχει σημασία για εκείνον δεν είναι η αμαρτία, αλλά η κατάσταση της καρδιάς του αμαρτωλού. Ο αμαρτωλός που προσεύχεται με συντετριμμένη καρδιά, που εγκαταλείπει την εσφαλμένη πορεία του και καταβάλλει αποφασιστικές προσπάθειες για να πράττει το σωστό μπορεί να “απαλύνει το πρόσωπο του Ιεχωβά”, όπως έκανε ακόμη και ο Μανασσής.​—Ησαΐας 1:18· 55:6, 7.

Προτεινόμενη ανάγνωση για τον Ιανουάριο:

▪ 2 Χρονικών 29-36–Έσδρας 1-10

[Υποσημείωση]