Гөзәл келәчәк алдимизда!

«Пат йеқинда түгәйду яманларниң күнлири, йоқилар маканлиридин, издәпму тапалмайсән уларни. Лекин кәмтарлиқ билән Худаға тайинидиғанлар, зиминға егә болуп, мол бәрикәттин һөзүрлинәр» (ЗӘБУР 37:10, 11 [36:10, 11, ҺЗ])

СИЗ бу айәттә тилға елинған пәйғәмбәрлик сөзи әмәлгә ашидиғанлиғини өз көзиңиз билән көрүшни халамсиз? Шәк-шүбһисизки, чоқум бәкму халайсиз. Бу сөзләрниң пат йеқинда чоқум әмәлгә ашидиғанлиғиниң муһим сәвәплири бар.

Алдинқи мақалидә биз заманниң ахирида яшаватқанлиғимизни ениқ көрситидиған Муқәддәс китаптики бәзи бәшарәтләрни көрүп чиққан едуқ (Тимотийға 2-хәт 3:1—5). Яратқучимиз бизгә үмүт бериш үчүн шу бәшарәтләрни Муқәддәс китапқа яздурған (Римлиқларға 15:4). Уларниң әмәлгә ешиватқанлиғи һазир бешимизға келиватқан қийинчилиқларниң пат йеқинда йоқ болидиғанлиғини билдүриду.

Ахир замандин кейин немә болиду? Худа Падишалиғи йәр йүзи үстидин һөкүмранлиқ жүргүзиду (Мәтта 6:9). Шу чағда йәр йүзидә қандақ өзгиришләр болидиғанлиғи һәққидә Муқәддәс китапта немә йезилғанлиғиға диққәт қилиң:

● Ачарчилиқ болмайду. «Йәр йүзидики һосул мол болиду, һәтта тағ чоққилиридиму шундақ болиду» (Зәбур 72:16 [71:16]).

● Кесәлликләр болмайду. «Шу йәрдә турғучи: “Мән кесәл” демәйду» (Йәшая 33:24).

● Йәр йүзи йеңилиниду. «Чөл-җәзириләр шатлиққа чөмиду. Қақаслиқлар хошаллиққа чөмүп, гүлләр порәкләп ечилиду» (Йәшая 35:1, ҺЗ).

Бу пат йеқинда әмәлгә ашидиған, кишини һаяҗанландуридиған Муқәддәс китаптики бәшарәтләрниң пәқәт бирнәччиси халас. Йәһва гувачилиридин улар шундақ гөзәл келәчәкниң болидиғанлиғиға, немә үчүн шунчә күчлүк ишинидиғанлиғини сорап беқиң.