▪ Kutsal Yazıların Başlangıç kitabında Yehova Tanrı’nın, İbrahim’den oğlu İshak’ı kurban olarak sunmasını istediğini okuyoruz (Başlangıç 22:2). Bazı kişiler bu olayı anlamakta zorlanıyor. Carol isimli bir profesör şöyle dedi: “Çocukken bu hikâyeyi ilk duyduğumda çok öfkelendim. ‘Bu nasıl bir Tanrı, neden böyle korkunç bir şey istiyor?’ diye sorardım.” Böyle duygular normal olsa da, aklımızda tutmamız gereken birkaç nokta var.

İlk olarak, Yehova’nın neyi yapmadığına bakalım. İbrahim her ne kadar oğlu İshak’ı kurban etmeye hazır olsa da Tanrı, onun oğlunu öldürecek kadar ileri gitmesine izin vermedi ve bir daha asla insanlardan benzer bir talepte bulunmadı. Yehova, çocuklar da dahil, Kendisine tapınan herkesin uzun ve mutlu bir yaşam sürmesini ister.

İkinci olarak Kutsal Kitap, Yehova’nın İbrahim’den böyle bir talepte bulunmasının özel bir nedeni olduğunu gösterir. Tanrı, gökte yarattığı ilk varlığın, yani oğlu * olarak adlandırdığı İsa’nın, yüzyıllar sonra bizim için ölmesine izin verecekti (Matta 20:28). Yehova, Kendi yapacağı büyük fedakârlığın ne kadar değerli olduğunu anlayabilmemiz için İbrahim’den böyle bir kurban istedi. Bu şekilde Tanrı, gelecekte vereceği kurbanla ilgili etkili bir örnek bıraktı. Peki nasıl?

Yehova’nın İbrahim’e söylediği sözlere bakalım: “Lütfen, çok sevdiğin biricik oğlun İshak’ı al . . . . onu yakılan sunu olarak sun” (Başlangıç 22:2). Tanrı’nın İshak’tan bahsederken ‘çok sevdiğin oğlun’ ifadesini kullandığına dikkat edin. Yehova, İshak’ın İbrahim için ne kadar değerli olduğunun farkındaydı. Benzer şekilde oğlu İsa da Kendisi için çok değerliydi. Yehova, İsa’yı öyle seviyordu ki, gökten iki kere seslenerek ondan “Benim sevgili oğlum” diye bahsetti (Markos 1:11; 9:7).

Ayrıca Yehova’nın, İbrahim’e ricada bulunurken “lütfen” dediğine de dikkat edin. Bir Kutsal Kitap bilginine göre, Tanrı’nın “lütfen” kelimesini kullanması “RABBİN, ne kadar değerli bir şey talep ettiğinin farkında” olduğunu gösteriyor. Bu isteğin İbrahim’i ne kadar derin bir kedere boğduğunu anlayabiliriz; öte yandan Yehova’nın, çok sevdiği oğlunu acı çekerken ve ölürken izlediğinde duyduğu korkunç acıyı hayal bile edemeyiz. Şüphesiz bu, Yehova’nın hissedebileceği en korkunç acıydı.

Yehova’nın İbrahim’den böyle bir kurban istemesi bize itici gelebilir, ancak unutmamalıyız ki, Yehova bu sadık adamın oğlunu öldürecek kadar ileri gitmesine izin vermedi. İshak’ın kurban edilmesini önleyerek İbrahim’in, bir babanın yaşayabileceği en büyük acıyı yaşamasına engel oldu. Öte yandan Yehova, “Kendi Oğlunu bile bizden esirgemeyip hepimiz için onu teslim” etti (Romalılar 8:32). Yehova’nın neden böylesine korkunç bir acı yaşaması gerekti? Biz “yaşam kazanalım diye” (1. Yuhanna 4:9). Tanrı’nın bize olan sevgisinin ne kadar güçlü bir kanıtı! Siz de böyle bir Tanrı’ya sevginizi göstermek istemez misiniz? *

[Dipnotlar]