„Oby Jehowa was obdarował i obyście znalazły miejsce odpoczynku, każda w domu swego męża” (RUT 1:9).

POSZUKAJ ODPOWIEDZI:

Dlaczego można powiedzieć, że starożytni słudzy Boga cenili pochodzący od Niego dar małżeństwa?

Skąd wiemy, że nasz wybór partnera małżeńskiego nie jest Jehowie obojętny?

Jakie rady biblijne dotyczące małżeństwa pragniesz zastosować w swoim życiu?

1. Jak zareagował Adam na widok swej żony?

„TO WRESZCIE jest kość z moich kości i ciało z mego ciała. Ta będzie zwana Niewiastą, gdyż wzięta została z mężczyzny” (Rodz. 2:23). Jakże szczęśliwy był pierwszy człowiek, Adam, kiedy otrzymał żonę! Nic dziwnego, że ogarnął go poetycki nastrój! Wcześniej Jehowa sprowadził na Adama głęboki sen i z jednego z jego żeber stworzył tę piękną kobietę. Adam nazwał ją Ewą. Bóg połączył ich w szczęśliwe małżeństwo. Ponieważ Jehowa do stworzenia Ewy wykorzystał żebro Adama, ci pierwsi ludzie byli sobie bliżsi niż którakolwiek późniejsza para małżeńska.

2. Dzięki czemu mężczyznę i kobietę może łączyć bliska więź?

² Jehowa, kierując się niezrównaną mądrością, wszczepił ludziom zdolność okazywania romantycznej miłości — uczucia, które zbliża do siebie mężczyznę i kobietę. W pewnym dziele napisano: „Mężczyzna i kobieta wstępują w związek małżeński z nadzieją na utrzymywanie kontaktów płciowych i trwałą romantyczną więź” (The World Book Encyclopedia). Wśród sług Jehowy już wielokrotnie okazywało się to prawdą.

BYLI WDZIĘCZNI ZA DAR MAŁŻEŃSTWA

3. Jak doszło do tego, że Izaak poślubił Rebekę?

³ Do małżeństwa z wielkim szacunkiem odnosił się wierny Abraham. Dlatego wysłał swego najstarszego sługę do Mezopotamii, aby stamtąd sprowadzić żonę dla Izaaka. Dzięki modlitwie sługa ten wykonał zadanie. Bogobojna Rebeka została ukochaną żoną Izaaka i odegrała ważną rolę w związku z Bożym przymierzem dotyczącym potomstwa Abrahama (Rodz. 22:18; 24:12-14, 67). Nie powinniśmy stąd wnioskować, że jakaś osoba — nieważne, jak dobre by miała  intencje — może nieproszona aranżować małżeństwa. Współcześnie wiele osób wybiera partnera samodzielnie. Rzecz jasna małżeństwa nie są kojarzone w niebie, ale Bóg również w tej dziedzinie życia zapewnia chrześcijanom niezbędne kierownictwo, jeśli tylko modlą się o wskazówki i dają prowadzić Jego świętemu duchowi (Gal. 5:18, 25).

4, 5. Co cię przekonuje, że Szulamitkę i pasterza łączyło wyjątkowe uczucie?

⁴ W starożytnym Izraelu piękna Szulamitka nie chciała, aby towarzyszki nakłaniały ją do zostania jedną z wielu żon króla Salomona. Powiedziała: „Zaprzysięgłam was, córki jerozolimskie, żebyście nie próbowały obudzić lub wzniecić we mnie miłości, dopóki nie będzie do tego skłonna” (Pieśń 8:4). Szulamitkę łączyło szczególne uczucie z pewnym pasterzem. Skromnie wyznała: „Jestem zwykłym szafranem z nadbrzeżnej równiny, lilią z nizin”. Ale pasterz widział to inaczej! Rzekł: „Jak lilia wśród ciernistych chwastów, tak moja towarzyszka pomiędzy córkami” (Pieśń 2:1, 2). Oboje darzyli się prawdziwą miłością.

⁵ Ponieważ Szulamitka i pasterz przede wszystkim miłowali Boga, ich więź małżeńska mogła się stać naprawdę trwała. Dziewczyna powiedziała do ukochanego: „Połóż mnie niczym pieczęć na swoim sercu, niczym pieczęć na swym ramieniu; gdyż miłość jest potężna jak śmierć, domaganie się wyłącznego oddania jest nieubłagane jak Szeol. Jej żar to żar ognia, płomień Jah [ponieważ pochodzi od Niego]. Obfite wody nie zdołają zgasić miłości ani jej nie zmyją rzeki. Choćby człowiek dał za miłość wszystkie kosztowne przedmioty ze swego domu, z całą pewnością by nimi wzgardzono” (Pieśń 8:6, 7). Dlaczego słudzy Jehowy zamierzający wstąpić w związek małżeński mieliby zadowalać się czymś gorszym?

WYBÓR, KTÓRY NIE JEST BOGU OBOJĘTNY

6, 7. Skąd wiadomo, że Bogu nie jest obojętne, kogo się poślubia?

⁶ Jehowę interesuje, kogo wybierzesz na życiowego partnera. W odniesieniu do mieszkańców Kanaanu Izraelitom polecono: „Nie wolno ci się z nimi spowinowacać. Swojej córki nie wolno ci dać jego synowi, a jego córki nie wolno ci wziąć dla swego syna. Bo odwróci on twego syna od podążania za mną i będą służyć innym bogom; wtedy Jehowa zapłonie przeciw wam gniewem i szybko was unicestwi” (Powt. Pr. 7:3, 4). Setki lat później kapłan Ezdrasz oznajmił: „Wyście postąpili wiarołomnie przez to, że daliście mieszkanie cudzoziemskim żonom, aby powiększyć winę Izraela” (Ezd. 10:10). Z kolei apostoł Paweł wyjaśnił współchrześcijanom: „Żona jest związana przez cały czas, dopóki żyje jej mąż. Ale jeśli mąż zapadnie w sen śmierci, wolno jej poślubić, kogo zechce, tylko w Panu” (1 Kor. 7:39).

⁷ Jeżeli oddany sługa Jehowy poślubia osobę niewierzącą, okazuje nieposłuszeństwo wobec Niego. Izraelici, dając za dni Ezdrasza „mieszkanie cudzoziemskim żonom”, postąpili wiarołomnie. Błędem byłyby więc próby rozwadniania jednoznacznych zasad biblijnych (Ezd. 10:10; 2 Kor. 6:14, 15). Chrześcijanin, który decyduje się na małżeństwo z kimś, kto nie służy Bogu, nie jest przykładny i w rzeczywistości nie docenia tego Bożego daru. Gdy w ten sposób postąpi ktoś ochrzczony, może stracić kwalifikacje do pełnienia pewnych odpowiedzialnych zadań w organizacji Bożej. W takiej sytuacji nielogicznie też byłoby spodziewać się błogosławieństwa, a zarazem niejako przyznawać w modlitwie: „Jehowo, umyślnie Cię nie posłuchałem, ale proszę, pobłogosław mi”.

 NASZ NIEBIAŃSKI OJCIEC WIE NAJLEPIEJ

8. Wyjaśnij, dlaczego powinniśmy się trzymać Bożych wskazówek dotyczących małżeństwa.

⁸ Konstruktor jakiegoś urządzenia dokładnie wie, jak ono działa. Jeżeli najpierw trzeba je złożyć, może on udzielić niezbędnych wskazówek. Ale co by się stało, gdybyśmy zignorowali te wskazówki i poskładali części po swojemu? Urządzenie najpewniej będzie działać fatalnie — jeśli w ogóle zadziała. Analogicznie rzecz się ma z małżeństwem. Aby było szczęśliwe, musimy się trzymać wskazówek od Jehowy, Twórcy małżeństwa.

9. Skąd wiemy, że Jehowa rozumie uczucie samotności oraz wie, ile szczęścia może dawać małżeństwo?

⁹ Jehowa wie wszystko, co można wiedzieć o człowieku i małżeństwie. Wszczepił ludziom potrzeby seksualne, żeby ‛byli płodni i stali się liczni’ (Rodz. 1:28). Rozumie też uczucie samotności, bo przed stworzeniem pierwszej kobiety powiedział: „Człowiekowi nie jest dobrze pozostawać samemu. Uczynię dla niego pomoc jako jego uzupełnienie” (Rodz. 2:18). Ponadto Jehowa ma świadomość, jakiej radości mogą zaznawać osoby związane węzłem małżeńskim (odczytaj Przysłów 5:15-18).

10. Jakie czynniki powinny wpływać na kontakty intymne w chrześcijańskim małżeństwie?

¹⁰ Ponieważ Adam przekazał potomkom grzeszność i niedoskonałość, żadne dzisiejsze małżeństwo nie jest doskonałe. Jednakże małżeństwa sług Jehowy mogą być naprawdę szczęśliwe, jeśli kierują się Słowem Bożym. Rozważmy na przykład wyraźną radę Pawła dotyczącą stosunków płciowych (odczytaj 1 Koryntian 7:1-5). Biblia nie wymaga, by seks służył jedynie wydaniu na świat potomstwa. Kontakty intymne małżonków mogą być właściwym sposobem zaspokajania potrzeb fizycznych i emocjonalnych. Ale Bogu na pewno nie podobają się wynaturzone praktyki. Chrześcijańscy mężowie i żony bez wątpienia pragną, aby ten istotny aspekt ich życia był wyrazem czułości, wyrazem ich wzajemnych głębokich uczuć. I oczywiście powinni przy tym unikać jakichkolwiek zachowań, które budziłyby w Jehowie odrazę.

11. Jak Rut została pobłogosławiona za trzymanie się wytycznych Jehowy?

¹¹ Związek małżeński ma przynosić radość, a nie zgryzotę i mozół. Zwłaszcza chrześcijański dom powinien być oazą wytchnienia i spokoju. Rozważmy, co się stało ponad 3000 lat temu, kiedy sędziwa wdowa Noemi i jej owdowiałe synowe,  Orpa i Rut, wędrowały z Moabu do Judy. Noemi zachęcała te młode kobiety, by wróciły do swojego ludu. Ale Moabitka Rut z nią pozostała, była wierna prawdziwemu Bogu i ‛otrzymała pełną odpłatę od Jehowy, pod którego skrzydła przyszła się schronić’ (Rut 1:9; 2:12). Wysoko ceniąc Boży dar małżeństwa, poślubiła lojalnego sługę Jehowy — niemłodego już Boaza. Gdy Rut zmartwychwstanie w Bożym nowym świecie, ucieszy się na wieść, że należy do grona przodków Jezusa Chrystusa (Mat. 1:1, 5, 6; Łuk. 3:23, 32). Jakież błogosławieństwa stały się jej udziałem dzięki trzymaniu się wytycznych Jehowy!

MĄDRE RADY ZAPEWNIAJĄCE SUKCES W MAŁŻEŃSTWIE

12. Gdzie można znaleźć mądre rady dotyczące małżeństwa?

¹² Twórca małżeństwa przekazuje nam wszelkie informacje niezbędne do tego, żeby było ono udane. Nikt z ludzi nie wie tyle, co On. Biblia zawsze ma rację i ten, kto w kwestii małżeństwa chce się kierować mądrymi radami, musi się stosować do mierników zawartych właśnie w tej Księdze. Na przykład apostoł Paweł napisał pod natchnieniem: „Niech też każdy z was z osobna tak miłuje swoją żonę, jak samego siebie, żona zaś winna mieć głęboki respekt dla swego męża” (Efez. 5:33). W tej biblijnej radzie nie ma nic, czego dojrzali chrześcijanie nie potrafiliby zrozumieć. Zachodzi tylko pytanie: Czy zechcą się stosować do Słowa Jehowy? Jeżeli rzeczywiście cenią Boży dar małżeństwa, to będą tak robić *.

13. Jaki może być skutek ignorowania rady z 1 Piotra 3:7?

¹³ Chrześcijański mąż powinien odnosić się do żony życzliwie. Apostoł Piotr napisał: „Wy, mężowie, podobnie mieszkajcie z nimi stosownie do wiedzy, darząc je szacunkiem jako naczynie słabsze, żeńskie, gdyż i wy jesteście wraz z nimi dziedzicami niezasłużonej łaski życia, aby wasze modlitwy nie napotykały przeszkód” (1 Piotra 3:7). Gdyby mąż ignorował zasady Jehowy, jego modlitwy mogłyby napotykać przeszkody. Odbiłoby się to niekorzystnie na stanie duchowym obojga partnerów i mogłoby prowadzić do silnych napięć, kłótni lub szorstkiego traktowania.

14. Jaki wpływ na życie rodzinne może mieć kochająca żona?

¹⁴ Żona poddająca się kierownictwu Słowa Jehowy i działaniu Jego ducha może wiele zrobić, by jej dom był ostoją spokoju i szczęścia. To naturalne, że bogobojny mąż kocha żonę i chroni ją pod względem fizycznym i duchowym. Ona pragnie jego miłości, powinna więc tak postępować, żeby mógł chętnie darzyć ją tym uczuciem. „Niewiasta naprawdę mądra buduje swój dom”, czytamy w Księdze Przysłów 14:1, „lecz głupia własnoręcznie go burzy”. Mądra i kochająca żona wydatnie przyczynia się do powodzenia i szczęścia swojej rodziny. Pokazuje też, że naprawdę docenia Boży dar małżeństwa.

15. Jaką radę znajdujemy w Efezjan 5:22-25?

 ¹⁵ Małżonkowie, którzy traktują się nawzajem tak, jak Jezus traktuje zbór, okazują Bogu wdzięczność za otrzymany od Niego dar małżeństwa (odczytaj Efezjan 5:22-25). Oboje zaznają wspaniałych dobrodziejstw, gdy naprawdę się kochają, a przy tym nigdy nie pozwalają, żeby duma, infantylne zamykanie się w sobie czy inne niechrześcijańskie zachowania zepsuły ich związek.

NIECH NIKT ICH NIE ROZDZIELA

16. Dlaczego niektórzy chrześcijanie pozostają w stanie wolnym?

¹⁶ Chociaż większość ludzi w jakimś okresie życia planuje kogoś poślubić, niektórzy słudzy Jehowy pozostają samotni, ponieważ nie mogą znaleźć partnera, który by spełniał ich wymagania i podobał się Bogu. Dla innych stan wolny jest darem Bożym, dzięki któremu mogą poświęcać się służbie dla Jehowy bez rozpraszania uwagi. Oczywiście stanem wolnym należy się cieszyć w granicach ustalonych przez Jehowę (Mat. 19:10-12; 1 Kor. 7:1, 6, 7, 17).

17. (a) O jakiej wypowiedzi Jezusa na temat małżeństwa powinniśmy pamiętać? (b) Co bezzwłocznie powinien zrobić chrześcijanin, który by zaczął pożądać cudzego małżonka?

¹⁷ Niezależnie od stanu cywilnego wszyscy musimy pamiętać o słowach Jezusa: „Czy nie czytaliście, że ten, który ich stworzył, od początku uczynił ich mężczyzną i kobietą i powiedział: ‚Z tego względu mężczyzna opuści ojca i matkę, a przylgnie do swej żony i oboje będą jednym ciałem’? Tak więc nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co zatem Bóg wprzągł we wspólne jarzmo, tego niech człowiek nie rozdziela” (Mat. 19:4-6). Pożądanie cudzego małżonka jest grzechem (Powt. Pr. 5:21). Gdyby jakiś chrześcijanin zaczął odczuwać takie pożądanie, powinien szybko działać, by je wykorzenić. Musi się na to zdobyć, nawet jeśli wiązałoby się to z dotkliwym cierpieniem emocjonalnym spowodowanym tym, że dopuścił do rozwinięcia się samolubnych pragnień (Mat. 5:27-30). Koniecznie trzeba korygować takie myślenie i poskramiać grzeszne żądze zdradliwego serca (Jer. 17:9).

18. Jak według ciebie powinniśmy patrzeć na Boży dar małżeństwa?

¹⁸ Nierzadko nawet osoby, które mają znikomą wiedzę o Jehowie Bogu i Jego wspaniałym darze, jakim jest małżeństwo, w pewnej mierze doceniają ten związek. O ileż bardziej my, którzy oddaliśmy się „szczęśliwemu Bogu”, Jehowie, powinniśmy się radować tym, co od Niego otrzymujemy, i dowodzić, że naprawdę cenimy Boży dar małżeństwa! (1 Tym. 1:11).

[Przypis]

[Pytania do studium]

[Napis na stronie 6]

Udane małżeństwo przysparza chwały Jehowie i może być źródłem ogromnego szczęścia dla całej rodziny

[Ilustracja na stronie 5]

Rut pokazała, że ceni Boży dar małżeństwa

[Ilustracja na stronie 7]

Czy dowodzisz, że naprawdę cenisz małżeństwo, które jest darem od Jehowy?