زندگی‌ای پرمفهوم اکنون و تا ابد
زندگی‌ای پرمفهوم اکنون و تا ابد
چگونه می‌توان امروزه نیز زندگی‌ای پرمفهوم داشت؟ با پیروی از معیارهای باارزشی که در کلام خدا، کتاب مقدّس آمده است. بیایید برخی از این معیارها را بررسی کنیم.
معیار کتاب مقدّس: سلیمان پادشاه نوشت: «برای انسان چیزی بهتر از این نیست که بخورد و بنوشد و از دسترنج خود لذت ببرد.» — جامعه ۲:۲۴، ترجمهٔ تفسیری.
ما به صورتی آفریده شده‌ایم که از انجام دادن کاری پرثمر، شاد و راضی می‌شویم. حتی در سخت‌ترین شرایط زندگی نیز، از این که با سخت‌کوشی و صداقت کار می‌کنیم، می‌توانیم تا حدّی رضایت خاطر داشته باشیم.
معیار کتاب مقدّس: «دادن از گرفتن فرخنده‌تر است.» — اعمال ۲۰:۳۵.
بسیاری از این که توانسته‌اند برای دیگران کاری انجام دهند، احساس رضایت و شادی داشته‌اند و زندگی‌شان مفهوم بیشتری پیدا کرده است. برای نمونه، در سختی‌ها به دیگران یاری رسانده‌اند و انرژی و وقتشان را برای آنان گذاشته‌اند. سلیمان پادشاه در این خصوص نوشت: «احسان را از مستحق آن دریغ مدار، آنگاه که انجامش در توانِ دست توست.» — امثال ۳:۲۷، ترجمهٔ هزارهٔ نو.
به این نمونه توجه کنید: آقایی به نام رالف، پس از این که بازنشسته شد، همانند همسرش، تمام وقت خود را برای آموزش کتاب مقدّس به مردم اختصاص داد. آنان هر ماه ساعات بی‌شماری را صرف این فعالیت می‌کنند. رالف می‌گوید: «وقتی که شب به خانه برمی‌گردیم خیلی خسته‌ایم، اما خستگی‌مان به خاطر کهولت و پیری نیست بلکه به خاطر این است که نیرو و وقتمان را برای خدمت به پدر آسمانی‌مان گذاشتیم. از این بابت آنقدر شاد می‌شویم که خستگی را فراموش می‌کنیم.» این زوج، به دلیل ازخودگذشتگی‌شان در زندگی شاد و مسرورند.
معیار کتاب مقدّس: «دوست خالص در همهٔ اوقات محبت می‌نماید، و برادر به جهت تنگی مولود شده است.» — امثال ۱۷:۱۷.
اگر شخصی در کنارمان باشد، راحت‌تر می‌توانیم مشکلات و سختی‌ها را تحمّل کنیم. فرانسیس بِیکن، فیلسوف انگلیسی، نوشت که دنیا بدون داشتن دوستانی واقعی «مانند صحرایی خشک است.» اگر دوستانی واقعی داشته و خود نیز برای دیگران دوستی واقعی باشیم، زندگی آسان‌تر، زیباتر و رضایت‌بخش‌تر خواهد بود.
معیار کتاب مقدّس: «خوشا به حال آنان که نیاز خود را به خدا احساس می‌کنند.» — مَتّی ۵:۳، ترجمهٔ تفسیری.
عیسی با بیان آیهٔ فوق به نکته‌ای مهم اشاره کرد: کسی که بخواهد تحقق یافتن وعده‌های خدا را به چشم خود ببیند، باید به نیاز خود به خدا واقف باشد و به آن رسیدگی کند. برخلاف حیوانات، ما ذاتاً نیاز داریم مفهوم زندگی و هدف از آن را درک کنیم. تنها یَهُوَه خداست که می‌تواند از طریق کلامش، کتاب مقدّس، این نیازمان را بر طرف کند. همان طور که در مقالهٔ پیشین دیدیم، کتاب مقدّس به ما نشان می‌دهد که مقصود خدا برای زمین چیست. این کتاب می‌گوید که چرا به وجود آمده‌ایم، چرا چنین رنج و عذابی بر دنیا حاکم است و خدا از ما چه انتظاری دارد. برای داشتن زندگی‌ای پرمفهوم و رضایت‌بخش، درک این حقایق ضروری است. آنانی که برای یادگیری تعالیم کتاب مقدّس وقت صرف می‌کنند و پند و اندرزهای آن را در زندگی‌شان به کار می‌گیرند، شاد و خوشحالند. چرا؟ چون که با آفریدگارشان، یَهُوَه «خدای متبارک» رابطه‌ای نزدیک برقرار می‌کنند. — ۱تیموتائوس ۱:۱۱.
معیار کتاب مقدّس: «آفرینندهٔ خود را . . . به یادآور، پیش از آن که روزها و سالهای سخت برسند و بگویی: ‹من دیگر از زندگی لذّتی نمی‌برم.›» — جامعه ۱۲:۱، مژده برای عصر جدید.
این پند سلیمان پادشاه، نه تنها برای جوانانی مفید است که شاید هنوز از پستی و بلندی‌های زندگی ناآگاهند، بلکه برای ما نیز. از این رو، باید در زندگی‌مان بیش از هر چیز به آفریدگارمان توجه کنیم. این امر به زندگی‌مان مفهومی واقعی می‌بخشد. نباید هیچ گاه طرز فکری را دنبال کنیم که در این آیه آمده است: «بیایید بخوریم و بنوشیم زیرا فردا می‌میریم.» (۱قُرِنتیان ۱۵:۳۲) در جامعه ۸:۱۲ می‌خوانیم که اگر به خواست خدا اولویت دهیم، زندگی‌مان پر از ‹سعادت خواهد بود.›
دختری به نام وِندی این امر را در زندگی‌اش تجربه کرد. وقتی جوان‌تر بود، او و خواهرش زبان اسپانیولی یاد گرفتند تا بتوانند به جمهوری دومینیکن نقل مکان کنند؛ جایی که نیاز مبرم به کسانی بود که پیام خوش کتاب مقدّس را اعلام کنند. او می‌گوید: «ما از خیلی چیزها گذشتیم تا بتوانیم در اینجا خدمت کنیم. اما این بهترین دوران زندگی‌مان بود. من حاضر نیستم که آن شش ماه را با هیچ چیزی دیگری در این دنیا عوض کنم. واقعاً که برکات زیادی نصیبمان شد.»
وفاداری به خدا زندگی را پرمفهوم می‌سازد
اگر رابطه‌ای نزدیک با خدا برقرار کنیم، زندگی‌مان واقعاً معنا و مفهوم پیدا می‌کند. از چه لحاظ؟ شیطان نه تنها بانی سرکشی آدم و حوّا بود، بلکه به طور غیرمستقیم گفت که هیچ انسانی تحت وسوسه و آزمایش، به خدا وفادار نخواهد ماند. (ایّوب ۱:۹-۱۱؛ ۲:۴) ما می‌توانیم با وفاداری به یَهُوَه، نگاه داشتن اصول او و پذیرفتن این که فقط خدا حق دارد تعیین کند، چه چیز خوب و چه چیز بد است، نشان دهیم که شیطان دروغگوای بیش نیست. — مکاشفه ۴:۱۱.
البته، اگر بخواهیم طبق خواست خدا زندگی کنیم، ممکن است با مشکلاتی روبرو شویم. اما آیا به این دلیل، زندگی‌مان دیگر معنا و مفهومی نخواهد داشت؟ مثالی می‌زنیم: شخصی به دوست صمیمی یا به یکی از اعضای خانواده‌مان تهمت می‌زند. با دفاع از او، شاید خود با مشکلاتی از سوی شخص تهمت‌زننده روبرو شویم. آیا به این علّت زندگی‌مان معنا و مفهوم خود را از دست می‌دهد؟ به هیچ وجه. ما با کمال میل حاضریم از عزیزمان دفاع کنیم. وفاداری به خدا نیز چنین است. اگر با وجود سختی‌های زندگی، به خدا وفادار بمانیم، دل او را شاد می‌سازیم. — امثال ۲۷:۱۱.
زندگی‌ای پرمفهوم تا به ابد
باشد که با تمام وجود سعی کنیم تا در مورد خدا و مقصود او بیشتر بیاموزیم. عیسی مسیح گفت: «این است حیات جاویدان، که تو را، تنها خدای حقیقی، و عیسی مسیح را که فرستاده‌ای، بشناسند.» (یوحنا ۱۷:۳) زمانی که خدا مقصود خود را به انجام رساند، انسان‌ها بر بهشت روی زمین تا به ابد زندگی خواهند کرد؛ این مقصودی است که یَهُوَه در ابتدا در نظر داشت. در آن زمان انسان‌ها رضایت خاطر خواهند داشت و زندگی‌شان معنا و مفهومی واقعی پیدا خواهد کرد. — مزمور ۱۴۵:۱۶.
مطابق آنچه که عیسی گفت، می‌توانیم از لابلای صفحات کتاب مقدّس، خدای حقیقی و او را بشناسیم. اگر مایلید که با کلام خدا بیشتر آشنا شوید، با ناشرین این مجلّه تماس گیرید. شاهدان یَهُوَه با کمال میل حاضرند در این راه به شما یاری رسانند.
