▪ Ο Νόμος του Θεού προς το έθνος του Ισραήλ συμπεριλάμβανε την εξής εντολή σχετικά με τα γύρω έθνη: «Δεν πρέπει να συμπεθερέψεις μαζί τους. Την κόρη σου δεν πρέπει να τη δώσεις στο γιο του, και την κόρη του δεν πρέπει να την πάρεις για το γιο σου». (Δευτερονόμιο 7:3, 4) Για ποιο λόγο τέθηκε αυτή η απαγόρευση;

Όσον αφορά το έθνος ως σύνολο, ο Ιεχωβά ήξερε ότι ο Σατανάς ήθελε να διαφθείρει το λαό Του στρέφοντάς τον στη λατρεία ψεύτικων θεών. Γι’ αυτό, ο Θεός τούς προειδοποίησε ότι οι μη ομόπιστοι “θα έκαναν τους γιους τους να πάψουν να τον ακολουθούν, και θα υπηρετούσαν άλλους θεούς”. Εδώ διακυβεύονταν πολλά. Αν το έθνος του Ισραήλ άρχιζε να υπηρετεί άλλους θεούς, θα έχανε την εύνοια και την προστασία του Θεού και θα γινόταν εύκολη λεία για τους εχθρούς του. Πώς, λοιπόν, θα ερχόταν από αυτούς ο υποσχεμένος Μεσσίας; Είναι σαφές ότι ο Σατανάς είχε τους λόγους του που ήθελε να δελεάσει τους Ισραηλίτες ώστε να παντρεύονται μη ομόπιστα άτομα.

Όσον αφορά τα επιμέρους πρόσωπα, να θυμάστε ότι ο Θεός ενδιαφερόταν για το λαό του σε ατομική βάση. Ήξερε ότι η ευτυχία και το καλό του καθενός εξαρτόταν από το αν είχε στενή σχέση μαζί του ως τον Θεό του. Ήταν άραγε δικαιολογημένη η ανησυχία του Ιεχωβά για την επικίνδυνη επιρροή ενός μη ομόπιστου συντρόφου; Πάρτε για παράδειγμα τον Βασιλιά Σολομώντα. Ήξερε την προειδοποίηση του Ιεχωβά για τις μη ομόπιστες συζύγους: «Θα κάνουν την καρδιά σας να παρεκκλίνει ώστε να ακολουθήσει τους θεούς τους». Επειδή διέθετε εξαιρετική σοφία, ίσως θεώρησε ότι ήταν υπεράνω της συμβουλής του Θεού, ότι αυτή δεν εφαρμοζόταν στην περίπτωσή του. Έτσι λοιπόν, την αγνόησε. Με ποιο αποτέλεσμα; «Οι γυναίκες του έκαναν σταδιακά την καρδιά του να παρεκκλίνει . . . ώστε να ακολουθήσει άλλους θεούς». Πόσο τραγικό ήταν αυτό! Ο ίδιος ο Σολομών έχασε την εύνοια του Ιεχωβά, ο δε λαός του διαιρέθηκε με οδυνηρό τρόπο εξαιτίας της δικής του απιστίας.​—1 Βασιλέων 11:2-4, 9-13.

Μερικοί ίσως κάνουν τη σκέψη ότι υπήρξαν εξαιρέσεις. Λόγου χάρη, ο Ισραηλίτης Μααλών παντρεύτηκε τη Μωαβίτισσα Ρουθ, η οποία έγινε εξαιρετική λάτρις του Ιεχωβά. Ο γάμος, όμως, με Μωαβίτισσες ήταν παρακινδυνευμένη επιλογή. Ο Μααλών δεν επαινείται για το ότι παντρεύτηκε Μωαβίτισσα. Πέθανε νέος, πιθανόν δε προτού δεχτεί η Ρουθ τον Ιεχωβά ως Θεό της. Ο αδελφός του, ο Χελαιών, παντρεύτηκε τη Μωαβίτισσα Ορφά, η οποία παρέμεινε προσκολημμένη στους «θεούς της». Από την άλλη, ο Βοόζ παντρεύτηκε τη Ρουθ αφότου αυτή είχε γίνει λάτρις του Ιεχωβά. Μάλιστα, μεταγενέστερα οι Ιουδαίοι τη θεωρούσαν «τέλεια προσήλυτη». Ο γάμος της Ρουθ και του Βοόζ αποδείχτηκε ευλογία και για τους δύο.​—Ρουθ 1:4, 5, 15-17· 4:13-17.

Επομένως, είναι άραγε σοφό να σκέφτεται κάποιος ότι μια περίπτωση όπως του Μααλών και της Ρουθ αντικρούει τη συμβουλή του Ιεχωβά να παντρευόμαστε μόνο ομοπίστους; Στην ουσία, δεν θα έμοιαζε αυτό λίγο με το να υποστηρίζει ότι τα τυχερά παιχνίδια είναι αποδεκτός τρόπος βιοπορισμού επειδή κάποιος κέρδισε το λαχείο;

Η Αγία Γραφή προτρέπει τους Χριστιανούς στις μέρες μας να παντρεύονται «μόνο εν Κυρίω». Τους προειδοποιεί να μην “μπαίνουν άνισα κάτω από τον ίδιο ζυγό με απίστους”. Αυτή η συμβουλή απευθύνεται στους αληθινούς Χριστιανούς που αναζητούν σύντροφο. Σε όσους είναι ήδη παντρεμένοι με μη ομόπιστα άτομα, η Γραφή προσφέρει ωφέλιμες συμβουλές για το πώς να χειρίζονται όσο το δυνατόν καλύτερα μια δύσκολη κατάσταση. (1 Κορινθίους 7:12-16, 39· 2 Κορινθίους 6:14) Όλες αυτές οι συμβουλές δείχνουν ότι ο Ιεχωβά Θεός, ο Πρωτουργός του γάμου, θέλει να είναι όλοι οι λάτρεις του ευτυχισμένοι​—άγαμοι και έγγαμοι.