Οι Αναγνώστες μας Ρωτούν . . .

Είναι η Γέεννα ένας Τόπος Πύρινων Βασάνων;

▪ Στις αφηγήσεις των Ευαγγελίων, ο Ιησούς προειδοποιεί τους μαθητές του για την κρίση της Γέεννας. Προφανώς, ήθελε να λάβουν σοβαρά υπόψη αυτή την προειδοποίηση. Αναφερόταν, όμως, σε μια πύρινη κόλαση αιώνιων βασάνων;​—Ματθαίος 5:22.

Αρχικά, ας εξετάσουμε την ίδια τη λέξη. Η λέξη γέεννα του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου αντιστοιχεί στον όρο γκε Χιννόμ του εβραϊκού, που σημαίνει «κοιλάδα του Εννόμ», ή πληρέστερα γκε βενέχ-Χιννόμ, δηλαδή «κοιλάδα των γιων του Εννόμ». (Ιησούς του Ναυή 15:8· 2 Βασιλέων 23:10) Η συγκεκριμένη γεωγραφική τοποθεσία, γνωστή σήμερα ως Ουάντι ερ-Ραμπάμπι, είναι μια βαθιά και στενή κοιλάδα νότια και νοτιοδυτικά της Ιερουσαλήμ.

Την εποχή των βασιλιάδων του Ιούδα, από τον όγδοο αιώνα Π.Κ.Χ., σε αυτή την τοποθεσία γίνονταν ειδωλολατρικές τελετουργίες, όπως η καύση παιδιών ως θυσία. (2 Χρονικών 28:1-3· 33:1-6) Ο προφήτης Ιερεμίας προείπε ότι στην ίδια κοιλάδα οι Βαβυλώνιοι θα κατέσφαζαν τους κατοίκους του Ιούδα εκτελώντας την κρίση του Θεού για την πονηρία τους. a​—Ιερεμίας 7:30-33· 19:6, 7.

Σύμφωνα με τον Ιουδαίο λόγιο Δαβίδ Κιμχί (περ. 1160-περ. 1235 Κ.Χ.), η κοιλάδα μετατράπηκε αργότερα σε σκουπιδότοπο της Ιερουσαλήμ. Χρησίμευε ως χώρος αποτέφρωσης στον οποίο υπήρχε συνεχώς φωτιά για να καίγονται τα σκουπίδια. Οτιδήποτε έριχναν εκεί καταστρεφόταν εντελώς, γινόταν στάχτη.

Πολλοί μεταφραστές της Αγίας Γραφής έχουν ελευθεριάσει αποδίδοντας τη λέξη γέεννα ως “κόλαση”. (Ματθαίος 5:22, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα) Γιατί; Επειδή συσχέτισαν την ειδωλολατρική αντίληψη περί μεταθανάτιας πύρινης κρίσης των πονηρών με την κυριολεκτική φωτιά που έκαιγε στην κοιλάδα έξω από την Ιερουσαλήμ. Εντούτοις, ο Ιησούς ποτέ δεν συσχέτισε τη Γέεννα με βασανισμό.

Ο Ιησούς ήξερε ότι η σκέψη και μόνο της καύσης ζωντανών ανθρώπων είναι απεχθής στον ουράνιο Πατέρα του, τον Ιεχωβά. Όσον αφορά τη χρήση της Γέεννας, σύμφωνα με ό,τι ήταν γνωστό στις μέρες του προφήτη Ιερεμία, ο Θεός είπε: «Έφτιαξαν τους υψηλούς τόπους του Τοφέθ, που είναι στην κοιλάδα του γιου του Εννόμ, για να καίνε τους γιους τους και τις κόρες τους στη φωτιά, κάτι που δεν είχα διατάξει και το οποίο δεν είχε ανεβεί στην καρδιά μου». (Ιερεμίας 7:31) Επιπλέον, η αντίληψη ότι οι νεκροί βασανίζονται συγκρούεται με τη στοργική προσωπικότητα του Θεού, καθώς και με την ξεκάθαρη διδασκαλία της Γραφής ότι «οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως».​—Εκκλησιαστής 9:5, 10.

Ο Ιησούς χρησιμοποίησε τη λέξη «Γέεννα» για να συμβολίσει την ολοκληρωτική καταστροφή την οποία συνεπάγεται η δυσμενής κρίση του Θεού. Επομένως, η «Γέεννα» έχει παρόμοια σημασία με τη «λίμνη της φωτιάς», που αναφέρεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Και οι δύο συμβολίζουν την αιώνια καταστροφή από την οποία δεν υπάρχει δυνατότητα ανάστασης.​—Λουκάς 12:4, 5· Αποκάλυψη 20:14, 15.

[Υποσημείωση]