Η Αγία Γραφή Αλλάζει Ζωές

ΠΩΣ βρήκε πραγματικό νόημα στη ζωή μια κοπέλα με τραγικά παιδικά χρόνια; Τι υποκίνησε έναν βίαιο αντιεξουσιαστή να γίνει ειρηνικός διάκονος; Στις παρακάτω αφηγήσεις θα βρείτε τις απαντήσεις.

«Έψαχνα Απεγνωσμένα Αγάπη και Στοργή».​—ΙΝΑ ΛΕΖΝΙΝΑ

ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1981

ΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΡΩΣΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Γεννήθηκα κωφή από κωφούς γονείς. Τα πρώτα έξι χρόνια της ζωής μου κύλησαν ωραία. Ύστερα, όμως, οι γονείς μου πήραν διαζύγιο. Παρότι ήμουν πολύ μικρή, κατάλαβα τι σήμαινε αυτό, και πληγώθηκα βαθιά. Μετά το διαζύγιο, ο πατέρας μου και ο μεγαλύτερος αδελφός μου έμειναν στο Τρόιτσκ, ενώ η μητέρα μου μετακόμισε στο Τσελιάμπινσκ και με πήρε μαζί της. Αργότερα, ξαναπαντρεύτηκε. Ο πατριός μου ήταν αλκοολικός, και πολλές φορές μας χτυπούσε και τις δύο.

Το 1993, πνίγηκε ο μεγαλύτερος αδελφός μου, που τον αγαπούσα πολύ. Αυτό το δυστύχημα ήταν μεγάλο σοκ για την οικογένειά μας. Η μητέρα μου το έριξε στο ποτό και με κακοποιούσε, όπως ο πατριός μου. Έκτοτε αναζητούσα μια καλύτερη ζωή. Έψαχνα απεγνωσμένα αγάπη και στοργή. Άρχισα να πηγαίνω σε διάφορες εκκλησίες, γυρεύοντας παρηγοριά, αλλά μάταια.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Στα 13 μου, κάποια συμμαθήτρια που ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά, μου αφηγήθηκε μερικές ιστορίες από τη Γραφή. Μου άρεσαν αυτά που μάθαινα για Βιβλικούς χαρακτήρες, όπως ο Νώε και ο Ιώβ, οι οποίοι υπηρετούσαν τον Θεό παρά τις δυσκολίες τους. Σύντομα, άρχισα να μελετώ τη Γραφή με τους Μάρτυρες και να παρακολουθώ τις συναθροίσεις τους.

Η μελέτη της Γραφής μού αποκάλυψε πολλές ελκυστικές αλήθειες. Συγκινήθηκα μαθαίνοντας ότι ο Θεός έχει όνομα. (Ψαλμός 83:18) Εντυπωσιάστηκα βλέποντας με πόση ακρίβεια προείπε η Γραφή τις συνθήκες που θα επικρατούσαν «στις τελευταίες ημέρες». (2 Τιμόθεο 3:1-5) Ενθουσιάστηκα δε μαθαίνοντας για την ελπίδα της ανάστασης. Σκεφτείτε​—θα ξαναδώ τον αδελφό μου!​—Ιωάννης 5:28, 29.

Αλλά δεν συμμερίζονταν όλοι τη χαρά μου. Η μητέρα μου και ο πατριός μου ήταν  εχθρικοί απέναντι στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Με πίεζαν να διακόψω τη Γραφική μου μελέτη. Εμένα, όμως, μου άρεσαν πολύ αυτά που μάθαινα και ήμουν αποφασισμένη να μην κάνω πίσω.

Δεν ήταν εύκολο να τα βγάλω πέρα με την εναντίωση από τους δικούς μου. Μετά με βρήκε άλλη μια συμφορά​—πνίγηκε και ο μικρότερος αδελφός μου, που ερχόταν μαζί μου σε συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ωστόσο, οι Μάρτυρες ήταν πάντοτε στο πλευρό μου. Ανάμεσά τους, βρήκα την αγάπη και τη στοργή που λαχταρούσα όλη μου τη ζωή. Κατάλαβα ότι αυτή πρέπει να είναι η αληθινή θρησκεία. Το 1996, βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Εδώ και έξι χρόνια είμαι παντρεμένη με έναν θαυμάσιο άνθρωπο, τον Ντμίτρι. Υπηρετούμε μαζί στο γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αγία Πετρούπολη. Σιγά σιγά, η στάση των γονέων μου απέναντι στα πιστεύω μου μαλάκωσε.

Είμαι πολύ ευγνώμων που γνωρίζω τον Ιεχωβά! Η υπηρεσία του έχει δώσει πραγματικό νόημα στη ζωή μου.

«Με Βασάνιζαν Πολλά Ερωτήματα».​—ΡΑΟΥΝΤΕΛ ΡΟΔΡΙΓΚΕΘ ΡΟΔΡΙΓΚΕΘ

ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1959

ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΚΟΥΒΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗΣ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Γεννήθηκα στην Αβάνα της Κούβας και μεγάλωσα σε μια φτωχογειτονιά, όπου κάθε τόσο ξεσπούσαν καβγάδες στους δρόμους. Σε μικρή ηλικία, ασχολήθηκα με το τζούντο και άλλα μαχητικά αθλήματα.

Ήμουν καλός μαθητής, και οι γονείς μου με παρότρυναν να πάω στο πανεπιστήμιο. Ως φοιτητής, άρχισα να πιστεύω ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας μου έπρεπε να αλλάξει. Αποφάσισα να γίνω αντιεξουσιαστής.  Μαζί με έναν συμφοιτητή μου, επιτεθήκαμε σε κάποιον αστυνομικό για να του αρπάξουμε το όπλο. Από τη συμπλοκή, ο αστυνομικός υπέστη σοβαρές κρανιακές κακώσεις. Για αυτή την επίθεση, φυλακιστήκαμε και καταδικαστήκαμε σε θάνατο από εκτελεστικό απόσπασμα. Μόλις στα 20 μου, βρισκόμουν ένα βήμα πριν από το θάνατο!

Ολομόναχος στο κελί μου, έκανα πρόβες για το πώς θα φερόμουν μπροστά στο απόσπασμα. Ήθελα να φανώ ατρόμητος. Παράλληλα, όμως, με βασάνιζαν πολλά ερωτήματα: “Γιατί υπάρχει τόση αδικία στον κόσμο; Μόνο αυτό μπορεί να περιμένει κανείς από τη ζωή;”

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Η θανατική ποινή μας μειώθηκε τελικά σε 30ετή κάθειρξη. Τότε γνώρισα κάποιους Μάρτυρες του Ιεχωβά που ήταν στη φυλακή για την πίστη τους. Μου έκανε εντύπωση ότι ήταν θαρραλέοι αλλά ταυτόχρονα ειρηνικοί. Μολονότι είχαν φυλακιστεί άδικα, δεν εκδήλωναν θυμό ή πικρία.

Οι Μάρτυρες με δίδαξαν ότι ο Θεός έχει έναν σκοπό για το ανθρώπινο γένος. Μου έδειξαν από τη Γραφή ότι θα μετατρέψει τη γη μας σε έναν παράδεισο χωρίς έγκλημα και αδικία. Με δίδαξαν επίσης ότι η γη θα είναι γεμάτη καλούς ανθρώπους, οι οποίοι θα έχουν την προοπτική να ζήσουν για πάντα σε τέλειες συνθήκες.​—Ψαλμός 37:29.

Μου άρεσαν αυτά που μάθαινα από τους Μάρτυρες, αλλά η προσωπικότητά μου ήταν εντελώς διαφορετική από τη δική τους. Πίστευα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να είμαι πολιτικά ουδέτερος ή να γυρίσω το άλλο μάγουλο. Αποφάσισα, λοιπόν, να διαβάσω ο ίδιος τη Γραφή. Όταν την ολοκλήρωσα, είχα συνειδητοποιήσει ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οι μόνοι που φέρονται όπως οι πρώτοι Χριστιανοί.

Μελετώντας τη Γραφή, κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω δραστικές αλλαγές στη ζωή μου. Παραδείγματος χάρη, έπρεπε να καθαρίσω την ομιλία μου, καθώς είχα τη συνήθεια να βρίζω συνέχεια. Έπρεπε επίσης να κόψω το κάπνισμα. Τέλος, έπρεπε να μην παίρνω πια θέση σε πολιτικά ζητήματα. Δεν μου ήταν εύκολο να κάνω αυτές τις αλλαγές. Με τη βοήθεια, όμως, του Ιεχωβά, σιγά σιγά τα κατάφερα.

Από τις πιο δύσκολες αλλαγές ήταν το να μάθω να ελέγχω τα νεύρα μου. Ακόμη προσεύχομαι για αυτοέλεγχο στο συγκεκριμένο τομέα. Με έχουν βοηθήσει πολύ Γραφικές περικοπές όπως το εδάφιο Παροιμίες 16:32: «Ο μακρόθυμος είναι καλύτερος από τον κραταιό, και αυτός που ελέγχει το πνεύμα του από εκείνον που καταλαμβάνει πόλη».

Το 1991, βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά σε ένα βαρέλι με νερό μέσα στη φυλακή. Τον επόμενο χρόνο, αποφυλάκισαν μερικούς από εμάς και μας έστειλαν στην Ισπανία επειδή είχαμε συγγενείς εκεί. Όταν έφτασα, άρχισα αμέσως να παρακολουθώ τις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι ντόπιοι Μάρτυρες με καλωσόρισαν σαν να με ήξεραν χρόνια και με βοήθησαν να κάνω μια νέα αρχή.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Είμαι ευτυχισμένος, υπηρετώντας τον Θεό μαζί με τη γυναίκα μου και τις κόρες μας. Έχω το προνόμιο να περνώ τον περισσότερο χρόνο μου βοηθώντας άλλους να μάθουν για τη Γραφή. Μερικές φορές αναλογίζομαι εκείνον τον νεαρό που βρέθηκε ένα βήμα πριν από το θάνατο, και είμαι ευγνώμων για όσα έχω αποκομίσει έκτοτε. Όχι μόνο είμαι ζωντανός, αλλά έχω και ελπίδα. Αποβλέπω στον υποσχεμένο Παράδεισο​—τότε που θα επικρατεί δικαιοσύνη και «ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια».​—Αποκάλυψη 21:3, 4.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 19]

«Συγκινήθηκα μαθαίνοντας ότι ο Θεός έχει όνομα»

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Εγώ και ο άντρας μου έχουμε τη χαρά να παρουσιάζουμε στους κωφούς έντυπα στη νοηματική