តើអ្នកឲ្យព្រះយេហូវ៉ាធ្វើជាចំណែករបស់អ្នកឬទេ?
តើអ្នកឲ្យព្រះយេហូវ៉ាធ្វើជាចំណែករបស់អ្នកឬទេ?
«ចូរបន្តស្វែងរករាជាណាចក្រនិងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាមុន ហើយលោកនឹងផ្ដល់របស់ទាំងនេះឲ្យអ្នក»។—ម៉ាថ. ៦:៣៣
១, ២. (ក) តើ«អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ»ដែលបានត្រូវបញ្ជាក់ក្នុងកាឡាទី ៦:១៦តំណាងអ្នកណា? (ខ) យោងទៅតាមម៉ាថាយ ១៩:២៨ តើ«កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ»តំណាងអ្នកណា?
ពេលដែលអ្នកអានពាក្យអ៊ីស្រាអែលក្នុងគម្ពីរ តើអ្នកគិតអំពីអ្វី? តើអ្នកគិតដល់យ៉ាកុបដែលជាកូនប្រុសរបស់អ៊ីសាក ជាអ្នកដែលព្រះបានដូរឈ្មោះឲ្យគាត់ថាអ៊ីស្រាអែលឬ? ឬក៏តើអ្នកគិតអំពីកូនចៅរបស់គាត់ដែលជាប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលពីសម័យបុរាណវិញ? ចុះយ៉ាងណាអំពីអ៊ីស្រាអែលក្នុងន័យធៀប ឬ«អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ»? ពួកគេជាក្រុមមនុស្ស១៤៤.០០០នាក់ ដែលបានត្រូវរើសតាំងដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធដើម្បីធ្វើជាស្តេច និងជាសង្ឃនៅស្ថានសួគ៌។ (កាឡ. ៦:១៦; បប. ៧:៤; ២១:១២) ប៉ុន្តែ ឈ្មោះអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវប្រើតាមវិធីពិសេសមួយទៀត ដូចបានកត់ទុកនៅម៉ាថាយ ១៩:២៨។
២ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្នុងគ្រាបង្កើតសាជាថ្មី ពេលដែលកូនមនុស្សអង្គុយលើបល្ល័ង្ករុងរឿងរបស់លោក នោះអ្នករាល់គ្នាដែលបានកាន់តាមខ្ញុំ ក៏នឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្កដប់ពីរ ហើយវិនិច្ឆ័យសេចក្ដីកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ»។ ក្នុងខនេះ «កុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ»ជាពួកអ្នកដែលអាចទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅលើផែនដីជាសួនឧទ្យាន ហើយពួកគេក៏ត្រូវវិនិច្ឆ័យដោយពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូដែលព្រះបានរើសតាំងទៅស្ថានសួគ៌ដែរ។ ពួកគេនឹងទទួលប្រយោជន៍ពីកិច្ចបម្រើជាសង្ឃរបស់ពួក១៤៤.០០០នាក់។
៣, ៤. តើពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងដ៏ស្មោះត្រង់បានទុកគំរូល្អអ្វី?
៣ ដូចពួកសង្ឃនិងពួកលេវីពីសម័យបុរាណ ពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងសព្វថ្ងៃនេះក៏ចាត់ទុកកិច្ចបម្រើរបស់ពួកគេជាឯកសិទ្ធិដែរ។ (ជន. ១៨:២០) ពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងមិនតម្រូវឲ្យព្រះផ្ដល់ទីកន្លែងស្នាក់នៅឲ្យពួកគេនៅលើផែនដីនេះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេទន្ទឹងចាំធ្វើជាស្តេចនិងជាសង្ឃនៅស្ថានសួគ៌ជាមួយលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ ពួកគេនឹងបន្តបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយបំពេញភារកិច្ចរបស់ពួកគេ ដូចបានបង្ហាញនៅការបើកបង្ហាញ ៤:១០, ១១ ដែលបញ្ជាក់អំពីមុខងាររបស់ពួកគេនៅស្ថានសួគ៌។—អេស. ៤៤:២៨
៤ កាលដែលនៅផែនដីនៅឡើយ ពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងមានរបៀបរស់នៅដែលបង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាជាចំណែករបស់ពួកគេ។ ឯកសិទ្ធិបម្រើព្រះគឺជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតសម្រាប់ពួកគេ។ ពួកគេបង្ហាញជំនឿទៅលើគ្រឿងបូជាដែលជាថ្លៃលោះរបស់លោកយេស៊ូ ហើយបន្តកាន់តាមលោក យ៉ាងនេះ ពួកគេ«រក្សាខ្លួនឲ្យនៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលព្រះបានហៅនិងជ្រើសរើស»។ (២ពេ. ១:១០) ពួកគេម្នាក់ៗមានកាលៈទេសៈនិងសមត្ថភាពខុសៗគ្នា។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនបានប្រើកម្រិតសមត្ថភាពនោះដើម្បីរកលេសកាត់បន្ថយសកម្មភាពក្នុងកិច្ចបម្រើរបស់ព្រះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេចាត់ទុកកិច្ចបម្រើចំពោះព្រះជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត និងខំប្រឹងធ្វើឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព។ បន្ថែមទៅទៀត ពួកគេបានទុកគំរូដ៏ល្អសម្រាប់ពួកអ្នកដែលមានសង្ឃឹមរស់នៅផែនដីដែលជាសួនឧទ្យាន។
៥. តើពួកគ្រិស្តសាសនិកទាំងឡាយអាចចាត់ទុកព្រះយេហូវ៉ាជាចំណែករបស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយហេតុអ្វីពិបាកឲ្យយើងធ្វើដូច្នេះ?
៥ មិនថាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅស្ថានសួគ៌ឬនៅផែនដីក្ដី យើងត្រូវ‹ប្រគល់ខ្លួនឲ្យព្រះ ហើយលីបង្គោលទារុណកម្មរបស់ខ្លួន រួចទៅតាមគ្រិស្តជាដរាប›។ (ម៉ាថ. ១៦:២៤) មនុស្សរាប់លាននាក់ដែលសង្ឃឹមរស់នៅលើផែនដីដែលជាសួនឧទ្យាន កំពុងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះនិងកាន់តាមលោកយេស៊ូតាមរបៀបនេះ។ ពេលដែលពួកគេដឹងថាពួកគេអាចធ្វើបានច្រើនជាងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ នោះពួកគេមិនសុខចិត្តធ្វើតែបន្ដិចបន្តួចឡើយ។ បងប្អូនជាច្រើនបានត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យរក្សាជីវភាពឲ្យបានសាមញ្ញ ហើយធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយ។ រាល់ឆ្នាំ បងប្អូនឯទៀតបានធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយនៅខែខ្លះ។ ប៉ុន្តែ ចំពោះបងប្អូនខ្លះទៀត ទោះជាពួកគេមិនអាចធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយក៏ដោយ ក៏ពួកគេនៅតែខំប្រឹងយ៉ាងខ្លាំងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយដែរ។ ពួកអ្នកទាំងនោះមានចិត្តដូចនាងម៉ារៀដែលបានចាក់ប្រេងលើក្បាលលោកយេស៊ូ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «នាងបានធ្វើអំពើល្អចំពោះខ្ញុំ . . . នាងបានធ្វើអស់ពីសមត្ថភាព»។ (ម៉ាក. ១៤:៦-៨) ការធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពរបស់យើងមិនងាយស្រួលទេ ព្រោះយើងរស់នៅក្នុងពិភពលោកដែលគ្រប់គ្រងដោយសាថាន។ ដូច្នេះ យើងត្រូវខំប្រឹងយ៉ាងខ្លាំងនិងទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងធ្វើដូច្នេះតាមវិធីបួនយ៉ាង។
ស្វែងរករាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមុន
៦. (ក) តើមនុស្សទូទៅបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាចំណែករបស់ពួកគេមានតែនៅក្នុងជីវិតនេះប៉ុណ្ណោះ? (ខ) ហេតុអ្វីល្អជាងបើយើងមានទស្សនៈដូចដាវីឌ?
៦ លោកយេស៊ូបានបង្រៀនពួកអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យស្វែងរករាជាណាចក្រ និងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាមុន។ ធម្មតា មនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះស្វែងរកប្រយោជន៍ខ្លួនមុនអ្វីៗទាំងអស់។ គម្ពីរហៅពួកគេថា៖ «មនុស្សនៅលោកីយនេះ ដែលមានចំណែករបស់គេនៅតែក្នុងជីវិតនេះប៉ុណ្ណោះ»។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៧:១, ១៣-១៥) ដោយមិនខ្វាយខ្វល់អំពីព្រះដែលជាអ្នកបង្កើត នោះមនុស្សជាច្រើនខ្វល់តែអំពីការធ្វើឲ្យជីវិតបានស្រណុកស្រួល ចិញ្ចឹមក្រុមគ្រួសារ និងទុកមត៌កឲ្យកូនចៅ។ ចំណែករបស់ពួកគេមានតែនៅក្នុងជីវិតនេះប៉ុណ្ណោះ។ ផ្ទុយទៅវិញ ដាវីឌយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការធ្វើឲ្យមាន«ឈ្មោះល្អ»ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ ច្រើនឆ្នាំក្រោយមក សាឡូម៉ូនដែលជាកូនរបស់គាត់ក៏បានលើកទឹកចិត្តឲ្យមនុស្សទាំងអស់ធ្វើដូច្នេះដែរ។ (សាស្ដ. ៧:១) ដូចអេសាភ ដាវីឌបានដឹងថាការធ្វើជាមិត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដែលសំខាន់ជាងការធ្វើតាមចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួន។ គាត់មានអំណរក្នុងការដើរជាមួយនឹងព្រះ។ នៅសព្វថ្ងៃនេះ ពួកគ្រិស្តសាសនិកជាច្រើនបានបង្ហាញថាកិច្ចបម្រើរបស់ពួកគេចំពោះព្រះយេហូវ៉ាគឺសំខាន់ជាងការងារ។
៧. ដោយសារបងប្រុសម្នាក់ស្វែងរករាជាណាចក្រជាមុន តើគាត់បានទទួលពរអ្វីខ្លះ?
៧ សូមពិចារណាអំពីបងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះចន ក្លូត ដែលរស់នៅសាធារណរដ្ឋអាហ្វ្រិកកណ្ដាល។ គាត់ជាអ្នកចាស់ទុំដែលមានគ្រួសារនិងកូនបីនាក់។ នៅប្រទេសនោះ ការស្វែងរកការងារជាការពិបាកណាស់ ហើយមនុស្សជាច្រើននឹងធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដើម្បីកុំឲ្យបាត់បង់ការងាររបស់ពួកគេ។ នៅថ្ងៃមួយ ប្រធានផ្នែកផលិតផលបានប្រាប់បងចន ក្លូតឲ្យធ្វើការនៅពេលយប់ ដែលចាប់ផ្ដើមនៅម៉ោង៦:៣០ល្ងាច ហើយត្រូវធ្វើការ៧ថ្ងៃក្នុងមួយសប្ដាហ៍។ បងចន ក្លូតបានពន្យល់ប្រធាននោះថា បន្ថែមពីលើការផ្គត់ផ្គង់គ្រួសាររបស់គាត់ខាងសម្ភារៈ គាត់ត្រូវជួយប្រពន្ធកូនឲ្យមានចំណងមិត្តភាពល្អជាមួយនឹងព្រះ។ គាត់ក៏បានបញ្ជាក់ថា គាត់មានភារកិច្ចជួយក្រុមជំនុំដែរ។ តើប្រធាននោះតបឆ្លើយយ៉ាងណា? គាត់ថា៖ «បើអ្នកមានសំណាងបានការងារធ្វើ អ្នកត្រូវបំភ្លេចអ្វីៗឯទៀត រួមទាំងប្រពន្ធ កូន និងបញ្ហារបស់អ្នកផងដែរ។ អ្នកត្រូវតែគិតអំពីការងារប៉ុណ្ណោះ។ ឥឡូវអ្នកត្រូវសម្រេចចិត្តថាយកសាសនា ឬក៏ការងាររបស់អ្នក»។ បើអ្នកស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈនេះ តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា? ចំពោះបងចន ក្លូតវិញ គាត់ដឹងថា បើគាត់បាត់បង់ការងារ ព្រះនឹងមើលថែរក្សាគាត់។ គាត់នឹងមានអ្វីៗជាច្រើនដើម្បីធ្វើក្នុងកិច្ចបម្រើ ហើយព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយផ្គត់ផ្គង់អ្វីៗដែលក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ត្រូវការ។ ហេតុនេះហើយ គាត់បានចូលរួមកិច្ចប្រជុំក្នុងអំឡុងសប្ដាហ៍នោះ។ ក្រោយមក គាត់រៀបចំដើម្បីទៅធ្វើការ ទាំងមិនដឹងច្បាស់ថាគាត់នឹងអាចមានការងារទៀតឬអត់នោះទេ។ នៅពេលនោះ គាត់បានទទួលទូរស័ព្ទ។ ប្រធាននោះបានត្រូវគេបណ្ដេញចេញ ប៉ុន្តែបងប្រុសរបស់យើងនៅតែមានការងាររបស់គាត់ដដែល។
៨, ៩. ក្នុងការចាត់ទុកព្រះយេហូវ៉ាជាចំណែករបស់យើង តើយើងអាចយកតម្រាប់តាមពួកសង្ឃនិងពួកលេវីក្នុងន័យអ្វី?
៨ បងប្អូនខ្លះដែលស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈដែលអាចបាត់បង់ការងារ ប្រហែលជាធ្លាប់ឆ្ងល់ថា‹តើខ្ញុំនឹងបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្ញុំក្នុងការផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំយ៉ាងដូចម្ដេច?›។ (១ធី. ៥:៨) មិនថាអ្នកបានជួបការពិបាកស្រដៀងនេះឬអត់ អ្នកទំនងជាធ្លាប់ពិសោធថា បើអ្នកយកព្រះជាចំណែករបស់អ្នក និងចាត់ទុកកិច្ចបម្រើលោកជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត នោះអ្នកនឹងមិនដែលខកចិត្តឡើយ។ ពេលលោកយេស៊ូប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យបន្តស្វែងរករាជាណាចក្រជាមុន លោកធានាពួកគេថា៖ «របស់ទាំងនេះ»ដែលមានដូចជាចំណីអាហារ ឬសម្លៀកបំពាក់ នោះ‹ព្រះនឹងផ្ដល់ឲ្យ›។—ម៉ាថ. ៦:៣៣
៩ សូមគិតអំពីពួកលេវីដែលមិនបានទទួលដីជាមត៌ក។ ដោយសារការគោរពប្រណិប័តន៍បរិសុទ្ធជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតចំពោះពួកគេ នោះពួកគេត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើព្រះយេហូវ៉ាសម្រាប់ការផ្គត់ផ្គង់ ដូចលោកបានប្រាប់ពួកគេថា៖ «អញជាចំណែកដល់ឯង»។ (ជន. ១៨:២០) ទោះជាយើងមិនបម្រើនៅឯវិហាររបស់ព្រះដូចពួកសង្ឃនិងពួកលេវីក៏ដោយ យើងអាចយកតម្រាប់តាមចិត្តគំនិតរបស់ពួកគេ ក្នុងការមានទំនុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្គត់ផ្គង់យើង។ កាលដែលទីបញ្ចប់កាន់តែកៀកណាស់ហើយ នោះគឺសំខាន់ជាងមុនទៅទៀតឲ្យយើងទុកចិត្តថាព្រះមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីផ្គត់ផ្គង់យើង។—បប. ១៣:១៧
ស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាមុន
១០, ១១. ស្តីអំពីការងារ តើបងប្អូនខ្លះបានទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។
១០ លោកយេស៊ូក៏បានដាស់តឿនពួកអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យ«បន្តស្វែងរក . . . សេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាមុន»ដែរ។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣) នេះមានន័យថាយើងធ្វើតាមទស្សនៈរបស់ព្រះស្តីអំពីអ្វីដែលខុសនិងអ្វីដែលត្រូវ ជាជាងធ្វើតាមទស្សនៈរបស់មនុស្ស។ (សូមអាន អេសាយ ៥៥:៨, ៩) អ្នកប្រហែលជានឹកចាំថា មនុស្សមួយចំនួនធ្លាប់ជាអ្នកដាំថ្នាំជក់ ឬលក់ផលិតផលពីថ្នាំជក់ បង្រៀនអ្នកឯទៀតក្នុងការធ្វើសង្គ្រាម ឬផលិត និងលក់អាវុធសម្រាប់សង្គ្រាម។ ប៉ុន្តែ ក្រោយពីពួកគេរៀនសេចក្ដីពិត ពួកគេភាគច្រើនសម្រេចចិត្តផ្លាស់ប្ដូរមុខរបររបស់ពួកគេ ហើយបណ្ដុះឲ្យមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក។—អេ. ២:៤; ២កូ. ៧:១; កាឡ. ៥:១៤
១១ បងប្រុសអេនទ្រូជាបុគ្គលម្នាក់ដែលបានធ្វើដូច្នេះ។ ពេលគាត់និងប្រពន្ធរបស់គាត់រៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេសម្រេចចិត្តបម្រើលោក។ បងអេនទ្រូចូលចិត្តការងាររបស់គាត់ខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែគាត់សុខចិត្តលះបង់វា។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះគាត់ធ្វើការឲ្យអង្គការមួយដែលចូលរួមក្នុងការធ្វើសង្គ្រាម ហើយគាត់បានប្ដេជ្ញាចិត្តថាចង់ស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាមុន។ បងអេនទ្រូមានកូនពីរនាក់ក្នុងបន្ទុក ពេលដែលគាត់ឈប់ធ្វើការនៅទីនោះ គាត់គ្មានប្រាក់ចំណូល ហើយគាត់មានលុយគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់តែពីរបីខែទៅមុខទៀតប៉ុណ្ណោះ។ តាមទស្សនៈមនុស្ស មើលទៅគាត់ប្រហែលជាគ្មាន‹មត៌ក›អ្វីឡើយ។ ប៉ុន្តែ គាត់ខំស្វែងរកការងារដោយទុកចិត្តទៅលើព្រះ។ ពេលគិតអំពីអតីតកាល គាត់និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់អាចនិយាយបានថាព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពជួយពួកគេមែន។ (អេ. ៥៩:១) ដោយរក្សាជីវិតឲ្យនៅសាមញ្ញ បងអេនទ្រូ និងប្រពន្ធរបស់គាត់ក៏ធ្លាប់មានឯកសិទ្ធិចូលរួមក្នុងកិច្ចបម្រើពេញពេលដែរ។ គាត់បានរៀបរាប់ថា៖ «មានពេលខ្លះយើងក៏ព្រួយបារម្ភអំពីរឿងលុយកាក់ ទីលំនៅ សុខភាព និងវ័យកាន់តែចាស់ដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែជួយយើងជានិច្ច . . . យើងអាចនិយាយដោយគ្មានការសង្ស័យថាការបម្រើព្រះយេហូវ៉ានាំឲ្យមានប្រយោជន៍ និងជាអ្វីដែលនាំឲ្យមនុស្សមានកិត្ដិយសបំផុត»។—សាស្ដ. ១២:១៣
១២. ដើម្បីស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាមុន តើអ្នកត្រូវមានគុណសម្បត្ដិអ្វី? សូមរៀបរាប់បទពិសោធន៍ក្នុងតំបន់របស់អ្នក។
១២ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកមានជំនឿប៉ុនគ្រាប់មូស្ដាត នោះអ្នកនឹងនិយាយទៅភ្នំនេះថា៖ ‹ចូររើចេញពីកន្លែងនេះទៅកន្លែងផ្សេង› នោះវានឹងរើទៅមែន ហើយនឹងគ្មានអ្វីដែលអ្នកធ្វើពុំកើតឡើយ»។ (ម៉ាថ. ១៧:២០) តើអ្នកនឹងនៅតែស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះឬទេ បើនេះនាំឲ្យអ្នកពិបាក? បើអ្នកមិនប្រាកដថាអ្នកអាចធ្វើបានឬអត់នោះ សូមនិយាយជាមួយសមាជិកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។ បទពិសោធន៍អំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជួយពួកគេ ប្រាកដជាធ្វើឲ្យជំនឿរបស់អ្នកកាន់តែរឹងមាំជាងមុន។
ដឹងគុណចំពោះការរៀបចំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
១៣. ពេលយើងខំប្រឹងយ៉ាងខ្លាំងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា តើយើងត្រូវទុកចិត្តថាលោកនឹងផ្ដល់អ្វីឲ្យយើង?
១៣ បើអ្នកចាត់ទុកឯកសិទ្ធិក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដែលមានតម្លៃ អ្នកអាចប្រាកដក្នុងចិត្តថាលោកនឹងផ្គត់ផ្គង់អ្វីដែលអ្នកត្រូវការដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត និងដើម្បីមានចំណងមិត្តភាពជាមួយលោក ដូចលោកបានធ្វើចំពោះពួកលេវីដែរ។ សូមគិតអំពីដាវីឌ។ ទោះជាគាត់រស់នៅក្នុងរូងភ្នំក៏ដោយ គាត់អាចទុកចិត្តថាព្រះនឹងផ្គត់ផ្គង់គាត់។ យើងក៏អាចពឹងផ្អែកទៅលើលោកដែរ ទោះជាយើងគិតថាគ្មានផ្លូវណាអាចដោះស្រាយបានក៏ដោយ។ សូមនឹកចាំថាពេលអេសាភបាន«ចូលទៅក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ» នោះគាត់យល់យ៉ាងច្បាស់អំពីអ្វីដែលធ្វើឲ្យគាត់កើតទុក្ខ។ (ទំនុក. ៧៣:១៧) ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងត្រូវទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ា ដែលលោកនឹងផ្ដល់នូវអ្វីដែលយើងត្រូវការដើម្បីជួយយើងឲ្យរក្សាចំណងមិត្តភាពជាមួយលោក។ ការធ្វើដូច្នេះនឹងបង្ហាញថាយើងមានចិត្តដឹងគុណចំពោះឯកសិទ្ធិក្នុងការបម្រើព្រះមិនថាយើងជួបកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ។ យ៉ាងនេះ យើងនឹងអនុញ្ញាតឲ្យព្រះយេហូវ៉ាធ្វើជាចំណែករបស់យើង។
១៤, ១៥. ពេលមានការយល់ដឹងថ្មីៗ តើអ្នកគួរមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? ហើយហេតុអ្វី?
១៤ តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ពេលព្រះយេហូវ៉ាជួយបំភ្លឺ«សេចក្ដីជ្រាលជ្រៅរបស់ព្រះ»ដែលមានក្នុងគម្ពីរ? (១កូ. ២:១០-១៣) យើងមានគំរូដ៏ល្អស្តីអំពីអារម្មណ៍របស់សាវ័កពេត្រុស ពេលលោកយេស៊ូប្រាប់ពួកអ្នកដែលស្ដាប់លោកថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនបរិភោគសាច់របស់កូនមនុស្ស ហើយមិនផឹកឈាមរបស់លោក នោះអ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតក្នុងខ្លួនឡើយ»។ ដោយគិតក្នុងន័យត្រង់ ពួកអ្នកកាន់តាមជាច្រើនបាននិយាយថា៖ «សម្ដីនេះគួរឲ្យទាស់ចិត្តណាស់ តើអ្នកណាអាចស្ដាប់បាន?»។ ក្រោយមក ពួកគេ«បានត្រឡប់ទៅប្រកបកិច្ចការពីមុន»។ ប៉ុន្តែ ពេត្រុសនិយាយថា៖ «លោកម្ចាស់ តើយើងនឹងទៅឯអ្នកណាវិញ? ប្រសាសន៍របស់លោកនាំឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។—យ៉ូន. ៦:៥៣, ៦០, ៦៦, ៦៨
១៥ ពេត្រុសមិនបានយល់ច្បាស់នូវពាក្យសម្ដីរបស់លោកយេស៊ូស្តីអំពីការបរិភោគសាច់ និងការផឹកឈាមរបស់លោកនោះទេ។ ប៉ុន្តែ គាត់ទុកចិត្តទៅលើព្រះឲ្យលោកបំភ្លឺសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរ។ ពេលមានការយល់ដឹងថ្មីៗ តើអ្នកខំយល់អំពីមូលហេតុដែលមានការកែប្រែនេះថាមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរឬទេ? (សុភ. ៤:១៨) នៅសតវត្សរ៍ទី១ ពួកអ្នកនៅក្រុងបេរៀបានទទួលបណ្ដាំរបស់ព្រះ«ដោយក្ដីរំភើប ក៏បានពិនិត្យមើលបទគម្ពីររាល់ថ្ងៃ»។ (សកម្ម. ១៧:១១) ការយកតម្រាប់តាមពួកគេនឹងជួយអ្នកឲ្យមានចិត្តដឹងគុណកាន់តែខ្លាំងឡើងៗចំពោះឯកសិទ្ធិក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ថែមទាំងចាត់ទុកលោកជាចំណែករបស់អ្នកទៀតផង។
រៀបការជាមួយអ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់តែប៉ុណ្ណោះ
១៦. ស្តីអំពីបង្គាប់ដែលមានក្នុងកូរិនថូសទី១ ៧:៣៩ តើព្រះអាចក្លាយទៅជាចំណែករបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ វិធីមួយទៀតដែលគ្រិស្តសាសនិកត្រូវចងចាំអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះជានិច្ច គឺការអនុវត្តតាមការណែនាំក្នុងគម្ពីរដែលឲ្យរៀបការជាមួយនឹង«អ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់»តែប៉ុណ្ណោះ។ (១កូ. ៧:៣៩) បងប្អូនជាច្រើនសម្រេចចិត្តនៅលីវជាជាងប្រឆាំងនឹងបង្គាប់មួយនេះ។ ព្រះនឹងថែរក្សាបងប្អូនទាំងនេះ។ តើដាវីឌបានធ្វើអ្វីពេលដែលគាត់មានអារម្មណ៍ឯកោ និងពេលដែលគ្មានអ្នកជួយគាត់? គាត់បាននិយាយថា៖ «ទូលបង្គំបង្ហូរសេចក្ដីទំនួញរបស់ទូលបង្គំចេញនៅចំពោះ[ព្រះ] ហើយក្រាបទូលពីសេចក្ដីទុក្ខលំបាករបស់ទូលបង្គំនៅចំពោះទ្រង់ដែរ កាលវិញ្ញាណទូលបង្គំបានអន់ថយនៅក្នុងខ្លួន»។ (ទំនុក. ១៤២:១-៣) ម្យ៉ាងទៀត យេរេមាដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានបម្រើព្រះយ៉ាងស្មោះត្រង់អស់ជាច្រើនឆ្នាំក្នុងនាមជាអ្នកនៅលីវ ហើយគាត់ក៏ប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ស្រដៀងគ្នានេះដែរ។
១៧. តើបងស្រីម្នាក់បានធ្វើយ៉ាងណាពេលគាត់មានអារម្មណ៍ឯកោ?
១៧ បងស្រីម្នាក់ដែលរស់នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនដែលគិតថាចង់នៅលីវរហូតទេ។ តាមពិត ខ្ញុំចង់រៀបការពេលខ្ញុំជួបបុរសដែលសមនឹងយកមកធ្វើជាគូ។ ម្ដាយខ្ញុំដែលមិនមែនជាសាក្សី គាត់បង្ខំខ្ញុំឲ្យរៀបការជាមួយបុរសណាក៏ដោយដែលពេញចិត្តខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានសួរគាត់ថា តើគាត់នឹងទទួលខុសត្រូវឬទេ បើចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្ញុំមិនបានជោគជ័យនោះ? យូរៗទៅ ពេលគាត់ឃើញថាខ្ញុំមានការងារល្អ ចេះមើលថែខ្លួន និងតែងតែរីករាយក្នុងចិត្ត នោះគាត់ក៏ឈប់បង្ខំខ្ញុំទៀត»។ ជួនកាល បងស្រីនេះក៏មានអារម្មណ៍ឯកោដែរ។ គាត់រៀបរាប់ថា៖ «នៅពេលនោះ ខ្ញុំខំទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ា ហើយលោកមិនដែលបោះបង់ខ្ញុំចោលទេ»។ តើអ្វីបានជួយគាត់ឲ្យទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា? គាត់បន្តថា៖ «ការអធិដ្ឋានបានជួយខ្ញុំឲ្យចាត់ទុកព្រះជាបុគ្គលមួយពិត ហើយថាខ្ញុំមិនដែលនៅម្នាក់ឯងឡើយ។ ខ្ញុំប្រាកដជាមានអំណរនិងកិត្ដិយសមែន ព្រោះខ្ញុំដឹងថាព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតលើសកលលោកនេះស្ដាប់ការអធិដ្ឋានរបស់ខ្ញុំ»។ ដោយមានទំនុកចិត្តថា«ការឲ្យគេ នោះនឹងផ្ដល់សុភមង្គលច្រើនជាងការទទួល» នោះគាត់បានពោលថា៖ «ខ្ញុំខំជួយអ្នកឯទៀតដោយមិនចង់បានអ្វីមកវិញទេ។ ពេលដែលខ្ញុំកំពុងគិតថា‹តើខ្ញុំអាចជួយបុគ្គលនេះយ៉ាងណា?› ខ្ញុំក៏មានអំណរទៅហើយ»។ (សកម្ម. ២០:៣៥) ពិតមែនហើយ គាត់មានព្រះយេហូវ៉ាជាចំណែករបស់គាត់ ហើយគាត់កំពុងរីករាយនឹងឯកសិទ្ធិដែលបានបម្រើលោក។
១៨. តើព្រះយេហូវ៉ាអាចធ្វើឲ្យអ្នកក្លាយជាចំណែករបស់លោកក្នុងន័យអ្វី?
១៨ មិនថាអ្នកមានកាលៈទេសៈបែបណាក៏ដោយ អ្នកអាចឲ្យព្រះក្លាយជាចំណែករបស់អ្នកបាន។ ស្របពេលដែលអ្នកធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងរាប់បញ្ចូលក្នុងចំណោមរាស្ត្រដ៏សប្បាយរីករាយរបស់លោក។ (២កូ. ៦:១៦, ១៧) ជាលទ្ធផល អ្នកអាចក្លាយទៅជាចំណែករបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដូចអ្នកបម្រើរបស់លោកនៅអតីតកាលដែរ។ (សូមអាន ចោទិយកថា ៣២:៩, ១០) ដូចប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលបានក្លាយជាចំណែករបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា នោះលោកអាចរើសអ្នកជាចំណែករបស់លោក ហើយថែរក្សាអ្នកដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។—ទំនុក. ១៧:៨
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
តើអ្នកអាចឲ្យព្រះយេហូវ៉ាធ្វើជាចំណែករបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច
• ដោយស្វែងរករាជាណាចក្ររបស់ព្រះនិងសេចក្ដីសុចរិតរបស់លោកជាមុន?
• ដោយបង្ហាញចិត្តដឹងគុណចំពោះសេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារ?
• ដោយធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះក្នុងការរៀបការជាមួយអ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់តែប៉ុណ្ណោះ?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[ឃ្លាអក្សរធំនៅទំព័រ១៦]
ព្រះយេហូវ៉ាក្លាយជាចំណែករបស់យើង ពេលដែលយើងចាត់ទុកការបម្រើលោក ជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតយើង
[រូបភាពនៅទំព័រ១៨]
គំរូរបស់យេរេមាប្រាកដជាលើកទឹកចិត្តយើងណាស់
