„Osobom związanym węzłem małżeńskim daję polecenia — wszakże nie ja, lecz Pan” (1 KOR. 7:10).

CZY POTRAFISZ WYJAŚNIĆ?

W jakim sensie Bóg wprzęga małżonków we wspólne jarzmo?

Jak starsi mogą pomagać chrześcijanom, którzy zmagają się z trudnościami małżeńskimi?

Jak powinniśmy się zapatrywać na małżeństwo?

1. Jak chrześcijanie zapatrują się na małżeństwo i dlaczego?

POBIERAJĄC SIĘ, chrześcijanie składają przysięgę przed Bogiem — biorą na siebie zobowiązanie, którego nie można lekceważyć (Kazn. 5:4-6). Jehowa ‛wprzęga męża i żonę we wspólne jarzmo’ w tym sensie, że jest Założycielem małżeństwa (Marka 10:9). W oczach Bożych owo jarzmo istnieje niezależnie od tego, jakie przepisy w ich kraju sankcjonują ten związek. Słudzy Jehowy powinni uważać umowę małżeńską za wiążącą bez względu na to, czy biorąc ślub, byli Jego chwalcami, czy też nie.

2. Jakie pytania rozważymy w tym artykule?

² Udane małżeństwo może być źródłem ogromnego szczęścia. Ale co zrobić, jeśli więź między małżonkami osłabła? Czy da się ją wzmocnić? Na jaką pomoc mogą liczyć osoby, w których małżeństwie pokój jest zagrożony?

PRZYNIESIE RADOŚĆ CZY ZGRYZOTĘ?

3, 4. Jakie mogą być skutki podjęcia przed ślubem niemądrych decyzji?

³ Udany związek przysparza chrześcijańskim małżonkom radości, a Jehowie chwały, natomiast nieudany — co najmniej mnóstwa zgryzot. Chrześcijanin, który myśli o wstąpieniu w związek małżeński, może zapewnić sobie dobry start dzięki kierowaniu się Bożymi wskazówkami. Z kolei osoba, która dokona nierozważnego wyboru partnera, może zaznać rozczarowań i smutku. Na przykład niektórzy młodzi zaczynają ze sobą chodzić, gdy nie są jeszcze gotowi sprostać obowiązkom małżeńskim. Zdarza się też, że ktoś szuka życiowego partnera przez Internet i pośpiesznie zawiera związek, który z czasem okazuje się fiaskiem. Inni dopuszczają się przed ślubem poważnego grzechu i chociaż się pobierają, to rozpoczynają  wspólne życie odarci ze wzajemnego szacunku.

⁴ Niektórzy chrześcijanie pobierają się nie „w Panu” i często odczuwają bolesne konsekwencje życia w domu podzielonym religijnie (1 Kor. 7:39). Jeśli tak jest w twoim wypadku, módl się do Boga o przebaczenie i wsparcie. Nie usuwa On skutków czyichś dawnych błędów, ale pomaga skruszonej osobie radzić sobie z przeciwnościami (Ps. 130:1-4). Staraj się więc z całego serca zaskarbić sobie Jego łaskę i już zawsze się nią cieszyć, a ‛radość z Jehowy będzie twoją twierdzą’ (Nehem. 8:10).

GDY WIĘŹ MAŁŻEŃSKA JEST ZAGROŻONA

5. Jakie myśli powinni odrzucać nieszczęśliwi małżonkowie?

⁵ Ci, którzy przeżywają udrękę w małżeństwie, mogą się zastanawiać: „Czy mój nieszczęśliwy związek rzeczywiście warto ratować? Gdybym tylko mógł cofnąć czas i zacząć wszystko od nowa z kimś innym!”. Nieraz pojawiają się myśli o zerwaniu związku: „Och, jak bardzo chciałbym być znów wolny! Może jednak się rozwieść? Nawet jeśli nie dostanę rozwodu biblijnego, czemu nie miałbym odejść i znów cieszyć się życiem?”. Zamiast snuć takie rozważania i rojenia, chrześcijanin powinien szukać Bożego przewodnictwa i mu się poddawać, żeby jak najlepiej radzić sobie w obecnym położeniu.

6. Objaśnij słowa Jezusa z Mateusza 19:9.

⁶ Jeżeli chrześcijanin decyduje się na rozwód, to z biblijnego punktu widzenia nie zawsze może wstąpić w nowy związek małżeński. Jezus powiedział: „Kto się rozwodzi ze swą żoną — jeśli nie z powodu rozpusty — i poślubia inną, popełnia cudzołóstwo” (Mat. 19:9). Słowo „rozpusta” obejmuje tu cudzołóstwo i inne rażące grzechy o charakterze seksualnym. Jeżeli więc żadne z małżonków nie jest winne niemoralności płciowej, wszelkie myśli o rozwodzie należy szczególnie głęboko rozważyć, i to z modlitwą.

7. Co mogą pomyśleć obserwatorzy, gdy małżeństwo chrześcijan się rozpada?

⁷ Nieudane małżeństwo może świadczyć o czyimś wątpliwym stanie duchowym. Apostoł Paweł zadał poważne pytanie: „Jeśli mężczyzna nie umie przewodzić własnemu domowi, jakże będzie się troszczył o zbór Boży?” (1 Tym. 3:5). I faktycznie, gdy mąż i żona twierdzą, że są chrześcijanami, a tymczasem ich małżeństwo się rozpada, obserwatorzy mogą uznać, że osoby te nie postępują zgodnie z tym, co głoszą (Rzym. 2:21-24).

8. W czym tkwi problem, gdy chrześcijańscy małżonkowie postanawiają się rozstać?

 ⁸ Kiedy ochrzczeni małżonkowie planują separację lub rozwód, nie mając ku temu podstaw biblijnych, w ich życiu na pewno dzieje się coś złego pod względem duchowym. Przynajmniej jedno z nich najwyraźniej nie stosuje się do zasad z Pisma Świętego. Gdyby rzeczywiście ‛ufali Jehowie całym sercem’, najprawdopodobniej uniknęliby rozpadu małżeństwa (odczytaj Przysłów 3:5, 6).

9. Jak niektórzy chrześcijanie zostali nagrodzeni za cierpliwe wysiłki związane z umacnianiem rodziny?

⁹ Niejedno małżeństwo, które zmierzało ku klęsce, z czasem stało się szczęśliwym związkiem. Chrześcijanie, którzy w obliczu trudności małżeńskich nie poddają się łatwo, nieraz otrzymują wspaniałą nagrodę. Pomyślmy na przykład o domu podzielonym religijnie. Apostoł Piotr napisał: „Wy, żony, bądźcie podporządkowane swoim mężom, żeby — jeśli niektórzy nie są posłuszni Słowu — mogli bez słowa zostać pozyskani dzięki postępowaniu swych żon, będąc naocznymi świadkami waszego nieskalanie czystego postępowania, połączonego z głębokim respektem” (1 Piotra 3:1, 2). A zatem dzięki przykładnemu postępowaniu małżonka niewierzący partner może zostać chrześcijaninem! Takie uratowane małżeństwo przysparza czci Bogu i stanowi prawdziwe dobrodziejstwo dla męża, żony i ewentualnych dzieci.

10, 11. Jakie niespodziewane trudności nieraz wyłaniają się w małżeństwie i czego chrześcijanie mogą być pewni?

¹⁰ Pragnąc podobać się Jehowie, większość sług Bożych pobiera się z kimś spośród ochrzczonych współwyznawców. Ale nawet wtedy okoliczności potrafią się niespodziewanie zmienić. Czasami u partnera pojawiają się poważne problemy emocjonalne albo jakiś czas po ślubie staje się on nieaktywny w służbie. Na przykład Linda *, gorliwa chrześcijanka i troskliwa matka, mogła tylko bezradnie patrzeć, jak jej ochrzczony mąż wikła się w niebiblijne postępowanie, nie okazuje skruchy i zostaje wykluczony. Co powinna zrobić osoba oddana Jehowie, jeśli z takiego powodu więź w jej małżeństwie wydaje się mocno nadszarpnięta?

¹¹ Nieraz rodzi się wtedy pytanie: „Czy naprawdę muszę próbować ratować małżeństwo bez względu na wszystko?”. Nikt nie może ani nie powinien podejmować decyzji za ciebie. Istnieją jednak ważne powody, by nie spisywać na straty osłabionego związku. Bogobojni mężczyźni i kobiety, którzy ze względu na sumienie stawiają czoła trudnościom małżeńskim, są cenni w oczach Boga (odczytaj 1 Piotra 2:19, 20). Chrześcijanom podejmującym takie wysiłki Jehowa będzie pomagał za pośrednictwem swojego Słowa i świętego ducha.

SĄ GOTOWI DO POMOCY

12. Co pomyślą o nas starsi, gdy będziemy szukać u nich pomocy?

¹² Jeżeli masz problemy małżeńskie, nie wahaj się szukać pomocy u dojrzałych chrześcijan. Starsi usługują jako  pasterze trzody i chętnie omówią z tobą natchnione rady biblijne (Dzieje 20:28; Jak. 5:14, 15). Nie sądź, że ty i twój współmałżonek stracicie szacunek starszych, jeśli zwrócicie się o pomoc duchową i powiecie im o swoich poważnych problemach. Gdy dostrzegą, że gorąco pragniecie podobać się Bogu, będą mieli dla was jeszcze więcej uznania.

13. Jaką radę podano w 1 Koryntian 7:10-16?

¹³ Starsi proszeni o pomoc przez chrześcijan, których małżonkowie nie służą Jehowie, kierują uwagę na rady podobne do tej, udzielonej przez Pawła: „Osobom związanym węzłem małżeńskim daję polecenia — wszakże nie ja, lecz Pan: żona niech nie odchodzi od męża; gdyby jednak odeszła, niech pozostanie niezamężna albo niech się pogodzi z mężem; a mąż niech nie opuszcza żony. (...) Bo skąd wiesz, żono, czy nie wybawisz męża? Albo skąd wiesz, mężu, czy nie wybawisz żony?” (1 Kor. 7:10-16). Pomyślmy, jak wielkim błogosławieństwem by to było, gdyby niewierzący partner został czcicielem Jehowy!

14, 15. Kiedy chrześcijanin mógłby brać pod uwagę odejście i dlaczego ważne jest, żeby rozważył to uczciwie i z modlitwą?

¹⁴ W jakich okolicznościach chrześcijańska żona mogłaby ‛jednak odejść’? Niektóre siostry zdecydowały się na separację, ponieważ mąż odmawiał łożenia na utrzymanie rodziny. Inne zrobiły tak, gdyż były maltretowane fizycznie lub poważnie zagrożone było ich zdrowie duchowe.

¹⁵ Decyzję o tym, czy odejść, czy nie, każdy musi podjąć osobiście. Ochrzczony partner powinien jednak rozważyć tę sprawę uczciwie i z modlitwą. Powinien się na przykład zastanowić: „Czy moje zdrowie duchowe jest zagrożone wyłącznie z winy niewierzącego małżonka? A może ja sam zaniedbuję studium Biblii, zebrania i służbę kaznodziejską?”.

16. Co powinno powstrzymywać chrześcijan od pochopnych decyzji o rozwodzie?

¹⁶ Okoliczność, że wysoko cenimy więź z Bogiem i jesteśmy wdzięczni za Jego dar małżeństwa, powinna powstrzymać nas od pochopnej decyzji o rozwodzie. Jako sługom Jehowy, zależy nam na uświęcaniu Jego wzniosłego imienia. Oczywiste jest więc, że nigdy nie będziemy planować rozwodu, pragnąc w głębi serca poślubić kogoś innego (Jer. 17:9; Malach. 2:13-16).

17. W jakich okolicznościach szczególnego znaczenia nabiera zasada, że ‛Bóg powołał chrześcijańskich małżonków do pokoju’?

¹⁷ Chrześcijanin, który jest związany z osobą spoza naszej społeczności, powinien usilnie zabiegać o utrzymanie więzi małżeńskiej. Jednak nie musi czuć się winny, jeśli pomimo jego szczerych  wysiłków strona niewierząca chce odejść. Paweł napisał: „Jeśli niewierzący odchodzi, niech odejdzie; w takich okolicznościach brat lub siostra nie są niewolniczo związani, a Bóg powołał was do pokoju” (1 Kor. 7:15) *.

POKŁADAJ NADZIEJĘ W JEHOWIE

18. Jakie korzyści mogą przynieść twoje starania, nawet jeśli nie uda ci się ocalić małżeństwa?

¹⁸ Gdy zmagasz się z kłopotami małżeńskimi, proś Jehowę o wytrwałość i zawsze pokładaj w Nim nadzieję (odczytaj Psalm 27:14). Małżeństwo wspomnianej wcześniej Lindy skończyło się rozwodem, chociaż przez wiele lat nie szczędziła starań, by je ocalić. Czy uważa, że zmarnowała czas? Sama odpowiada: „Nic podobnego. Moje wysiłki były dobrym świadectwem dla osób postronnych. Mam czyste sumienie. A przede wszystkim lata te pomogły naszej córce ugruntować się w prawdzie. Wyrosła na gorliwego, oddanego Świadka Jehowy”.

19. Jaki może być efekt, jeżeli podejmiesz wysiłki w celu ratowania małżeństwa?

¹⁹ Chrześcijanka imieniem Marilyn cieszy się, że zaufała Jehowie i dokładała starań, by uratować swoje małżeństwo. Opowiada: „Myślałam o separacji, ponieważ mąż nie dawał pieniędzy na utrzymanie i zagrażał mojemu zdrowiu duchowemu. Zanim wplątał się w nierozważne interesy, usługiwał w zborze jako starszy. Zaczął jednak opuszczać zebrania i właściwie przestaliśmy się do siebie odzywać. A gdy w naszym mieście doszło do ataku terrorystycznego, przeraziłam się tak bardzo, że zupełnie zamknęłam się w sobie. W końcu zrozumiałam, że wina leży również po mojej stronie. Znów zaczęliśmy ze sobą rozmawiać, wznowiliśmy studium rodzinne i regularnie uczęszczaliśmy na zebrania. Starsi okazali się życzliwi i bardzo pomocni. Nasze małżeństwo rozkwitło na nowo. Po jakimś czasie mąż odzyskał kwalifikacje do usługiwania w zborze. To była trudna lekcja, ale zakończyła się szczęśliwie”.

20, 21. Na co musimy być zdecydowani w kwestii małżeństwa?

²⁰ Niezależnie od tego, czy mamy partnera małżeńskiego, czy nie, zawsze bądźmy wytrwali i pokładajmy nadzieję w Jehowie. Jeżeli w małżeństwie przeżywamy problemy, musimy z całego serca starać się je rozwiązywać ze świadomością, że mąż i żona „nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem” (Mat. 19:6). Pamiętajmy też, że jeśli mimo trudności będziemy trwać w domu podzielonym religijnie, możemy zaznać radości z tego, że partner przyłączy się do nas w prawdziwym wielbieniu.

²¹ Jakkolwiek układałyby się sprawy, postanówmy sobie działać rozważnie, aby osoby spoza zboru zachowały o nas dobre zdanie. Jeśli nasze małżeństwo jest zagrożone, żarliwie się módlmy, uczciwie analizujmy swoje pobudki, głęboko rozmyślajmy o zasadach biblijnych i szukajmy duchowej pomocy starszych. A co najważniejsze, bądźmy zdecydowani we wszystkim podobać się Jehowie Bogu i okazywać prawdziwą wdzięczność za Jego wspaniały dar małżeństwa.

[Przypisy]

[Pytania do studium]

[Napis na stronie 10]

Chrześcijanie, którzy w obliczu trudności małżeńskich nie poddają się łatwo, nieraz otrzymują wspaniałą nagrodę

[Napis na stronie 12]

Zawsze pokładaj nadzieję w Jehowie i proś Go o wytrwałość

[Ilustracja na stronie 9]

Jehowa błogosławi chrześcijanom, którzy starają się umacniać nadszarpnięte więzi małżeńskie

[Ilustracja na stronie 11]

Zbór chrześcijański może być źródłem pokrzepienia i duchowego wsparcia