SEVDİĞİMİZ birinin acı çekerek öldüğünü görmek doğal olarak bizi kedere boğar. Bununla birlikte, Yaratıcımızın üzüntümüzü anladığını bilmek bizi teselli edebilir. Üstelik Yehova Tanrı mutlak gücünü kullanarak, ölen insanlara tekrar hayat vereceği zamanı özlemle bekliyor. Eyüp peygamberin ümit dolu sözleri bunu daha iyi anlamamıza yardım eder (Eyüp 14:13-15).

Öncelikle Eyüp’ün neler yaşadığına bakalım. İmanlı biri olan Eyüp çok ciddi sıkıntılar yaşıyordu. O tüm mal varlığını kaybetmişti, çocuklarının hepsi ölmüştü, ardından da çok acı veren bir hastalığa yakalanmıştı. Acısı öyle büyüktü ki, Tanrı’ya şöyle yakardı: “Keşke beni ölüler diyarında [insanlığın ortak mezarında] gizlesen!” (13. ayet). Eyüp için ölüler diyarında olmak, acılarının sona ermesi demekti. Orada, tıpkı Tanrı tarafından saklanan bir hazine gibi, bu dünyanın sıkıntı ve acılarından uzak kalabilecekti. *

Peki Eyüp sonsuza dek ölüler diyarında kalacağını mı düşünüyordu? Hayır. O, duasına şöyle devam etti: “Bir süre belirlesen de, sonra beni ansan!” Eyüp, ölüler diyarında sadece geçici bir süre kalacağından ve Yehova’nın onu unutmayacağından emindi. Orada geçireceği zamanı ‘esaret günlerine’, yani zorunlu bir bekleme dönemine benzetti. Peki bu ne kadar sürecekti? Eyüp “Kurtuluşum gelene dek” dedi (14. ayet). Bu kurtuluş, onun için ölüler diyarından kurtulmak, başka sözlerle diriltilmek anlamına gelecekti.

Eyüp kurtulacağından neden bu kadar emindi? Çünkü sevgi dolu Yaratıcımızın ölen sadık kulları için neler hissettiğini biliyordu. O şöyle dedi: “Sen çağıracaksın, ben cevap vereceğim; elinin eserini özleyeceksin” (15. ayet). Eyüp, Tanrı’nın eseri olduğunun farkındaydı. Onun ana rahminde oluşumunu sağlayan Yaratıcısı, elbette öldükten sonra da ona tekrar hayat verebilirdi (Eyüp 10:8, 9; 31:15).

Eyüp’ün sözleri Yaratıcı hakkında yüreğimizi ısıtan bir gerçeği ortaya koyar: Eyüp gibi kendimizi Yehova Tanrı’nın ellerine bırakıp bizi şekillendirmesine izin verirsek, yani O’nun rehberliğini izleyerek istediği nitelikleri geliştirirsek, Yehova bize özel bir bağlılık duyar (İşaya 64:8). Yehova sadık kullarına değer verir ve öldüklerinde onları ‘özler.’ Bir bilgin bu İbranice kelime için şöyle dedi: “Hasret duygusunu anlatan kesinlikle en güçlü sözlerden biridir.” Evet Yehova ölen sadık kullarını zihninde tutmakla kalmıyor, onları dirilteceği zamanı da özlemle bekliyor.

Kutsal Yazıların en eski kısımlarından biri olan Eyüp kitabı aracılığıyla, ölülerle ilgili amacını insanlara açıkladığı için Yehova Tanrı’ya minnettarız. * O sizi ölen sevdiklerinizle tekrar bir araya getirmek istiyor. Bu düşünce ölüm acınızı bir nebze olsun hafifletebilir. Öyleyse sevgi dolu Yaratıcımızı neden daha yakından tanımayasınız? Yehova’nın rehberliğini izler ve istediği nitelikleri geliştirirseniz, bu harika amacının gerçekleştiğini görecek insanlar arasında olacaksınız.