ដំណឹងល្អសម្រាប់អ្នកក្រីក្រ
ដំណឹងល្អសម្រាប់អ្នកក្រីក្រ
បណ្ដាំរបស់ព្រះធានាយើងថា៖ «មនុស្សកំសត់មិនត្រូវគេភ្លេចជាដរាបទេ»។ (ទំនុកតម្កើង ៩:១៨) គម្ពីរក៏បានចែងអំពីព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតថា៖ «ទ្រង់លាព្រះហស្ត ក៏បំពេញចិត្តប្រាថ្នានៃជីវិតទាំងឡាយ»។ (ទំនុកតម្កើង ១៤៥:១៦) សេចក្ដីសង្ឃឹមដែលបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងគម្ពីរគឺមិនមែនជាសុបិនមួយឡើយ។ ព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតអាចផ្ដល់អ្វីៗដែលមនុស្សត្រូវការដើម្បីលុបបំបាត់ភាពក្រីក្រ។ ដូច្នេះ តើអ្នកក្រីក្រត្រូវការអ្វីខ្លះ?
អ្នកសេដ្ឋកិច្ចម្នាក់នៅទ្វីបអាហ្វ្រិកបានធ្វើអត្ថាធិប្បាយថាប្រទេសក្រីក្រត្រូវការ«អ្នកគ្រប់គ្រងផ្ដាច់ការម្នាក់ដែលមានចិត្តមេត្ដា»។ គាត់ចង់មានន័យថាដើម្បីលុបបំបាត់ភាពក្រីក្រ នោះត្រូវមានបុគ្គលម្នាក់ដែលមានអំណាចដោះស្រាយបញ្ហា និងមានចិត្តសប្បុរសចំពោះអ្នកក្រីក្រ។ យើងអាចបន្ថែមថាអ្នកគ្រប់គ្រងដែលអាចបំបាត់ចោលភាពក្រីក្រត្រូវជាអ្នកគ្រប់គ្រងលើពិភពលោកទាំងមូល ពីព្រោះភាពក្រីក្រតោកយ៉ាកច្រើនតែមានដោយសារភាពមិនស្មើគ្នារវាងប្រទេសនីមួយៗ។ បន្ថែមទៅទៀត អ្នកគ្រប់គ្រងបែបនេះ ត្រូវមានសមត្ថភាពដើម្បីកែប្រែទំនោរចិត្តដែលគិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដែលជាដើមហេតុនៃភាពក្រីក្រ។ តើយើងអាចរកអ្នកគ្រប់គ្រងដែលមានសមត្ថភាពបែបនេះពីណាមក?
ព្រះបានចាត់លោកយេស៊ូឲ្យប្រកាសដំណឹងល្អដល់អ្នកក្រីក្រ។ ពេលលោកយេស៊ូបានក្រោកឈរឡើងដើម្បីអានអំពីភារកិច្ចដែលលោកទទួលពីព្រះ នោះលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «សកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាសណ្ឋិតលើខ្ញុំ ពីព្រោះលោកបានរើសតាំងខ្ញុំដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អដល់អ្នកក្រីក្រ»។—លូកា ៤:១៦-១៨
តើដំណឹងល្អអំពីអ្វី?
ព្រះបានតែងតាំងលោកយេស៊ូជាស្តេច។ នេះប្រាកដជាដំណឹងល្អ។ លោកជាអ្នកគ្រប់គ្រងដែលល្អបំផុតដើម្បីលុបបំបាត់ភាពក្រីក្រ ពីព្រោះ (១) លោកនឹងគ្រប់គ្រងលើមនុស្សជាតិទាំងអស់ ហើយលោកមានអំណាចដើម្បីចាត់វិធានការនេះបាន។ (២) លោកបានប្រព្រឹត្តដោយមានចិត្តមេត្ដាករុណាចំពោះអ្នកក្រីក្រនិងបង្រៀនពួកអ្នកកាន់តាមរបស់លោកឲ្យថែរក្សាពួកគេផងដែរ។ (៣) លោកមានសមត្ថភាពបំបាត់ចោលដើមហេតុនៃភាពក្រីក្រ ដែលជាទំនោរចិត្តរបស់យើងដែលទោរទន់ទៅធ្វើអ្វីៗដើម្បីប្រយោជន៍ខ្លួន។ សូមឲ្យយើងពិចារណាអំពីផ្នែកទាំងបីនៃដំណឹងល្អនេះ។
១. អំណាចរបស់លោកយេស៊ូក្នុងការគ្រប់គ្រងលើប្រជាជាតិទាំងអស់។ បណ្ដាំរបស់ព្រះបាននិយាយអំពីលោកយេស៊ូថា៖ «[ព្រះ]បានប្រទានឲ្យទ្រង់មានអំណាចគ្រប់គ្រង . . . ដើម្បីឲ្យបណ្ដាជនទាំងឡាយ សាសន៍ដទៃ នឹងមនុស្សគ្រប់ភាសាបានគោរពដល់ទ្រង់»។ (ដានីយ៉ែល ៧:១៤) បើមានរដ្ឋាភិបាលតែមួយគ្រប់គ្រងលើប្រជាជាតិទាំងឡាយ តើអ្នកអាចស្រមៃគិតអំពីប្រយោជន៍ដែលមកពីការគ្រប់គ្រងនេះឬទេ? នៅពេលនោះនឹងលែងមានជម្លោះស្តីអំពីធនធានរបស់ផែនដីទៀតហើយ។ មនុស្សទាំងអស់នឹងទទួលប្រយោជន៍ស្មើៗគ្នា។ លោកយេស៊ូផ្ទាល់ក៏បានធានាថាលោកនឹងធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកដែលមានអំណាចដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា។ លោកបានប្រកាសថា៖ «ខ្ញុំបានទទួលគ្រប់ទាំងអំណាចនៅស្ថានសួគ៌និងនៅផែនដី»។—ម៉ាថាយ ២៨:១៨
២. ចិត្តមេត្ដាករុណារបស់លោកយេស៊ូចំពោះអ្នកក្រីក្រ។ លោកយេស៊ូបានបង្ហាញចិត្តមេត្ដាករុណាចំពោះអ្នកក្រីក្រក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកទាំងមូល។ ជាឧទាហរណ៍ ស្ត្រីម្នាក់ដែលបានចំណាយធនធានរបស់នាងអស់ពីខ្លួនដើម្បីព្យាបាលជំងឺ បានពាល់សម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់លោក ដោយសង្ឃឹមថានឹងបានជាសះស្បើយ។ នាងបានរងទុក្ខដោយសារជំងឺធ្លាក់ឈាមអស់១២ឆ្នាំ ហើយនាងប្រាកដជាស្លេកស្លាំងខ្លាំងណាស់។ យោងទៅតាមច្បាប់នៅសម័យនោះ នាងនឹងអាចធ្វើឲ្យអ្នកដែលនាងពាល់ទៅជាមិនស្អាតបាន។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានប្រព្រឹត្តដោយសប្បុរសចំពោះនាង។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «កូនស្រីអើយ ជំនឿរបស់នាងបានធ្វើឲ្យនាងជាហើយ។ សូមអញ្ជើញទៅឲ្យបានសេចក្ដីសុខចុះ ហើយសូមឲ្យនាងបានជាសះស្បើយពីជំងឺដែលបានធ្វើឲ្យរងទុក្ខ»។—ម៉ាកុស ៥:២៥-៣៤
ការបង្រៀនរបស់លោកយេស៊ូមានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តគំនិតរបស់មនុស្ស ហេតុនេះហើយពួកគេអាចប្រព្រឹត្តដោយមានចិត្តមេត្ដាករុណាដូចលោកដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមពិចារណាអំពីចម្លើយរបស់លោកយេស៊ូដែលលោកឆ្លើយដល់បុរសម្នាក់ដែលចង់ស្គាល់របៀបដែលធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ត។ បុរសនោះដឹងថាព្រះចង់ឲ្យមនុស្សស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែគាត់បានសួរលោកយេស៊ូទៀតថា៖ «តើអ្នកណាទៅ ជាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ?»។
លោកយេស៊ូបានតបឆ្លើយដោយរៀបរាប់ឧទាហរណ៍ដ៏ល្បីមួយស្តីអំពីបុរសម្នាក់ធ្វើដំណើរពីក្រុងយេរូសាឡិមទៅក្រុងយេរីខូដែលត្រូវចោរប្លន់ ហើយទុកគាត់ចោល«ស្ទើរស្លាប់ស្ទើររស់»។ សង្ឃម្នាក់ដែលកំពុងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវនោះក៏ជៀសទៅផ្លូវម្ខាង។ ឯបុរសម្នាក់ទៀតពីកុលសម្ព័ន្ធលេវីក៏បានធ្វើដូច្នេះដែរ។ «ប៉ុន្តែបុរសជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់ដែលកំពុងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវនោះបានប្រទះឃើញបុរសនោះ។ កាលបានឃើញហើយ គាត់ក៏មានចិត្តក្ដួលអាណិត»។ គាត់បានលាងរបួសឲ្យបុរសនោះ ហើយយកគាត់ទៅផ្ទះសម្នាក់និងបង់ថ្លៃឲ្យម្ចាស់ផ្ទះសម្នាក់នោះដើម្បីឲ្យគាត់ថែរក្សាបុរសដែលរបួសនោះ។ លោកយេស៊ូបានសួរថា៖ «តើអ្នកណា . . . បានប្រព្រឹត្តជាអ្នកជិតខាងចំពោះបុរសដែលបានធ្លាក់ក្នុងកណ្ដាប់ដៃពួកចោរ?»។ គាត់ឆ្លើយថា៖ «គឺបុរសដែលបានប្រព្រឹត្តទៅលើគាត់ដោយមេត្ដាករុណា»។ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «[ចូរ]ប្រព្រឹត្តដូច្នោះដែរ»។—លូកា ១០:២៥-៣៧
មនុស្សដែលបានក្លាយទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាបានរៀនពីការបង្រៀនរបស់លោកយេស៊ូ ហើយកែប្រែចិត្តគំនិតអំពីការជួយអ្នកដែលមានសេចក្ដីត្រូវការ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកនិពន្ធជនជាតិឡាតវៀម្នាក់បានសរសេរក្នុងសៀវភៅមួយស្តីអំពីជំងឺរបស់នាងពេលដែលជាប់គុកក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងមួយឈ្មោះផតម៉ានៅឆ្នាំ១៩៦៥។ (Women in Soviet Prisons) នាងបានសរសេរថា៖ «ក្នុងពេលដែលខ្ញុំមានជំងឺ [ពួកសាក្សី]ឧស្សាហ៍មកថែទាំខ្ញុំណាស់។ គ្មានអ្នកណាដែលថែរក្សាខ្ញុំល្អដូចពួកគេទេ។ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទុកការជួយមនុស្សទាំងអស់ជាកាតព្វកិច្ចរបស់ពួកគេ ទោះជាមនុស្សឯទៀតកាន់សាសនាណាឬមានសញ្ជាតិអ្វីក៏ដោយ»។
ពេលមានវិបត្ដិសេដ្ឋកិច្ចបានកើតឡើងនៅក្រុងអេងខន់ក្នុងប្រទេសអេក្វាទ័រ នោះបានធ្វើឲ្យសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាខ្លះបាត់បង់ការងារ ឬប្រាក់ចំណូល។ ដូច្នេះបងប្អូនរួមជំនឿរបស់ពួកគេបានសម្រេចចិត្តអំពីវិធីមួយដើម្បីរកលុយឲ្យពួកគេ ដោយរៀបចំម្ហូបលក់ឲ្យពួកនេសាទពេលគេត្រឡប់មកពីនេសាទវិញ។ (សូមមើលរូបភាពនៅខាងស្ដាំ) បងប្អូនទាំងអស់បានរួមសហការគ្នារួមទាំងកូនក្មេងផងដែរ។ ពួកគេចាប់ផ្ដើមរៀបចំម្ហូបនៅម៉ោងមួយរំលងអធ្រាត្រ ដើម្បីអាចចាប់ផ្ដើមលក់នៅម៉ោងបួនទៀបភ្លឺ ជាពេលដែលពួកអ្នកនេសាទត្រឡប់មកវិញ។ លុយដែលរកបានដោយពួកសាក្សីនេះ បានត្រូវចែកតាមតម្រូវការរបស់បងប្អូនម្នាក់ៗ។
បទពិសោធន៍បែបនេះបង្ហាញថាគំរូនិងការបង្រៀនរបស់លោកយេស៊ូពិតជាមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីកែប្រែចិត្តគំនិតរបស់មនុស្សឲ្យជួយពួកអ្នកដែលត្រូវការ។
៣. ឫទ្ធានុភាពរបស់លោកយេស៊ូក្នុងការកែប្រែទំនោរចិត្តរបស់មនុស្ស។ យើងទាំងអស់គ្នាដឹងនិងទទួលស្គាល់ការពិតថាទំនោរចិត្តរបស់យើងគឺគិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ គម្ពីរហៅទំនោរចិត្តនេះថាភាពខុសឆ្គង។ សូម្បីតែសាវ័កប៉ូលក៏បានសរសេរថា៖ «ក្នុងករណីរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំឃើញថាមានច្បាប់មួយនេះ៖ កាលខ្ញុំប៉ងប្រាថ្នាធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ នោះអ្វីដែលអាក្រក់នៅជាប់ជាមួយនឹងខ្ញុំ»។ បន្ទាប់មក គាត់បានបន្ថែមថា៖ «តើអ្នកណានឹងសង្គ្រោះខ្ញុំពីរូបកាយដែលកំពុងនាំឲ្យខ្ញុំស្លាប់របៀបនេះ? ខ្ញុំអរគុណព្រះតាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ត»។ (រ៉ូម ៧:២១-២៥) នៅទីនេះប៉ូលចង់មានន័យថាព្រះនឹងប្រើលោកយេស៊ូ ដើម្បីសង្គ្រោះពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ពិតពីទំនោរចិត្តដែលទោរទន់ទៅធ្វើអ្វីដែលខុសឆ្គងតាំងពីកំណើត។ ទំនោរចិត្តមួយគឺការគិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ដែលជាដើមហេតុនៃភាពក្រីក្រ។ តើនេះអាចកើតឡើងបានយ៉ាងដូចម្ដេច?
មិនយូរក្រោយពីលោកយេស៊ូទទួលការជ្រមុជទឹក យ៉ូហានដែលជាអ្នកជ្រមុជទឹកបានណែនាំមនុស្សឲ្យស្គាល់លោកយេស៊ូដោយថា៖ «មើលហ្ន៎! កូនចៀមរបស់ព្រះ ដែលដកយកភាពខុសឆ្គងរបស់ពិភពលោកចេញ!»។ (យ៉ូហាន ១:២៩) បន្ដិចទៀត ផែនដីនឹងពោរពេញទៅដោយមនុស្សដែលបានត្រូវរំដោះចេញពីភាពខុសឆ្គង រួមទាំងទំនោរចិត្តដែលគិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនផងដែរ។ (អេសាយ ១១:៩) នៅពេលនោះ លោកយេស៊ូបានបំបាត់ចោលដើមហេតុនៃភាពក្រីក្ររួចទៅហើយ។
ការគិតអំពីគ្រាដែលមនុស្សទាំងអស់នឹងមានអ្វីៗដែលខ្លួនត្រូវការ នោះពិតជានាំឲ្យយើងមានអំណរណាស់! បណ្ដាំរបស់ព្រះចែងថា៖ «គ្រប់គ្នានឹងអង្គុយក្រោមដើមទំពាំងបាយជូរ ហើយក្រោមដើមល្វារបស់ខ្លួន ឥតមានអ្នកណាបំភ័យគេឡើយ»។ (មីកា ៤:៤) ពាក្យទាំងនេះរៀបរាប់យ៉ាងពីរោះអំពីគ្រាដែលមនុស្សទាំងអស់នឹងមានការងារដែលគាប់ចិត្ត មានសេចក្ដីសុខសាន្ត និងលទ្ធភាពដើម្បីរស់នៅយ៉ាងសប្បាយក្នុងពិភពលោកដែលគ្មានភាពក្រីក្រ ថែមទាំងអាចសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ាផងដែរ។
