Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Zbliż się do Boga

„Święty, święty, święty jest Jehowa”

„Święty, święty, święty jest Jehowa”

GDYBYŚ miał jednym słowem opisać Jehowę Boga — istotę Jego natury — to jakie byś wybrał? W VIII stuleciu p.n.e. prorok Izajasz otrzymał wizję, w której usłyszał, jak stworzenia duchowe wysławiają Jehowę, używając słowa wskazującego na kluczowy aspekt Jego natury — na świętość. To, co wtedy zobaczył i usłyszał, powinno napełniać nas szacunkiem i podziwem i zbliżać do Jehowy. Rozważmy fragment z Księgi Izajasza 6:1-3. W trakcie tej analizy spróbuj sobie wyobrazić, że uczestniczysz w omawianej scenie.

Co widzi Izajasz? „Jehowę, siedzącego na tronie wyniosłym i wywyższonym” (werset 1). Nie znaczy to, że rzeczywiście ogląda Wszechwładnego Pana, Jehowę. Fizyczny wzrok nie jest w stanie przeniknąć dziedziny duchowej. W Biblii powiedziano otwarcie: „Żaden człowiek nigdy nie widział Boga” (Jana 1:18). To, co się rozgrywa przed oczami Izajasza, jest wizją * — jednak tak realistyczną, że oszołomiony prorok odnosi wrażenie, jakby naprawdę ujrzał samego Jehowę.

Następnie Izajasz ma zaszczyt zobaczyć scenę, jakiej prawdopodobnie nie widział nikt inny spośród ludzi. Oto, co mówi: „Nad nim [nad Jehową] stali serafowie. Każdy z nich miał sześć skrzydeł. Dwoma zakrywał swe oblicze i dwoma zakrywał swe stopy, a na dwóch latał” (werset 2). Serafowie to stworzenia duchowe zajmujące bardzo wysoką pozycję. Poza Izajaszem nie wspomina o nich żaden inny pisarz biblijny. Serafowie stoją, gotowi w każdej chwili wyruszyć i wykonać zadanie zlecone przez Boga. Twarze i stopy zasłaniają z szacunku dla Jehowy, w którego obecności mają przywilej pełnić służbę.

Izajasza napawa podziwem zarówno to, co widzi, jak i to, co słyszy. Serafowie wznoszą swe głosy w chóralnej pieśni. Izajasz relacjonuje: „Wołał jeden do drugiego, mówiąc: ‚Święty, święty, święty jest Jehowa Zastępów’” (werset 3). Hebrajskie słowo przetłumaczone na „święty” zawiera w sobie myśl o czystości, a także „o całkowitym uwolnieniu i oddzieleniu od tego, co grzeszne”. Serafowie ogłaszają świętość Boga przypuszczalnie śpiewem antyfonalnym. Powtarzają słowo „święty” trzy razy, podkreślając, że Jehowa jest święty w najwyższym stopniu (Objawienie 4:8). Tak więc świętość to cecha doskonale charakteryzująca Jehowę. Jest On absolutnie czysty i nieskalany.

Świętość Jehowy powinna nas do Niego przybliżać. Dlaczego? W przeciwieństwie do ludzkich przywódców — którzy nierzadko ulegają demoralizacji i zaczynają wyrządzać krzywdę — jest On całkowicie wolny od wszystkiego, co grzeszne. Jego świętość stanowi gwarancję, że On zawsze będzie idealnym Ojcem, sprawiedliwym Władcą i bezstronnym Sędzią. Możemy bez cienia wątpliwości ufać, że święty Bóg nigdy nas nie rozczaruje.

Fragment Biblii do przeczytania w grudniu:

Izajasza 1-23

[Przypis]

^ ak. 2 Leksykon Wnikliwe poznawanie Pism (wydawnictwo Świadków Jehowy) wyjaśnia: „Kiedy wizja była przekazywana na jawie, Bóg zapewne wywoływał ją w umyśle człowieka, który zdawał sobie sprawę z tego, co się dzieje, a później mógł to sobie przypomnieć i opowiedzieć bądź opisać własnymi słowami”.

[Napis na stronie 26]

Świętość Jehowy powinna nas do Niego przybliżać