ΟΤΑΝ βλέπουμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο να υποφέρει και να πεθαίνει, νιώθουμε οδύνη. Όπως είναι φυσικό, θλιβόμαστε για μια τέτοια απώλεια. Ωστόσο, μας παρηγορεί η σκέψη ότι ο Δημιουργός μας, ο Ιεχωβά Θεός, καταλαβαίνει τη θλίψη μας. Μάλιστα, επιθυμεί διακαώς να χρησιμοποιήσει την παντοδυναμία του για να επαναφέρει τους νεκρούς στη ζωή. Προσέξτε την ελπίδα που εκφράζουν τα λόγια του Ιώβ στα εδάφια Ιώβ 14:13-15.

Σκεφτείτε το σκηνικό. Ο Ιώβ, ένας άνθρωπος εξαιρετικής πίστης, αντιμετωπίζει σφοδρές δοκιμασίες​—μεταξύ άλλων την απώλεια των υπαρχόντων του, το θάνατο όλων των πολυαγαπημένων του παιδιών και μια οδυνηρή ασθένεια. Μέσα στην απόλυτη δυστυχία του, κραυγάζει προς τον Θεό: «Μακάρι να με έκρυβες στον Σιεόλ [τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους]!» (Εδάφιο 13) Ο Ιώβ βλέπει τον Σιεόλ ως ευπρόσδεκτη ανακούφιση. Εκεί, σαν θησαυρός κρυμμένος από τον Θεό, θα είναι απαλλαγμένος από ταλαιπωρίες και πόνους. *

Θα αποτελέσει άραγε ο Σιεόλ μόνιμο καταφύγιο για τον Ιώβ; Ο ίδιος δεν το πιστεύει αυτό. Στη συνέχεια της προσευχής του, λέει: «Μακάρι . . . να έβαζες προθεσμία σε σχέση με εμένα και να με θυμόσουν!» Ο Ιώβ έχει τη βέβαιη ελπίδα ότι η παραμονή του στον Σιεόλ θα είναι προσωρινή και ότι ο Ιεχωβά δεν θα τον ξεχάσει. Παρομοιάζει τον καιρό κατά τον οποίο θα βρίσκεται στον Σιεόλ με “υποχρεωτική εργασία”​—μια επιβεβλημένη περίοδο αναμονής. Πόσο θα διαρκέσει αυτή; «Μέχρι να έρθει η ανακούφισή μου», λέει ο Ιώβ. (Εδάφιο 14) Η ανακούφιση θα σημάνει απελευθέρωση από τον Σιεόλ​—με άλλα λόγια, ανάσταση από τους νεκρούς!

Γιατί είναι πεπεισμένος ο Ιώβ ότι θα έρθει η ανακούφισή του; Επειδή ξέρει πώς αισθάνεται ο στοργικός μας Δημιουργός για τους πιστούς λάτρεις Του που έχουν πεθάνει. Ο ίδιος λέει: «Θα καλέσεις, και εγώ θα σου απαντήσω. Θα έχεις λαχτάρα για το έργο των χεριών σου». (Εδάφιο 15) Ο Ιώβ αναγνωρίζει ότι αποτελεί έργο των χεριών του Θεού. Ο Ζωοδότης, που ήταν υπεύθυνος για το σχηματισμό του Ιώβ στη μήτρα, είναι ασφαλώς σε θέση να τον επαναφέρει στη ζωή αφότου θα έχει πεθάνει.​—Ιώβ 10:8, 9· 31:15.

Τα λόγια του Ιώβ μάς διδάσκουν πόσο τρυφερός είναι ο Ιεχωβά: Έχει ιδιαίτερη σχέση με όσους, όπως ο Ιώβ, αφήνονται στα χέρια του και του επιτρέπουν να τους διαπλάθει και να τους διαμορφώνει έτσι ώστε να γίνουν επιθυμητοί στα μάτια του. (Ησαΐας 64:8) Ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμους τους πιστούς λάτρεις του. Έχει «λαχτάρα» για τους οσίους που έχουν πεθάνει. Η αντίστοιχη εβραϊκή λέξη είναι «αναμφισβήτητα μια από τις πιο δυνατές λέξεις που εκφράζουν το συναίσθημα της διακαούς επιθυμίας», λέει κάποιος λόγιος. Ναι, ο Ιεχωβά δεν θυμάται απλώς τους λάτρεις του, αλλά επίσης επιθυμεί διακαώς να τους επαναφέρει στη ζωή.

Ευτυχώς, στο βιβλίο του Ιώβ​—ένα από τα βιβλία της Γραφής τα οποία γράφτηκαν πρώτα—​ο Ιεχωβά έκρινε κατάλληλο να αποκαλύψει το σκοπό που έχει να αναστήσει τους νεκρούς. * Θέλει να ξανασμίξετε με τους αγαπημένους σας που έχουν πεθάνει. Αυτή η σκέψη είναι δυνατόν να κάνει πιο υποφερτή την απώλεια. Σας προτρέπουμε να μάθετε περισσότερα για αυτόν τον στοργικό Θεό και για το πώς να του επιτρέψετε να σας διαπλάσει έτσι ώστε να γίνετε άτομο που θα δει την εκπλήρωση του σκοπού Του.