کتاب مقدّس زندگی انسان را تغییر می‌دهد

چه چیز باعث شد مردی که دین و مذهب را کنار گذاشته بود،‏ دوباره به طرف آن برود؟‏ چطور مرد جوانی که بدون پدر بزرگ شد،‏ خدا را به عنوان پدرش قبول کرد؟‏ از زبان خودشان بشنوید!‏

‏«باید به طرف یَهُوَه برمی‌گشتم.‏»—‏ایلی خلیل

سال تولّد:‏ ۱۹۷۶

محل تولّد:‏ قبرس

پیشینه:‏ پسری سرکش

گذشتهٔ من:‏ من در قبرس به دنیا آمدم و در استرالیا بزرگ شدم.‏ پدر و مادرم شاهد یَهُوَه هستند و تمام تلاششان را کردند تا من طوری بزرگ شوم که یَهُوَه و کلامش کتاب مقدّس را دوست داشته باشم.‏ ولی وقتی به سنین نوجوانی رسیدم سرکش شدم.‏ شب‌ها یواشکی از خانه بیرون می‌رفتم تا با دوستانم باشم؛‏ با هم ماشین می‌دزدیدیم و خیلی کارهای خلاف دیگر می‌کردیم.‏

اوایل،‏ این کارها را از پدر و مادرم مخفی می‌کردم،‏ چون نمی‌خواستم ناراحتشان کنم.‏ ولی بعد از مدتی،‏ این موضوع برایم مهم نبود.‏ با کسانی دوست شدم که خیلی از خودم بزرگ‌تر بودند و یَهُوَه را دوست نداشتند.‏ آن‌ها تأثیر بدی روی من می‌گذاشتند.‏ بالاخره یک روز به پدر و مادرم گفتم که دیگر کاری با دین و مذهب آن‌ها ندارم.‏ آن‌ها با صبر و حوصله سعی می‌کردند به من کمک کنند،‏ ولی من دست رد به سینه‌شان می‌زدم.‏ با کارهایم واقعاً دلشان را شکستم.‏

بعد از این که از پدر و مادرم جدا شدم،‏ سراغ مواد مخدّر رفتم،‏ حتی گیاه ماری‌جوانا می‌کاشتم و آن را می‌فروختم.‏ زندگی‌ام غیراخلاقی بود و خیلی وقت‌ها به کلوپ‌های شبانه می‌رفتم.‏ خیلی زود عصبانی می‌شدم،‏ مثلاً اگر کسی کاری می‌کرد یا چیزی می‌گفت که دوست نداشتم،‏ آنقدر عصبانی می‌شدم که او را می‌زدم یا سرش فریاد می‌کشیدم.‏ تقریباً همهٔ کارهایی را که یاد گرفته بودم یک مسیحی نباید انجام دهد،‏ من انجام می‌دادم.‏

کتاب مقدّس چگونه زندگی‌ام را تغییر داد:‏ من و یکی از دوست‌های صمیمی‌ام شب‌ها تا دیر وقت بیدار می‌ماندیم و با هم صحبت می‌کردیم.‏ او مثل من معتاد بود و پدرش را در بچگی از دست داده بود.‏ یک شب او با من درددل کرد و گفت که دلش خیلی برای پدرش تنگ شده است.‏ من که از بچگی دربارهٔ امید رستاخیز یاد گرفته بودم،‏ یک دفعه به خودم آمدم و دیدم که دارم دربارهٔ عیسی مسیح با او صحبت می‌کنم.‏ به او گفتم که عیسی در گذشته مردگان را زنده کرد و در آینده هم دوباره این کار را می‌کند.‏ (‏یوحنا ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ به دوستم گفتم،‏ «فکرشو بکن!‏ دوباره می‌تونی پدرت رو ببینی!‏ همهٔ ما می‌تونیم تا ابد تو بهشت روی زمین زندگی کنیم!‏» حرف‌هایم واقعاً روی دوستم تأثیر گذاشت.‏

دفعه‌های بعد با هم دربارهٔ روزهای آخر و موضوع تثلیث صحبت کردیم.‏ از روی آیه‌های کتاب مقدّس واقعیت را دربارهٔ یَهُوَه خدا،‏ عیسی و روزهای آخر به او نشان دادم.‏ (‏یوحنا ۱۴:‏۲۸؛‏ ۲تیموتائوس ۳:‏۱-‏۵‏)‏ هر چه بیشتر دربارهٔ یَهُوَه با دوستم صحبت می‌کردم،‏ خودم هم بیشتر به یَهُوَه فکر می‌کردم.‏

حس کردم عشق به خدا و کلامش به‌تدریج در دلم شکل می‌گرفت،‏ چیزی که پدر و مادرم واقعاً برایش تلاش کرده بودند.‏ گاهی وقت‌ها که در مهمانی‌های شبانه مواد مخدّر مصرف می‌کردم،‏ یک‌دفعه به فکر یَهُوَه می‌افتادم.‏ بیشتر دوستانم می‌گفتند که خدا را دوست دارند،‏ ولی کارهایشان خلاف این را نشان می‌داد.‏ من که نمی‌خواستم مثل آن‌ها باشم،‏ بالاخره فهمیدم باید چه کار کنم.‏ باید به طرف یَهُوَه برمی‌گشتم!‏

البته گفتنش آسان بود،‏ ولی انجام دادنش سخت!‏ بعضی از تغییراتی که در خودم ایجاد کردم برایم زیاد سخت نبود،‏ مثلاً مواد مخدّر را راحت کنار گذاشتم و با دوستان نابابم قطع رابطه کردم.‏ بعد شروع به مطالعهٔ کتاب مقدّس با یک پیر جماعت کردم.‏

ولی ایجاد بعضی از تغییرات واقعاً برایم سخت بود،‏ مثلاً کنترل کردم عصبانیتم.‏ بعضی وقت‌ها برای یک مدت می‌توانستم خودم را کنترل کنم،‏ ولی بعدش دوباره سر موضوعی عصبانی می‌شدم.‏ هر بار که این اتفاق می‌افتاد از خودم ناامید می‌شدم و فکر می‌کردم نمی‌توانم موفق شوم.‏ با پیر جماعتی که کتاب مقدّس را با من مطالعه می‌کرد صحبت کردم و او با صبر و حوصله سعی کرد مرا تشویق کند.‏ یک بار از من خواست مقاله‌ای در مجلّه برج دیده‌بانی بخوانم که نشان می‌داد نباید دست از تلاش بکشیم.‏ * بعد دربارهٔ این صحبت کردیم که وقتی عصبانی می‌شوم باید چه قدم‌هایی بردارم تا بر عصبانیتم غلبه کنم.‏ به‌تدریج با کمک مطالب آن مقاله و دعاهای مرتب به یَهُوَه،‏ توانستم خشم و عصبانیتم را کنترل کنم.‏ بالاخره در آوریل سال ۲۰۰۰ تعمید گرفتم و شاهد یَهُوَه شدم.‏ پدر و مادرم خیلی خوشحال شدند!‏

چه فوایدی نصیبم شده است:‏ حالا آرامش‌خاطر و وجدانی راحت دارم،‏ چون دیگر با مواد مخدّر و کارهای غیراخلاقی،‏ خودم را آلوده و ناپاک نمی‌کنم.‏ همین طور با دیدی مثبت به زندگی نگاه می‌کنم و شادی بیشتری دارم،‏ چه هنگام کار کردن،‏ چه در تفریحات و چه وقتی در جلسات شرکت می‌کنم.‏

به خاطر والدینم که هیچ وقت از من دلسرد و ناامید نشدند،‏ از یَهُوَه ممنونم.‏ این گفتهٔ عیسی مرا خیلی تحت تأثیر قرار می‌دهد که می‌گوید:‏ «هیچ کس نمی‌تواند نزد من آید،‏ مگر پدری که مرا فرستاد،‏ او را به سوی من بکشد.‏» (‏یوحنا ۶:‏۴۴‏)‏ می‌دانم یَهُوَه بود که مرا دوباره به طرف خودش جذب کرد و برای همین توانستم به طرفش برگردم.‏

‏«آرزویم این بود که یک پدر داشته باشم»—‏مارکو آنتونیو آلوارِز سوتو

سال تولّد:‏ ۱۹۷۷

محل تولّد:‏ شیلی

پیشینه:‏ عضو گروه موسیقی هِوی‌مِتال و دِث‌مِتال

گذشتهٔ من:‏ من در شهری آرام و قشنگ به نام ماژلان در آمریکای جنوبی بزرگ شدم.‏ وقتی پنج سالم بود پدر و مادرم از هم جدا شدند و مادرم به‌تنهایی مرا بزرگ کرد.‏ جدایی آن‌ها باعث شد که من همیشه احساس تنهایی کنم و آرزویم این بود که یک پدر داشته باشم.‏

مادرم کتاب مقدّس را با کمک شاهدان یَهُوَه مطالعه می‌کرد و مرا با خود به جلسات آن‌ها در سالن جماعت می‌برد.‏ ولی من اصلاً از جلسه‌ها خوشم نمی‌آمد و معمولاً در راه رفتن به آنجا لجبازی درمی‌آوردم.‏ ۱۳ سالم که شد دیگر در جلسات شرکت نکردم.‏

در آن زمان علاقهٔ زیادی به موسیقی داشتم و فهمیدم که استعدادش را هم دارم.‏ ۱۵ سالم که بود در جشن‌ها،‏ کافه‌ها و مهمانی‌های خصوصی آهنگ‌های هِوی‌مِتال و دِث‌مِتال می‌زدم.‏ با موسیقی‌دان‌های حرفه‌ای دوست شدم و به موسیقی کلاسیک هم علاقه پیدا کردم،‏ برای همین در یک هنرستان موسیقی ثبت‌نام کردم تا دوره‌های موسیقی را بگذرانم.‏ در ۲۰ سالگی برای ادامهٔ تحصیل به شهر سانتیاگو،‏ پایتخت شیلی رفتم.‏ همزمان با تحصیل،‏ در گروه‌های هِوی‌مِتال و دِث‌متال هم نوازندگی می‌کردم.‏

بعضی وقت‌ها احساس پوچی می‌کردم.‏ برای این که آن احساسات اذیتم نکند،‏ مست می‌کردم و با اعضای گروه که مثل خانواده‌ام بودند مواد مخدّر مصرف می‌کردم.‏ آدم سرکشی بودم و ظاهرم هم این را نشان می‌داد.‏ لباس‌های تیره می‌پوشیدم،‏ ریش‌هایم را بلند می‌کردم و موهایم هم تقریباً تا کمرم بود.‏

به خاطر اخلاقی که داشتم چندین بار درگیر دعوا شدم و کارم به پلیس و دادگاه کشید.‏ یک بار که مست بودم به گروهی از قاچاقچیان مواد مخدّر حمله کردم،‏ چون آن‌ها من و دوستانم را اذیت می‌کردند.‏ آن قاچاقچیان آنقدر مرا زدند که استخوان فکم شکست.‏

اما اتفاق دیگری برایم افتاد که بیشتر از این دردناک بود.‏ یک روز فهمیدم که دوست‌دخترم سال‌هاست به من خیانت می‌کند و با دوست نزدیکم رابطه دارد.‏ دوستان دیگرم هم این موضوع را از من پنهان کرده بودند.‏ واقعاً ضربهٔ عاطفی بدی خوردم.‏

به شهر پونتا ارناس برگشتم.‏ در آنجا موسیقی درس می‌دادم و به عنوان نوازندهٔ ویولن‌سل کار می‌کردم.‏ همزمان در گروه‌های هِوی‌متال و دِث‌متال هم نوازندگی می‌کردم.‏ با دختر خوشگلی به اسم سوزان آشنا شدم و بعد از آن با هم زندگی کردیم.‏ مدتی بعد سوزان متوجه شد که من تثلیث را قبول ندارم در حالی که مادرش به تثلیث معتقد بود.‏ سوزان که گیج شده بود از من پرسید،‏ «چه چیزی درست است؟‏» به او گفتم که می‌دانم تعلیم تثلیث اشتباه است.‏ اما نتوانستم از روی کتاب مقدّس حرفم را ثابت کنم.‏ می‌دانستم که شاهدان یَهُوَه می‌توانند او را متقاعد کنند،‏ برای همین گفتم شاهدان یَهُوَه می‌توانند از روی کتاب مقدّس این موضوع را به تو نشان دهند.‏ بعد به خدا دعا کردم و از او کمک خواستم،‏ کاری که سال‌ها نکرده بودم!‏

چند روز بعد مردی را دیدم که به نظرم آشنا بود.‏ از او پرسیدم که آیا یکی از شاهدان یَهُوَه است یا نه.‏ با این که او به خاطر ظاهر من کمی ترسیده بود،‏ با مهربانی به من گفت که جلسات چه وقت برگزار می‌شوند.‏ شک نداشتم که دیدارم با آن مرد جواب دعایم بوده است.‏ به سالن جماعت رفتم و ردیف آخر نشستم تا کسی مرا نبیند.‏ اما خیلی‌ها مرا شناختند،‏ چون وقتی بچه بودم در همان جلسات شرکت می‌کردم.‏ آن‌ها به‌گرمی از من استقبال کردند و مرا محکم بغل کردند،‏ شدیداً تحت تأثیر قرار گرفتم و آرامش عجیبی پیدا کردم.‏ احساس کردم به خانه برگشته‌ام!‏ در آنجا مردی را دیدم که وقتی بچه بودم کتاب مقدّس را با من مطالعه می‌کرد و از او خواستم مطالعه را دوباره با من شروع کند.‏

کتاب مقدّس چگونه زندگی‌ام را تغییر داد:‏ یک روز امثال ۲۷:‏۱۱ را خواندم که می‌گوید:‏ «پسرم،‏ حکیم باش،‏ و دل مرا شاد کن.‏» فکر این که یک انسان ناچیز می‌تواند آفرینندهٔ عالم را خوشحال کند،‏ واقعاً مرا تحت تأثیر قرار داد.‏ آن موقع بود که حس کردم یَهُوَه همان پدری است که همیشه آرزویش را داشتم!‏

می‌خواستم پدر آسمانی‌ام را خوشحال کنم و خواست او را انجام دهم،‏ اما سال‌ها بود که بندهٔ مواد مخدّر و الکل بودم.‏ بالاخره تعلیم عیسی را در مَتّی ۶:‏۲۴ درک کردم که می‌گوید:‏ «هیچ کس نمی‌تواند به دو ارباب خدمت کند.‏» طی مدتی که تلاش می‌کردم تغییراتی در خودم ایجاد کنم،‏ فهمیدم که باید به اصل کتاب مقدّس در ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۳ عمل کنم که می‌گوید:‏ «معاشران بد،‏ رفتار خوب را فاسد می‌سازند.‏» متوجه شدم که اگر به همان جاهایی که قبلاً می‌رفتم بروم و با همان افراد رابطه داشته باشم،‏ نمی‌توانم از شرّ اعتیاد به الکل و مواد مخدّر خلاص شوم.‏ پند کتاب مقدّس واضح بود:‏ باید از چیزهایی که باعث لغزش یا انحراف من می‌شد،‏ کاملاً فاصله می‌گرفتم یا به اصطلاح آن‌ها را دور می‌انداختم.‏—‏مَتّی ۵:‏۳۰‏.‏

به خاطر علاقهٔ زیادم به موسیقی،‏ کنار گذاشتن آهنگ‌های هِوی‌مِتال سخت‌ترین تصمیمی بود که باید می‌گرفتم.‏ اما با کمک دوستانی که در جماعت داشتم،‏ موفق شدم.‏ اعتیاد به الکل و مواد مخدّر را هم ترک کردم.‏ همین طور موهایم را کوتاه کردم،‏ ریش‌هایم را زدم و دیگر فقط لباس‌های تیره نمی‌پوشیدم.‏ وقتی به سوزان گفتم می‌خواهم موهایم را کوتاه کنم،‏ آنقدر کنجکاو شد که گفت:‏ «این دفعه منم باهات به سالن جماعت میام که ببینم اونجا چه خبره!‏» سوزان از جو آنجا خیلی خوشش آمد و بعد از آن خودش هم مطالعهٔ کتاب مقدّس را با کمک شاهدان یَهُوَه شروع کرد.‏ مدتی بعد من و سوزان ازدواج کردیم و در سال ۲۰۰۸ تعمید گرفتیم و هر دو شاهد یَهُوَه شدیم.‏ از این که می‌توانستیم در کنار مادرم به یَهُوَه خدمت کنیم خیلی خوشحال بودیم.‏

چه فوایدی نصیبم شده است:‏ از دنیایی که شادی‌هایش زودگذر و دوستی‌هایش تظاهری است،‏ بیرون آمدم.‏ هنوز هم موسیقی را دوست دارم ولی نه هر نوع موسیقی‌ای.‏ حالا سعی می‌کنم از تجربیاتم برای کمک به دیگران،‏ مخصوصاً جوانان استفاده کنم.‏ می‌خواهم به آن‌ها بگویم که بیشتر تفریحات این دنیا ظاهراً جذابند،‏ ولی در واقع مثل ‹زباله‌اند.‏›—‏فیلیپیان ۳:‏۸‏.‏

حالا در جماعت مسیحی که سرشار از آرامش و محبت است،‏ دوستانی بامعرفت دارم.‏ مهم‌تر از همه با نزدیک شدن به یَهُوَه خدا،‏ بالاخره پدرم را پیدا کردم.‏

‏[پاورقی]‏

‏[نکات برجسته‌شده]‏

‏«می‌دانم یَهُوَه بود که مرا دوباره به طرف خودش جذب کرد و برای همین توانستم به طرفش برگردم.‏»‏