តើគាត់ជាគំរូល្អសម្រាប់អ្នកឬក៏ជាគំរូដែលទុកជាការព្រមាន?
តើគាត់ជាគំរូល្អសម្រាប់អ្នកឬក៏ជាគំរូដែលទុកជាការព្រមាន?
«ព្រះរបស់ពួកយ៉ាកុប . . . នឹងបង្រៀនយើងពីផ្លូវរបស់ទ្រង់ នោះយើងនឹងដើរតាមផ្លូវទាំងនោះ»។—អេ. ២:៣
១, ២. តើយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពីគំរូដែលមានក្នុងគម្ពីរតាមវិធីណាខ្លះ?
អ្នកពិតជាជឿជាក់ថាអ្នកអាចទទួលប្រយោជន៍ពីអ្វីដែលបានកត់សរសេរក្នុងគម្ពីរ មែនទេ? ក្នុងនោះមានគំរូល្អរបស់បុរសនិងស្ត្រីស្មោះត្រង់ដែលមានគន្លងជីវិតនិងគុណសម្បត្ដិដែលអ្នកចង់យកតម្រាប់តាម។ (ហេ. ១១:៣២-៣៤) ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកទំនងជាបានកត់សម្គាល់ឃើញថាមានគំរូដែលទុកជាការព្រមានផងដែរ ពោលគឺការប្រព្រឹត្តនិងចិត្តគំនិតរបស់បុរសនិងស្ត្រីខ្លះដែលយើងមិនគួរយកតម្រាប់តាម។
២ តាមការពិត មនុស្សខ្លះដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងគម្ពីរបានទុកគំរូល្អដែលយើងគួរយកតម្រាប់តាម និងគំរូទុកជាការព្រមានអំពីការប្រព្រឹត្តដែលយើងត្រូវជៀសវាងផងដែរ។ សូមគិតអំពីដាវីឌ គាត់ជាគង្វាលដែលមានចិត្តរាបទាប ហើយក្រោយមកគាត់ក្លាយទៅជាស្តេចដែលមានអំណាចដ៏ខ្លាំងក្លា។ គាត់ជាគំរូល្អដោយសារគាត់បានស្រឡាញ់សេចក្ដីពិតនិងបានទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែ ដាវីឌបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរជាច្រើន។ ជាឧទាហរណ៍គាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងជាមួយនឹងនាងបាតសេបា គាត់បានសម្លាប់អ៊ូរី និងធ្វើការសម្រេចចិត្តមិនល្អដោយជំរឿនប្រជាជន។ ប៉ុន្តែ សូមឲ្យយើងពិចារណាអំពីសាឡូម៉ូនជាកូនប្រុសរបស់គាត់ដែលជាស្តេចនិងជាអ្នកសរសេរគម្ពីរផងដែរ។ យើងនឹងពិនិត្យមើលនូវមូលហេតុពីរយ៉ាងដែលគាត់ជាគំរូល្អសម្រាប់យើង។
«ប្រាជ្ញារបស់សាឡូម៉ូន»
៣. ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយបានថាសាឡូម៉ូនបានទុកគំរូល្អសម្រាប់យើង?
៣ លោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលឧត្តមជាងសាឡូម៉ូនបានរៀបរាប់ថាស្តេចសាឡូម៉ូនបានទុកគំរូល្អដើម្បីឲ្យយើងយកតម្រាប់តាម។ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ជនជាតិយូដាខ្លះដែលមានចិត្តសង្ស័យថា៖ «នៅថ្ងៃវិនិច្ឆ័យសេចក្ដី មហាក្សត្រីនៃភាគខាងត្បូងនឹងរស់ឡើងវិញជាមួយនឹងមនុស្សជំនាន់នេះ ហើយនឹងផ្ដន្ទាទោសពួកគេដែរ ពីព្រោះមហាក្សត្រីនោះបានមកពីចុងផែនដីដើម្បីស្ដាប់សម្ដីប្រកបដោយប្រាជ្ញារបស់សាឡូម៉ូន ប៉ុន្តែមើល! អ្នកដែលធំជាងសាឡូម៉ូនគឺនៅទីនេះហើយ»។ (ម៉ាថ. ១២:៤២) ពិតមែនហើយ សាឡូម៉ូនល្បីល្បាញដោយសារប្រាជ្ញារបស់គាត់ ហើយគាត់ក៏បានដាស់តឿនយើងឲ្យមានប្រាជ្ញាដែរ។
៤, ៥. តើសាឡូម៉ូនទទួលប្រាជ្ញាពីព្រះតាមរបៀបណា? ហើយតើវិធីដែលយើងទទួលប្រាជ្ញានោះខុសគ្នាយ៉ាងណាពីគាត់?
៤ នៅដើមនៃការគ្រប់គ្រងរបស់សាឡូម៉ូនជាស្តេច ព្រះបានលេចមកឲ្យគាត់ឃើញតាមរយៈការយល់សប្ដិ ហើយឲ្យគាត់សុំអ្វីមួយដែលគាត់ចង់បាន។ ដោយដឹងអំពីកម្រិតសមត្ថភាពរបស់គាត់ សាឡូម៉ូនបានសុំប្រាជ្ញាពីព្រះ។ (សូមអាន ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ៣:៥-៩) ព្រះបានពេញចិត្តចំពោះអ្វីដែលគាត់បានសុំ ដោយសារគាត់បានសុំឲ្យមានប្រាជ្ញាជាជាងទ្រព្យសម្បត្ដិនិងកេរ្ដិ៍ឈ្មោះ ដូច្នេះលោកបានឲ្យសាឡូម៉ូន«មានចិត្តប្រកបដោយប្រាជ្ញា នឹងយោបល់» រួមទាំងទ្រព្យសម្បត្ដិយ៉ាងបរិបូរផងដែរ។ (១ព. ៣:១០-១៤) ដូចលោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ ប្រាជ្ញារបស់សាឡូម៉ូនបានល្បីល្បាញយ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់បានឮដល់មហាក្សត្រីស្រុកសេបា ហើយមហាក្សត្រីនោះបានធ្វើដំណើរយ៉ាងឆ្ងាយដើម្បីមកស្ដាប់ដោយផ្ទាល់នូវសម្ដីប្រកបដោយប្រាជ្ញារបស់សាឡូម៉ូន។—១ព. ១០:១, ៤-៩
៥ យើងមិនរំពឹងថាយើងអាចទទួលប្រាជ្ញាដោយការអស្ចារ្យបែបនេះទេ។ សាឡូម៉ូនបានពោលថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ប្រទានឲ្យមានប្រាជ្ញា» ប៉ុន្តែគាត់ក៏បានសរសេរថា យើងគួរខំព្យាយាមឲ្យបានប្រាជ្ញារបស់ព្រះដោយ«ប្រុងត្រចៀកស្ដាប់តាមប្រាជ្ញា ហើយផ្ចង់ចិត្តឲ្យបានយោបល់»។ ស្តីអំពីរឿងនេះ គាត់បានប្រើពាក្យដូចជា«ស្រែកហៅរក» «ខំរក»និង«ស្វែងរក»ប្រាជ្ញា។ (សុភ. ២:១-៦) នេះបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាយើងអាចទទួលប្រាជ្ញាពីព្រះបាន។
៦. ស្តីអំពីប្រាជ្ញា តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងបានទទួលប្រយោជន៍ពីគំរូដ៏ល្អរបស់សាឡូម៉ូនតាមវិធីណាខ្លះ?
៦ ជាការល្អឲ្យយើងដណ្ដឹងសួរខ្លួនយើងថា‹តើខ្ញុំធ្វើតាមគំរូរបស់សាឡូម៉ូនដោយចាត់ទុកប្រាជ្ញារបស់ព្រះជាអ្វីដែលមានតម្លៃស្មើនឹងកំណប់ទ្រព្យឬទេ?›។ មនុស្សជាច្រើនប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើរឿងការងារនិងរឿងលុយកាក់ដោយសារតែបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច ឬក៏ពួកគេអនុញ្ញាតឲ្យបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចនោះមានឥទ្ធិពលទៅលើការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេស្តីអំពីប្រភេទនៃការអប់រំ និងអំពីរយៈពេលនៃការអប់រំដែលពួកគេគួររៀន។ ចុះយ៉ាងណាចំពោះអ្នកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក? តើជម្រើសរបស់អ្នកបង្ហាញថាអ្នកចង់ស្វែងរកប្រាជ្ញារបស់ព្រះ ហើយចាត់ទុកនោះជាអ្វីដែលមានតម្លៃស្មើនឹងកំណប់ទ្រព្យឬទេ? តើអ្នកត្រូវកែប្រែគោលដៅឬគំនិតរបស់អ្នកស្តីអំពីអ្វីដែលសំខាន់បំផុតដើម្បីឲ្យអ្នកអាចទទួលបានប្រាជ្ញាច្រើនថែមទៀតឬទេ? ការទទួលនិងប្រើប្រាជ្ញានេះពិតជានាំឲ្យអ្នកទទួលប្រយោជន៍ជារៀងរហូតមែន។ សាឡូម៉ូនបានសរសេរថា៖ «យ៉ាងនោះឯងនឹងបានយល់សេចក្ដីសុចរិត សេចក្ដីយុត្ដិធម៌ នឹងសេចក្ដីទៀងត្រង់ គឺគ្រប់ទាំងផ្លូវល្អ»។—សុភ. ២:៩
ការលើកស្ទួយការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនាំឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្ត
៧. តើវិហាររបស់ព្រះបានមកពីណា?
៧ នៅដើមនៃគ្រាសោយរាជ្យរបស់សាឡូម៉ូន គាត់បានចាត់វិធានការសាងសង់វិហារដ៏អស្ចារ្យមួយដើម្បីជំនួសត្រសាលរបស់ព្រះដែលធ្លាប់ប្រើតាំងពីជំនាន់លោកម៉ូសេ។ (១ព. ៦:១) ប្រហែលជាយើងហៅវិហារនេះថាវិហាររបស់សាឡូម៉ូន ប៉ុន្តែនេះមិនមែនជាគំនិតរបស់គាត់ទេ ហើយក៏មិនមែនជាអ្វីដែលគាត់ធ្វើដើម្បីឲ្យគេសរសើរគាត់ឬដើម្បីឲ្យបានល្បីឈ្មោះដែរ។ តាមពិត ដាវីឌជាអ្នកដែលផ្ដើមគំនិតក្នុងការសាងសង់វិហារនេះ ហើយក្រោយមកព្រះបានពន្យល់ដាវីឌអំពីគំរូប្លង់ និងរបៀបធ្វើគ្រឿងប្រដាប់ប្រដារបស់វិហារនេះ។ បន្ថែមទៅទៀត ដាវីឌបានផ្ដល់វិភាគទានដ៏ច្រើនលើសលប់ដើម្បីគាំទ្រកិច្ចការនេះ។ (២សាំ. ៧:២, ១២, ១៣; ១រប. ២២:១៤-១៦) ប៉ុន្តែ គឺសាឡូម៉ូនដែលទទួលភារកិច្ចក្នុងការសាងសង់វិហារនេះដែលមានរយៈពេល៧ឆ្នាំកន្លះ។—១ព. ៦:៣៧, ៣៨; ៧:៥១
៨, ៩. (ក) តើសាឡូម៉ូនបានទុកគំរូអ្វីសម្រាប់យើងក្នុងការខំព្យាយាមធ្វើកិច្ចការល្អ? (ខ) ដោយសារសាឡូម៉ូនបានលើកស្ទួយការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត តើនាំឲ្យមានលទ្ធផលយ៉ាងណា?
៨ យ៉ាងនេះ សាឡូម៉ូនបានទុកគំរូដ៏ល្អសម្រាប់យើងក្នុងការខំព្យាយាមធ្វើកិច្ចការល្អ និងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែលសំខាន់បំផុតជានិច្ច។ ពេលដែលសាងសង់វិហាររួចរាល់ ហើយយកហឹបនៃកិច្ចព្រមព្រៀងដាក់ក្នុងវិហារ សាឡូម៉ូនបានអធិដ្ឋានជាសាធារណៈនៅពេលនោះ។ ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ានោះ គាត់បានពោលថា៖ «[សូមឲ្យ]ព្រះនេត្រទ្រង់បានបើកទតមកឯព្រះវិហារនេះទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ គឺទតមើលមកទីកន្លែងដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលហើយថា៖ ‹ព្រះនាមទ្រង់នឹងនៅទីនេះ› ដើម្បីនឹងស្ដាប់សេចក្ដីអធិស្ឋានដែលទូលបង្គំជាបាវបំរើទ្រង់នឹងទូលដំរង់មកឯទីនេះ»។ (១ព. ៨:៦, ២៩) ពួកអ៊ីស្រាអែលនិងពួកសាសន៍ដទៃអាចអធិដ្ឋានតម្រង់មកវិហារនេះដែលបានហៅតាមនាមរបស់ព្រះ។—១ព. ៨:៣០, ៤១-៤៣, ៦០
៩ ដោយសារសាឡូម៉ូនបានលើកស្ទួយការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា? ក្រោយពីការសម្ពោធន៍វិហារ បណ្ដាជន«មានចិត្តសប្បាយ ហើយត្រេកអរចំពោះអស់ទាំងសេចក្ដីសប្បុរស ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រោសដល់ដាវីឌជាអ្នកបំរើទ្រង់ ហើយដល់ពួកអ៊ីស្រាអែល»។ (១ព. ៨:៦៥, ៦៦) តាមពិត ក្នុងរយៈពេល៤០ឆ្នាំដែលសាឡូម៉ូនគ្រប់គ្រងនោះ មានសេចក្ដីសុខសាន្តនិងភាពសម្បូរសប្បាយដ៏អស្ចារ្យ។ (សូមអាន ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ៤:២០, ២១, ២៥) ទំនុកតម្កើងទី៧២បានបង្ហាញអំពីការរីកចម្រើននេះ ហើយក៏ជួយយើងឲ្យយល់អំពីពរដែលយើងនឹងមានក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលឧត្តមជាងសាឡូម៉ូន។—ទំនុក. ៧២:៦-៨, ១៦
គំរូរបស់សាឡូម៉ូនទុកជាការព្រមានដល់យើង
១០. ពេលគិតអំពីគំរូរបស់សាឡូម៉ូន តើអ្នកប្រហែលជាគិតឃើញកំហុសអ្វីមុនគេ?
១០ ប៉ុន្តែ ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយបានថាដំណើរជីវិតរបស់សាឡូម៉ូនក៏ជាការព្រមានដល់យើងដែរ? អ្នកប្រហែលជាគិតឃើញមុនគេអំពីភរិយានិងអ្នកម្នាងរបស់គាត់ដែលជាជនជាតិដទៃ។ គម្ពីរបានចែងថា៖ «កាលសាឡូម៉ូនទ្រង់ចាស់ហើយ នោះភរិយាទ្រង់បានបង្វែរព្រះទ័យទ្រង់ឲ្យទៅតាមព្រះដទៃវិញ ហើយព្រះទ័យទ្រង់មិនបានស្មោះត្រង់នៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា»ទេ។ (១ព. ១១:១-៦) អ្នកប្រាកដជាបានតាំងចិត្តមិនធ្វើតាមគំរូរបស់សាឡូម៉ូនដែលបានប្រព្រឹត្តដោយឥតពិចារណាក្នុងរឿងនេះ មែនទេ? ប៉ុន្តែ ក្នុងដំណើរជីវិតរបស់គាត់មានអ្វីផ្សេងទៀតដែលយើងអាចងាយភ្លេច ហើយនោះក៏អាចជាការព្រមានសម្រាប់យើងដែរ។ សូមឲ្យយើងពិចារណាចំណុចខ្លះៗអំពីអ្វីៗទាំងនោះ។
១១. តើយើងអាចសន្និដ្ឋានយ៉ាងណាអំពីប្រពន្ធទី១របស់សាឡូម៉ូន?
១១ សាឡូម៉ូនគ្រប់គ្រងលើសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបាន៤០ឆ្នាំ។ (២រប. ៩:៣០) ដូច្នេះ តើយើងអាចសន្និដ្ឋានយ៉ាងណាពីពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៤:២១? (សូមអាន) យោងទៅតាមខគម្ពីរនេះ ពេលដែលស្តេចសាឡូម៉ូនស្លាប់ បុត្រឈ្មោះរេហូបោមបានក្លាយទៅជាស្តេចពេលគាត់មានអាយុ៤១ឆ្នាំ ហើយម្ដាយរបស់គាត់មានឈ្មោះថា«ន៉ាអាម៉ាជាសាសន៍អាំម៉ូន»។ នេះមានន័យថាមុនពេលសាឡូម៉ូនក្លាយទៅជាស្តេច គាត់បានរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីជនជាតិដទៃម្នាក់ពីប្រទេសដែលជាសត្រូវរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយដែលគោរពបូជារូបព្រះ។ (ចៅ. ១០:៦; ២សាំ. ១០:៦) តើនាងបានគោរពបូជារូបព្រះទាំងនោះទេ? ទោះជានាងធ្លាប់គោរពបូជារូបព្រះទាំងនោះមែន នាងប្រហែលជាបានឈប់គោរពបូជារូបទាំងនោះ ហើយក្លាយទៅជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះពិតដូចរ៉ាហាបនិងនាងរូថ។ (រស់. ១:១៦; ៤:១៣-១៧; ម៉ាថ. ១:៥, ៦) ប៉ុន្តែ សាឡូម៉ូនទំនងជាមានបងប្អូនសាច់ថ្លៃនិងសាច់ញាតិជាជនជាតិអាំម៉ូនដែលមិនមែនជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។
១២, ១៣. នៅដើមនៃការគ្រប់គ្រងរបស់សាឡូម៉ូន តើគាត់បានធ្វើការសម្រេចចិត្តអ្វីដែលមិនល្អ? ហើយតើគាត់ប្រហែលជាបានដោះសាយ៉ាងណា?
១២ ស្ថានភាពរបស់សាឡូម៉ូនកាន់តែពិបាកទៅៗក្រោយពីគាត់បានក្លាយទៅជាស្តេច។ សាឡូម៉ូនបាន«ចងញាតិពន្ធនឹងផារ៉ោនជាស្តេចស្រុកអេស៊ីព្ទ ដោយយកបុត្រីផារ៉ោនធ្វើជាភរិយា ហើយនាំនាងមកក្នុងក្រុងដាវីឌ»។ (១ព. ៣:១) តើស្ត្រីជនជាតិអេស៊ីបនេះយកតម្រាប់តាមនាងរូថដោយចូលរួមក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតឬទេ? គ្មានទីសំអាងណាដែលបញ្ជាក់ថានាងបានធ្វើដូច្នេះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ សាឡូម៉ូនបានសាងសង់ដំណាក់សម្រាប់នាង(និងពួកស្រីបម្រើរបស់នាង) នៅខាងក្រៅទីក្រុងរបស់ដាវីឌនៅពេលក្រោយមក។ ហេតុអ្វី? គម្ពីរបានចែងថា គាត់ធ្វើដូច្នេះដោយសារអ្នកគោរពបូជាព្រះមិនពិតមិនគួរនៅជិតហឹបនៃកិច្ចព្រមព្រៀងឡើយ។—២រប. ៨:១១
១៣ សាឡូម៉ូនប្រហែលជាបានគិតថាការរៀបការជាមួយបុត្រីរបស់ផារ៉ូអាចពង្រឹងចំណងមិត្តភាពរវាងសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនិងសាសន៍អេស៊ីប។ ប៉ុន្តែ តើគាត់អាចលើកហេតុផលដើម្បីបញ្ជាក់ថាអ្វីដែលគាត់ធ្វើគឺត្រឹមត្រូវឬទេ? ជាយូរយារមកហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានហាមពួកអ៊ីស្រាអែលមិនឲ្យរៀបការជាមួយនឹងពួកសាសន៍កាណានដែលមិនគោរពប្រណិប័តន៍លោក ថែមទាំងប្រាប់អំពីជាតិសាសន៍ខ្លះៗទៀតផង។ (និក្ខ. ៣៤:១១-១៦) តើសាឡូម៉ូនបានសន្និដ្ឋានថាសាសន៍អេស៊ីបមិននៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍ដែលបានរៀបរាប់ក្នុងនោះឬ? ទោះជាគាត់បានសន្និដ្ឋានយ៉ាងនេះក៏ដោយ តើការដោះសានេះត្រឹមត្រូវឬទេ? តាមការពិត ការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់បានបង្ហាញថាគាត់មិនព្រមទទួលស្គាល់ការព្រមានដ៏ច្បាស់លាស់របស់ព្រះយេហូវ៉ាថា អ្នកដែលមិនគោរពលោកអាចនាំឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះមិនពិត។—សូមអាន ចោទិយកថា ៧:១-៤
១៤. តើយើងអាចទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីការគិតពិចារណាអំពីគំរូរបស់សាឡូម៉ូនដែលទុកជាការព្រមាន?
១៤ តើយើងនឹងទាញមេរៀនពីគំរូរបស់សាឡូម៉ូនទុកជាការព្រមានឬទេ? បងស្រីគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ប្រហែលជាខំរកលេសដើម្បីមិនស្ដាប់តាមបង្គាប់របស់ព្រះដែលឲ្យរៀបការជាមួយ«អ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់»តែប៉ុណ្ណោះ។ (១កូ. ៧:៣៩) ដោយមានការដោះសាស្រដៀងគ្នានេះ គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ប្រហែលជាគេចពីការបង់ពន្ធ ឬក៏ចូលរួមលេងកីឡាឬធ្វើសកម្មភាពកម្សាន្តផ្សេងទៀតនៅឯសាលាក្រៅពីម៉ោងសិក្សា ឬមួយក៏ប្រាប់ពាក្យមិនពិតពេលដែលអ្នកឯទៀតសួរអំពីការប្រព្រឹត្តខ្លះដែលនាំឲ្យអាម៉ាស់មុខ។ ចំណុចសំខាន់គឺសាឡូម៉ូនប្រាកដជាបានរកលេសផ្សេងៗដើម្បីគេចវេះពីការធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះ ហើយយើងក៏អាចចាប់ផ្ដើមមានគំនិតបែបនេះដែរ។
១៥. តើព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាចំពោះសាឡូម៉ូនយ៉ាងដូចម្ដេច? ប៉ុន្តែ តើយើងគួរចងចាំអំពីអ្វី?
១៥ គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ថាក្រោយពីបានបញ្ជាក់ថាសាឡូម៉ូនរៀបការជាមួយនឹងបុត្រីស្តេចដែលជាជនជាតិដទៃ គម្ពីរបានបញ្ជាក់ថាព្រះបានឲ្យប្រាជ្ញាដែលគាត់បានសុំពីលោក ហើយលោកក៏បានបន្ថែមឲ្យគាត់មានទ្រព្យសម្បត្ដិជាច្រើនដែរ។ (១ព. ៣:១០-១៣) សាឡូម៉ូនមិនបានអើពើនឹងការណែនាំរបស់ព្រះទេ ប៉ុន្តែ គ្មានទីសំអាងណាដែលបញ្ជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាលែងទទួលស្គាល់គាត់ជាស្តេចភ្លាមៗ ឬបានឲ្យការប្រៀនប្រដៅយ៉ាងខ្លាំងដល់គាត់នោះទេ។ នេះសឲ្យឃើញនូវហេតុការណ៍ពិតដែលថាព្រះទទួលស្គាល់ថា យើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះដែលគ្រាន់តែជាធូលីដីតែប៉ុណ្ណោះ។ (ទំនុក. ១០៣:១០, ១៣, ១៤) ប៉ុន្តែ សូមចងចាំថា ការប្រព្រឹត្តរបស់យើងអាចនាំឲ្យមានផលវិបាកនៅឥឡូវនេះ ឬនៅពេលក្រោយមក។
មានប្រពន្ធច្រើនពេក!
១៦. ដោយសារសាឡូម៉ូនយកប្រពន្ធច្រើន តើគាត់មិនបានអើពើនឹងអ្វី?
១៦ ក្នុងសៀវភៅបទចម្រៀងសាឡូម៉ូន ស្តេចបានសរសើរស្ត្រីក្រមុំបរិសុទ្ធម្នាក់ថានាងមានសម្រស់ស្រស់ស្អាតជាងពួកភរិយាទាំង៦០នាក់ និងអ្នកម្នាងទាំង៨០នាក់។ (បទ. ៦:១, ៨-១០) បើនេះបញ្ជាក់ពីស្ថានភាពរបស់សាឡូម៉ូននៅគ្រានោះ គាត់មានភរិយានិងអ្នកម្នាងចំនួន១៤០នាក់។ ទោះជាពួកគេភាគច្រើនឬពួកគេទាំងអស់គ្នាជាអ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាក៏ដោយ ការណែនាំរបស់ព្រះដែលលោកផ្ដល់ឲ្យដល់ស្តេចតាមរយៈម៉ូសេបានចែងថា ស្តេចនោះ‹មិនត្រូវយកភរិយាជាច្រើន ដើម្បីកុំឲ្យមានចិត្តងាកបែរចេញទៅឡើយ›។ (ចោ. ១៧:១៧) ប៉ុន្តែ នៅពេលនេះដែរព្រះយេហូវ៉ាមិនបោះបង់ចោលសាឡូម៉ូនទេ។ តាមពិត ព្រះនៅតែឲ្យពរដល់គាត់ដោយប្រើគាត់ឲ្យសរសេរសៀវភៅបទចម្រៀងសាឡូម៉ូន។
១៧. តើហេតុការណ៍ពិតអ្វីដែលយើងមិនគួរមើលរំលង?
១៧ តើនេះមានន័យថាសាឡូម៉ូនឬយើងអាចរំលងការណែនាំរបស់ព្រះដោយមិនទទួលទោសឬ? មិនមែនទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ នេះបង្ហាញថាព្រះអាចអត់ធ្មត់អស់រយៈពេលយូរ។ ប៉ុន្តែ មនុស្សម្នាក់អាចមិនអើពើនឹងការណែនាំរបស់ព្រះដោយគ្មានលទ្ធផលអាក្រក់នៅពេលនោះមែន តែនេះមិនបានន័យថាមិនមានលទ្ធផលដ៏គួរឲ្យខ្លោចផ្សាកើតឡើងនៅពេលក្រោយមកឡើយ។ សូមនឹកចាំអំពីអ្វីដែលសាឡូម៉ូនបានសរសេរថា៖ «ចិត្តរបស់ពួកមនុស្សជាតិបានផ្ដាច់ទៅឲ្យប្រព្រឹត្តតាមអំពើអាក្រក់ជានិច្ច ដោយព្រោះតែការធ្វើទោសចំពោះអំពើអាក្រក់មិនបានសំរេចជាយ៉ាងឆាប់»។ គាត់បានបន្ថែមថា៖ «យើងដឹងថា ពួកអ្នកដែលកោតខ្លាចដល់ព្រះ គឺដែលកោតខ្លាចនៅចំពោះទ្រង់ គេនឹងមានសេចក្ដីសុខស្រួលវិញ»។—សាស្ដ. ៨:១១, ១២
១៨. តើករណីរបស់សាឡូម៉ូនបានបង្ហាញអំពីហេតុការណ៍ពិតដែលបានកត់សរសេរនៅក្នុងកាឡាទី ៦:៧យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៨ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ សាឡូម៉ូនមិនបានអើពើនឹងហេតុការណ៍ពិតនោះទេ។ ពិតមែនហើយ គាត់បានធ្វើអ្វីដ៏ល្អៗជាច្រើន ហើយបានទទួលពរជាច្រើនពីព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែយូរៗទៅ គាត់ចាប់ផ្ដើមប្រព្រឹត្តខុសម្ដងហើយម្ដងទៀត។ គាត់ចាប់ផ្ដើមមានទម្លាប់អាក្រក់មួយ គឺមិនធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពាក្យដែលប៉ូលនិយាយពិតជាត្រឹមត្រូវមែន ពេលព្រះដឹកនាំគាត់ឲ្យសរសេរថា៖ «កុំច្រឡំឡើយ បញ្ឆោតព្រះមិនបានទេ ព្រោះមនុស្សទទួលផលតាមតែអ្វីដែលគេសាបព្រោះ»! (កាឡ. ៦:៧) ក្រោយមក សាឡូម៉ូនបានទទួលផលដ៏គួរឲ្យខ្លោចផ្សាពីការមិនអើពើនឹងការណែនាំរបស់ព្រះ។ គម្ពីរចែងថា៖ «ស្តេចសាឡូម៉ូន ទ្រង់បានស្រឡាញ់ពួកស្រីៗសាសន៍ដទៃជាច្រើន ក្រៅពីព្រះរាជបុត្រីផារ៉ោននោះ គឺជាស្ត្រីសាសន៍ម៉ូអាប់ សាសន៍អាំម៉ូន សាសន៍អេដំម សាសន៍ស៊ីដូន នឹងសាសន៍ហេត»។ (១ព. ១១:១) ពួកស្រីៗទាំងនោះទំនងជាគោរពបូជារូបព្រះ ហើយសាឡូម៉ូនបានទទួលឥទ្ធិពលពីពួកនាង។ ជាលទ្ធផល គាត់ចាប់ផ្ដើមប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ហើយលែងទទួលការពេញចិត្តពីព្រះរបស់យើង ដែលមានចិត្តអត់ធ្មត់។—សូមអាន ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១១:៤-៨
រៀនពីគំរូល្អនិងគំរូអាក្រក់របស់គាត់
១៩. ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយបានថាក្នុងគម្ពីរមានគំរូល្អៗជាច្រើន?
១៩ ដើម្បីប្រយោជន៍របស់យើង ព្រះយេហូវ៉ាបានដឹកនាំប៉ូលឲ្យសរសេរថា៖ «អ្វីៗទាំងអស់ដែលបានត្រូវសរសេរទុកជាមុន បានត្រូវសរសេរទុកដើម្បីណែនាំយើង ដើម្បីឲ្យយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម តាមរយៈការស៊ូទ្រាំរបស់យើង និងការសម្រាលទុក្ខពីបទគម្ពីរ»។ (រ៉ូម ១៥:៤) អ្វីៗដែលបានត្រូវសរសេររួមបញ្ចូលគំរូល្អៗរបស់បុរសនិងស្ត្រីពីសម័យបុរាណដែលមានជំនឿដ៏រឹងមាំ។ ប៉ូលអាចនិយាយបានថា៖ «តើគួរនិយាយអ្វីទៀត? ព្រោះគ្មានពេលគ្រប់គ្រាន់ឲ្យខ្ញុំរៀបរាប់អំពីគេឌាន បារ៉ាក់ សាំសុន យែបថា ដាវីឌ ព្រមទាំងសាំយូអែល និងពួកអ្នកប្រកាសទំនាយឯទៀត ដែលតាមរយៈជំនឿ បានច្បាំងឈ្នះរាជាណាចក្រផ្សេងៗ បានធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីសុចរិត បានទទួលសេចក្ដីសន្យា . . . ធ្លាប់ខ្សោយតែបានត្រូវធ្វើឲ្យមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា»។ (ហេ. ១១:៣២-៣៤) យើងគួររៀនពីគំរូដែលមានក្នុងគម្ពីរ ដោយធ្វើតាមឬយកតម្រាប់តាមពួកគេ។
២០, ២១. ហេតុអ្វីអ្នកតាំងចិត្តរៀនពីគំរូក្នុងគម្ពីរដែលទុកជាការព្រមាន?
២០ ក៏ប៉ុន្តែ កំណត់ហេតុខ្លះៗដែលមានក្នុងគម្ពីរ ក៏មានគំរូដែលទុកជាការព្រមានដល់យើងដែរ។ គំរូខ្លះមាននៅក្នុងជីវិតរបស់បុរសនិងស្ត្រីដែលធ្លាប់ជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ានិងជាអ្នកដែលលោកពេញចិត្ត។ ពេលដែលយើងអានគម្ពីរ យើងអាចដឹងថារាស្ត្ររបស់ព្រះចាប់ផ្ដើមដើរផ្លូវខុសនៅពេលណា ហើយដោយសារមូលហេតុអ្វី។ យ៉ាងនេះ គំរូបែបនោះទុកជាការព្រមានដល់យើង។ យើងអាចឃើញថាពួកគេខ្លះចាប់ផ្ដើមមានគំនិតឬទំនោរចិត្តមិនត្រឹមត្រូវ ហើយក្រោយមកនេះនាំឲ្យទទួលលទ្ធផលដ៏គួរឲ្យខ្លោចផ្សា។ តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីកំណត់ហេតុបែបនេះ? យើងអាចសួរខ្លួននូវសំណួរដូចជា: ‹តើមនុស្សនេះចាប់ផ្ដើមមានគំនិតខុសឆ្គងយ៉ាងដូចម្ដេច? តើនេះអាចកើតឡើងចំពោះខ្ញុំឬទេ? តើគំរូនេះអាចជួយខ្ញុំឲ្យជៀសវាងពីកាលៈទេសៈនោះយ៉ាងដូចម្ដេច?›។
២១ យើងគួរពិចារណាអំពីគំរូទាំងនោះឲ្យបានដិតដល់ ព្រោះព្រះបានដឹកនាំប៉ូលឲ្យសរសេរថា៖ «ការទាំងនេះបានកើតឡើងដល់ពួកគេទុកជាគំរូ ក៏បានត្រូវកត់ទុកជាការព្រមានដល់យើងដែលរស់នៅគ្រាចុងបញ្ចប់នៃសម័យនេះ»ដែរ។—១កូ. ១០:១១
តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះ?
• ហេតុអ្វីអ្នកអាចរកឃើញគំរូល្អនិងគំរូដែលទុកជាការព្រមាននៅក្នុងគម្ពីរ?
• តើសាឡូម៉ូនបានបណ្ដុះឲ្យមានទម្លាប់អាក្រក់ក្នុងជីវិតរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើគំរូរបស់សាឡូម៉ូនបានព្រមានអ្នកអំពីអ្វីខ្លះ?
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ១១]
សាឡូម៉ូនបានប្រើប្រាជ្ញាដែលព្រះផ្ដល់ឲ្យ
[រូបភាពនៅទំព័រ១៤]
តើអ្នកទទួលប្រយោជន៍ពីគំរូរបស់សាឡូម៉ូនដែលទុកជាការព្រមានឬទេ?
