Έχετε Εισέλθει Εσείς στην Ανάπαυση του Θεού;

«Ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ασκεί δύναμη».​—ΕΒΡ. 4:12.

1. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να εισέλθουμε στην ανάπαυση του Θεού σήμερα, αλλά γιατί ίσως είναι αυτό πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη;

ΣΤΟ προηγούμενο άρθρο, είδαμε ότι μπορούμε να εισέλθουμε στην ανάπαυση του Θεού αν συνεργαζόμαστε υπάκουα με τους σκοπούς του. Αυτό ίσως είναι πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη. Για παράδειγμα, όταν μαθαίνουμε ότι ο Ιεχωβά αποδοκιμάζει κάτι που εμάς μας αρέσει, η πρώτη μας αντίδραση ίσως είναι να δυσανασχετήσουμε. Κάτι τέτοιο δείχνει ότι χρειαζόμαστε περισσότερη εκπαίδευση ώστε να είμαστε “πρόθυμοι να υπακούμε”. (Ιακ. 3:17) Σε αυτό το άρθρο, θα ανασκοπήσουμε ορισμένους τομείς στους οποίους θα μπορούσε να δοκιμαστεί η προθυμία μας να εναρμονιζόμαστε με το σκοπό του Θεού​—δηλαδή να είμαστε υπάκουοι από καρδιάς.

2, 3. Ποιες προσπάθειες πρέπει να συνεχίσουμε να καταβάλλουμε για να παραμένουμε επιθυμητοί από την άποψη του Ιεχωβά;

² Πόσο εύκολα δέχεστε εσείς κάποια Γραφική συμβουλή; Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι το θέλημα του Θεού είναι να συγκεντρώσει «τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών». (Αγγ. 2:7) Βέβαια, οι περισσότεροι από εμάς ήμασταν κάθε άλλο παρά επιθυμητοί όταν πρωτοακούσαμε την αλήθεια. Ωστόσο, η αγάπη για τον Θεό και για τον αγαπητό του Γιο μάς ώθησε να κάνουμε  σημαντικές αλλαγές στη στάση και στις συνήθειές μας ώστε να ευαρεστούμε πλήρως τον Θεό. Τελικά, έπειτα από πολλή προσευχή και προσπάθεια, έφτασε η ευλογητή εκείνη ημέρα που μπορέσαμε να παρουσιάσουμε τον εαυτό μας για το Χριστιανικό βάφτισμα.​—Διαβάστε Κολοσσαείς 1:9, 10.

³ Αλλά η μάχη εναντίον της ατέλειας δεν τελείωσε με το βάφτισμά μας. Ο πόλεμος συνεχίστηκε και θα συνεχίζεται όσο είμαστε ατελείς. Ωστόσο, έχουμε τη διαβεβαίωση ότι, αν εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε και αν είμαστε αποφασισμένοι να γινόμαστε όλο και πιο επιθυμητοί στα μάτια του Θεού, ο Ιεχωβά θα ευλογεί τις προσπάθειές μας.

Όταν Χρειάζεται να μας Δοθεί Συμβουλή

4. Με ποιους τρεις τρόπους θα μπορούσαμε να λάβουμε Γραφική συμβουλή;

⁴ Πριν αρχίσουμε να ασχολούμαστε με τις ατέλειές μας, πρέπει να ξέρουμε ποιες είναι. Μια διερευνητική ομιλία στην Αίθουσα Βασιλείας ή ένα αφυπνιστικό άρθρο σε κάποιο έντυπό μας ίσως αποκαλύψει ένα σοβαρό ψεγάδι μας. Αν πάλι δεν προσέξουμε το σημείο όταν παρουσιάζεται η ομιλία ή αν δεν εφαρμόσουμε στον εαυτό μας τη γραπτή συμβουλή, ο Ιεχωβά ίσως χρησιμοποιήσει κάποιον συγχριστιανό μας για να φέρει στην προσοχή μας το ελάττωμά μας.​—Διαβάστε Γαλάτες 6:1.

5. Αναφέρετε μερικούς ανεπιθύμητους τρόπους με τους οποίους ίσως αντιδράσουμε όταν λάβουμε συμβουλή, και εξηγήστε γιατί οι Χριστιανοί ποιμένες πρέπει να εμμένουν στις προσπάθειές τους να μας βοηθήσουν.

⁵ Δεν είναι εύκολο να δεχόμαστε συμβουλές από ατελείς ανθρώπους, όσο διακριτικά και στοργικά και αν παρέχονται. Εντούτοις, όπως επισημαίνει το εδάφιο Γαλάτες 6:1, ο Ιεχωβά δίνει εντολή σε όσους έχουν πνευματικά προσόντα να “προσπαθούν” να μας διορθώνουν, κάνοντάς το αυτό «με πνεύμα πραότητας». Αν ανταποκρινόμαστε θετικά, θα γινόμαστε όλο και πιο επιθυμητοί ενώπιον του Θεού. Το παράξενο είναι πως, όταν προσευχόμαστε, δεν διστάζουμε να παραδεχτούμε ότι είμαστε ατελείς. Αλλά όταν κάποιος άλλος φέρνει στην προσοχή μας μια συγκεκριμένη έλλειψή μας, έχουμε την τάση να προσπαθούμε να δικαιολογηθούμε, να μικροποιούμε το πρόβλημα, να αμφισβητούμε το κίνητρο αυτού που μας δίνει τη συμβουλή ή να δυσανασχετούμε με τον τρόπο με τον οποίο μας δόθηκε αυτή. (2 Βασ. 5:11) Αν μάλιστα η συμβουλή θίγει έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα​—τις ενέργειες κάποιου μέλους της οικογένειάς μας, το ντύσιμο και την εμφάνισή μας, την προσωπική μας υγιεινή ή κάποιο είδος ψυχαγωγίας που μας αρέσει αλλά το οποίο μισεί ο Ιεχωβά—​μπορεί να αντιδράσουμε πολύ αρνητικά, προς δική μας έκπληξη και προς απογοήτευση του ατόμου που μας δίνει τη συμβουλή! Αφού όμως ηρεμήσουμε, συνήθως αναγνωρίζουμε ότι η συμβουλή ήταν ενδεδειγμένη.

6. Πώς αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού «σκέψεις και προθέσεις της καρδιάς»;

⁶ Το θεματικό εδάφιο αυτού του άρθρου μάς υπενθυμίζει ότι ο λόγος του Θεού «ασκεί δύναμη». Ναι, ο λόγος του Θεού ασκεί τέτοια δύναμη που αλλάζει ζωές. Όσο αποτελεσματικά μας βοήθησε να κάνουμε τις αναγκαίες αλλαγές πριν βαφτιστούμε, το ίδιο αποτελεσματικά μπορεί να μας βοηθήσει και μετά το βάφτισμά μας. Στην επιστολή του προς τους Εβραίους, ο Παύλος γράφει επίσης ότι ο λόγος του Θεού «διεισδύει μέχρι διαίρεσης της ψυχής και του πνεύματος, και των αρθρώσεων και του μυελού τους, και μπορεί να διακρίνει σκέψεις και προθέσεις της καρδιάς». (Εβρ. 4:12) Με άλλα λόγια, όταν καταλαβαίνουμε καθαρά το σκοπό του Θεού για εμάς, ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόμαστε αποκαλύπτει τι είμαστε βαθιά μέσα μας. Μήπως μερικές φορές υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτό που δείχνουμε ότι είμαστε (την “ψυχή”) και σε αυτό που όντως είμαστε (το “πνεύμα”); (Διαβάστε Ματθαίος 23:27, 28) Σκεφτείτε πώς θα αντιδρούσατε εσείς στις ακόλουθες καταστάσεις.

Να Συμβαδίζετε με την Οργάνωση του Ιεχωβά

7, 8. (α) Τι είχε ίσως υποκινήσει μερικούς Ιουδαίους Χριστιανούς να προσκολληθούν σε ορισμένες πτυχές του Μωσαϊκού Νόμου; (β) Εναρμονίζονταν οι προσπάθειές τους με τον προοδευτικό σκοπό του Ιεχωβά;

⁷ Πολλοί από εμάς μπορούν να πουν από μνήμης το εδάφιο Παροιμίες 4:18: «Ο δρόμος των δικαίων είναι σαν το λαμπρό φως που γίνεται όλο και πιο φωτεινό ώσπου να γίνει τέλεια  η ημέρα». Αυτό σημαίνει ότι με την πάροδο του χρόνου θα υπάρχουν βελτιώσεις όσον αφορά τη διαγωγή μας και την κατανόησή μας γύρω από τους σκοπούς του Θεού.

⁸ Όπως εξετάσαμε στο προηγούμενο άρθρο, μετά το θάνατο του Ιησού πολλοί Ιουδαίοι Χριστιανοί δυσκολεύονταν να αποδεσμευτούν από το Μωσαϊκό Νόμο. (Πράξ. 21:20) Αν και ο Παύλος κατέδειξε με επιδέξια επιχειρηματολογία ότι οι Χριστιανοί δεν υπόκειντο πλέον στο Νόμο, μερικοί απέρριψαν τους θεόπνευστους συλλογισμούς του. (Κολ. 2:13-15) Ίσως νόμιζαν ότι, αν συνέχιζαν να τηρούν έστω και μερικές πτυχές του Νόμου, θα απέφευγαν το διωγμό. Ούτως ή άλλως, ο Παύλος έγραψε στους Εβραίους Χριστιανούς και τους είπε ευθέως ότι δεν θα μπορούσαν να εισέλθουν στην ανάπαυση του Θεού αν αρνούνταν να εργαστούν σε αρμονία με τον εξελισσόμενο σκοπό Του. * (Εβρ. 4:1, 2, 6· διαβάστε Εβραίους 4:11) Για να αποκτήσουν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά, έπρεπε να αναγνωρίσουν ότι εκείνος οδηγούσε πλέον το λαό του σε διαφορετική κατεύθυνση.

9. Ποια πρέπει να είναι η στάση μας όταν γίνονται προσαρμογές στην κατανόησή μας γύρω από Γραφικά ζητήματα;

⁹ Στους σύγχρονους καιρούς, υπήρξαν εκλεπτύνσεις στην κατανόησή μας γύρω από ορισμένες Γραφικές διδασκαλίες. Αυτό δεν πρέπει να μας προβληματίζει. Αντίθετα, πρέπει να ενισχύει την εμπιστοσύνη μας στην τάξη του πιστού και φρόνιμου δούλου. Όταν τα μέλη του “δούλου” που τον εκπροσωπούν διακρίνουν ότι η άποψή μας για μια συγκεκριμένη αλήθεια χρειάζεται διασαφήνιση ή διόρθωση, δεν διστάζουν να κάνουν την προσαρμογή. Αυτό που ενδιαφέρει πρωτίστως την τάξη του δούλου είναι να συνεργάζεται με τον εξελισσόμενο σκοπό του Θεού, όχι να αποφύγει τις επικρίσεις για κάποια προσαρμογή στην κατανόηση. Πώς αντιδράτε εσείς όταν παρουσιάζεται μια τέτοια προσαρμογή στη Γραφική μας κατανόηση;​—Διαβάστε Λουκάς 5:39.

10, 11. Τι μπορούμε να μάθουμε από τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασαν μερικοί όταν υιοθετήθηκαν καινούριες μέθοδοι για το κήρυγμα των καλών νέων;

¹⁰ Ας εξετάσουμε ένα άλλο παράδειγμα. Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, ορισμένοι Σπουδαστές της Γραφής που ήταν εξαιρετικοί δημόσιοι ομιλητές πίστευαν ότι ο καλύτερος τρόπος για να εκπληρώνουν την αποστολή του κηρύγματος ήταν η εκφώνηση καλά προετοιμασμένων ομιλιών σε δεκτικά ακροατήρια. Τους άρεσε να κάνουν δημόσιες ομιλίες, και μερικοί από αυτούς απολάμβαναν τα εγκώμια που τους έπλεκαν οι ακροατές τους. Αργότερα, όμως, έγινε φανερό ότι θέλημα του Ιεχωβά είναι να ασχολείται ο λαός του με ποικίλες μορφές κηρύγματος, περιλαμβανομένου και του έργου από σπίτι σε σπίτι. Μερικοί διακεκριμένοι δημόσιοι ομιλητές αρνήθηκαν κατηγορηματικά να δοκιμάσουν οτιδήποτε καινούριο. Εξωτερικά, έδιναν την εντύπωση ότι ήταν πνευματικοί άνθρωποι, πλήρως αφοσιωμένοι στον Κύριο. Αλλά όταν τους παρουσιάστηκαν ξεκάθαρες αποδείξεις για το σκοπό του Θεού όσον αφορά το έργο κηρύγματος, τότε φάνηκε ποιες ήταν στην πραγματικότητα οι σκέψεις, οι προθέσεις και τα κίνητρά τους. Πώς ένιωθε ο Ιεχωβά για αυτούς; Δεν τους ευλόγησε. Τελικά, εγκατέλειψαν την οργάνωση.​—Ματθ. 10:1-6· Πράξ. 5:42· 20:20.

¹¹ Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι όλοι όσοι παρέμειναν όσιοι στην οργάνωση θεωρούσαν εύκολο το δημόσιο κήρυγμα. Πολλοί δυσκολεύτηκαν να κάνουν αυτό το έργο, ιδίως στην αρχή. Αλλά υπάκουσαν. Με τον καιρό, ξεπέρασαν τις ανησυχίες τους, και ο Ιεχωβά τούς ευλόγησε πλούσια. Πώς αντιδράτε εσείς όταν καλείστε να συμμετάσχετε σε κάποια μορφή του έργου κηρύγματος με την οποία δεν αισθάνεστε τόσο άνετα; Είστε πρόθυμοι να δοκιμάσετε κάτι καινούριο;

Όταν Κάποιος που Αγαπάμε Εγκαταλείπει τον Ιεχωβά

12, 13. (α) Για ποιο σκοπό έχει διευθετήσει ο Ιεχωβά να αποκόπτονται οι αμετανόητοι παραβάτες; (β) Ποια δοκιμασία αντιμετωπίζουν μερικοί Χριστιανοί γονείς, και τι καθιστά πολύ δύσκολη αυτή τη δοκιμασία;

¹² Αναμφίβολα όλοι συμφωνούμε με την αρχή που λέει ότι πρέπει να είμαστε σωματικά, ηθικά  και πνευματικά καθαροί για να ευαρεστούμε τον Θεό. (Διαβάστε Τίτο 2:14) Σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, η οσιότητά μας σε αυτή την πτυχή του σκοπού του Θεού μπορεί να δοκιμαστεί σοβαρά. Υποθέστε, για παράδειγμα, ότι ο μοναχογιός ενός υποδειγματικού ζεύγους Χριστιανών εγκαταλείπει την αλήθεια. Έχοντας προτιμήσει «την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας» παρά την προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά και με τους θεοσεβείς γονείς του, ο νεαρός αυτός αποκόπτεται.​—Εβρ. 11:25.

¹³ Οι γονείς νιώθουν συντετριμμένοι! Γνωρίζουν βέβαια ότι, αναφορικά με την αποκοπή, η Γραφή λέει “να πάψουμε να συναναστρεφόμαστε με οποιονδήποτε αποκαλείται αδελφός ο οποίος είναι πόρνος ή άπληστος ή ειδωλολάτρης ή υβριστής ή μέθυσος ή άρπαγας, μάλιστα ούτε καν να τρώμε με τέτοιον άνθρωπο”. (1 Κορ. 5:11, 13) Αντιλαμβάνονται επίσης ότι η λέξη “οποιοσδήποτε” σε αυτό το εδάφιο περιλαμβάνει και τα μέλη της οικογένειας που δεν ζουν κάτω από την ίδια στέγη μαζί τους. Αλλά η αγάπη τους για το γιο τους είναι πολύ μεγάλη! Τα ισχυρά συναισθήματα ίσως τους κάνουν να σκεφτούν: “Πώς θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να επιστρέψει στον Ιεχωβά αν περιορίσουμε τόσο αυστηρά τη συναναστροφή μαζί του; Δεν θα πετυχαίναμε περισσότερα αν διατηρούσαμε τακτική επαφή;” *

14, 15. Τι περιλαμβάνει στην πραγματικότητα η απόφαση που πρέπει να πάρουν οι γονείς των αποκομμένων παιδιών;

¹⁴ Κατανοούμε τον πόνο αυτών των γονέων. Στο κάτω κάτω, ο γιος τους είχε περιθώριο επιλογής, και επέλεξε να ακολουθήσει έναν αντιχριστιανικό τρόπο ζωής παρά να συνεχίσει να απολαμβάνει στενή συναναστροφή με τους γονείς του και άλλους ομοπίστους. Για τους γονείς, από την άλλη πλευρά, η δεδομένη κατάσταση ήταν πέρα από τον έλεγχό τους. Εύλογα, λοιπόν, νιώθουν απελπισία!

¹⁵ Τι θα κάνουν, ωστόσο, αυτοί οι αγαπητοί γονείς; Θα υπακούσουν στην ξεκάθαρη οδηγία του Ιεχωβά; Ή μήπως θα ισχυριστούν ότι μπορούν να έχουν τακτική συναναστροφή με τον αποκομμένο γιο τους επικαλούμενοι «αναγκαία οικογενειακά ζητήματα»; Προτού πάρουν την απόφασή τους, πρέπει οπωσδήποτε να λάβουν υπόψη τους πώς νιώθει ο Ιεχωβά για τις ενέργειές τους. Ο σκοπός του είναι να διατηρηθεί η οργάνωση καθαρή και, αν είναι δυνατόν, να παρακινηθούν οι παραβάτες να συνέλθουν. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί γονείς να υποστηρίξουν αυτόν το σκοπό;

16, 17. Τι μπορούμε να μάθουμε συλλογιζόμενοι το παράδειγμα του Ααρών;

¹⁶ Ο αδελφός του Μωυσή, ο Ααρών, αντιμετώπισε μια δύσκολη κατάσταση με δύο από τους γιους του. Σκεφτείτε πώς θα πρέπει να ένιωσε όταν αυτοί οι γιοι του, ο Ναδάβ και ο Αβιού, πρόσφεραν ανάρμοστη φωτιά στον Ιεχωβά, με αποτέλεσμα να τους πατάξει Εκείνος με θάνατο. Φυσικά, αυτή η εξέλιξη τερμάτισε κάθε συναναστροφή που θα μπορούσαν να έχουν με τους γονείς τους. Αλλά το θέμα δεν έληξε εκεί. Ο Ιεχωβά έδωσε στον Ααρών και στους πιστούς γιους του την εξής οδηγία: «Μην αφήσετε  ατημέλητο το κεφάλι σας και μη σκίσετε τα ενδύματά σας [από πένθος], για να μην πεθάνετε και για να μην αγανακτήσει [ο Ιεχωβά] εναντίον όλης της σύναξης». (Λευιτ. 10:1-6) Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Η αγάπη μας για τον Ιεχωβά πρέπει να είναι ισχυρότερη από την αγάπη μας για τα άπιστα μέλη της οικογένειάς μας.

¹⁷ Σήμερα, ο Ιεχωβά δεν εκτελεί αμέσως αυτούς που παραβαίνουν τους νόμους του. Τους παρέχει στοργικά την ευκαιρία να μετανοήσουν για τα άδικα έργα τους. Πώς θα ένιωθε, όμως, ο Ιεχωβά αν οι γονείς ενός αμετανόητου παραβάτη Τον υπέβαλλαν συνεχώς σε δοκιμή έχοντας μη αναγκαία συναναστροφή με τον αποκομμένο γιο ή την αποκομμένη κόρη τους;

18, 19. Ποιες ευλογίες μπορούν να λάβουν τα μέλη της οικογένειας που συνεργάζονται με τις οδηγίες του Ιεχωβά όσον αφορά τα αποκομμένα άτομα;

¹⁸ Πολλοί που ήταν κάποτε αποκομμένοι παραδέχονται τώρα ανοιχτά ότι η σταθερή στάση των φίλων και των μελών της οικογένειάς τους τούς βοήθησε να συνέλθουν. Οι πρεσβύτεροι που σύστησαν την επανένταξη μιας νεαρής κοπέλας έγραψαν ότι καθάρισε τη ζωή της «εν μέρει επειδή ο σαρκικός αδελφός της σεβάστηκε τη διευθέτηση της αποκοπής». Όπως τους είπε η ίδια, «η πιστή προσκόλλησή του στις Γραφικές οδηγίες τη βοήθησε να θέλει να επιστρέψει».

¹⁹ Σε ποιο συμπέρασμα πρέπει να καταλήξουμε; Ότι είναι ανάγκη να καταπολεμούμε την τάση που έχει η ατελής καρδιά μας να αντιστέκεται στις Γραφικές συμβουλές. Πρέπει να είμαστε απολύτως πεπεισμένοι ότι ο θεϊκός τρόπος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας είναι πάντα ο καλύτερος.

«Ο Λόγος του Θεού Είναι Ζωντανός»

20. Με ποιους δύο τρόπους μπορεί να εφαρμοστεί το εδάφιο Εβραίους 4:12; (Βλέπε υποσημείωση.)

²⁰ Όταν ο Παύλος έγραψε ότι «ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός», δεν αναφερόταν συγκεκριμένα στο γραπτό Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. * Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι αναφερόταν στο λόγο της υπόσχεσης του Θεού. Το σημείο που τόνιζε ο Παύλος ήταν ότι ο Θεός δεν δίνει μια υπόσχεση και κατόπιν την ξεχνάει. Ο Ιεχωβά το έκανε αυτό σαφές μέσω του προφήτη Ησαΐα: «Ο λόγος μου . . . δεν θα επιστρέψει σε εμένα χωρίς αποτελέσματα, αλλά . . . θα έχει βέβαιη επιτυχία σε εκείνο για το οποίο τον έχω στείλει». (Ησ. 55:11) Συνεπώς, δεν χρειάζεται να γινόμαστε ανυπόμονοι όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται τόσο γρήγορα όσο θα θέλαμε. Ο Ιεχωβά «εργάζεται» για να ολοκληρώσει το σκοπό του με επιτυχία.​—Ιωάν. 5:17.

21. Πώς μπορεί το εδάφιο Εβραίους 4:12 να ενθαρρύνει τα πιστά ηλικιωμένα μέλη του “μεγάλου πλήθους”;

²¹ Διάφορα πιστά, ηλικιωμένα μέλη του “μεγάλου πλήθους” έχουν υπηρετήσει τον Ιεχωβά επί δεκαετίες. (Αποκ. 7:9) Πολλοί δεν περίμεναν ποτέ ότι θα γερνούσαν σε αυτό το σύστημα πραγμάτων. Εντούτοις, δεν έχουν ενδώσει στην αποθάρρυνση. (Ψαλμ. 92:14) Αντιλαμβάνονται ότι ο λόγος της υπόσχεσης του Θεού δεν είναι νεκρός​—είναι ζωντανός, και ο Ιεχωβά εργάζεται για να τον εκπληρώσει. Εφόσον ο Θεός θεωρεί το σκοπό του πολύτιμο, εμείς φέρνουμε χαρά στην καρδιά του όταν κάνουμε αυτόν το σκοπό κύριο μέλημά μας. Στη διάρκεια αυτής της έβδομης ημέρας, ο Ιεχωβά αναπαύεται, σίγουρος ότι ο σκοπός του θα εκπληρωθεί και ότι ο λαός του ως σύνολο θα υποστηρίξει αυτόν το σκοπό. Τι θα λεχθεί για εσάς; Έχετε εισέλθει εσείς προσωπικά στην ανάπαυση του Θεού;

[Υποσημειώσεις]

Μη σας Διαφύγει ο Σκοπός

• Τι χρειάζεται για να εισέλθουμε στην ανάπαυση του Θεού σήμερα;

• Πώς σχετίζεται ο σκοπός του Θεού με την προθυμία μας να δεχόμαστε Γραφικές συμβουλές;

• Σε ποιους τομείς θα μπορούσε να είναι δύσκολη η υπακοή στις Γραφικές οδηγίες, αλλά γιατί είναι απαραίτητο να υπακούμε;

• Με ποιους δύο τρόπους μπορεί να εφαρμοστεί το εδάφιο Εβραίους 4:12;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Οι γονείς νιώθουν συντετριμμένοι!