آن‌ها مسیح را یافتند!‏

‏«ما مسیح را .‏ .‏ .‏ یافته‌ایم.‏» —‏ یو ۱:‏۴۱‏.‏

۱.‏ چه چیزی باعث شد که اَندریاس بگوید:‏ «ما مسیح را .‏ .‏ .‏ یافته‌ایم»؟‏

یحیای تعمیددهنده در کنار دو تن از شاگردانش ایستاده بود.‏ در حالی که عیسی به او نزدیک می‌شد،‏ یحیی گفت:‏ «این است برهٔ خدا!‏» بلافاصله آندریاس و شاگرد دیگرِ یحیی از پی عیسی روانه شدند و آن روز را با او به سر بردند.‏ بعد،‏ آندریاس برادرش پِطرُسِ شَمعون را یافت و به او این خبر مهیج را رساند:‏ «ما مسیح را .‏ .‏ .‏ یافته‌ایم» و بدین شکل پِطْرُس را به پیش عیسی برد.‏ —‏ یو ۱:‏۳۵-‏۴۱‏.‏

۲.‏ با بررسی نبوّت‌های دیگر چه فایده‌ای می‌بریم؟‏

^۲ به مرور زمان،‏ آندریاس،‏ پِطرُس و دیگران فرصت‌های بسیاری یافتند تا با بررسی آیات با اطمینان کامل بیان کنند عیسای ناصری مسیح موعود است.‏ ما نیز با تحقیق در نبوّت‌های مربوط به مسیح می‌توانیم ایمان خود را به کلام و منتخب خدا تقویت کنیم.‏

‏‹اینک پادشاه تو می‌آید!‏›‏

۳.‏ هنگام ورود پیروزمندانهٔ عیسی به اورشلیم چه پیشگویی‌هایی تحقق یافت؟‏

^۳ مسیح پیروزمندانه به اورشلیم داخل می‌شود.‏ در نبوّت زَکَرِیّا آمده است:‏ «ای دختر صهیون بسیار وجد بنما و ای دختر اورشلیم آواز شادمانی بده!‏ اینک پادشاه تو نزد تو می‌آید.‏ او عادل و صاحب نجات و حلیم می‌باشد و بر الاغ و بر کرّه بچهٔ الاغ سوار است.‏» (‏زکر ۹:‏۹‏)‏ مزمورنویس نوشت:‏ ‹متبارک باد او که به نام یَهُوَه می‌آید.‏› (‏مز ۱۱۸:‏۲۶‏)‏ عیسی به هیچ وجه در عملکرد جمعیت دخالتی نداشت.‏ در تحقق این نبوّت،‏ آن جمعیت خودبه‌خود از شادی فریاد زدند.‏ هنگام خواندن این گزارش صحنه را در ذهن خود تجسّم کنید و آواز شادی آن‌ها را بشنوید.‏ —‏ مَتّی ۲۱:‏۴-‏۹ خوانده شود.‏

۴.‏ تحقق مزمور ۱۱۸:‏۲۲،‏ ۲۳ را توضیح دهید.‏

^۴ بسیاری عیسی را با وجود تحقق پیشگویی‌ها رد می‌کنند،‏ ولی او در نظر خدا پرارزش است.‏ چنانچه  نبوّت شده بود،‏ اشخاصی که شواهد را نپذیرفتند،‏ عیسی را ‹خوار شمرده و به حساب نیاوردند.‏› (‏اشع ۵۳:‏۳؛‏ مرق ۹:‏۱۲‏)‏ ولی خدا مزمورنویس را به الهام برانگیخت تا چنین بنویسد:‏ ‹سنگی را که معماران رد کردند،‏ همان سر زاویه شده است.‏ این از جانب یَهُوَه شد.‏› (‏مز ۱۱۸:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ عیسی این آیه را به یاد رهبران دینی آورد و پِطرُس تحقق آن نبوّت را به عیسی نسبت داد.‏ (‏مرق ۱۲:‏۱۰،‏ ۱۱؛‏ اعما ۴:‏۸-‏۱۱‏)‏ بلی عیسی ‹سنگ زیربنای› جماعت مسیحی شد.‏ سنگی را که انسان‌های خدانشناس رد کردند،‏ در «نزد خدا برگزیده و گرانبهاست.‏» —‏ ۱پطر ۲:‏۴-‏۶‏.‏

خیانت یکی از رسولان و فرار بقیه!‏

۵،‏ ۶.‏ در رابطه با خیانت به مسیح چه چیزی پیشگویی شده بود و چگونه تحقق یافت؟‏

^۵ پیشگویی شده بود که دوستی بی‌وفا به مسیح خیانت می‌کند.‏ داود چنین نبوّت کرد:‏ «آن دوست خالص من که بر او اعتماد می‌داشتم که نان مرا نیز می‌خورْد،‏ پاشنهٔ خود را بر من بلند کرد.‏» (‏مز ۴۱:‏۹‏)‏ خوردن نان با کسی،‏ رابطهٔ دوستی را به ذهن می‌آورد.‏ (‏پیدا ۳۱:‏۵۴‏)‏ پس خیانت یهودای اِسْخَریوطی از هر خیانتی بدتر بود.‏ وقتی عیسی در بارهٔ خیانتی که به او می‌شد با رسولانش صحبت می‌کرد،‏ توجه آن‌ها را به نبوّت داود سوق داد:‏ «آنچه می‌گویم دربارهٔ همهٔ شما نیست.‏ من آنان را که برگزیده‌ام،‏ می‌شناسم.‏ امّا این گفتهٔ کتب مقدّس باید به حقیقت پیوندد که ٬٬همسفره‌ام با من به دشمنی برخاسته است.‏،‏،‏» —‏ یو ۱۳:‏۱۸‏،‏ به پاورقی ترجمهٔ هزارهٔ نو رجوع شود.‏

^۶ بهای خیانت به مسیح ۳۰ سکهٔ نقره می‌بود یعنی برابر با بهای یک غلام!‏ متّی با اشاره به زَکَرِیّا ۱۱:‏۱۲،‏ ۱۳ نشان داد که در عوض بهایی ناچیز به عیسی خیانت شد.‏ پس چرا مَتّی گفت این «پیشگویی اِرِمیای نبی» است؟‏ کتاب اِرْمیا و کتاب زَکَرِیّا جزو مجموعه کتاب‌های انبیا بودند و احتمالاً در روزگار متّی کتاب اِرْمیا اوّلین کتاب این مجموعه بود.‏ (‏با لوقا ۲۴:‏۴۴ مقایسه شود.‏)‏ یهودا هرگز آن پول نامشروع را خرج نکرد،‏ بلکه آن را بر زمین معبد پرت کرد و سپس خود را کشت.‏ —‏ مت ۲۶:‏۱۴-‏۱۶؛‏ ۲۷:‏۳-‏۱۰‏.‏

۷.‏ زَکَرِیّا ۱۳:‏۷ چگونه تحقق یافت؟‏

^۷ شاگردان مسیح پراکنده می‌شوند.‏ زَکَرِیّا نوشت:‏ «شبان را بزن و گوسفندان پراکنده خواهند شد.‏» (‏زکر ۱۳:‏۷‏)‏ عیسی در ۱۴ نیسان ۳۳ م.‏ به شاگردانش گفت:‏ «امشب همهٔ شما به سبب من خواهید لغزید.‏ زیرا نوشته شده،‏ ٬٬شبان را خواهم زد و گوسفندان گله پراکنده خواهند شد.‏،‏،‏» و این اتفاقی بود که رخ داد چرا که در گزارش انجیل مَتّی آمده است:‏ ‹همهٔ شاگردان  ‏[عیسی را] ترک کرده،‏ گریختند.‏› —‏ مت ۲۶:‏۳۱،‏ ۵۶‏.‏

متهم و مضروب

۸.‏ تحت چه شرایطی اِشَعْیا ۵۳:‏۸ تحقق یافت؟‏

^۸ مسیح محاکمه و محکوم می‌شود.‏ ‏(‏اِشَعْیا ۵۳:‏۸ خوانده شود.‏‏)‏ در سپیده‌دم ۱۴ نیسان،‏ تمامی اعضای سَنهِدرین به دور هم جمع شدند و عیسی را دست بسته به پُنتیوس پیلاتُس حاکم رومی تحویل دادند.‏ او از عیسی پرس‌وجو کرد ولی هیچ خطایی در او نیافت.‏ وقتی پیلاتُس پیشنهاد کرد عیسی را رها کنند،‏ جمعیت فریاد زدند:‏ «بر صلیبش کن!‏» و با فریاد خواستند تا بارْاَبّای جنایتکار را برایشان رها کند.‏ پیلاتُس برای راضی ساختن آن جمعیت بارْاَبّا را رها کرد،‏ و دستور داد عیسی را شلاق زنند و سپس اعدامش کنند.‏ —‏ مرق ۱۵:‏۱-‏۱۵‏.‏

۹.‏ مطابق با نبوّت مزمور ۳۵:‏۱۱ چه اتفاقی در روزگار عیسی افتاد؟‏

^۹ شاهدان کاذب به ضدّ مسیح شهادت می‌دهند.‏ داود مزمورنویس گفت:‏ «شاهدان کینه‌ور برخاسته‌اند.‏ چیزهایی را که نمی‌دانستم از من می‌پرسند.‏» (‏مز ۳۵:‏۱۱‏)‏ در تحقق این نبوّت «سران کاهنان و تمامی اهل شورا در پی یافتن دلایل و شواهدی نادرست علیه عیسی بودند تا او را بکشند.‏» (‏مت ۲۶:‏۵۹‏)‏ در واقع،‏ «بسیاری شهادتهای دروغ علیه عیسی دادند،‏ امّا شهادتهای ایشان با هم وفق نداشت.‏» (‏مرق ۱۴:‏۵۶‏)‏ دشمنان عیسی چون در پی کشتن او بودند،‏ برایشان اهمیت نداشت که کسی به دروغ شهادت دهد.‏

۱۰.‏ توضیح دهید که اِشَعْیا ۵۳:‏۷ چگونه تحقق یافت.‏

^۱۰ مسیح در برابر متهم‌کنندگانش سکوت می‌کند.‏ اِشَعْیا نبوّت کرد:‏ «او مظلوم شد اما تواضع نموده،‏ دهان خود را نگشود.‏ مثل برّه‌ای که برای ذبح می‌برند و مانند گوسفندی که نزد پشم‌برنده‌اش بی‌زبان است همچنان دهان خود را نگشود.‏» (‏اشع ۵۳:‏۷‏)‏ «هنگامی که سران کاهنان و مشایخ اتهاماتی بر [عیسی] وارد کردند،‏ هیچ پاسخ نگفت.‏» پیلاتُس از عیسی پرسید:‏ «نمی‌شنوی چقدر چیزها علیه تو شهادت می‌دهند؟‏ امّا عیسی حتی به یک اتهام هم پاسخ نداد،‏ آن گونه که والی بسیار متعجب شد.‏» (‏مت ۲۷:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ عیسی به متهم‌کنندگانش دشنام نداد.‏ —‏ روم ۱۲:‏۱۷-‏۲۱؛‏ ۱پطر ۲:‏۲۳‏.‏

۱۱.‏ در تحقق اِشَعْیا ۵۰:‏۶ و میکاه ۵:‏۱ چه اتفاقی رخ داد؟‏

^۱۱ اِشَعْیا نبوّت کرد که مسیح مضروب می‌شود.‏ او نوشت:‏ «پشت خود را به زنندگان و رخسار خود را به مُوکَنان دادم و روی خود را از رسوایی و آب دهان پنهان نکردم.‏» (‏اشع ۵۰:‏۶‏)‏ میکاه نبوّت کرد:‏ «با عصا بر رخسار داور اسرائیل خواهند زد.‏» (‏میکا ۵:‏۱‏)‏ مَرقُس در تأیید تحقق این نبوّت چنین نوشت:‏ «بعضی شروع کردند به آبِ دهان بر [عیسی] انداختن؛‏ آنها چشمانش را بستند و در حالی که او را می‌زدند،‏ می‌گفتند:‏ ‹نبوّت کن!‏› نگهبانان نیز او را گرفتند و زدند.‏» مَرقُس همچنین بیان کرد که سربازان «با چوب بر سرش می‌زدند و آبِ دهان بر او انداخته،‏ در برابرش [به تمسخر] زانو می‌زدند و ادای احترام می‌کردند.‏» (‏مرق ۱۴:‏۶۵؛‏ ۱۵:‏۱۹‏)‏ البته آن‌ها دلیلی برای چنین رفتاری با عیسی نداشتند.‏

تا پای مرگ وفادار

۱۲.‏ مزمور ۲۲:‏۱۶ و اِشَعْیا ۵۳:‏۱۲ چگونه در عیسی تحقق یافت؟‏

^۱۲ جزئیاتی از اعدام مسیح پیشگویی شده بود.‏ داود مزمورنویس گفت:‏ «جماعت اشرار مرا احاطه کرده،‏ دست‌ها و پای‌های مرا سفته‌اند.‏» (‏مز ۲۲:‏۱۶‏)‏ مَرقُس با بیان اتفاقی که برای بسیاری از خوانندگان کتاب مقدّس آشناست،‏ چنین نوشت:‏ «ساعت سوّم [حدود نُه صبح] از روز بود که او را بر صلیب کردند.‏» (‏مرق ۱۵:‏۲۵‏)‏ همچنین نبوّت شده بود که مسیح از گناهکاران محسوب می‌شد.‏ اِشَعْیا نوشت:‏ «جان خود را به مرگ ریخت و از خطاکاران محسوب شد.‏» (‏اشع ۵۳:‏۱۲‏)‏ از این رو بود که «دو راهزن نیز با [عیسی] بر  صلیب شدند،‏ یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ او.‏» —‏ مت ۲۷:‏۳۸‏.‏

۱۳.‏ مزمور ۲۲:‏۷،‏ ۸ به چه شکل تحقق یافت؟‏

^۱۳ داود نبوّت کرد که به مسیح دشنام می‌گویند.‏ ‏(‏مزمور ۲۲:‏۷،‏ ۸ خوانده شود.‏‏)‏ وقتی عیسی بر چوب اعدام بود مورد دشنام قرار گرفت.‏ در انجیل مَتّی آمده است:‏ «رهگذران سرهای خود را تکان داده،‏ ناسزاگویان می‌گفتند:‏ ‹ای تو که می‌خواستی معبد را ویران کنی و سه روزه آن را باز بسازی،‏ خود را نجات ده!‏ اگر پسر خدایی از صلیب فرود بیا!‏›» سران کاهنان،‏ کاتبان و مشایخ نیز به تمسخر می‌گفتند:‏ «دیگران را نجات داد،‏ امّا خود را نمی‌تواند نجات دهد!‏ اگر پادشاه اسرائیل است،‏ اکنون از صلیب پایین بیاید تا به او ایمان آوریم.‏ او به خدا توکل دارد؛‏ پس اگر خدا دوستش می‌دارد،‏ اکنون او را نجات دهد،‏ زیرا ادعا می‌کرد پسر خداست!‏» (‏مت ۲۷:‏۳۹-‏۴۳‏)‏ با این حال،‏ عیسی همهٔ آن دشنام‌ها را با متانت تحمّل کرد.‏ حقیقتاً چه الگوی والایی!‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ تحقق نبوّت‌های مسیح در رابطه با لباس و سرکه را توضیح دهید.‏

^۱۴ بر سر لباس مسیح قرعه انداخته می‌شود.‏ مزمورنویس نوشت:‏ «رخت مرا در میان خود تقسیم کردند.‏ و بر لباس من قرعه انداختند.‏» (‏مز ۲۲:‏۱۸‏)‏ دقیقاً همین اتفاق برای عیسی رخ داد زیرا «هنگامی که [سربازان رومی] او را بر صلیب کشیدند،‏ برای تقسیم جامه‌هایش،‏ میان خود قرعه انداختند.‏» —‏ مت ۲۷:‏۳۵؛‏ یوحنا ۱۹:‏۲۳،‏ ۲۴ خوانده شود.‏

^۱۵ به مسیح سرکه و زردآب داده می‌شود.‏ مزمورنویس گفت:‏ «مرا برای خوراک زردآب دادند و چون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.‏» (‏مز ۶۹:‏۲۱‏)‏ مَتّی نوشت:‏ «به عیسی شراب آمیخته به زردآب دادند.‏ چون آن را چشید،‏ نخواست بنوشد.‏» سپس،‏ «یکی از آنان .‏ .‏ .‏ دوید و اسفنجی آورده،‏ آن را از شراب تُرشیده پر کرد و بر سر چوبی نهاد و پیش دهان عیسی برد تا بنوشد.‏» —‏ مت ۲۷:‏۳۴،‏ ۴۸‏.‏

۱۶.‏ توضیح دهید که مزمور ۲۲:‏۱ چگونه تحقق یافت.‏

^۱۶ به نظر می‌رسد که خدا مسیح را ترک کرده است.‏ ‏(‏مزمور ۲۲:‏۱ خوانده شود.‏‏)‏ مطابق با نبوّت «در ساعت نهم [حدود سه بعدازظهر]،‏ عیسی با صدای بلند فریاد برآورد:‏ ‹ایلویی،‏ ایلویی،‏ لَمّا سَبَقْتَنی؟‏› یعنی ‹خدای من،‏ خدای من،‏ چرا مرا واگذاشتی؟‏›» (‏مرق ۱۵:‏۳۴‏)‏ عیسی ایمان خود را به پدر آسمانی‌اش از دست نداده بود.‏ او به خوبی می‌دانست که خدا او را  هنگام مرگ از دست دشمنانش محافظت نخواهد کرد.‏ این فرصتی بود تا وفاداری خود را به خدا ثابت کند.‏ عیسی در واقع با گفتن «خدای من،‏ خدای من،‏ چرا مرا واگذاشتی؟‏» نبوّت مزمور ۲۲:‏۱ را به تحقق رساند.‏

۱۷.‏ زَکَرِیّا ۱۲:‏۱۰ و مزمور ۳۴:‏۲۰ چگونه تحقق یافت؟‏

^۱۷ به مسیح نیزه زده می‌شود ولی استخوان‌هایش شکسته نمی‌شود.‏ اهالی اورشلیم بر کسی «که نیزه زده‌اند خواهند نگریست.‏» (‏زکر ۱۲:‏۱۰‏)‏ در مزمور آمده است:‏ «[خدا] همهٔ استخوانهای او را حفظ خواهد کرد،‏ که یکی از آنها نیز نخواهد شکست.‏» (‏۳۴:‏۲۰‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ یوحنای رسول در تأیید این موضوع چنین نوشت:‏ «یکی از سربازان نیزه‌ای به پهلوی او [عیسی] فرو برد که در دم خون و آب از آن روان شد.‏ [یوحنا] که این را دید،‏ شهادت می‌دهد .‏ .‏ .‏ شهادت او راست است .‏ .‏ .‏ اینها واقع شد تا کتب مقدّس به حقیقت پیوندد که:‏ ‹هیچ یک از استخوانهایش شکسته نخواهد شد،‏› و نیز بخشی دیگر از کتاب که می‌گوید:‏ ‹آن را که بر او نیزه زدند،‏ خواهند نگریست.‏›» —‏ یو ۱۹:‏۳۳-‏۳۷‏.‏

۱۸.‏ عیسی چگونه با ثروتمندان دفن شد؟‏

^۱۸ مسیح با ثروتمندان دفن می‌شود.‏ ‏(‏اِشَعْیا ۵۳:‏۵،‏ ۸،‏ ۹ خوانده شود.‏‏)‏ نزدیک عصرِ ۱۴ نیسان،‏ «مردی ثروتمند از اهالی رامه،‏ یوسف نام» جسد عیسی را از پیلاتُس درخواست کرد و تقاضای او پذیرفته شد.‏ مَتّی در ادامهٔ این واقعه گفت:‏ «یوسف جسد را برداشته،‏ در کتانی پاک پیچید و در مقبره‌ای تازه که برای خود در صخره تراشیده بود،‏ نهاد و سنگی بزرگ جلو دهانهٔ مقبره غلتانید و رفت.‏» —‏ مت ۲۷:‏۵۷-‏۶۰‏.‏

درود بر مسیحِ پادشاه!‏

۱۹.‏ در رابطه با نبوّت مزمور ۱۶:‏۱۰ چه اتفاقی افتاد؟‏

^۱۹ مسیح رستاخیز می‌یابد.‏ داود نوشت:‏ «[ای یَهُوَه] جانم را در عالَم اموات ترک نخواهی کرد.‏» (‏مز ۱۶:‏۱۰‏)‏ حیرت زنانی را تجسّم کنید که به مقبرهٔ عیسی رفته بودند.‏ ناگاه فرشته‌ای به شکل انسان به آن‌ها ظاهر شد و گفت:‏ «مترسید.‏ شما در جستجوی عیسای ناصری هستید که بر صلیبش کشیدند.‏ او برخاسته است؛‏ اینجا نیست.‏ جایی که پیکر او را نهاده بودند،‏ بنگرید.‏» (‏مرق ۱۶:‏۶‏)‏ پِطرُس رسول به جمعیتی که در پِنتیکاست ۳۳ م.‏ به اورشلیم آمده بودند گفت:‏ «[داود] آینده را پیشاپیش دیده،‏ دربارهٔ رستاخیز مسیح گفت که جان او در جهانِ مردگان رها نگردد و بدنش نیز فساد نبیند.‏» (‏اعما ۲:‏۲۹-‏۳۱‏)‏ خدا اجازه نداد جسد پسرش فاسد شود.‏ به علاوه،‏ عیسی با بدنی روحی رستاخیز یافت!‏ —‏ ۱پطر ۳:‏۱۸‏.‏

۲۰.‏ نبوّت حکمرانی مسیح چگونه تحقق یافته است؟‏

^۲۰ بر طبق نبوّت،‏ خدا عیسی را پسر خود اعلام می‌کند.‏ ‏(‏مزمور ۲:‏۷؛‏ متّی ۳:‏۱۷ خوانده شود.‏‏)‏ در اورشلیم جمعیتی با فریاد به عیسی و پادشاهی‌اش خوشامد گفتند.‏ ما نیز امروزه با شادی در بارهٔ او و برکات پادشاهی‌اش سخن می‌گوییم.‏ (‏مرق ۱۱:‏۷-‏۱۰‏)‏ مسیح به زودی سوار شده،‏ دشمنانش را «به جهت راستی و حلم و عدالت» نابود می‌کند.‏ (‏مز ۲:‏۸،‏ ۹؛‏ ۴۵:‏۱-‏۶‏)‏ پادشاهی او صلح،‏ آرامش و رفاه را در سراسر جهان به ارمغان خواهد آورد.‏ (‏مز ۷۲:‏۱،‏ ۳،‏ ۱۲،‏ ۱۶؛‏ اشع ۹:‏۶،‏ ۷‏)‏ چه افتخار بزرگی نصیب ما شاهدان یَهُوَه شده است که این حقایق را اعلام کنیم و بگوییم که پسر خدا هم‌اکنون در آسمان حکومت می‌کند!‏

آیا به خاطر دارید؟‏

‏• چگونه به عیسی خیانت شد و چگونه او را رها کردند؟‏

‏• برخی از نبوّت‌ها در مورد اعدام عیسی مسیح چیست؟‏

‏• به چه دلیل اطمینان دارید که عیسی،‏ مسیح موعود است؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۳]‏

ورود پیروزمندانهٔ عیسی به اورشلیم تحقق چه نبوّتی بود؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

عیسی برای گناهان ما مرد ولی اکنون پادشاه منتخب یَهُوَه است