ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ πράγματι ο Ιεχωβά για το λαό του; Αν ναι, πόσο έντονο είναι το ενδιαφέρον του; Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να πάρουμε απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα​—μέσα από όσα μας αποκαλύπτει ο ίδιος ο Θεός. Στην Αγία Γραφή, ο Ιεχωβά αποκαλύπτει ξεκάθαρα το πώς αισθάνεται. Εξετάστε τα λόγια του εδαφίου Ησαΐας 49:15.

Ο Ιεχωβά, για να δείξει πόσο έντονα αισθήματα τρέφει για το λαό του, χρησιμοποιεί μέσω του Ησαΐα ένα από τα πιο συγκινητικά παραδείγματα που μπορούμε να φανταστούμε. Στην αρχή, κάνει μια ερώτηση η οποία υποκινεί σε σκέψεις: «Μπορεί μια σύζυγος να ξεχάσει το βρέφος της που θηλάζει, ώστε να μη σπλαχνιστεί το γιο της κοιλιάς της;» Εκ πρώτης όψεως, η απάντηση μοιάζει προφανής. Πώς είναι δυνατόν να ξεχάσει μια μητέρα το βρέφος της που θηλάζει; Το μωρό της εξαρτάται απόλυτα από αυτήν μέρα νύχτα​—και όταν χρειάζεται προσοχή της το δείχνει! Αλλά η ερώτηση του Ιεχωβά έχει βαθύτερο νόημα.

Γιατί θηλάζει μια μητέρα το παιδί της και φροντίζει κάθε του ανάγκη; Απλώς για να σταματήσει το μωρό να κλαίει; Όχι. Η μητέρα “σπλαχνίζεται” από τη φύση της «το γιο της κοιλιάς της». Το ρήμα του εβραϊκού κειμένου που μεταφράζεται εδώ “σπλαχνίζομαι” αποδίδεται επίσης “δείχνω έλεος”. (Έξοδος 33:19· Ησαΐας 54:10) Αυτός ο εβραϊκός όρος μπορεί να μεταδίδει την ιδέα της τρυφερής συμπόνιας για τον αβοήθητο ή τον ευάλωτο. Η συμπόνια μιας μητέρας για το βρέφος της που θηλάζει είναι από τα πιο ισχυρά συναισθήματα που μπορούμε να φανταστούμε.

Δυστυχώς, όμως, δεν σπλαχνίζονται όλες οι μητέρες το μωρό που λαχταράει να θηλάσει το στήθος τους. «Ακόμη και αυτές οι γυναίκες μπορεί να ξεχάσουν», λέει ο Ιεχωβά. Στον κόσμο μας πολλοί άντρες και γυναίκες “δεν δείχνουν οσιότητα και είναι άστοργοι”. (2 Τιμόθεο 3:1-5) Κατά καιρούς, ακούμε για μητέρες που παραμελούν, κακομεταχειρίζονται ή εγκαταλείπουν τα νεογέννητα μωρά τους. Σχολιάζοντας το εδάφιο Ησαΐας 49:15, κάποιο Βιβλικό σύγγραμμα εξηγεί: «Οι μητέρες είναι αμαρτωλές, και μερικές φορές η έλλειψη αξιών νικάει την αγάπη τους. Ακόμη και το πιο δυνατό είδος αγάπης μεταξύ των ανθρώπων μπορεί να αποδειχτεί ανεπαρκές».

«Εγώ όμως», μας διαβεβαιώνει ο Ιεχωβά, «δεν θα σε ξεχάσω». Τώρα αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε το νόημα της ερώτησης που θέτει ο Ιεχωβά στο εδάφιο Ησαΐας 49:15. Δεν έχει σκοπό να κάνει μια σύγκριση, αλλά να υπογραμμίσει μια αντίθεση. Ανόμοια με τις ατελείς μητέρες, οι οποίες ίσως παραλείψουν να δείξουν συμπόνια για το αβοήθητο βρέφος τους, ο Ιεχωβά ποτέ δεν θα παραλείψει ούτε θα ξεχάσει να δείξει συμπόνια για τους λάτρεις του που βρίσκονται σε ανάγκη. Εύστοχα, το παραπάνω σύγγραμμα λέει σχετικά με το εδάφιο Ησαΐας 49:15: «Πρόκειται για μια από τις πιο ισχυρές εκφράσεις της αγάπης του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη, αν όχι για την πιο ισχυρή».

Δεν είναι παρηγορητικό το να μαθαίνουμε για “την τρυφερή συμπόνια του Θεού μας”; (Λουκάς 1:78) Θα θέλατε να μάθετε πώς μπορείτε να πλησιάσετε περισσότερο τον Ιεχωβά; Αυτός ο Θεός αγάπης διαβεβαιώνει τους λάτρεις του: «Δεν πρόκειται να σε αφήσω ούτε πρόκειται να σε εγκαταλείψω».​—Εβραίους 13:5.

Προτεινόμενη ανάγνωση για το Φεβρουάριο:

◼ Ησαΐας 43-62